ข้าพเจ้าจำได้ว่า... เมื่อประมาณปีกว่าที่ผ่านมาน้องโย๋เดินเข้ามาหาข้าพเจ้า มาขออาสาเป็นผู้ช่วยและเลขาในการทำงานขับเคลื่อน R2R ของโรงพยาบาลยโสธร ... ขณะเดียวกันน้องโย๋ ก็ขอโอกาสในการเรียนรู้การทำ R2R ... พร้อมออกตัวว่า ตนเองนั้นไม่ได้จบปริญญาโทนะ ไม่เคยเรียนหรือเคยทำวิจัยมาก่อน...

แต่จากวันนั้นจนถึงวันนี้...

น้องโย๋...ถือว่าเป็นผลิตผลแห่งการเรียนรู้ผ่านการปฏิบัติ จัดได้ว่าเป็นบุคคลแห่งการเรียนรู้

มีผลงานเป็นข้อมูลเชิงประจักษ์จากหลายๆ เวทีที่วิ่งเข้าวิ่งออก โดนวิพากษ์อย่างมากมายแต่น้องโย๋ก็ไม่เคยท้อ ยังเบิกบาน...ใจ ที่ตลุยในการขับเคลื่อน R2R

เมื่อวาน...น้องโย๋ได้ทำหน้าที่ที่ข้าพเจ้าได้วาดฝันมาว่า จะมีตัวแทน...ที่เข้าใจในเจตนารมย์ของข้าพเจ้า ที่ไม่ได้เพียงแค่การยัดเยียดวิชาการ หากแต่น้อมนำพาให้คนหน้างานได้เรียนรู้แห่งวิถีการงานด้วยการใช้กระบวนการ R2R

ณ วันนี้ ไม่ได้มีเพียงแค่น้องโย๋...

หากแต่มีทีม "มดงาน" ที่ร่วมกันขับเคลื่อน R2R ที่เราได้รับการสะท้อนแห่งความเข้าใจในกันและกันของคนหน้างาน การที่ข้าพเจ้านำทีมมดงานนี้มาร่วมขับเคลื่อนช่วยกัน ก็เพราะว่าเขาเหล่านี้จะเข้าใจและรู้ซึ้งความรู้สึกแห่งความทุกข์ยากแห่งการงานได้อย่างซึ้งใจกัน...มากกว่าการนำพานักวิชาการมานำพา ... ซึ่งไม่ใช่จะไม่ได้เลย แต่จะขาดอย่างเดียวคือ ความเข้าอกเข้าใจกัน...

น้องโย๋...นำพาทีมมาอย่างต่อเนื่อง

นี่แหละคือ R2R - Far ด้วยหัวใจ

น้องปู...ยิ้มอย่างน่ารัก

น้องโย๋...พี่ปราง...น้องนัท

ตลุยงาน