"ร่างกาย"

ก็เท่านี้...ตัดออกไปก็ไม่ใช่ของเรา

แล้วอะไรเล่าที่เป็นของเรา

ไม่มีเลย

แล้วเราจะยึดอะไรอยู่อีกเหรอ

เวลานั้นมีน้อยมาก

เวลาแห่งการมีลมหายใจ...นั้นแทบจะมีเพียงหายใจเข้าและออกเท่านั้น

แล้วทำไมเราไม่ล่ะชั่วในจิตใจเราเสียที

เราจะวิ่งหาอะไร...มีประโยชน์อะไร

เพราะเมื่อหากตัดร่างกายนี้ออกไปแล้ว

ทุกอย่างที่ดิ้นรนอยู่ก็จบลง

เท่านั้นเอง

--------------------------------

พึงละชั่วจากจิตแห่งใจ

และตั้งมั่นเพียรทำความดี

ละความเห็นแก่ตัว

เพราะละความเห็นแก่ตัว...แล้ว

เมื่อนั้น...ความเสียสละจะมีเพิ่มพูนมากขึ้น