จารุวัจน์ شافعى
ผศ.ดร. จารุวัจน์ ชาฟีอีย์ สองเมือง

การสื่อสารภายใน


วันนี้ก็ออกจากบ้านสายนิดหนึ่งครับ เก้าโมงตรงถึงที่ทำงาน ฮา ทำที่ไหนหว่า สรุปได้ว่า ไปทวงการบ้านที่สำนักประกันฯ ก่อนดีกว่า ปรากฏแวะไปก็พบว่า หัวหน้าคงยังไม่ได้ทำการบ้านที่ให้ไว้ เพราะเจ้าหน้าที่แจ้งว่าวันนี้หัวหน้าไม่เข้า ฮือ นี่นัดแล้วนะครับว่าวันนี้ผมจะเข้าออฟฟิศ เลยต้องให้งานเจ้าหน้าที่แบบเบาๆ ไว้อย่างหนึ่งครับ พรุ่งนี้ค่อยแวะไปดูอีกรอบ แต่ที่คิดได้อย่างหนึ่งคือ สองออฟฟิศนี้มันอยู่กันคนละชั้นเลย ทำไงให้มันมาอยู่ที่เดียวกันได้บ้าง เพราะออฟฟิศชั้นล่างก็คงจะแน่นมากๆ แล้ว ฮือ แต่ถ้าจะให้บริหารแบบถึงตัวอย่างที่ผมถนัด รอบนี้น้ำหนักผมลดแน่ๆ (ฮิฮิ เป็นห่วงน้ำหนักลด ฮา) ต้องยอมรับว่า คนในหน่วยงานนี้ยังไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมจะทำครับ คงต้องใช้เวลาในการสร้างความเ้ข้าใจกันอีกนิดหน่อย แต่งานในเบื้องต้นคิดว่ายังไม่มีปัญหาอะไร ที่ขัดใจหน่อยคือ ผมไม่ชอบสั่งงานหุ่นยนตร์ครับ ผมชอบให้หลักการ แนวทาง ส่วนวิธีการคุณไปคิดเองมากกว่า แต่ทำใจไว้นิดหน่อยแล้วครับว่า ระยะแรกคงต้องใช้วิธีการพิมพ์คำสั่งในระบบ ms-dos ไปก่อน ฮา

ที่เพิ่งรู้เรื่องอีกหนึ่งงานคือ ต้องเข้าประชุมกรรมการบริหารฯ ด้วย ก็งงๆ ในเบื้องต้นครับว่า เข้าประชุมเพื่อตอบคำถามหรือชี้แจงในประเด็นที่คณะกรรมการสงสัยกระมั่ง ยิ่งพอท่านรองอธิการฝ่ายวิชาการให้ไปนั่งใกล้ๆ ท่าน ก็ยิ่งคิดมั่นใจไปทางนั้นครับ สุดท้ายไม่ใช่ ต้องทำหน้าที่เป็นหนึ่งในกรรมการเลย ฮือ

รอบก่อนนำเสนอด้่วยเพาวเวอร์พอยท์ครับ และนำเสนอแบบคุยปากเปล่าไปแล้วก็หลายรอบ รอบนี้เรียบเรียงเป็นเอกสารรายงาน 5 หน้า พอต้องนำเสนอ เลยบอกว่า ขอพูดประเด็นสำคัญก็พอครับ ประเด็นอื่นขอเรียนกรรมการศึกษาเองแล้วกัน (พูดมาหลายรอบแล้ว อาการเจ็บก็ดีขึ้นนิดหน่อยเองครับ) ไม่ได้เบื่อที่จะพูดซ้ำนะครับ เพียงแต่เวลามันมีจำกัด และรู้ดีว่า เรื่องนี้จะพูดอีกหลายรอบกับหลายคน รอบนี้ขอให้มีมติที่ประชุมเพื่อทำงานเลยแล้วกัน แล้วก็ผ่านโดยสะดวกครับ อัลฮัมดุลิลลาห์ มีเรื่องเดียวทีผมขอถอนออกจากวาระก่อน เพราะไม่คิดว่าจะเข้าในรอบนี้ แค่ส่งเรื่องให้ ผอ.สนอ.ช่วยดูให้หน่อยเท่านั้นเอง และเมื่อเช้าก็ปรับใหม่ไปเยอะแล้วครับ 

