แมวพเนจรที่ผมเลี้ยงไว้ที่หน้าห้องสาขาวิชา ... ตายแล้ว !


แต่วันนี้ ... ไม่มีแมวตัวนั้นอีกแล้วครับ

ห้องทำงานของผม อยู่ในอาคารเก่า ซึ่งอดีตเป็น "หอพักเก่า" ที่ดูสยองกิ๊วเล็กน้อย ถึง ปานกลาง

ด้านหน้าอาคาร เป็นลานจอดรถยนต์ และ สวนหย่อมประจำศูนย์ปฏิบัติการท่องเที่ยวของนักศึกษาสาขาการท่องเที่ยวฯ ส่วนปีกซ้ายของอาคาร มีซุ้มอาหารที่ขายของกินสารพัด เราเรียกว่า "ซุ้มโค้ก" ... และด้านหน้าใกล้ประตูออกของอาคารมีเตนท์พักร้อน และม้าหินอ่อนให้นักศึกษาได้พักร้อน บางทีอาจารย์ก็ใช้เป็นห้องเรียนอีกต่างหาก

ด้านหลังอาคาร เป็นโรงเรียนอนุบาลเด็กเล็ก ... ดังนั้น เราจะได้ยินเด็กร้องเพลงชาติทุก ๆ เช้า และตอนเย็น ๆ ก็มีการประกาศผู้ปกครองมารับทุกวัน

สัตว์ที่ไม่ได้รับเชิญมาอาศัยอยู่แถว ๆ นี้มาจากทุกสารทิศ หมา แมว นก ... โดยเฉพาะแมว มักจะนั่งทำตาละห้อยขอข้าว ขนม นักศึกษาอยู่บริเวณนี้เป็นประจำ

แมวตัวหนึ่ง สีขาว แต้มด้วยสีส้ม ดำ น้ำตาล ... แวะมาร้องหน้าห้องประจำ แมว ๆๆๆ .. ร้องเสียงดัง ไม่เหมือนตัวอื่น ผมก็ซื้ออาหารเม็ดของแมวไว้เลยในห้องพัก 1 กล่อง ... ถ้ามาร้อง หาของกิน ก็จะออกจากห้องไปให้อาหารมัน มันกินเสร็จแล้วก็จะหยุดร้อง แล้วนอนหลับอย่างมีความสุข

ช่วงหลัง ๆ นี่ก็มีคนเอาปอกคอสีแดงมาใส่ไว้ให้ ดูเท่ห์ไปเลย ... เห็นเลา ๆ ว่าน่าจะเป็นนักศึกษาหอหญิงที่อยู่ใกล้ ๆ อาคารเลี้ยงเอาไว้ มันคงไปอ้อนขออาหารตามเคย

วันเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา ผมให้อาหารมันเช่นเคย และชอบอุ้มมันมาในห้อง แล้วก็อุ้มออก พุงปลิ้นทีเดียว หน้าตาเป็นมิตร น่ารักมาก แล้วอาหารหมดพอดี .. วันนี้ก็กำลังคิดว่าจะไปซื้อให้ใหม่

 

แต่วันนี้ ... ไม่มีแมวตัวนั้นอีกแล้วครับ

 

ขณะที่ผมกำลังทำงานอยู่ที่โต๊ะในตอนบ่าย พี่อาจารย์ ... ที่พักอยู่ห้องเดียวกัน เดินมาด้วยหน้าตาแปลก ๆ ซึ่งผิดปกติจากทุก ๆ วัน ...

 

พี่อาจารย์ : ... น้อง ... พี่มีอะไรจะบอก

ผมก็คิดว่าเล่นมุข ๆ แน่ ๆ : ... ฮั่นแน่ อะไรพี่ อำอะไรหรือเปล่าพี่

พี่อาจารย์ : ... น้อง ... แมวตายแล้ว (พร้อมกับน้ำตาไหลออกมาแบบห้ามไม่อยู่ เพราะพี่อาจารย์ก็เป็นคนให้อาหารมันทุกวันเหมือนกัน โดยเฉพาะตอนผมไม่อยู่)

ผมถาม : ... แมวตัวไหนพี่

พี่อาจารย์ : ... ตัวที่มานอนหน้าห้องเราไง ตัวที่น้องเอาอาหารให้ทุกวัน สีส้ม ๆ น่ะ

ผมเริ่มตกใจ : ... หา พี่มันตายได้ยังไงพี่ แล้วตอนนี้มันอยู่ที่ไหน

พี่อาจารย์ : ... มันนอนแข็งตายอยู่ที่ข้างรถพี่เล็กที่หน้าคณะฯ

 

