เพื่อนมา...จึงแวะไปรับ เพื่อนกลับ...จึงแวะไปส่ง (เชียงใหม่ - ปาย)

เพื่อนคนสำคัญได้ส่งข่าวแจ้งให้ทราบตั้งแต่เมื่อวาน (4 ธันวาคม 2553) ว่าจะเดินทางมาถึงเชียงใหม่โดยรถทัวร์ในเช้ามืดของวันนี้

หากถึงแล้วให้โทรปลุกผมด้วย อิ อิ แล้วก็จะไปรับมาทานกาแฟสักแก้ว

ซึ่งเพื่อนคนสำคัญ ก็คือ คุณเอก จตุพร ผู้ที่ชอบเดินทางไป "ถอด" บทเรียนมาแล้วทั่วประเทศ

เขาชอบ "ถอด" เป็นที่สุด ใครขอให้ไป "ถอด" ก็จะต้องไป "ถอด" หมด "ถอด" ด้วยตัวเองเสียด้วย

ว้าว !!!

ผมตื่น 07.15 น. (โทรปลุก) เดินทางไปสถานีขนส่งจังหวัดเชียงใหม่ 08.10 น. และถึง 08.45 น.

คุณเอก จตุพร ได้จองรถเชียงใหม่ - ปาย เรียบร้อยแล้ว เวลา 10.00 น. เพื่อไปเตรียมตัวจัดการงานแต่งงานให้กับตัวเอง เอ้ย น้องสาว สุดที่รัก ในวันที่ 12 ธันวาคม 2553 ที่จะถึงนี้

ดังนั้น ผมจึงพาไปทานกาแฟที่ร้านใกล้ ๆ ที่ทำงาน ร้านแรก (ดอยงาม) ยังไม่เปิด เลยไป Serwa Coffee แทน ซึ่งผมเองก็ไม่ได้เข้าไปทานนานแล้ว จนคนขายคิดถึง อิ อิ

[... ลาเต้ฮ้อน ๆ ...]

"Latte ร้อน" เป็นของคุณเอก ส่วนผม "Caramel Latte" เย็นและปั่นแหลก

[... แบตฯ Note book หมด เลยชาร์ทเสียหน่อย ...]

[... ที่ผนังของร้าน มีบทกวีฝรั่งที่พื้นเป็นปูนเปียก ... ชอบแมวดูหน้านกเนี่ยแหละ ...]

[... ถัดมาอีกนิดหน่อย ก็เป็นตุ๊กตาหมี ที่มีรูปแมวกวนโอ๊ย 3 ตัว เล่นกับนกอยู่ ...]

[... คุณเอก เขาเป็น Facebook-rism กำลังเอารูปไปขึ้นที่ Facebook อยู่ ...]

[... หล่อมาก ๆ ครับพี่ ... ]

[... คุยกันเรื่อง Air Card ด้วย ... อันนี้คุณเอกเขาใช้ประจำสำหรับเน็ตนอกสถานที่ ...]

เรานั่งคุยกันได้สัก 30 นาที ก็ต้องรีบเดินทางไปส่งคุณเอกขึ้นรถ เชียงใหม่ - ปาย ก่อนเวลา 10.00 น.

[... เจ้าตุ่น (พี่ครูคิมตั้งชื่อมา) หมาแห่งอาเขตเชียงใหม่ ผู้มีคนใจดีเอาผ้ามารองนอนให้ (วันนี้หนาวกว่าทุกวัน) ...]

[... ดูเหมือนรถของคุณเอกจะเป็น มินิบัส คันน้อย เขารอคุณเอกอยู่คนเดียว ...]

[... กระเป๋าเดินทางหลายใบจนน่า "หนัก" ใจ และกายแทน อิ อิ ...]

[... โชคดี เดินทางปลอดภัยนะครับ คุณเอก ...]

การเดินทางจากเชียงใหม่ - ปาย ราว 2 ชั่วโมงกว่า ๆ ตอนเขียนบันทึกนี้ 12.05 น.แล้ว คงน่าใกล้จะถึงแล้ว

แต่ขอบอกว่า ช่วงนี้ถนนทุกสายมุ่งไปที่ปายอย่างเดียวเลย รถเลยออกทุก ๆ 15 นาที บ้าไปแล้ว

ใคร ๆ เขาก็อยากจะไปปายกันเหรอ ... เมืองปาย เมืองที่ได้รับผลกระทบจากการท่องเที่ยวที่เกินขอบเขต เมืองหนึ่งของไทย น่าสงสารเมืองปาย ใครหนอมาชำเรามันด้วยเงินทอง ;(

โชคดีนะครับ คุณเอก ... งานแต่งงานน่ะ หากผมเคลียร์เวลาได้ ผมจะไปช่วย

ขอที่พักฟรี อาหารฟรี ไกด์ฟรี ด้วยครับ อิ อิ ;)

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน เรื่องเล่าหลังต้นไม้

คำสำคัญ (Tags): #5 ธันวาคม 2553#g2k#wasawatdeemarn#กัลยาณมิตร#การเดินทาง#คุณเอก จตุพร#ปาย#วสวัตดีมาร#เชียงใหม่#เพื่อน

หมายเลขบันทึก: 412064เขียนเมื่อ 5 ธันวาคม 2010 12:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 01:46 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (51)

ครู ป.1

เขียนเมื่อ 5 ธันวาคม 2010 12:31 น. ()

น้องเอก..ยอมเป็นนายแบบแต่ผู้เดียวเหรอคะ..

ฝั่งตรงข้าม...ไม่มีหลักฐานเลย..

เจ้าตัวนี้น่ารัก..

วิรัตน์ คำศรีจันทร์

เขียนเมื่อ 5 ธันวาคม 2010 12:58 น. ()

เพื่อนและน้ำใจแห่งมิตร

เคยได้ยินครูอาจารย์ท่านสอนไว้ว่า
เดินร่วมทางกันไป แม้เพียงเจ็ดเก้า ก็นับได้ว่าเป็นเพื่อน ผู้ร่วมเป็นความอุ่นใจบนเส้นทาง
กินข้าวด้วยกันเพียง ๑ มื้อ ก็นับว่าเป็นญาติผู้ให้ความคุ้นเคยและไว้วางใจกัน ดังกำลังแบ่งปันปัจจัยเลี้ยงชีวิต
นอนแรมทางกันได้เพียง ๑ ราตรี จะเป็นอื่นใดได้อีก นอกเสียจากเสมือนตนเอง จะทำร้ายหรือจะฝากชีวิตให้กันยามหลับไหล ก็ต้องเชื่อใจและฝากความเป็นไปให้กันอย่างสิ้นเชิง

แต่ขนิดที่สามารถเรียกให้กระชากตัวเองออกจากผีผ้าห่มตอนเช้าตรู่ที่กำลังหนาวและหลับกำลังมันส์ เพื่อไปเลี้ยงกาแฟกันและคุยรอเวลาส่งทางเพื่อเดินทางต่อไปอีกนี่ มันครอบคลุมอาการทั้งหมดนั้นเลย เลยไม่รู้จะเรียกว่าเป็นอะไรดีนะนี่

เอาเป็นว่าคนหนึ่งเป็นผู้โดยสารรถประจำทาง และอีกคนเป็นคนขับมอเตอร์ไซค์กลับบ้านไปก่อนก็แล้วกันเนาะ

Wasawat Deemarn