ต้องบอกว่า เรื่องที่ถอนออกวันนี้เป็นเรื่องที่ผมพยายามมาหลายปี ตั้งแต่สมัย อ.เกษตรชัยเป็นหัวหน้าสำนักประกันฯ ผมกับหัวหน้าประกันคิดเหมือนกัน แต่ผู้ใหญ่ไม่เห็นด้วย แล้วผมก็พูดตลอดมา แต่ก็ไม่เคยถูกเหลี่ยวมองเลย รอบนี้คิวผมทำเอง เลยขอทำเป็นอย่างแรกๆ ครับ มันจำเป็นต้องปลดล็อกบางอย่างก่อน แต่ก็เจอว่าในข้อบังคับมหาวิทยาลัยบางอย่างยังเป็นปัญหาอยู่ แต่อันนี้ผลีผลามแก้ไขไม่ได้ครับ ต้องคิดกันหลายๆ คนหน่อย (ช่วยๆ กันแบ่งความรับผิดชอบคนละนิดก็ยังดี ฮา)

ตอนนี้บอกทีมงานประกันให้ระงับเรื่องไว้เรื่องหนึ่งครับ บอกทีมงานไปว่า ดำเนินการไปก็เปลืองงบประมาณมหาวิทยาลัยไปเปล่าประโยชน์ เพราะถ้าทำให้ดีกว่านี้ก็ทำได้ แล้วจะไปภูมิใจกับของไม่ดีไปทำไม เสียเวลา เสียพลัง พรุ่งนี้เลยเป็นเวที CoP เวทีแรกของกระบวนการสร้างประสิทธิภาพและผลกระทบจากงานที่ผ่านมาแล้ว สิ่งที่อยากเห็นคือ ไม่โดนงูกัดซ้ำสองในรูเดิมแล้ว อินชาอัลลอฮ์

และในขณะเดียวกันงานสำหรับปีปัจจุบัน ก็กำลังออกตัวครับ ตอนนี้ได้แรงขับแรงหนุนจากหลายส่วน โดยเฉพาะจากสอง ผอ. คือ สนอ.กับ car มีแววมาจะไปได้สวยครับ  อันที่เขาทำไปก่อนผมมาวุ่นๆ ด้วย คือ การจัดการความเสี่ยง และผมกำลังคุยกับหลายคนเรื่อง "การใช้ทรัพยากรร่วมกัน", "การพัฒนาบุคลากร", "การประเมินสถานภาพ ประเมินแผนและปรับแผน" แต่ที่ดูเหมือนจะยังไม่ขยับคือ องค์กรการเรียนรู้ (อันนี้ยังออกแบบกระบวนการไม่ออกจริงๆ ครับ) ทั้งหมดนี้ไม่ใช่เรื่องที่ผมต้องไปทำเองครับ เป็นแค่คนกระตุ้นและเป็นที่ปรึกษาครับ แต่เมื่อวาระที่ถอนออกในวันนี้กลับเข้าไปอีกครั้งในสัปดาห์หน้า งานกลุ่มนี้จะเดินหน้าอย่างที่ทุกคนสัมผัสได้ครับ (อินชาอัลลอฮ์็)

