มาแล้วครับตามคำเรียกร้อง พฤกษาสวาท ตามที่บรรดาแควนๆสนใจ ทั้งคุณสุดทางบูรพาและอ.จันทรรัตน์ มาดูเรื่องย่อกันก่อนที่จะไปข้อกฎหมายเลยครับ

ดอกเตอร์ประจิมหนุ่มใหญ่รูปหล่อแต่ทำตัวเชยมาก แต่กลับชอบผู้หญิงเปรี้ยวเซ็กซี่  จีบกี่รายก็โดนหักอก รายสุดท้าย นันทวันสาวไฮโซ บอกเลิก จนประจิมเมาหัวราน้ำเข็ดผู้หญิง ไม่คิดจะจีบใครอีก กลายเป็นคนมีปมด้อย หงุดหงิด    คุณนายอรรถประกาศผู้เป็นแม่และประภัสสรพี่สาว ก็ต้องเดือดร้อนใจไปด้วย

สตี เป็นญาติสาวห่างๆที่แม่ของประจิมรับเลี้ยงและส่งเสียงให้เรียนการเรือน สตีหน้าตาสะสวยมาก แอบหลงรักประจิมอยู่  แต่ประจิมไม่เคยเหลือบตาแล  ประภัสสรพี่สาวและคุณนายอรรถ จึงแนะนำให้ประจิมเอาสตีมาเป็นเมียเก็บแก้ขัดไม่ออกหน้าออกตา ห้ามมีลูก  (คิดได้ไง...ง่ะ) สตีแอบดีใจแต่ทำสงบนิ่ง ประจิมไม่ยอม เพราะเขาไม่เคยนึกชอบสตีและไม่ต้องการสตี เพราะสตีเชย และเขาไม่ต้องการทำร้ายจิตใจสตีซึ่งเป็นญาติ

ประจิมได้รับทราบข่าวเพื่อนรักตายและมีลูกสาวที่ขาดคนอุปการะจึงเต็มใจรับเด็กคนนั้นมาอุปการะ แม่พี่สาวและหลานๆทุกคนต่างคัดค้าน ในที่สุดก็ยอม ให้ประจิมเอามาช่วยทำงานบ้านมีสถานะเดียวกับเด็กคนใช้ในบ้าน ประจิมรับปาก แต่เมื่อพบอรอินทรา(อ่อน) ประจิมกลับเปลี่ยนใจ  ให้สัญญาต่อหน้ากระดูกของเอิบว่าจะยกย่องอ่อนให้เป็นหลานของเขา ให้อ่อนเรียกเขาว่าอา   ทำให้ทุกคนผิดหวังกับประจิมมาก ประจิมส่งเสียให้อ่อนเรียนเหมือนเป็นหลานคนหนึ่งโดยสตีกลายเป็นพี่เลี้ยง สตีรู้สึกขมขื่นและน้อยใจที่ประจิมยกย่องอ่อนมากกว่าตัวเธอ แต่ด้วยความเป็นคนมีน้ำใจและความน่ารักน่าสงสารของอ่อน สตีจึงรักและเอ็นดูอ่อนมาก  แต่คุณนายอรรถ ประภัสสร วิกสิต อ้อ แอ้น้องสาวอีกสองคนของวิกสิตไม่พอใจมาก พูดจาประชดประชัน ทำให้อ่อนอึดใจแต่ก็จำทน

วิกสิต อ้อ แอ้และเพื่อนๆชอบแอบรังแกและพูดให้อ่อนเจ็บช้ำน้ำใจอยู่เสมอ ประจิมเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดูดีขึ้น แต่เพื่อให้อ่อนสนใจตัวเขายิ่งนานวันประจิมก็เริ่มมีความรู้สึกหวงแหนอ่อนมากขึ้นทุกที เขามีความรู้สึกว่าอ่อนคือสมบัติของเขา อ่อนคือต้นไม้ที่เขาปลูกเอาไว้ ประคับประคองจนเติบใหญ่ งดงามใครจะแตะต้องไม่ได้ (เนี่ย...สงสัยว่าตรงนี้แหงเลยที่บอกว่าเป็นพฤกษาสวาท  หรืออาจจะเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า “เลี้ยงต้อย” อิอิ)ประกอบกับความเปล่งปลั่งสวยงามของอ่อนที่เพิ่มมากขึ้น

วิกสิตเปลี่ยนไปจากหมั่นไส้มารักอ่อน อ่อนรักวิกสิตเช่นกัน แต่อ่อนต้องคอยหลบซ่อน เพราะประจิมห้ามเอาไว้ ครั้งใดที่โดนจับได้ อ่อนต้องโดนดุด่ารุนแรง โดนทำโทษ วิกสิตก็โดนชก สตีในฐานะพี่เลี้ยงโดนดุด่าโทษฐานที่ไม่ดูแลให้ดีบางครั้งถึงกับตบหน้า บ้านเริ่มคุกรุ่นร้อนเป็นไฟ

เหตุที่เป็นเช่นนี้เพราะประจิมกลัวว่าอ่อนจะหลุดลอยไปจากเขาเหมือนผู้หญิงทั้งสามคนที่เขาเคยหลงรัก เขาตัดสินใจไม่ให้อ่อนเรียนต่อมหาวิทยาลัยทั้ง ๆ ที่เคยสัญญากับอ่อนไว้แล้ว (คิดได้แค่นี้...นะพระเอก เฮ้อ..)ถึงแม้ในใจเขาสงสารอ่อน แต่เขากลัวอ่อนได้พบกับผู้ชายมากหน้าหลายตาแล้วใจแตก   หว่านล้อมด้วยประการต่าง ๆ ให้อ่อนแต่งงานกับเขา

อ่อนตกใจและกลุ้มใจ ใจหนึ่งเธอก็เห็นใจประจิมและพร้อมที่จะตอบแทนบุญคุณประจิมทุกอย่าง แต่ก็รักวิกสิต พยายามอ้อนวอนถ่วงเวลาประจิมให้รอเธออีกสองปี ประจิมรู้ว่าอ่อนให้รอเพราะรักวิกสิต เขาต้องการเป็นผู้ชนะ เขาจึงหาวิธีรวบรัดโมเมบอกคุณนายอรรถประกาศและประภัสสรว่าเขากับอ่อนจะแต่งงานกัน ให้ทั้งสองช่วยเป็นธุระเรื่องนี้ให้ด้วย คุณนายกับประภัสสรช็อค เห็นว่าประจิมทำไม่ถูกต้องจึงทัดทานประจิม ประจิมโกรธหาว่าอ่อนมาฟ้องแม่และพี่สาว จับอ่อนไปขังไว้ในห้องนอนของตัวเขาเอง ส่วนเขาเฝ้าอยู่ที่ห้องสมุดใกล้ ๆ  ไม่ให้อ่อนพบเจอใคร วิกสิตรู้เรื่องนี้จากสตี จึงแอบมางัดห้องตอนที่ประจิมไปทำงานและพาอ่อนหนีไปฝากไว้กับเพื่อนสนิทเป็นนักดนตรีชื่อแหวน

ประจิมออกสืบหาอ่อน ไม่ช้าเขาก็ไปรีดเอาความจริงจากสตีมาจนได้ ประจิมตามพบอ่อนที่บ้านแหวน เขาเอ่ยอ้างใช้สิทธิในการเป็นผู้ปกครองเอาตัวอ่อนคืนมา อ่อนคิดจะหนี แต่ฉุกคิดว่าถ้าเธอกลับไปกับประจิมทุกคนก็จะได้หมดความเดือนร้อนเพราะเธอเสียที ประจิมได้วางแผนไว้ด้วยการลางานเจ็ดวัน เพื่อเอาอ่อนไปชะอำ ประจิมพยายามให้อ่อนยอมรับว่ามีอะไรกับวิกสิต อ่อนไม่ยอมรับ ประจิมจึงบอกให้อ่อนพิสูจน์ว่าถ้าไม่มีอะไรกับวิกสิต อ่อนต้องยอมเป็นภรรยาของเขา  (คิดเอาเปรียบผู้หญิง เก่งจริง อิอิ) อ่อนยอมตกลงเพื่อตอบแทนพระคุณ ประจิมได้อ่อนเป็นภรรยาสมใจและตั้งใจว่าจะพาอ่อนไปจดทะเบียนและทำพิธีแต่งงานที่กรุงเทพฯ คืนนั้นอ่อนคิดฆ่าตัวตายโดยเดินลงทะเล แต่ประจิมช่วยไว้ได้

ประจิมพาอ่อนกลับกรุงเทพฯ เขาประกาศให้ทุกคนรู้ว่าอ่อนเป็นภรรยาเขาอย่างภาคภูมิใจ  วิกสิตกลับจากไปเข้าค่ายต่างจังหวัด รู้เรื่องอ่อนถึงกับช็อค แอบมาพบอ่อน ต่อว่าอ่อนว่าทรยศต่อความรักของเขา อ่อนปฏิเสธว่าเธอไม่ได้ทรยศเขาทั้งคู่มีปากเสียงกัน ฉุดทึ้งกัน วิกสิตดึงอ่อนมากอด ประจิมมาพบเข้า ความหึงหวงอ่อนทำให้บันดาลโทสะตบหน้าอ่อนและหาว่าอ่อนแอบคบชู้ วิกสิตจึงแกล้งพูดให้ประจิมคลั่ง บอกว่าประจิมต่างหากที่เป็นชู้เพราะประจิมแย่งเมียเขาไป ประจิมและวิกสิตต่างก็โมโหกันเต็มที่ทั้งคู่ชกต่อยกัน คุณนายอรรถและประภัสสรมาห้ามไว้ได้ ทั้งบ้านโกลาหลไปหมด  ทุกคนรุมประณามอ่อนว่าเป็นผู้หญิงสองใจ เป็นคนทำลาย ครอบครัวคนอื่นจนย่อยยับ (หูเบากันตามฟอร์มน้ำเน่า.....เฮ้อ..)ประจิมถึงกับร้องให้เข้าใจว่าโดนอ่อนหลอก อ่อนหมดอาลัยตายอยากในชีวิต อยู่แบบซังกะตาย หันกลับไปคบกับนันทวันแฟนเก่าที่ทิ้งเขาไป

อ่อนทุกข์ทั้งกายและใจ เมื่อตกเป็นภรรยาของประจิมแล้ว ก็ตั้งใจที่จะซื่อสัตย์กับเขาและเป็นภรรยาที่ดีของเขา แต่เมื่อมาเกิดเหตุการณ์แย่ๆขึ้น โดนรังเกียจโดนหมางเมิน อ่อนซูบซีดลงไปมาก  สตีมากระซิบบอกคุณนายอรรถว่าอ่อนอาจท้อง  คุณนายอรรถเอะใจฉุกคิดเวทนา จับอ่อนไปหาหมอ คุณนายเริ่มมีความรู้สึกดีกับอ่อน เพราะจะได้หลาน แต่ประจิมกลับคิดว่าเด็กนั้นอาจจะเป็นลูกของวิกสิต (ดูมันทำ ดูมันทำ..ฮึ่ม..)ส่วนคนอื่นๆกล่าวหาว่าอ่อนทำงามหน้า ประจิมไปด่าว่าให้บอกวิกสิตมาดูอ่อน วิกสิตพยายามปรับความเข้าใจกับประจิมว่าเขาไม่มีอะไรกับอ่อน เขาเพียงแต่พูดไปเพื่อยั่วให้ประจิมโกรธ ประจิมไม่เชื่อ วิกสิตจึงบอกว่าถ้าประจิมจะไม่ยอมรับว่าเป็นลูก เขาจะยอมรับเอง

ประภัสสรโวยวายบอกว่าเธอไม่ยอมให้วิกสิตรับเด็ดขาดว่าเป็นลูกของวิกสิต เกิดทุ่มเถียงกันวุ่นวายไปหมด อ่อนสุดจะทนประกาศเด็กคนนี้เป็นลูกของเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น คุณนายอรรถให้ทุกคนสงบปากคำและบอกว่าท่านนี่แหละที่จะยอมรับว่าเด็กคนนั้นจะลูกใครก็ตามย่อมเป็นหลานของท่านแน่นอน

นันทวันคนรักเก่าของประจิม ก็พอรู้เรื่องนี้จากประภัสสร มาแอบเยาะเย้ยอ่อนว่าประจิมเห็นอ่อนแค่ของเล่น ส่วนตัวเธอต่างหากที่เป็นของจริง และกำลังจะแต่งงานกันอย่ามาทำลายความรักของเธอกับประจิม   ทำให้อ่อนตัดสินใจไปจากประจิม

อ่อนหนีออกจากบ้านไปแต่เช้ามืด สตีเป็นคนแรกที่รู้เรื่องนี้ ทุกคนช่วยกันตามหาอ่อนกันไปทั่วกรุงเทพฯ อ่อนหนีไปลำพูนหวังไปหางานทำ ได้พบกับทิพย์ให้ที่พักและงานอ่อนทำ   ประจิมเชื่อแล้วว่าเด็กในท้องคือลูกของเขาแต่ก็สายเสียแล้ว  บอกเลิกนันทวัน  ประจิมเมาหัวราน้ำ วิกสิตกลับหายโกรธประจิมช่วยกันออกตามหาอ่อน ล่วงเลยมาจนหกเดือนแล้วก็ยังตามไม่พบ      คุณนายเริ่มโกรธประจิมลงความเห็นว่าความผิดทั้งหลายเกิดจากความรักและหึงหวงอ่อนจนไร้สติ  ประจิม เมามาสารภาพผิดให้สตีฟัง ประจิมเมาเห็นสตีเป็นอ่อน มาโอบกอด สตีเผลอใจตาม แต่จริยธรรมเรียกร้อง จึงผลักประจิมตบหน้าประจิม (นี่ถ้าจริยธรรมไม่มาเรียก สงสัยจะไปยาว อิอิ)

ในเรื่องย่อฉบับหนึ่งก็ว่า

วิกสิตติดตามอ่อนมาที่เชียงใหม่ตามที่ได้รับแจ้งจากแหวน และในที่สุดได้พบอ่อนท้องแก่ใกล้คลอด วิกสิตก็พาอ่อนไปส่งโรงพยาบาล อ่อนคลอดลูกเป็นผู้ชาย แต่ประจิมก็ยังไม่มา วิกสิตสอบถามกลับไปใหม่ ได้ความว่าประจิมรถคว่ำอาการสาหัส เขาบอกอ่อน ทีแรกอ่อนนั้นยังโกรธประจิมอยู่มาก แม้ว่าวิกสิตจะพยายามแก้ตัวแทนประจิม แต่เมื่อรู้ว่าประจิมบาดเจ็บสาหัสเธอก็ใจอ่อนและยอมกลับกรุงเทพกับวิกสิต

ผมก็งงๆอยู่ว่าเรื่องย่อของใครถูก จริงๆแล้วประจิมรถคว่ำหรือถูกยิง ผมไม่รู้เพราะไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ แฮ่....ที่งงเพราะอีกฉบับหนึ่งเขาว่ายังงี้ครับ

วิกสิตขึ้นมาเชียงใหม่และบอกกับอ่อนว่าประจิมถูกนันทวันยิงได้รับบาดเจ็บสาหัสเมื่อรู้ว่าประจิมบาดเจ็บสาหัส อ่อนและลูกจึงยอมกลับกรุงเทพกับวิกสิตเพื่อไปดูแลประจิม ประจิมหายป่วยกลับมาบ้าน เลิกหึงหวงอ่อนกับวิกสิต  อ่อนเห็นใจและมีความรู้สึกที่ดีต่อประจิม วิกสิต เรียนจบ ประจิมยอมหลีกทางให้เพื่อเห็นแก่ความรักของทั้งสอง ขอเพียงลูกเอาไว้  ให้อ่อนไปเรียน แต่งงานและจะส่งเสียให้เรียนต่อเมืองนอกกับวิกสิต     ทุกคนรอการตัดสินใจของอ่อน แม้แต่สตี ในที่สุดอ่อนก็ตัดสินใจเลือกประจิม ไม่ได้เลือกเพราะจำใจ แต่เลือกเพราะรักและเห็นใจในความรักและความดีของประจิมที่มีต่อเธอ

วิกสิตไปนอก ประจิมแต่งงานกับอ่อน  ทุกคนในบ้านยอมรับอ่อนเป็นสะใภ้ เฮ้อ...จบซะที

ขอแจ้งข่าวถึงประดาแฟนทั้งหลายที่แวะเวียนเข้ามา ใครที่ไม่ได้ลงที่อยู่ที่ชัดเจนในบล๊อกของท่านกรุณาใส่รายละเอียดที่อยู่ให้ด้วยครับ (เพราะอัยการฝ่ายช่วยเหลือกฎหมายที่พังงาขอบทความไปทำหนังสือกฎหมายในละครเสร็จแล้ว จะได้ส่งไปให้ครับ แต่ขอบอกไว้ก่อนว่าน่าเสียดายที่ตรวจปรู๊ฟไม่ดีมีคำผิดเยอะมาก) หรือใครจะปกปิดที่อยู่ก็กรุณาแจ้งทางเมล์ที่ [email protected] นะครับเพราะเครื่องผมมีปัญหากับhotmail msn live messenger มันถามอะไรมาก็เคาะ เคาะไปเคาะมากลายเป็นก่อนจะเข้า Hotmail มันไปเข้า live ก่อน ไอ้เราก็จำไม่ได้ว่า live มีพาสเวิร์ดอะไร ก็เลยเข้าอะไรไม่ได้เลย สม...