เป็นนักเรียนสถาบันพระปกเกล้าตอนที่๔๒(ลงพื้นที่จริง๕)


เราได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันอย่างสนุกและด้วยความเห็นใจกัน

เรามาฟังการสนทนาระหว่างพวกเรากับชาวบ้านกันต่อนะครับ

        พวกเราถามว่าที่นี่เคยขอให้มีแพทย์มาตรวจประจำหรือไม่

        ชาวบ้านก็ตอบว่า ไม่มี เจ็บป่วยถึงจะไปหาหมอ ไม่มีหน่วยแพทย์เคลื่อนที่มาตรวจแบบมาบตาพุดหรอก

        พี่ประสิทธิ์ ขอพูดแสดงความคิดเห็นกับชาวบ้านว่า  อยู่ที่ยะลาก็เดือดร้อนเหมือนกันพอๆกับพี่น้องเดือดร้อนจากโรงงาน ตกใจที่ได้เห็นความต่างระหว่างโรงงานกับชาวบ้าน เวลาโรงงานนำเสนอรัฐบาลเขานำเสนอด้วยข้อมูลด้วยความรู้ น่าเชื่อถือ  แต่ชาวบ้านเอาหน้าไปเสนอรัฐบาล หน้าดำๆ ผมกระเซิง อยู่ลำบากมาก ต้นไม้ใกล้บ้านแห้งลงไปทุกที น้ำก็ใช้ไม่ได้ ผลไม้ก็ไม่มีคุณภาพขายไม่ได้ ที่ดินที่นี่ก่อนหน้านี้ ๑ ไร่ละประมาณ ๑ ล้าน เดี๋ยวนี้ไร่ละแสนก็ไม่มีคนซื้อเพราะไม่รู้จะซื้อไปทำอะไร ถ้าไม่ช่วยเหลือที่นี่ ที่ยะลาปัตาตานีนราธิวาสก็ลำบาก  เพราะรัฐบาลคิดแก้ไขปัญหาด้วยส่งเสริมอุตสาหกรรมพัฒนาเศรษฐกิจทุนนิยม แล้วคิดว่าแก้ปัญหาความไม่สงบที่ภาคใต้ได้ จนประกาศเป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษ หากทำอย่างนั้นความรุนแรงก็จะเพิ่ม ไม่ใช่แค่วิ่งหนีอย่าให้ถูกยิง ต่อไปจะวิ่งไม่ได้เพราะโรงงานเต็มไปหมด..ฮา... เดี๋ยวนี้ถ้าไม่มีปืนก็ไม่กล้าไปโรงเรียน ตอนนี้แขวนหลวงพ่อห้านัดไม่รู้ว่าจะทันหรือไม่ทัน ฮา.....จึงขอบอกว่าขอให้พี่น้อง

๑.ตั้งตัวแทนให้ดี มีแววพูดคุยกับเขารู้เรื่อง เป็นการต่อสู้ถาวรระยะยาว สู้กับทุนนิยม ๑๐๐ ปีก็ไม่จบต้องเริ่มจากใกล้ๆตัวเราก่อน

๒.ส.ส.,สว.ต้องเอาให้อยู่ รุกให้ชิดฝา ต้องให้เป็นแนวหน้าเราให้ได้

๓.รัฐบาล

๔.โรงงาน

ทั้งสี่ฝ่ายต้องมานั่งคุยกันให้รู้ดำรู้แดง ชาวบ้านเห็นใบไม้เหี่ยว เรารู้ว่ามีปัญหาแต่เราอธิบายไม่ได้ว่ามันเป็นเพราะอะไร เพราะองค์ความรู้ไม่มี ต้องอาศัย ส.ส.,ส.ว.,รัฐบาล,โรงงาน มาร่วมกันคิดมาอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นให้ได้ หากเราไม่สู้เราจะเดินหน้าต่อไปไม่ได้

พี่ประสิทธิ์ได้อธิบายให้ชาวบ้านฟังว่า พวกเราแยกกันเป็นกลุ่มๆหลายกลุ่มไปรับฟังปัญหาข้อเท็จจริงกระจายกัน แล้วกลับไปสรุปข้อมูลของแต่ละกลุ่มแล้วมาพูดคุยกันว่าภาพรวมเป็นอย่างไร ต่อไปหากเป็นไปได้สถาบันของเราจะเป็นตัวแทนของแต่ละกลุ่มพูดแทนรัฐบาล พูดแทนโรงงาน พูดแทนชาวบ้าน ให้ส.ส.,ส.ว.ร่วมเสวนาด้วย เพราะพวกเราอยู่กันหลากหลาย พิธีกรทีวี ก็มี ศิลปินก็มี แต่ดูใกล้อาจไม่รู้ ดูในตลับเทปสวยกว่าเยอะ..ฮา.... ต่อไปใบไม้เหลือง ทุกฝ่ายก็ต้องโยนให้โรงงานตอบให้ได้

คุณจิราวรรณ(น้องจุ๊) จงสุทธนามณี วัฒนศิริธร ส.ว.   น้องจุ๊บอกว่าโชคดีที่ส.ว. ของระยองตื่นตัวในเรื่องสิ่งแวดล้อม ทำงานร่วมกันและได้แนะนำคุณสุทธิให้เข้ามาเป็นนักวิชาการของกรรมธิการสามัญของทรัพยากรธรรมชาติสิ่งแวดล้อมของวุฒิสภา และน้องจุ๊ได้เชิญคุณสุทธิเป็นอนุกรรมการสิ่งแวดล้อม  และได้พูดถึงกฎหมายรัฐธรรมนูญปี ๕๐ ที่กฎหมายลูกออกตามมาไม่ทัน ในเรื่องสิ่งแวดล้อมมันเกี่ยวข้องหลายหน่วยงาน เมื่อเชิญหน่วยงานภาครัฐมาชี้แจง คุณสุทธิได้พยายามผลักดันนำเสนอข้อมูลวิชาการและกรณีตัวอย่างเพื่อทำให้ภาครัฐตื่นตัวและตระหนักในการแก้ไขปัญหา  แต่กรณีของระยองมีปัญหาหมักหมมมานานคงไม่สามารถแก้ได้ในระยะสั้น คิดว่าไม่เกินสิ้นปีนี้น่าจะเห็นภาพชัด และถ้ากฎหมายลูกออกมาชัดเจนในการทำงานภาคประชาชนจะมีพลัง และฝากพี่ตั๋ม เทพสิทธิ์ ประวาหะนาวิน ในการนำเสนอข้อมูลทางโทรทัศน์ ขอฝากให้ชาวบ้านทราบว่า ส.ว.ทั้ง๑๕๐ คนไม่นิ่งดูดายกับปัญหาของชาวบ้านแน่นอน

เนื่องจากเรามี ส.ส.เชียงราย มาด้วย ท่านส.ส.รังสรรค์  วันไชยธนวงศ์ จึงถูกเชิญขึ้นไปพูดคุยกับชาวบ้านด้วย เพิ่งรับรู้เรื่องราวปัญหาของระยอง เชียงรายก็มีกรณีตัวอย่างจะไปสร้างนิคมอุตสาหกรรม แต่ถูกต่อต้านตั้งแต่ต้นจึงจบไป ภาคเกษตรกับอุตสาหกรรมมีความขัดแย้งกันอยู่แล้ว อยู่ที่ว่าชุมชนเข้มแข็งหรือไม่ ถ้าชุมชนไม่เข้มแข็งก็จะเกิดปัญหา เท่าที่เห็นโดยตรงของผลกระทบของอุตสาหกรรมที่นี่ ภาคธุรกิจท่องเที่ยวมีปัญหา ก็จะนำเสนอข้อมูลให้รัฐบาลรับรู้ปัญหาให้มากที่สุด และจะเป็นแนวทางที่จะช่วยผลักดันให้อยู่ร่วมกันได้

คุณเสนาะฯ ฝากว่าเมื่อได้รับรู้ปัญหาของชาวระยองแล้ว ขอให้ช่วยชาวระยองด้วย เพราะนี่คือการขยายภาคอุตสาหกรรมอย่างมูมมาม ไม่นึกถึงทรัพยากรธรรมชาติของบ้านเมือง ไม่นึกถึงเยาวชนของชาติอนาคต ไม่มีการทนุถนอมทรัพยากรของชาติ

คุณมูฮำมัดอายุบ ปาทาน (บังยุบ) ถามว่า ตั้งแต่ที่ชาวบ้านต่อสู้เรื่องเหล่านี้มาก หากจะให้คะแนนภาครัฐในการที่ได้เข้ามาช่วยแก้ปัญหาให้ชาวระยองจะให้คะแนนสักเท่าไหร่

คุณเสนาะ บอกว่า ถูกคนภาครัฐกีดกันชาวบ้าน หาว่าเป็นกลุ่มถ่วงความเจริญของบ้านเมือง เขาเอาความเจริญมาให้พวกคุณพวกคุณยังหลีกหนีอีก ผมจะให้คะแนนติดลบได้หรือไม่ ให้จริงๆก็ให้ได้ไม่เกินห้า

บังยุบ ถามว่าแล้วจะให้คะแนนกับใครบ้างที่มาช่วยเหลือชาวบ้านอย่างจริงจัง

คุณเสนาะฯ ให้คะแนนกับคุณสุทธิ วีระบุรุษของชาวบ้านที่ต่อสู้เพื่อประชาชนจริงๆ

พวกเราก็เลยฝากให้ช่วยดูแลคุณสุทธิ ด้วย เพราะพวกเราเป็นห่วง 

คุณสุทธิก็เลยเล่าให้ฟังว่าเขาเป็นเพียงคนจุดประกายให้ชาวบ้าน เชื่อมโยงข้อมูลให้ และให้ชาวบ้านเขานำเสนอกันเอง พูดถูกบ้างผิดบ้าง แต่เขาได้ทำด้วยตัวเอง เพื่อให้ชาวบ้านเขาได้เรียนรู้ด้วยตัวเอง เขาจะได้รับรู้ปัญหาและปัญหานั้นถูกแก้ไขอย่างไร คุณสุทธิขอบคุณชาวบ้านที่เป็นกลุ่มประมงเรือเล็ก กลุ่มอนุรักษ์บ้านฉาง และบอกรายการว่าเดี๋ยวจะพาพวกเราไปดูอ่างเก็บน้ำดอกปาย และจะพาไปดูผู้ป่วยที่มาบข่า พาไปดูรอบนิคม ไปดูโรงเรียนบาบตาพุดที่ถูกย้ายออกไป ไปดูโรงงานเจนโก้ที่มีภูเขาขยะกองใหญ่ ไปดูโรงพยาบาลมาบตาพุด และวัด ซึ่งมีครบวงจร มีสารพิษ เจ็บป่วยก็ไปโรงพยาบาล พอตายก็เข้าวัด ฮา.....

แล้วเราก็ขึ้นรถออกเดินทางกันต่อ.....

หมายเลขบันทึก: 202562เขียนเมื่อ 21 สิงหาคม 2008 22:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 01:41 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
  • มารายงานตัวว่าตามเรียนไม่ทันแล้วค่ะ
  • จะขอเรียนแบบเดินตามรอยนะค่ะ
  • จะเดินให้เร็วๆจนทันค่ะ
  • ปลายปีงบประมาณนี่เหนื่อยค่ะ

อิอิ พี่หมอเจ๊

ผมแทบจะไม่ได้เปิดบันทึกคนอื่นๆเลย เพราะมัวแต่เร่งบันทึกให้จบเพราะเพื่อนๆจะได้นำทำรายงานกลุ่มครับ แถมเขียนทีเดียวเพื่อนเอาไปใช้ได้ทุกกลุ่มด้วย อิอิ เผื่อจะได้บุญเยอะๆ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท