วันนี้มีเหตุการณ์ช่วงหนึ่งของการทำงานที่ทำให้ผมนึกถึงหนังจีนในโทรทัศน์เรื่องเป้าบุ้นจิ้นตอนหนึ่งครับ ตอนนั้นมีอยู่ว่า มีผู้หญิงสองคนอ้างว่าเป็นแม่ของลูกคนเดียวกัน ต่างคนต่างก็อ้างว่า เด็กคนนั้นเป็นลูกของตน สุดท้ายท่านเปา ก็ใช้วิธีการให้ทั้งสองดึงเด็ก ใครดึงชนะก็ได้เด็กคนนั้นเป็นลูก ปรากฏว่าหญิงคนหนึ่งยอมปล่อยเด็กไป ท่านเปาเลยถามว่า ทำไมจึงปล่อย หญิงคนนั้นตอบว่า กลัวลูกเจ็บ ท่านเปาจึงยกเด็กคนนั้นให้เป็นลูก แทนผู้หญิงที่พยายามจะดึงเด็กคนนั้นอย่างเอาเป็นเอาตาย

คนหลายคนให้ความสำคัญกับชัยชนะครับ จนลืมอีกหลายๆ เรื่องที่สำคัญไปกว่านั้น ลืมไปแม้กระทั้งความถูกต้องและคุณธรรม

จะชนะไปทำไมครับ ถ้าต้องมีคนเดือนร้อนตามมาอีกเพราะเรา

อิสลามส่งเสริมให้มีการขออภัยและให้อภัยระหว่างกันครับ มิใช่หรือ

ถ้าจะเอาชนะอีกคน โดยไปรังแกคนไม่มีทางสู้ คุณเป็นลูกผู้ชายหรือ? ฮาฮาฮา ผมขอยอมแพ้ดีกว่าครับ

ขออัลลอฮ์ทรงประทานอภัยโทษแก่ผม ผมเป็นเพียงบ่าวผู้ต่ำต้อย สิ่งที่ผมพยายามทำอยู่ทุกวันนี้ เพียงเพื่อปฏิบัติตามคำสั่งใช้ของพระองค์ในฐานะบ่าวเท่านั้น ผมเป็นเพียงบ่าวของพระองค์

แค่นี้แหละครับที่ผมทำ