งานในส่วน สบศ. ตอนนี้อยู่ในสมองอย่างเดียวครับ ยังไม่ได้คุยกับใครเป็นกิจลักษณะ เพราะรอประชุมร่วมกับรองคณบดีฝ่ายวิชาการอยู่ ฮา ไม่รู้เมื่อไรจะได้ประชุมสักที (คนที่ต้องทำหน้าที่นัดไม่ใช่ใครที่ไหนครับ ผมเองแหละ ฮา) ประเด็นหลักได้แก่ การจัดการเรียนการสอน (อันนี้เมื่อตอนเช้า เห็นความพร้อมบางอย่างจาก car แล้ว) บทความและงานสร้างสรรค์ อันนี้คิดกระบวนการออกแล้ว แต่ยังหาคนคุยด้วยไม่ได้ (เมื่อเช้าตั้งใจจะไปคุยกับรองอธิการบดีฝ่ายวิชาการ ฮือ คุยเรื่องอื่นจนลืมเรื่องนี้อีกจนได้ ในที่ประชุมได้คุยนิดเดียว) ตำแหน่งวิชาการ อันนี้เดินหน้าไปค่อนข้างจะโม้ได้แล้วครับ การจัดการกลุ่มวิชาศึกษาทั่วไป อันนี้เรียนท่านรองอธิการบดีไปว่า ไว้คุยในที่ประชุมคณะกรรมการวิชาศึกษาทั่วไปดีกว่า ซึ่งกว่าจะเรียกประชุมได้คงต้องหลังวันที่ 1 โน้นแหละครับ

ตอนนี้ที่จะเป็นปัญหาหนักๆ หน่อยก็เรื่องงานวิจัยงบสถาบันครับ เพราะหัวหน้าสำนักยังไม่มี รักษาการก็ยังไม่มี แล้วผมจะไปหาเรื่องคุยกับใครดี คิดได้ตอนนี้คือ โยนไปที่คณะดีกว่า เตรียมรับด้วย (จะให้รับท่าไหนค่อยคุยกัน)

ออ. อีกโจทย์หนึ่ง คือ "สหกิจศึกษา" ประเด็นนี้สมัยเป็นรองคณบดี หยิบๆ ปล่อยๆ หลายรอบ สุดท้ายเป็นประเด็นที่ฝากไว้ให้กับรองคนใหม่ แต่ไม่แน่ใจว่าตอนนี้ของคณะไปถึงไหนแล้ว วันนี้ท่านรองอธิการบดีบอกว่า อันนี้ต้องรับไปทำมาด้วย ฮือ คงต้องรื้อตำรามาคิดใหม่อีกรอบแล้วครับ

สุดท้ายของบันทึกนี้ วันนี้รู้สึกดีใจมากครับได้เจอะเจอกับ ดร.ดลวนะ ตาเยะ วันนี้ท่านสดใสมากครับ ท่านกำลังต่อสู้กับโรคมะเร็งครับ คีโมมาหลายรอบแล้ว แต่วันนี้ท่านกลับมาสอนหนังสือแล้ว แถมสิ่งที่ท่านทักผมคือ อาจารย์ ผมพร้อมจะเข้ากระบวนการสู่ตำแหน่งวิชาการแล้ว อัลฮัมดุลิลลาห์ ไม่มีคำว่า แพ้ สำหรับผู้ที่ศรัทธามั่นในอัลลอฮ์ฺครับ

หมายเลขบันทึก: 327026เขียนเมื่อ 11 มกราคม 2010 23:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 เมษายน 2012 02:50 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

ชอบมากครับคำนี้...

ไม่มีคำว่า แพ้ สำหรับผู้ที่ศรัทธามั่นในอัลลอฮ์ฺครับ...

เป็นกำลังใจในทุกก้าวย่างนะครับ

ด้วยความหวังและดุอาอฺ

อีกประเด็นหนึ่งครับที่ผมเกิดความคิดขึ้นจากเรื่องหนึ่งของการประชุมวันนี้

ผมขอยกกรณีเปรียบเทียบว่า หากเราซื้อรถ bmw สุดหรูไว้คันหนึ่ง ซื้อเสร็จไม่ยอมขับ กลัวว่าถ้าขับแล้วจะไปชนกับคนอื่น สุดท้ายเลยไปไหนก็เอาจักรยานมาปั่น ถึงแม้จะต้องไปต่างจังหวัดก็ตาม