ผมทำใจได้ก็บอกพี่อาจารย์ว่า เราคงต้องฝังมันแล้วล่ะพี่

แล้วบังเอิญที่โต๊ะผมมีถุงขยะสีดำอยู่หลายถุง แล้วเป็นเรื่องตลกมากที่โต๊ะอาจารย์มีถุงสีดำได้ยังไง (ผมเอามาจากบ้านน่ะ)

ผมก็ให้พี่เขาพาไปที่ศพมัน พี่อาจารย์ถือไม้โกยขยะมาด้วย เพื่อจะได้ช่วยกันดันศพมันเข้าถุง

เมื่อถึงศพ ... มันตายเหมือนนอนหลับ มดยังไม่ขึ้น แสดงว่า พึ่งหมดลมหายใจไปไม่นาน ... คุยกับพี่อาจารย์ว่า กลัวว่ามันจะเป็นโรคไข้หวัดแมวที่กำลังระบาดอยู่ เพราะพี่เขาเห็นแถวบ้าน เทศบาลมาประกาศฉีดวัคซีนแมวอยู่

เราสองคนช่วยกันยกศพแมวใส่ถุงดำสองชั้น เอาหนังว๊อง (หนังยาง) รัดปากถุง เดินกลับห้องพัก เอาถุงดำไว้หน้าตึก เพื่อตามหาลุงเลิศ นักการฯ ที่รู้จักกัน ไหว้วานให้ลุงช่วยนำมันไปฝังใต้ต้นไม้หน่อย เพราะไม่อยากให้มันเน่าในถุง ถ้าเกิดเอาไปทิ้งที่ถังขยะ อยากให้ละลายกลับสู่พื้นดินอีกครั้ง

 

"กัมมะโต กัมมะตัง กัมเม ถานัง กัมมะจุติ" ผมท่อง 3 รอบ ซึ่งมีความหมาย "จงไปเกิดใหม่ในที่ ๆ ดีกว่านี้นะ เจ้าเหมียว"

 

บ้าที่สุดที่ความผูกพันที่เรามีต่อแมวที่เราไม่รู้จัก แต่ให้อาหารมันกิน กลับทำให้เราต้องรู้สึกเศร้า ใจหายอย่างบอกไม่ถูก ทั้ง ๆ ที่เรารู้อยู่แล้วว่า "ความตายเป็นเรื่องปกติของสิ่งมีชีวิตในโลกนี้"

 

เศร้าครับ :( ... วันนี้

หมายเลขบันทึก: 174412เขียนเมื่อ 31 มีนาคม 2008 16:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 มิถุนายน 2012 23:57 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (31)

สวัสดีครับ Wasawat Deemarn

  • อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
  • สัตว์โลกย่อมหนีไมพ้น
  • ยิ่งใหญ่ขนาดไหน ก็ไม่ใหญ่เกิน "โลง"

สรรพสิ่งต้องมีวัน...สิ้นดับ...ไม่มีใครที่จะหนีความตายได้พ้น...

ยังไงก็เสียใจด้วยนะคะ....

เป็นธรรมดาของชีวิต....ที่เราต้องหายใจ..(เฮ่ย! ไม่ใช่)...ใจหาย...เมื่อสิ่งเราเคยพบเห็น...สิ่งที่เราผูกพัน...จะไม่อยู่กับเราแล้ว..

"ความตายเป็นเรื่องปกติ...ของสิ่งมีชีวิตในโลกนี้...."

 

 

  • ไม่รู้ว่าเป็นไรตายนะคะ
  • ช่วงนี้แมวตายกันเยอะมากเลยค่ะ

เมื่อสิ่งที่เราผูกพัน มาพลัดพราก มันเศร้า บอกไม่ถูกอย่างนี้ล่ะค่ะ >O<

เสียใจด้วยนะครับ

ถึงแม้จะไม่ได้เป็นแมวที่ตั้งใจเลี้ยงมาตั้งแต่แรก แต่ผมคิดว่าความผูกพันของคุณกับแมวคงมีมากมายนะครับ ตอนนี้แมวตัวนั้นคงไปสบายแล้วครับ

เสียใจด้วยครับ เกิด แก่ เจ็บ ตาย

ช้าหรือไว ก็ไม่พ้นความตาย แต่ก่อนตาย เราทำอะไรทิ้งไว้ ให้คนรุ่นหลัง

ขอให้แมวน้อยไปเกิดใหม่ในภพชาติอื่นที่ดีต่อไปเถิด

-------------------------------------------

ขอบคุณสำหรับจิตใจที่ดีงานของอาจารย์ทั้งสองครับ จิตใจที่อ่อนโยนและเอื้ออาทรแบบนี้ สังคมเราต้องการมากๆครับ

ขอบคุณมากๆครับ

น่าสงสารจัง...

