เมื่อเช้านี้  ครูอ้อยได้โทรศัพท์ ไปหา อาจารย์ผู้คุมนักกีฬาไปแข่งขันกีฬาประเภทกระดานหมากรุก  ที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง 

เพราะหลานสาว....น้องสแตมป์  ลูกสาวน้องไก่ ...ประกาย~natachoei ได้เป็นหนึ่งในนักกีฬา ที่เดินทางมาแข่งขันครั้งนี้ด้วย ...พลาดไม่ได้ซิ

ครูอ้อย  ก็วางแผนตามระเบียบว่า...ต้องสอนนักเรียนก่อน  พอได้เวลาน้องแตมแข่ง  ครูอ้อยค่อยไปก็ได้ เมื่อถึงเวลาสอนเสร็จ  ครูอ้อย ก็รีบไป  ที่จอดรถเยอะแยะเหลือเฟือ  ครูอ้อย  จอดรถที่ลานพ่อขุนฯ  แล้วเดินมาเรื่อยๆ  ..

*****

*****

ตามทาง  ก็จะมีป้ายติดไว้ ให้รู้ว่า ระยะนี้มีการแข่งขันกีฬานี้นะ  ครูอ้อย เห็นนักเรียนระดับมัธยมปลายเยอะทีเดียว

*****

*****

พอเดินมาใกล้  ก็รู้ว่า  นักเรียนสาธิตจากทุกสถาบันนั่นเอง...อาคารศรีชุม  หาไม่ยาก เพราะจะทาสีชมพู ใหม่เอี่ยม  ครูอ้อยเคยนำรถมาจอดแถวนี้  จำได้ 

นี่ไง...เอ ทำไมเก่าเร็วจัง  อ้าว ก็ 2 ปีผ่านมาแล้ว  ไม่เก่า ได้ไง

*****

*****

แต่ข้างใน แจ๋วไปเลย  ครูอ้อย กดโทรศัพท์หาอาจารย์ก่อน  เมื่อสนทนาเสร็จ  ครูอ้อยก็กดลิฟท์ ไปที่ชั้น 4 เดินออกมาจากลิฟท์ ก็เจอ อาจารย์ กับหลานแตม เดินมา 

หลานแตม ยกมือสวัสดีครูอ้อย และร้องไห้เลย....

ยังไม่ได้ถามกันเลยว่า..ร้องไห้เพราะอะไรหนอ  สงสัย  เพราะครูอ้อย สวย น่ารักมั้ง...เอิ๊กเอิ๊ก...ป้าอ้อย ก้อ

นี่ไง  หลานแตม กับ ป้าอ้อย...เหมียนกัน บ่

*****

****

แล้วหลานแตม  ก็ถูกป้าอ้อยกอด..ตามระเบียบแบบแผน โกทูโน  ลูกหลานบล็อกเกอร์  ก็ไม่พลาด..เอิ๊กเอิ๊ก

ครูอ้อย  ได้ปลอบหลาน และให้กำลังใจหลาน เรื่องนี้ ครูอ้อยถนัดมาก 

น้ำตาแห้งแล้ว

จากนั้น  หลานก็ขอตัว  ไปแข่งขันต่อ...

ครูอ้อยล่ะ อยากดูหลานแข่งจังเลย  ไม่เคยเห็นเลยสักที  แล้วจะเห็นได้อย่างไร  ก็ห้องปิดแบบนั้น ไม่ได้การ จอมวางแผน...จัดการเดี๋ยวนี้

*****

หลานแตม กำลังคุยกับทีม  ครูอ้อยก็สำรวจไปรอบๆ  ที่มีการแข่งขันหลายประเภท  มีนักเรียนตัวเล็ก ๆน่ารักด้วย  สักครู่หนึ่ง หลานแตม ก็เข้าห้องไป

*****

*****

ส่วนป้าอ้อย  ก็เดินไปมา หาทางจะทำอย่างไรให้ได้ ภาพไปฝากเพื่อนๆหนอ 

พอดีมี นักเรียนมาคนหนึ่ง  ป้าอ้อย ก็บอกกับเธอว่า.....หนูจ๋า พอเข้าไปข้างใน ช่วยแหวก  บานเกล็ดสักนิด  ป้าอ้อยจะถ่ายภาพหลานแตมนั่งแข่งขันน่ะ เธอก็บอกว่า..ได้ค่ะ  ครูอ้อย ก็กดเลย.....

*****

นี่ไง  ภาพน้องแตม  นั่งเครียดกับการแข่งขัน...

*****

ครูอ้อยได้ภาพ ก็เดินออกมาจับภาพ กรรมการ  และรอบๆบริเวณ  สมควรแก่เวลา  เลยเดินกลับไปที่รถ ขับรถออกมา ก็ใจลอยไปเรื่อยๆ  รถไม่มาก  ขับสบาย 

พอมาติดไฟแดง...ก็คิดออกเลย  เป็นแบบนี้ทุกที  ขี้หลงขี้ลืม...จนได้เชียว.....ตายล่ะ ยังไม่ได้เอาของฝาก  ฝากน้องแตม ไปให้น้องไก่เลย..ทำไงดี

*****

*****

ครูอ้อย ขับรถกลับไปยูเทิร์นใต้สะพาน แล้ววกกลับมาหน้ารามอีกครั้ง  เข้าไปในราม  จอดรถที่เดิม และเดินไปหาหลานอีกครั้ง 

คราวนี้มาแอบดูหลานอีกแต่ไม่เห็นหลานแตมน่ะ...เป็นใครก็ไม่รู้...ป้าอ้อย..ใจหายแวบเลย 

หันหลับมาอีกครั้ง  เห็น หลานแตมเดินยิ้มแฉ่งมาเลย หยิบ สิ่งของ  ฝากไปให้น้องไก่ เล็กๆน้อยๆ 

หอมแก้มหลาน  1 ที

แล้วป้าอ้อยก็ขอตัวกลับมาสอนต่อค่ะ 

*****

นี่ไงหน้าตา ยิ้มแย้ม  เพราะบอกว่า..ชนะ 1 กระดาน .....

ป้าอ้อยดีใจ กับหลานแตมด้วยจ้า

*****

*****