กาญจนบุรี เพ็ขรสีน้ำเงินแห่งแดนสยาม เสน่ห์ของธรรมชาติที่ไม่มีวันจืดจาง

“แคว้นโบราณ ด่านเจดีย์ มณีเมืองกาญจน์ สะพานข้ามแม่น้ำแคว แหล่งแร่น้ำตก” จังหวัดใหญ่เป็นที่ 3 ของประเทศไทย

ใครบางคนพูดว่า ทำไมจังหวัดกาญจนบุรี ไม่ค่อยมีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย ในช่วง10ปีนี้
“แคว้นโบราณ ด่านเจดีย์ มณีเมืองกาญจน์ สะพานข้ามแม่น้ำแคว แหล่งแร่น้ำตก” จังหวัดใหญ่เป็นที่ 3 ของประเทศไทย

วันนี้ ขอเปลี่ยนบรรยากาศ ไปที่จังหวัดกาญจนบุรี แหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญอีกแห่งหนึ่งในภาคตะวันตกของเรา เป็นสถานที่ๆดิฉันมีความคุ้นเคยเป็นอย่างยิ่ง เพราะโรงงานอุตสาหกรรมอาหารของเราตั้งอยู่ที่นั่น ที่อำเภอเมือง ริมแม่น้ำแควใหญ่ สถานที่สวยงามและบรรยากาศดีมาก เวลาว่าง พาพนักงานนั่งเรือเที่ยวบ่อยๆค่ะ

ดิฉันจะไปประชุมที่โรงงานทุกเช้าวันเสาร์ เวลา 8.00น-15.00นโดยประมาณ และจะไปบ่อยขึ้น ถ้ามีลูกค้ามาชมโรงงาน เพราะต้องมีการดูการผลิตและดูสินค้า หรือพาไปดูไร่ตัวอย่าง และ Contract farming ของเรา ที่มีอยู่หลายแห่งด้วยกัน

ดิฉันมีบ้านอยู่ในบ้านป่าริมลำธารอยู่หลังหนึ่ง แรกๆก็ เห่อ ไปกันบ่อย มีเพื่อนบ้านมากมายเป็นร้อยกว่าหลัง แต่หลังๆไม่ค่อยได้ไป คนอื่นๆในหมู่บ้าน ก็พลอยซาๆไปด้วย ตอนนี้ บ้านโทรมมาก รอการซ่อมแซมใหญ่ในหน้าหนาวนี้ และได้ยินใครหลายคนพูดว่า ไม่ค่อยเห็น มีอะไรเปลี่ยนแปลงที่เมืองกาญจน์เลยช่วงหลังๆนี้

เลย ตั้งใจจะไปพิสูจน์ความจริงด้วยตาเสียที ก็พอดี เมื่อเดือนที่แล้ว ทางสภาที่ปรึกษาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ จัดให้มีสัมมนากัน และคุณหมอวิจิตรฯ ชวนไปด้วย เลยจะถือโอกาสไปสำรวจ ว่าจริงไหม ไปเห็นแล้ว ค่อนข้างจะเห็นด้วยว่า ที่นี่ จึงไม่ค่อยมีอะไรเปลี่ยนแปลงเท่าไร คุณหมอบอกว่า ดิฉันไปดูในเรื่องวัตถุมากไป จริงๆที่นี่ เป็นที่เที่ยวทางธรรมชาติที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศเชียวนะ และควรอนุรักษ์ความเป็นธรรมชาติอย่างนี้ไว้ให้มากที่สุด

พอพูดอย่างนี้ เลยให้คนขับ พาไปดูสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ เพื่อดูความก้าวหน้าสักหน่อย จริงๆมีสถานที่เที่ยวมาก ไปไม่หมด อุทยานแห่งชาติ ก็ 8 แห่งไปแล้ว เที่ยว2 วันก็ไม่หมด เลยไปสำรวจเฉพาะที่มีเวลา และไม่ไกลมากค่ะ เช่น

1. เส้นทางรถไฟสายมรณะ สะพานข้ามแม่น้ำแคว ทาสีใหม่ ดูสวยขึ้น สะอาดขึ้น มีคนเที่ยวมากหน่อยค่ะ ทั้งฝรั่งและไทย

2. น้ำตกห้วยขมิ้น เขตอุทยานแห่งชาติ เขื่อนศรีนครินทร์ ฝนตกยังไม่มาก น้ำมีพอควร แต่ก็สวยเหมือนเดิม และน้ำตกผาสวรรค์ ที่อยู่ในเขตอำเภอทองผาภูมิ ก็ยังสวยอยู่

3. เขื่อนศรีนครินทร์ และเขื่อนเขาแหลม สวยเหมือนเดิม แต่บ้านพักดูเก่าไปหน่อย ไม่มีอะไรใหม่ๆเพิ่ม

4. ถ้ำพระ มีพระพุทธรูปอยู่ด้วย ก็หมือนเดิมที่เคยมา คนไปเที่ยวไม่มากนัก

5. พุน้ำร้อนแร่ 2 แห่ง ริมถนน ที่เคยมีการขุดสมบัติกันใหญ่โต ไม่ค่อยมีใครมาเที่ยว แต่น้ำยังร้อนอยู่ค่ะ สถานที่ไม่ค่อยมีการปรับปรุงเท่าไร ตรงนี้ คนยังหวังว่ามีสมบัติซ่อนอยู่ มีการซื้อขายที่กันใหญ่ ตัวดิฉันเองมีที่อยู่ตรงนี้ 10 ไร่ มีคนมาขอซื้อตลอด แต่ไม่ขาย หวังเผื่อฟลุกค่ะ

6. น้ำตกเอราวัณ ริมแม่น้ำแควใหญ่ คนมากหน่อย ห่างจากตัวเมือง 65 ก.ม. น้ำตกสวยค่ะ ร่มเย็นดี ต้นไม้มากกว่าเดิม มีการดูแลสะอาดขึ้น มีรถเล็กๆ แบบรถกอล์ฟไว้บริการค่ะ ดีขึ้นค่ะ

สรุป—โดยภาพรวม ไม่ค่อยมีอะไรเปลี่ยนแปลงนัก คนไปเที่ยว ก็คงมีมาก แต่หายเข้าไปตามแพ ล่องเรือกันบ้าง หรืออยู่ตามรีสอร์ทต่างๆ กลางวันอากาศร้อน คนหลบอยู่ในที่พัก ประกอบกับจังหวัดนี้มีพื้นที่เป็นแนวยาว ประชากรกระจัดกระจาย และ สถานที่เที่ยวแต่ละแห่งก็ไกลกัน จึงดูว่านักท่องเที่ยวบางตาไปหน่อย

แต่มีอยู่แห่งหนึ่ง ที่ไม่เคยไป และน่าทึ่งมากคือคือ ไอ้บุญทองบ้านหนองขาว เป็นละครเพลง แสดงกลางแจ้ง เล่าเรื่องราววัฒนธรรม วิถีชีวิต พื้นบ้าน ของบ้านหนองขาว ซึ่งเป็นหมู่บ้านที่รวมสองหมู่บ้านที่ถูกพม่าเผาเข้าด้วยกันสมัยกรุงศรีอยุธยาแตก ประพันธ์โดยคุณพงอนันต์ สรรพานิช ครั้งเป็นผู้อำนวยการการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานภาคกลาง เขต 1 จังหวัดกาญจนบุรี เป็นการส่งเสริมการท่องเที่ยว หมู่บ้านวัฒนธรรม บ้านหนองขาว ตั้งแต่ปี 2541 ต่อมา มีการสร้างเป็นโรงละคร มีห้องต่างๆ แสดงชีวิตความเป็นอยู่ของคนบ้านหนองขาวสมัยก่อน และมีการจัดแสดงละคร อย่างเป็นการถาวรเลยค่ะ โดยได้รับงบประมาณบางส่วนจากการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย

เป็นที่น่าชื่นชมมากค่ะ และอยากสนับสนุนให้คนไทยมาเที่ยวไทยกันให้มากๆ เศรษฐกิจของท้องถิ่นจะได้เจริญขึ้น นำเงินไปพัฒนาสิ่งแวดล้อมให้สวยงามดียิ่งๆขึ้น ตอนนี้มาเที่ยวกันน้อยไปหน่อย

ที่จังหวัดอื่นๆ มีอะไรที่เป็นความพยายามในการรักษามรดกทางวัฒนธรรมพื้นบ้าน คล้ายๆอย่างนี้ไหมคะ เล่าสู่กันฟังบ้างค่ะ อยากให้ช่วยกันรักษาความเป็นไทย ไว้ให้ลูกหลานดูให้มากที่สุด ก่อนที่จะสูญหายไปหมดค่ะ

เขียนใน GotoKnow โดย Sasinand
ใน Good Living

คำสำคัญ (Tags): #จังหวัดกาญจนบุรี#วัฒนธรรม#สะพานข้ามแม่น้ำแคว#แหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์#ไอ้บุญทอง บ้านหนองขาว

หมายเลขบันทึก: 93047เขียนเมื่อ 28 เมษายน 2007 12:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 มิถุนายน 2012 02:13 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (116)

กฤษณา

เขียนเมื่อ 28 เมษายน 2007 12:44 น. ()

พวกเราชอบเมืองกาจญ์ค่ะ ธรรมชาติดีมาก ชอบไปล่องแพค่ะ

พีระ

เขียนเมื่อ 28 เมษายน 2007 12:49 น. ()

ทราบมาว่า

บ้านหนองขาว ตั้งขึ้นมาจากการรวมตัวของชาวบ้านสองหมู่บ้าน คือ หมู่บ้านดงรัง และหมู่บ้านดอนกระเดื่อง ที่ถูกพม่าเผาทำงายเสียหาย เมื่อคราวเสียกรุงครั้งที่ 2 ซึ่งได้รวมตัวกันตั้งหมู่บ้านใหม่ เมื่อสมเด็จพระเข้าตากสินมหาราชทรงกู้เอกราชแล้ว ณ บริเวณหนองน้ำใหญ่ ซึ่งเต็มไปด้วยหญ้าดอกขาว จึงเรียกว่า “หนองหญ้าดอกขาว” และเรียกสั้น ๆ ต่อมาว่า “ หนองขาว” ในที่สุด ครับ

ผมคนบ่อพลอยครับ

สุนทร

เขียนเมื่อ 28 เมษายน 2007 12:54 น. ()

ตอนนี้ เป็นตลาดนัดด้วย เศรษฐกิจชาวบ้านดีขึ้นมากเลยครับ

ผมอยู่ที่ศาลากลาง เราไปเที่ยวกันบ่อย

JJ

เขียนเมื่อ 28 เมษายน 2007 13:03 น. ()

สวยมากครับ

ทำ PC แจกจ่ายพรรคพวกได้เลยครับ

กรรณิการ์ก้านสีแสด		คิดผ้าแสดติดขลิบนาง
เห็นเนื้อเรื่อโรงราง		ห่มสองบ่าอ่าโนเนฯ


ผ้าสีมีขลิบเนื้อ		บางดี
ก้านกรรณิการ์สี		แสดเถ้า
โนเนนาดน้องสี		ลาเลิศ
เมียมิ่งเรียมดูเจ้า		ห่อนได้วางตา
— กาพย์ห่อโคลงนิราศธารโศก พระนิพนธ์ เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์

Sasinand