      แต่บนความโชคร้าย เจ้าแมวน้อยก็ยังมีโอกาส...โชคดี

     โชคดี...ที่มีคนใจดีคอยเลี้ยงดูเขา...

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ แต่ก็คิดว่า น้องแมวไปสบายแล้วค่ะ หลับสบาย ไม่ต้องหิว ไม่ต้องหนาวอีกแล้ว แล้วก็ไม่ได้จากเราไปไหน คิดถึงเมื่อไหร่ก็ได้เจอนะคะ

 

สวัสดีค่ะอาจารย์

  • ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ สำหรับน้องเหมียวที่จากไป..
  • ถือว่าหมดกรรมของเค้าแล้วนะคะ
  • ดิฉันก็เคยมีแมวที่ตายจากไปโดยไม่ทราบสาเหตุ เลี้ยงมาตั้งแต่มันเกิดวันแรกเลยค่ะ..ตอนนั้นทำใจไม่ได้และคิดว่าจะไม่เลี้ยงสัตว์อะไรอีก..กลัวผูกพันธ์แล้วเค้าก็จะจากไปอีก
  • เกิด แก่ เจ็บ ตาย..สิ่งมีชีวิตไม่มีทางหนีพ้นจริงๆนะคะ
  • ขอบคุณค่ะ

 

  • ปล.เพิ่งทราบนะคะ ว่าอาจารย์ทำงานที่อาคารนั้น..หึหึหึ

สวัสดีค่ะอาจารย์

น่าสงสารนะค่ะ

ที่บ้านหนู่เหมือนกันค่ะ แต่เป็นสนัขนะค่ะ (ชื่อตาโปน) เพิ่งตายไปเมื่อวานนี้เอง เพราะที่บ้านมีแมวมาจากวัดเยอะมาก มากินอาหารของ เจ้าตาโปน(คงจะติดกันเนาะ )โรคหัดระบาด ตอนนี้เหลือสุนัข 1 ตัว จาก 3 ตัว ( เหมือน ป.บัณฑิตเลยเนาะ 25 คน ติดไข้ หวัด ไอกันตรึมเลย...ฮ่อแย่จัง )

ขอแสดงความขอบคุณท่านทั้งหลาย ครับ :)

ขอบคุณ ... ครูข้างถนน ครับ

ขอบคุณ ... น้อง * ~Wardah~* ครับ

ขอบคุณ ... น้อง พิชชา ... สงสัยไว้ว่า ไข้หวัดแมว ครับ

ขอบคุณ ... หนูฝุ่น stardust ... มีรักก็มีจาก ธรรมดาของโลก

ขอบคุณ ... น้องเอก ครับ

ขอบคุณ ... คุณ ฟ้าไกล  ครับ

ขอบคุณ ... กำลังใจจากคุณเอก ครับ

ขอบคุณ ... คุณครูตุ๊กแก ครับ

ขอบคุณ ... หนู ณ เส้นขอบฟ้า นะจ๊ะ :)

ขอบคุณ ... คุณครูเพ็ชรดา ... ครูอยู่ตึกสยองกิ๊ว

ขอบคุณ ... คุณครู โจชัว หนา ... เสียใจกับ "ตาโปน" ด้วยนะ

  • เข้ามาเยี่ยมค่ะและเสียใจด้วยค่ะ
  • บางทีอารมณ์บางอย่างไม่สามารถอธิบายด้วยเหตุผลได้
  • เมื่อก่อนงงว่าทำไมเพื่อนร้องไห้ตาบวม ขาดเรียนก็เคย เพราะหมาที่บ้านเลี้ยงตาย
  • เจอเข้ากับตัวเองบ้าง หมาที่บ้านตาย รัองไห้ไป 3 วัน ก็เลยงง ๆ มาทำไมเราเป็นมากขนาดนี้
  • เลยเข้าใจแล้วว่า บางสิ่งบางอย่าง อธิบายไม่ได้ มันเกิดขึ้น ตั้งอยู่สักพัก แล้วมันก็ค่อย ๆ ดับไปเองตามกาลเวลา.

เข้ามาอ่านเพราะชอบแมวมากเลยค่ะ..แต่อีกใจก็ว่าจะไม่อ่านเหมือนกัน..เพราะคิดว่ามันต้องเป็นเรื่องเศร้า..แน่นอน..แล้วก็จริงๆ..นี่ขนาดทำใจไว้ก่อนแล้วนา..ก็ยังอดเศร้าไม่ได้..

จริงค่ะ..ทั้ง ๆ ที่เรารู้อยู่แล้วว่า "ความตายเป็นเรื่องปกติของสิ่งมีชีวิตในโลกนี้"

แต่มันก็ยากที่จะทำใจ..เฮ้อ..

ขอให้มันไปดีค่ะ..

เสียใจด้วยนะคะ

อ่านแล้วนึกถึงเมื่อคราวที่น้องหมาที่บ้านจากไปเมื่อเช้าของวันปีใหม่ที่ผ่านมา

ทั้งๆ ที่รู้ว่าเป็นธรรดาของโลก แต่ก็อดเสียน้ำตาให้เค้าไม่ได้เช่นกันค่ะ

คงเพราะในยามที่มีเค้าอยู่ เค้าให้ความสุขกับเรามากมายมั้งคะ

สวัสดีคะ อาจารย์ Wasawat

ขอให้น้องแมวไปสู่สุคติ เกิดมาชาติหน้าขอให้มีคนรักและใส่ใจไม่ต่างจากภพนี้

เสียใจด้วยนะคะอาจารย์...หวังว่าความเสียใจครั้งนี้คงไม่ทำให้อาจารย์เลิกสร้างความผูกพันด้วยการปันอาหารให้สัตว์ตัวอื่นนะคะ

---^.^---

อยากขอบคุณ ...

คุณพี่ คนไม่มีราก  ... ครับ ... เป็นอยู่แล้วดับไป :)

คุณครูแอ๊ว ... ครับ ... โชคดีที่บ้านยังมีแมวพเนจรขี้อ้อนอีก 1 ตัว ไว้คลายเหงาได้อยู่ครับ :)

คุณพี่ jaewjingjing ... ครับ ... เสียใจสำหรับเจ้าหมาที่บ้านด้วยนะครับ :)

น้อง พิมพ์ดีด ... ครับ ... ก็พี่อาจารย์นั่นไงครับ ... เขาไม่อยากเลี้ยงอะไรเพราะกลัวจะร้องไห้แบบนี้แหละ แต่ผมยังไม่ยอมเข็ดครับ เห็นมาร้อง ๆ นี่ก็ทนไม่ได้แล้ว :)

เรื่องเกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องธรรมชาติ แต่ที่น่ายินดีคือตอนที่เจ้าแมวตัวนี้ยังมีชีวิตอยู่นั้น มันได้รับการดูแลที่ดีครับ เป็นความสุขบนความทุกข์ครับ

สวัสดีครับ อาจารย์ ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์ :)

  • ขอบพระคุณครับอาจารย์
  • เจ้าแมวตัวนี้อายุสั้นไปหน่อยครับ อายุไม่ถึงปี ก็ตายแล้ว
  • ความสุขก็อย่างที่อาจารย์บอก คือ ได้มีโอกาสดูแลมันจนถึงวาระสุดท้าย
  • ความทุกข์ ก็คือ ... การยึดความผูกความพันเอาไว้ ทำให้เศร้าเล็กน้อย แต่ทำใจได้ครับ

ขอบคุณอาจารย์ครับ .. ที่กรุณาแวะมาเยี่ยมเยียน ณ ศาลาคนเศร้า :)

  • แงๆๆๆๆ
  • น้องแมวตาย
  • ผมจะไปล้อน้องแมวที่ไหนละ
  • สรรพสิ่งทั้งหลายไม่เที่ยง ย่อมเป็นไปตามกรรม
  • ตามหลักอิทัปปัจจัยตาครับ

น้องครับ เราผูกพันเขา เมื่อเขาจากไปเราก็เสียใจ เป็นธรรมดานะ

เอาเถอะเขาไปดีแล้ว กล่าวคำอำลาเขาดีแล้ว เขาไปอยู่ในสถานที่ใหม่ที่ดีแล้ว  เหลือแต่เราน่ะแหละ สู้กับชีวิตในสังคมแบบนี้ต่อไป

เดี๋ยวมีตัวใหม่มาอีก นะ..

ขอบคุณพี่ บางทราย (คนเข็นครก ขึ้นภูเขา)  ครับ ก็เหลือตัวที่บ้านอีกตัวครับพี่ ... :)

อาจารย์ทำผมขำๆๆในบันทึกท่านอาจารย์พิชัยอีกแล้ว ไม่ต้องยืนยันก็ได้ครับ อิอิๆๆ

โห ... อาจารย์ขจิตครับ อาจารย์ไวมาก ตอบเร็วจริง ๆ

ผมยืนยัน นั่งยัน และ นอนยัน อีกต่างหาก ครับ 555

******ใครที่เลี้ยงสัตว์(แมว) แล้วเห็นว่าสัตว์ตายแล้วจับหัวใจดูก็ไม่เต้น แต่ตัวยังอุ่นอยู่หรือเพิ่งตาย บางทีอาจจะยังพอช่วยทันอย่าลังเลใจที่จะพามันไปหาหมอ เวลาไปหาหมอ หมอจะเช็คหัวใจด้วยสายช่วยฟังหมอแล้วหมอจะรู้ว่ายังมีเสียงหัวใจเต้น แผ่ว อาจจะ50/50 ซึ่งเราจะไม่รู้นึกว่าเขาตายสนิท หมอจะฉีดยากระตุ้นหัวใจเข้าเส้นเลือด อาจจะช่วยแมวได้ ถ้าแมวไม่ขาดออกซิเจนนานเกินไป *****ใครได้อ่านช่วยบอกต่อที อานิสง ให้แมวของเราเมื่อคืนที่ตายไปเพราะอาจจะช้าไปเพราะช่วยเขาไม่ทันนึกว่าเขาตายสนิท เสียใจที่สุด

ขอบคุณครับ คุณ nan  ... ข้อมูลนี้มีประโยชน์มากสำหรับคนรักแมว ... บังเอิญเจ้าตัวนี้ ผมคงไปดูช้าไปครับ มันตัวแข็งหมดแล้วน่ะครับ :)

แมวที่บ้านก็ตาย..ก็คือมันยังเด็กอยู่

แต่วันหนื่งพอจะออกมาซื้อขนมกินก็เห็นมันนอนอยู่(กลางถนนเลยนะ)

คือตอนนั้นกำลังเอาจักรยานออกก็เห็นเลือด

คือไม่คิดว่าตายเลยจะอุ้มเข้าบ้านแต่พออุ้มตกใจมากเพราะพออุ้มลุกตามันห้อย

พอเห็นก็ร้องไห้แล้ววิ่งเข้าไปบอกย่า

โถ่มันยังเด็กอยู่เลยแม่ก็ตายพ่อก็ทิ้งลูกดันมาตายอีกหน้าสงสาร

แล้วตอนตายเหมือนกับว่า..

มันโดนรถเยียบ..

แล้วเลือดพุ้งออกจากตาจมูกปากน่าสงสารมากตอกแรกมันชัก แล้วก็ค่อยคอ่ยตาย

ขอแสดงความเสียใจกับคุณมายด์ด้วยนะครับ ;)

สวัสดีค่ะ อาจารย์

มาเสียใจกับการจากไปของแมวที่อาจารย์ผูกพันธ์ค่ะ ... ทำให้ดิฉันคิดถึงพ่อค่ะ ตอนเด็กๆ ที่บ้านเลี้ยงหมา มันไปเดินบนทางรถไฟ ถูกรถไฟชน ...ภาพทีจำติดตาไม่ลืมคือเห็นพ่ออุ้มน้องหมา มาบนบ่าเลือดเต็มเลย และก็มานั่งทำแผล เย็บแผลให้มัน ทั้งพ่อและน้องหมาน้ำตาไหล ดิฉันเลยร้องไห้ได้เป็นวันเลย  แม่เลยบ่นว่า จะร้องทำไม มันยังไม่ตายเลย ...

จนเป็นสิบๆ ปีแล้ว ที่บ้านยังอนุรักษ์เลี้ยงหมาไทยหลังอาน 1 ตัว มาตลอดค่ะ เมื่อตัวหนึ่งตายจะมีตัวใหม่มาแทนตลอด .. บางครั้งมันมาเอง  บางครั้งมีคนเอามาให้บ้าง  แต่ไม่รู้ด้วยเหตุจากคนเลี้ยงหรือเปล่าค่ะ ... นิสัยมันจะคล้ายๆ กันเลยค่ะ

แต่เมื่อมันจากไป เศร้าจริงๆ ค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท