สมัยก่อนตั้งแต่เป็นอัยการจังหวัดผู้ช่วย เวลามีงานแต่งงาน เขามักเชิญผมไปเป็นพิธีกร เขาบอกว่าผมพูดเป็นเรื่องเป็นราวดี พอผมแก่ตัวขึ้น ตำแหน่งโตขึ้นผมก็ปฏิเสธที่จะเป็นพิธีกรในงานแต่งงาน เขาก็เลยเชิญผมไปอวยพรคู่บ่าวสาว เพราะเขาเห็นครอบครัวผม นับตั้งแต่สมัยคุณพ่อคุณแม่เลี้ยงลูกมาจนประสบความสำเร็จทุกคน และเขาเห็นผมเป็น family man ก็คงจะมีข้อแนะนำดีๆให้กับคู่บ่าวสาวให้ครองรักกันอย่างยั่งยืน
ผมก็ต้องหาเรื่องมาพูดเพื่อเป็นข้อคิดให้กับคู่บ่าวสาว ถ้าพูดซ้ำซากคนที่ไปร่วมงานแต่งงานซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นคนหน้าเดิม แต่บางทีในงานแต่งงานเขาเชิญเราไปอวยพรคู่บ่าวสาวขณะที่ขาหมูกำลังเสิร์ฟ ไม่ค่อยมีคนฟัง ไอ้จะพูดว่า “ท่านผู้มีเกียรติที่เคารพ การที่เจ้าภาพเชิญท่านมาร่วมงานในวันนี้ ไม่ได้เชิญให้ท่านมากินอย่างเดียว” ก็เกินไป ผมก็ต้องใช้กลยุทธ์เอาสิ่งของบนโต๊ะมาเปรียบเทียบเพื่อให้หยุดการกินก่อน ถ้าเป็นโต๊ะจีนอันดับแรกที่มองคือตะเกียบ ครับ ก็ให้เขามองไปที่ตะเกียบ แล้วก็พูดเรื่องปรัชญาของตะเกียบให้ฟังอย่างที่เล่าเมื่อคราวที่แล้ว
แต่..ถ้าไม่มีตะเกียบผมก็จะขอให้แขกผู้เกียรติกรุณามองที่ช้อนกับส้อม แล้วก็บอกคู่บ่าวสาวว่า ช้อนกับส้อมต่างก็ทำหน้าที่ของตัวเอง ช้อนที่หน้าที่ตัก ส้อมมีหน้าที่จิ้มหรือประคับประคองอาหารใส่ช้อน หมายถึงการช่วยกันดูแลประคับประคอง ทนุถนอมซึ่งกันและกัน แต่ช้อนกับส้อมความสูงก็จะเท่ากัน นั่นหมายถึงการที่คู่สมรสมีความทัดเทียมกันจึงต้องให้เกียรติซึ่งกันและกัน
บางครั้งเป็นอาหารไทย ผมก็ลื่นต่อไปว่า ชีวิตสมรสก็คือการผสมรส หลายรสเข้าด้วยกัน หน้าที่ของคู่บ่าวสาวคือต้องช่วยกันปรุงรสให้พอดี ถ้าเป็นกับข้าวบนโต๊ะมีแกงส้ม คนที่เป็นแม่ครัวไทยเขาจะดูว่าแกงส้มอร่อยไหม ถ้าแกงส้มอร่อย แสดงว่าแม่ครัวคนนี้จะทำกับข้าวอร่อยทุกอย่าง เพราะแกงส้มเป็นแกงที่แกงยาก เราจะทำอย่างไรให้แกงมีความเผ็ดพอดีกับความหวาน ความเค็ม ความเปรี้ยว ชีวิตสมรสก็เช่นกัน เราต้องรู้จักปรุงอารมณ์มนุษย์ให้พอดี ถ้าโกรธมาก หึงหวงมาก บางทีชีวิตสมรสก็อาจอยู่ไมได้ ถ้ารักมากก็อาจจะเจ็บมาก คู่บ่าวสาวต้องรู้จักความพอดี ซึ่งการให้เกียรติกันและกันก็เป็นเรื่องสำคัญในชีวิตสมรสเช่นกัน ชีวิตสมรสไม่มีสูตรตายตัวแล้วแต่ว่าเราชอบอย่างไหนก็ปรุงให้กับชีวิตของเรา และไม่จำเป็นต้องเอาไปเปรียบเทียบกับคนอื่น ให้เปรียบเทียบกับตัวเราว่าเราชอบอย่างไรเป็นพอ
ไม่นานมานี้ ลูกน้องแต่งงานก็เชิญผมไปอวยพรคู่บ่าวสาว ผมก็ขึ้นไปอรัมภบทตามปกติ ถึงบทที่สอนเจ้าสาว ก็บอกว่า ขอให้เจ้าสาวดูแลเจ้าบ่าวเหมือนดูแลหมา ฮิฮิ เสียงหัวเราะคิกคัก..ผมก็บอกว่าขออภัยทุกท่านผมมิได้เปรียบเทียบเจ้าบ่าวเป็นสุนัข แต่ผมกำลังเปรียบเทียบการเอาใจใส่ดูแลให้เกิดความสุขต่างหาก คราวนี้ในงานเงียบกริบคอยฟังผมพูด ผมก็พูดต่อว่า..ที่ขอให้เจ้าสาวดูแลเจ้าบ่าวเหมือนดูแลหมานั้น เพราะว่าเวลาเราเลี้ยงหมา หากเราล่ามโซ่มันให้สั้นติดกับเสา หมามันจะเห่าจะหอนตลอดเพราะมันไม่เป็นอิสระ ถ้าล่ามให้โซ่ยาวหน่อยให้มันไปดมโน่นดมนี่บ้าง มันก็จะไม่ค่อยเห่า แต่ถ้าปล่อยไปไม่ล่ามเลย บางทีมันเตลิดไปติดตัวเมียที่อื่นไม่ค่อยยอมกลับบ้าน สามีก็เช่นกัน ถ้าตามติดไม่ยอมให้ออกจากบ้านเขาก็จะสร้างเรื่องรำคาญใจ หาเรื่องทะเลาะ ถ้าปล่อยให้ออกไปเจอโลกภายนอกบ้าง สามีก็จะเกรงใจ แต่ถ้าปล่อยให้ออกนอกบ้านโดยไม่สนใจเลย อาจจะทำให้เขาเตลิดได้เช่นกัน แล้วก็ตบท้ายด้วยการอวยพรให้คู่บ่าวสาวถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร เพราะถ้าอยู่กันจนมีไม้เท้ายอดทอง มีกระบองยอดเพชรถือแล้วก็แสดงว่ามีฐานะร่ำรวย ลูกหลานไม่ทิ้งแน่นอน
ในวันแต่งงานของผม มีสมุดให้แขกเขียนอวยพรคู่บ่าวสาว มีพี่คนหนึ่งเขียนสั้นๆและเรายึดถือมาเป็นวิถีครองเรือนคือเขาเขียนสั้นๆว่า “ขอให้รักกันเหมือนวันแรกรัก” สั้นๆแค่นี้ ผมรู้สึกเท่ห์มาก เพราะถ้าเรารักกันเหมือนวันที่เรารักกันใหม่ๆจะไม่มีปัญหาครอบครัวเลย เพราะทุกอย่างจะดีไปหมด ไม่ว่าจะทำอะไรก็จะไม่เห็นความไม่ดีของอีกฝ่ายหนึ่งเลย อยากมีความสุขแบบผมก็ลองรักกันเหมือนวันแรกรักดูซิครับ...
สวัสดีครับ
สุดยอดเลยค่ะ คำอวยพร
บางทีอาจขอยืมไปใช้บ่างค่ะ
คู่ที่น่าประทับใจมากๆตอนนี้คือคู่คุณดอกแก้วและคุณจืดค่ะ ฟังที่มีคนเล่าในวันเปิดตัวหนังสือแล้ว ชื่นชมๆค่ะ
สวัสดีครับ อ.ธวัชชัย
ช่วงนี้ยุ่งๆนิดหนึ่งครับเพราะมีคดีต้องเขียนอุทธรณ์ฎีกาติดๆกันหลายเรื่อง มีรุ่นพี่บอกว่าการเขียนอุทธรณ์ฎีกาเหมือนวรรณกรรม ต้องสละสลวยให้น่าอ่านและมีเหตุผล ผมก็เลยบรรเลงซะ เช่น จำเลยบุกรุกป่าสงวนแห่งชาติ ก็ขอให้ศาลลงโทษจำคุกจำเลยโดยไม่รอการลงโทษ เพราะป่าไม้คือทรัพยากรธรรมชาติ การตัดไม้ทำลายป่าเป็นส่วนหนึ่งของปัญหาโลกร้อน (ต้องอินเทรนหน่อย..อิอิ) และการบุกรุกทำลายป่าโดยวิธีปลูกยางพาราแซมเข้าไปในป่าและพอยางพาราโตขึ้นก็โค่นต้นไม้ลงเป็นวิธีที่นิยมกันมาในจังหวัดพังงาทำให้ป่าไม้หดหายลงไปเรื่อยๆ หากกระบวนการยุติธรรมไมเอาจริงเอาจังกับการลักลอบตัดไม้ทำลายป่าบุกรุกป่าสงวนอันเป็นป่าที่ยังอุดมสมบูรณ์ ประเทศชาติก็จะแก้ปัญหาเรือ่งสิ่งแวดล้อมไม่ได้....
มีผู้พิพากษาบอกว่าอ่านอุทธรณ์ของอัยการศาลสูงแล้วเพลินดี..อิอิ
ฝนตกมาเลยครับ ตกทุกวันผมจะไปว่ายน้ำก็เลยเลิกเพราะอากาศมันเย็นครับ
อิอิ อยากจะเป็นนักเขียนกับเขาเหมือนกันครับ
สวัสดีครับคุณพี่ศศินันท์ครับ
ภาพใหม่แจ๋วกว่าเดิมอีกครับ อิอิ
ว่าแต่จะยืมเรื่องหมาหรือเรื่องอื่นละครับ...อิอิ
ตามมาทวงของฝากจ้า เขียนได้สนุกน่าอ่านมาก
เท้านั้นสำคัญไฉน เรื่องต่อไป
หวัดดีครับคุณท้องฟ้า
ต้องขอพระอภัยมณีเพราะช่วงนี้งานเยอะต้องร่างอุทธรณ์หลายเรื่องครับ เดี๋ยวจัดให้ครับ ใจเย็นไม่เย็นนี้ก็พรุ่งนี้เช้านะนะนะ.....
มาขออนุญาตอวยพรวันเกิดพ่อคะ ^^
ขอให้พ่อมีความสุขมากๆ ยิ้มๆทุกวัน
แล้วลูกจะเป็นเด็กดี ตั้งใจเรียน (ถ้าได้ไป ^^)
ขอให้อำนาจคุณกระศรีรัตนตรัยคุ้มครองพ่อกับครอบครัวเราตลอดไป
รักๆๆๆๆๆ เดี๋ยวตื่นแล้วจะลงไปกอดดดดดดดดด
สวัสดีครับ
แอบมาสุขสันต์วันเกิดด้วยอีกคนครับ
ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย จงดลบันดาลให้ท่านและครอบครัว มีความสุข สดชื่น สุขภาพดี แล้วมาเล่าเรื่องสนุกๆ กันอีกมากมาย
เอ คนข้างบนยังไม่ตื่นเหรอครับ ;)
ขออนุญาติอวยพรวันเกิดคุณพ่อนิวเช่นกันครับ
ขอให้คุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คุณพ่อเคารพนับถือ ดลบันดาลให้คุณพ่อมีความสุข สุขภาพแข็งแรง เป็นที่รักยิ่งของครอบครัวทองตันตลอดไปครับ
ซ้ง
มาอ่านเผื่ออนาคตอันไกลค่ะ ฮ่าฮ่า เพราะต้องหาคนมาให้ร่วมรับคำอวยพรกันก่อน
ชอบเรื่องสนุขเป็นพิเศษ เพราะรักน้องหมา แต่ไม่เคยล่าม ถึงไม่ล่าม น้องหมาก็ไม่เคยไปรักคนอื่นเลย ยังเคยคิดว่า ถ้ามีแฟนอยากให้เป็นแบบน้องหมา ฮ่าฮ่า และถึงแม้ว่าน้องหมาเราจะทำตัวเป็นคุณชายประจำบ้านซักแค่ไหน เราก็ยังรักเค้าอยู่เสมอ ซึ่งเค้าก็รู้
...คิดถึงน้องหมาที่บ้านจัง
^___^
สวัสดีครับคุณสายลม
ความเริ่มจากร .เป็นตัวแรก
แล้วมาแตกแยกหน่อเป็นก.ไก่
ไม้หันอากาศพาดกลางหว่างหัวใจ
สิ่งที่ได้คือความรักสลักทรวง ครับ
ลูกสาวพ่อมันน่ารักเสมอเลยแหละ...ขอบใจลูก เอามาโพสต์ในนี้เขาก็รู้กันหมดสิวะว่าพ่อแก่..อิอิ
สวัสดีครับ อ.ธ วั ช ชั ย
ไอ้ลูกสาวผมทำเขารู้หมดว่าเกิดวันนี้
ขอบพระคุณมากครับ ขอให้พรอันประเสริฐนี้กลับไปสู่ อาจารย์นับเท่าทวีคูณครับ
สวัสดีครับซ้ง
ขอบใจมาก เป็นไงสบายดีหรือเปล่า ว่างๆก็แวะไปเที่ยวบ้านพ่ออีกนะ
สวัสดีครับคุณ IS
เป็นไงครับที่ออสเตรเลียหนาวไหม ใกล้จบหรือยังครับ ขอให้มีความสุขกับการเรียนนะครับ