สวัสดีครับพี่อ้อย

• แวะมาเยี่ยมพี่สาวสองแสน
• แสนสวย
• แสนขยัน อิอิ
• สบายดีไหมครับ
• ไปเที่ยวขอให้มีความสุขนะครับ
• อย่าลืมเอาบุญมาฝากน้องชายคนนี้บ้างนะครับ
• ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะ  พี่ครูอ้อย

         ดีจังค่ะ

                 ได้ไปเที่ยว...ขอให้สนุกๆนะคะ

                       มีแต่สิ่งดีๆ   สุขภาพแข็งแรงค่ะ

            เก็บภาพนางงามจักรวาล คนล่าสุดมาฝากค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณครูพี่อ้อย

เที่ยวให้สนุกนะคะ

ฝากคิดถึงน้องมิมด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับ ยกครอบครัวเลยนะ....อิอิ  แบบนี้นายรถไฟผมก็มีความสุข  ตัวไม่ได้มา แต่ส่งใจมาแล้วครับ ขอให้โชคดีมีความสุข

สวัสดีค่ะ ครูพี่อ้อย

* กว่าจะฝ่าด่าน จราจรมาได้นะคะ

* อิ อิ ปูฝากกอดไปกับคนข้างๆ แล้วนะคะ

* หุ หุ ... หวานเชียวค่ะ ภาพนี้ ชอบๆ ค่ะ

* มีความสุข มากๆ ค่ะพี่ครูอ้อย ...

* อย่าลืมทานยานะคะ อ้ะ ลืมไป มีคนใกล้ตัวคอยเตือนแล้ว :)

สวัสดีค่ะ พี่อ.อ้อย

อยากพบกับพี่อ.อ้อยและน้องครูมิมค่ะ..แล้วจะพบได้งัยคะ น้องอยู่แค่ 20 กว่า กม.เอง คิดถึงค่ะ

ไปเที่ยวไหนมาบ้างล่ะค่ะ

• ขอให้มีความสุขในวันหยุดยาวเข้าพรรษา
•  แอ่วเผื่อเน้อเจ๊า
• อย่าลืมไปทานผักบุ้งลอยฟ้า นะคะ อิ อิ

*ขอให้สนุกและทานขนมอร่อยๆของนครสวรรค์นะคะ

ขอบคุณทุกท่านนะคะที่เข้ามาทักทายด้วยความคิดถึง และปรารถนาดี

ครูอ้อย รัก และคิดถึงทุกท่าน เช่นกันค่ะ

ขออนุญาต  เก็บตัว  พัก  นางงานก่อนการประกวดก่อนนะคะ  อิอิ

ผมมานครสวรรค์เพื่อนำพาการเรียนรู้ร่วมกับกัลยาณมิตรเข้าที่พักก็มืดแล้ว ความอยากรู้อยากเห็นเจดีย์ที่อยู่บนยอดเขาก็ได้เดินไปเรื่อยข้ามถนนเส้นที่จะไปพิษณุโลก ตามเส้นทางผ่านร้านค้า ชุมชนที่เป็นที่พักออกถนนใหญ่ผมเดินเรี่ยวซ้ายสักพักข้ามถนนเข้าซอยไปทางวัดศิรีวงศ์(ถ้าจำไม่ผิด)สามทุ่มแล้วครับมืดแต่ก็ยังมีแสงไฟ วงเวียนอยู่ในรั่วทางขึ้นทางซ้ายมือมีต้นโพธิใหญ่ ต่อด้วยอาคารอะสักอย่างสามล้อจอดซ้อมตัวเองอยู่ในความมืดพร้อมเสียงบ่นพึมพำเป็นๆระยะ ในชายคาอาคารมีคนนั่งพักอยู่ ได้มีโอกาสดีๆที่ได้พูดคุยกับท่านผู้นี้ภายใต้ความสว่างไม่มากนักสำหรับผม แต่ก็เป็นความมืดสนิทของคู่สนทนาเมื่อผมเดินเข้าใกล้สัก 3 เมตรสังเกตุเห็นชายผู้นี้เอื่อมมือไปหยิบไม้คู่กาย "ผมมาดีครับอยากคุยด้วย"(ความคิดที่ทำให้ผมเข้าไปคุยก็คือการเรียนรู้ในมุงมองที่เราไม่เคยเห็น)เขาหยุดเคลื่อนไหวพร้อมบอกว่า "ได้ครับ... มีเคยมีใครอยากคุยกับเขาเลยตั้งแต่จำความได้ เกิดขึ้นมาตาก็บอดมองไม่เห็นอยากรู้อะไรก็คลำเอา ดมกลิ่น พร้อมทั้งนึกภาพเอา... บ้านเดิมอยู่ภักดีชุมพล ชัยภูมิ หลังจากพ่อ แม่เสียชีวิตพี่น้องก็ไม่มีใครช่วยเหลือ(ก่อนพ่อ แม่จะเสียท่านสั่งให้พี่น้องช่วยดูแลเสี่ยงยังกล้องในความทรงจำ)สี่สิบสองปีแล้วมันเคยชิน...." ยาวเลยครับชีวิตและคงต้องเดินทางต่อไป "มาที่นี้ได้อย่างไร" เป็นคำถามของผม "มาจากสุโขทัยโดยรถประจำทางลงรถก็ไม้เท้าคู่ใจนี้แหละนำทาง และมีนักเรียนน่าจะเป็นเด็กเล็กจูงนำทางมาพักที่นี้" ผมยังพูดคุยอีกมากครับประมาณชั่วโมงผมเพิ่มส่วนขาดให้อีกหน่อย และขอบคุณที่ให้ผมได้เรียนรู้อีกมุมหนึ่งเขาเรียกผมว่าอาจารย์ "ไดครับ"แล้วผมลากลับ...เดินกลับมาที่โรงแรมพิมาน สี่ทุมครึ่งเป็นอีกบทเรียนหนึ่งของผมที่ได้มาพักนครสวรรค์ครั้งนี้.......

สวัสดีค่ะ น้องชายของพี่สาวสองแสน .... ครูโย่ง

มีเวลานิดนึง ก็เข้ามาทักทายกัน  ให้กำลังใจกัน  ทำอะไรมาก็มาเขียน ให้ได้อ่านประสบการณืกันและกัน

สนุกและมีความสุขใช่ไหม

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ น้องชาย

สวัสดีค่ะน้อง .... @..สายธาร..@

ได้พักผ่อน นอนหลับสบาย อากาศดีมากๆค่ะ

ขอบคุณค่ะ กับการมาเยี่ยม และส่งกำลังใจมาให้เสมอค่ะ

สุขภาพดี เช่นเดียวกันนะคะ