อันนี้แหละครับ ที่ผมอยากบอกหลายๆ คนว่า เมื่อเราวางโครงข่ายภายใน ม. เรียบร้อยแล้ว ใช้เงินไปก็เยอะ ที่สำคัญกว่าจะได้เงินก้อนนั้นมาก็รอกันมาหลายปี สุดท้ายเราก็กลัวว่ามันจะไม่ดีไปกว่าของเก่า แล้วจะขอใช้ขอเก่าอีก ฮือ แล้่วจะเอาเงินไปจ่ายทำไม เสียดายเงิน เสียดายค่าซึกหรอโดยที่ยังไม่ได้ใช้งาน ที่สำคัญยังไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าจะใครทีี่อยากจะมาขับรถชนก้นรถเรา

อีกมิติหนึ่งที่คิดและอยากคุยคือ หลายหน่วยงานยังอยากมี adsl ของตัวเอง ถามว่า เพื่ออะไร คำตอบง่ายๆ คือ เพราะมันจะได้เร็วอย่างได้ใจ เหมือนกับเล่นที่้บ้าน โหลดอะไรก็ได้ทันใจ แต่ถามว่า งบประมาณที่ใช้ มีใครได้ใช้ร่วมกันบ้าง แต่หากเอาเงินก้อนนั้นไปร่วมเป็นก้อนเดียวกัน ทุกคนได้ใช้ความเร็วพร้อมกัน ไม่ดีกว่าหรือ?

เอาง่ายๆ ตอนนี้หน่วยงานที่ให้บริการกลาง มีความเร็วที่เท่านี้ หากเอาเงินค่า adsl ของแต่ละหน่วยงานมาจ่ายร่วมกันที่หน่วยงานกลาง ทุกๆ คนก็จะได้ความเร็วที่เพิ่มขึ้นด้วยเช่นกัน อย่างนี้ไม่แฟร์กว่าหรือครับ?

เมื่อวานตอนที่เราพูดนอกรอบก็พูดเรื่อง KM อยู่เหมือนกัน

พอเข้าที่ประชุมก็นึกขึ้นได้ว่าอยากให้ที่ประชุมกำหนดให้ชัดๆ เร็วๆหน่อย ก็มานึกอีกที ฝ่ายประกันรับปากแล้วจะไปเคลียร์ให้ วันนี้ อ.ไปเจอหัวหน้าฝ่ายประกันท้วงๆเขาหน่อยนะครับ ไม่อย่างนั้นมันจะช้า

งาน KM มันเกิดขึ้นแล้ว เพียงแต่จัดระบบให้มันหน่อย

adsl ประจำหน่วยงาน อันนี้ที่ทำให้ผมต้องทำงานล่าช้า สุดท้ายไปโยงกับงานประกันมันถึงมี BMW อย่างที่อาจารย์ว่า แต่ดูๆไป ถ้าเรายังปล่อยอีก BMW คันนี้ต้องก็ใช้เฉพาะงานประกัน เพราะต่างคนต่างคิดว่าตัวเองจำเป็น ถ้าเรามาคุยกัน ผมว่าใช้ BMW มันสะดวกและเร็วกว่ามากๆ

ขอบคุณครับอาจารย์ Ibm ครูปอเนาะ ڬوروفوندق 

ดังนั้นเราต้องกระตุ้นให้มีการขับ bmw กันให้มากกว่า safira ครับ เพราะอย่างหลังมันอันตรายกว่านิดหน่อย ฮิฮิ

  • สลามครับอาจารย์
  • ขอดุอาให้ ดร.ดลวนะ ตาเยะ หายป่วยนะครับ
  • ทุกโรคมียารักษา ยกเว้นความตาย

ขอบคุณครับคุณเบดูอิน 

ช่วยกันขอดุอาครับ ให้ท่านแข็งแรง สุขภาพดีขึ้นๆ เพื่อร่วมกันถ่ายทอดความรู้ให้กับคนรุ่นต่อๆไป

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท