วอญ่า “เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่”
แม้ว่าความตายจะเป็นผู้ถ่ายเทการกำเนิด แต่หากการถ่ายเทนั้นล้นเกิน ชีวิตหนึ่งที่ถูกความตายมาถ่ายเท จึงต้องเผชิญกับภาวะที่ผิดแผกไป
เด็กชายวัยสามวันถูกความตายถ่ายเทหนึ่งแม่ หนึ่งพี่ชายและสองพี่สาว ไปสู่การกำเนิดใหม่
กว่าจะรู้ว่าความตายคืออะไร สูญเสียคืออะไร เสียใจคืออะไร เด็กชายคนนั้นก็พบว่าตนเองถูกเลี้ยงดูโดยยายและป้า โดยมิได้อยู่กับพ่อเพราะแพ้แรงรักจากยายที่เหนี่ยวรั้งเอาไว้
แม้แรงรักมากล้นจากยายที่ได้รับ แต่ด้วยความพร่องของฐานะ ทำให้เด็กชายต้องดิ้นรนขนขวาย มิทำตนให้เป็นภาระ...คำว่าแม้แต่น้อย ยังดูน้อยไป
...
เด็กชายผู้นั้น ผู้ที่แม่และบรรดาพี่ ๆ ถูกถ่ายเทไปสู่ภพอื่นด้วยความตาย คือ
วอญ่า “เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่”
ในวันนี้...
“วอญ่า” ในวัยเด็ก ทำงานหนักมากกว่าเด็กในวัยเดียวกัน มากกว่าจะคำเทียบใด ๆ มาเปรียบเปรย
ไถนาด้วยควายเมื่อหัวยังไม่พ้นคันไถก่อนจบประถมสี่
และเมื่อจบประถมสี่ ความบากบั่น หมั่นเพียร ก็ทำให้ “วอญ่า” มีเรือยนต์พร้อมเครื่องมือประมงครบครัน
แน่นอนเขาทำมาหากินอยู่กับท้องเลด้วยเครื่องมือที่มาจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง
เพราะกำพร้าแม่ และมิได้อยู่กับพ่อ ยายจึงเป็นผู้บ่มเพาะทั้งอุปนิสัย ใจคอ และฟูมฟักถ่ายถอดทั้งภูมิรู้ภูมิธรรม
และเพราะเป็นเช่นนี้ วอญ่า ได้รับความโอบเอื้ออารีย์จากผู้เป็นยายมากกว่าหลานคนอื่น ๆ เนื่องจากความพร่องในชีวิต ปัจจัยหนึ่งที่ทำให้เขาแข็งแกร่งมากระทั่งบัดนี้
...
ชีวิตวัยกระทงของวอญ่ามีลูกพี่ผู้มีความเป็นเลิศทางด้านเจ้าบทเจ้ากลอน เขาได้เรียนรู้และได้รับการจุดประกายจากลูกพี่ผู้นี้เป็นอันมาก คำคม คำสอน ที่กินใจจำนวนมากมาย ที่เขาใช้วิธีครูพักลักจำ นำมาใช้เรื่อยมา
ทั้งลูกพี่และลูกน้องวอญ่า ดื่มด่ำกับหนัง (ลุง) และละควรวิทยุเข้าใส้เข้าพุง
ละครทางวิทยุถ้าวันใดลูกพี่มีเหตุที่มิได้ฟังต้องให้วอญ่าถ่ายทอดทุกกระทงความ
และวันใดที่มีหนัง ทั้งคู่ก็จะบากบั่นไปชมให้จงได้ แม้ว่าจะต้องเดินทางไกลไปกลับกว่า ๖๐ ก.ม.
เป็นเพราะใจมาทางนี้ วอญ่า จึงชอบอ่านหนังสือเป็นชีวิตจิตใจ
สมัยนั้นหนังสือหาอ่านได้ไม่ง่ายนัก เขาจึงอ่านกระดาษทุกแผ่นที่มีตัวหนังสือ ไม่เว้นแม้ฎีกาผ้าป่า กฐิน
...
ในวันที่วอญ่าเริ่มคิดถึงการสร้างอนาคต สร้างครอบครัว เขาเห็นร้านตัดผ้าชาวมุสลิมมีกิจการดี มีงานมิขาดสาย จึงติดว่านั่นน่าจะเป็นหนทางที่เขาจะมีความมั่นคง หากจะทำความคิด ความฝันให้เป็นจริง
เมื่อมีลู่ทางที่จะไปเริ่มต้นในจังหวัดที่ห่างออกไป เขาไม่รีรอที่จะขายบรรดาเครื่องมือประมงที่มีอยู่เพื่อเป็นทุนรอนสำหรับไปเริ่มต้นใหม่ ด้วยเงิน ๑,๗๐๐ บาท
วอญาเลือกกอยู่กับเถ้าแก่ โดยอาสาช่วยงานทุกอย่างแลกกับเงินค่าวิชา
ในขณะที่นักเรียนผู้อื่นเมื่ออยู่ได้สักพัก ราวขวบปีเมื่อมีวิชาปีกกล้าขาแข็งครูก็จะไล่ให้พ้นจากอก แต่วอญามิเช่นนั้นเขายังรักและยังอยากอยู่กับเถ้าแก่ผู้เป็นครูที่เคารพรัก
กระทั่งผ่านไปราวสามปี กศน. มาเปิดสอนให้แก่ผู้ใหญ่ที่มีใจอยากเรียนหนังสือ วอญ่า อยากเรียนจึงเข้าไปขอเถ้าแก่ เนื่องจากการเรียนในแต่ละวันจะต้องเข้าเรียนบ่ายสามโมง ซึ่งยังเป็นเวลาทำงาน เถ้าแก่ติงว่าจะเสียงานหรือเปล่า วอญาตกปากรับคำด้วยสัตย์ลูกผู้ชายว่าจะมิให้กระทบมาถึงงาน จึงได้รับไฟเขียว
วันที่เรียนหนังสือ กศน. จนจบ มศ.๓ ระยะเวลา ๓ ปี เขาต้องตื่นตีสามมาทำงานให้เถ้าแก่เรื่อยไปจนถึงเกือบบ่ายสาม แล้วจึงจะไปเรียน กลับมาจากการเรียน ก็ต้องมาทำงานต่อจนเกือบเที่ยงคืน... ช่วงนั้นชีวิตวนเวียนอยู่อย่างนี้
...
สมัยนั้น คนจบ ม.ศ.๓ นับหัวได้ และหัวหนึ่งที่นับได้คือวอญ่า
วอญ่าได้รับการทาบทามให้ไปสมัครงานที่จังหวัดบ้านเกิด วันที่ไปสมัครได้รับการตอบรับให้เข้าทำงาน ขณะที่เขาเลือกรับประทานอาหารในโต๊ะด้านในของร้านเนื่องจากไม่อยากพบใคร
แต่มิรู้ว่าอะไรดลบันดาล ชายผู้เป็นลูกพี่ ผู้ที่กอดคอกันเดินไปดูหนังด้วยกัน ฟังละครวิทยุด้วยกัน มารับประทานอาหารร้านเดียวกับเขา...
เมื่อวอญ่าบอกกำลังจะกลับไปเอาเสื้อผ้าและข้าวของเครื่องใช้เพื่อมาทำงานและปักหลักที่นี่
ลูกพี่บอกไม่ต้องไปพร้อมควักเงินให้หนึ่งพัน และชวนไปเที่ยวเหมืองแร่ในเลที่เขาเป็นเจ้ากิจการอยู่
วอญ่าตั้งใจอยู่ในเหมือง ๓ วัน แล้วค่อยมามอบตัวเข้าทำงาน วันที่สามที่เขาจะกลับออกมาพายุถล่มต่อเนื่องหลายวันจนออกมาไม่ได้ และกว่าจะออกมาได้เวลาล่วงไปเกือบสิบวัน ตอนนั้นที่ทำงานหาคนใหม่ได้แล้ว จึงกลับไปทำงานกับลูกพี่ที่เหมืองอยู่พักใหญ่
...
วันที่โรงพยาบาลปากพะยูน เปิดรับสมัครงาน
วอญ่า ใช้ความสามารถพิเศษจากการอ่านชนะการคัดเลือกเข้าไปทำงาน ทั้งมีผู้มีคุณวุฒิสูงกว่าเขา
เขาทำงานที่นั่นเรื่อยมา จนถึงทุกวันนี้
เขาริเริ่มงานหลายเรื่องในโรงพยาบาล ทำงานโดยมิใช่เพียงเพราะหน้าที่ งานหลายหน้าที่ที่เห็นว่าควรทำเขาก็ทำ หลายครั้งความตั้งใจก็ทำเจ้านายไม่ชอบหน้า ไม่พอใจ แต่เขาก็ยังทำอย่างเสมอต้นเสมอปลาย...
...
วอญ่า เป็นผู้รักเรื่องการเรียนรู้ ชีวิตไม่เคยหยุดเรื่องการเรียนรู้
ครูของเขาคือหนังสือมากมายหลายชนิด เป็นเกลอ เป็นสหาย ของนักเขียนมีชื่อนับไม่ถ้วน...
เขามีหนังสือเป็นเพื่อนข้างกายตลอดเวลา เมื่อเดินทางในย่ามจะมีหนังสือติดกายไว้อย่างน้อยหนึ่งเล่ม
วันหนึ่ง เมื่อ มสธ. เปิดโอกาสให้ผู้จบชั้น มศ.๓ และมีประสบการณ์ทำงาน ๕ ปี ให้สามารถเข้าศึกษาต่อปริญญาได้ วอญ่า ไม่ปล่อยโอกาสนั้นให้หลุดไป เขาใช้เวลา ๑๐ ปี เรียนจบกฏหมายจาก มสธ.
หลังจากนั้นยังได้รับการฝึกงานทนายความระยะเวลา ๖ เดือน ซึ่งต้องเดินทางเย็นวันศุกร์เพื่อมาฝึกงานในกรุงเทพฯ และต้องกลับไปทำงานให้ทันในวันจันทร์
เมื่อไม่นานมานี้ เขาได้แรงยุให้เรียนต่อปริญญาโท เพราะเสียงสนับสนุนในครอบครัว ๓ ต่อ ๒ ให้เรียนต่อ วันเสาร์อาทิตย์เขาจึงขอเวลาเพื่อนพ้องไปร่ำเรียน โดยให้เหตุผลว่า “ไม่ฉลาดอย่าขาดเรียน”
...
วอญ่า เข้ามาสู่ G2K โดยการแนะนำของสหายท่านหนึ่ง ที่เห็นว่าวอญ่ามีเรื่องเล่าที่ล้ำลึกมากมาย เรื่องเล่าที่แฝงไปด้วยทั้งภูมิรู้ ภูมิธรรม ควรค่าแก่การบอกเล่าถ่ายทอด
เขาเข้ามาสู่โลกไซเบอร์ใน G2K โดยใช้คอมพิวเตอร์ไม่เป็นสักแอะ...
ไม่ต้องพูดว่าจะเปิดเข้าไปอย่างไร กระทั่งเม้าส์ใช้อย่างไร จะพิมพ์ตัวหนังสือผ่านแป้นอย่างไร เขาไม่เป็นสักอย่าง
แต่เขาก็ผ่านมันมาได้
บันทึกแล้วบันทึกเล่าที่เขานำมาแลกเปลี่ยน ได้สร้างแฟนนานุแฟนจำนวนมากที่หลงใหลในคำเล่าของวอญ่า รวมทั้งผม
...
วันนี้ผมพบกับวอญ่าที่กระทรวงสาธารณสุข
วอญ่าดั้นด้นเดินทางมาจากปากพะยูนมิใช่มาเพื่อตัวเอง
ทั้งที่มีเรื่องราวมากมายให้ทำ แต่ก็ยังสละเวลาให้ผมได้พบและพูดคุย
ผมเห็นแก่ตัวดึงวอญ่าออกมาจากกลุ่มเพื่อสนทนา
ผมถาม ถาม ถาม และถาม
วอญ่า เล่า เล่า เล่า และเล่า
ผมมิได้จดบันทึก มิได้บันทึกเสียง
ผมกลับบ้านรีบบันทึกเพราะกลัวจะลืม แน่นอนว่าเนื้อหาใจความจากปากวอญ่ากว่าครึ่งหล่นหายไปก่อนที่จะถูกบันทึก
ยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่ผมอยากฟัง
...
ผมขอคารวะ “เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่” ด้วยบันทึกนี้ครับ
ความเห็น (61)
สวัสดีค่ะ คุณหนานเกียรติ
เป็นบุคคลที่ควรคารวะ จริงๆค่ะ มาคารวะ พี่บังด้วยคนค่ะ ... รู้จักพี่บังจากผ่านการอ่านบันทึกและคอมเม้นท์กันระหว่างบันทึก แต่ก็รับทราบและซาบซึ้งได้ถึง มิตรภาพที่หยิ่งใหญ่ที่พี่บังมีให้กับทุกคนอย่างจริงใจค่ะ ....
ขอบคุณคุณหนานเกียรติค่ะ ทำบันทึกนี้ให้กับคนที่ควรคารวะ
ขอบคุณพี่บังที่มีไมตรีจิต แบ่งปันเรื่องราวสนุกสนานทั้งๆ ที่ การเรียน และการงานก็ยุ่ง ๆๆ ค่ะ
รักษาสุขภาพทั้งสองท่านค่ะ
หนุ่ย
ได้อ่านเรื่องราวของบัง...จากบันทึกคุณหนานเกียรติจบแล้ว...Vij ขอนับถือและคาราวะในความมานะอดทนพยายามของบังค่ะ...สุดยอดมนุษย์อุนตร้าแมนเลยค่ะ...อือ!! นับถือ ๆ ...เยี่ยมค่ะ
วอญ่าน่ารักตลอดเลย..ดื่มน้ำส้มด้วยคิดดูเหอะน่ารักขนาด...นับถือวอญ่าเช่นกันค่ะหนานเกียรติ
รู้สึกรักและนับถือท่าน วอญ่า มานาน
ด้วยศรัทธาว่าท่านเป็นผู้เฒ่าที่
เฒ่าแต่กาย...ไม่เฒ่าในความติด
วอญ่า น่ารักและน่าทึ่งมากค่ะ
สวัสดีค่ะ
- ดีใจที่ได้เจอกัน ตัวจริง เสียงจริง
- ผู้ยิ่งใหญ่...จริง ๆ
- สองผู้เฒ่าและผู้หน่มเจอกัน...ได้ถ่ายทอดเรื่องราวชีวิตที่มีคุณค่า
- สมกับความตั้งใจที่อยากจะพบตั้งแต่...การพบปะที่ขอนแก่น
- สมหวังแล้วนะคะน้องชาย
- สุดยอดครับๆ ขอคารวะด้วยอีกคน
- ขอบคุณเรื่องราวดีๆของวอญ่าครับ
ต้องตามอ่านคำบอกเล่า
ของผู้เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่
แล้วค่ะ
สวัสดีครับ
คุณหนุ่ย - NuiErnik 
อาจารย์ Vij 
พี่ อ้อยเล็ก 
พี่ ครู ป.1 
พี่ ครูคิม 
อาจารย์ ธนิตย์ สุวรรณเจริญ 
พี่ ณัฐรดา 
เรื่องราวของท่านผู้เฒ่าวอญ่ามีรายละเอียดอีกมากมายที่ผมตกหล่นไป อยากจะเขียนเพิ่มอีก แต่รอให้ผมได้พูดคุยกับท่านอีกครั้ง คราวที่เราจะไปเดินป่าที่เขาเจ็ดยอดด้วยกัน ในเร็ววันนี้ ติดตามตอนต่อไปนะครับ
ขอบคุณท่านหนานเกียรติ มาเชียร์ มาชื่นชมพี่บัง เป็นกำลังใจในสิ่งที่ฝันนะพี่บัง
- สวัสดีค่ะ คุณหนานเกียรติ
- ขอคารวะ วอญ่า ชื่นชมกับสิ่งดี ๆ ที่ท่านมีติดตัวมานานแล้ว
- ขอคารวะ คุณหนานเกียรติกับแนวคิดดี ๆ สิ่งดี ๆ ที่มาถ่ายทอดได้อย่างวิจิตร
*-* สวัสดีค่ะ
ยินดีจังเลย ตัวจริง คนทำงานมาเจอกัน
เพียงแค่อ่านบันทึก ก็ได้ความรู้สึกเหมือนรู้จักตัวจริงล
ขอบคุณพี่หนานเกียรติที่เล่าเรื่องท่านพี่วอญ่าให้ได้ฟัง
แอบอิจฉาเล็กๆ ที่ได้เจอตัวจริงแล้ว
สวัสดีเจ้า..หนาน..ขอคารวะท่านวอญ่าเพราะท่านเป็นผู้ที่น่านับถืออยากให้มาเที่ยวกับหนานที่เชียงใหม่จะขอทำความรู้จักค่ะ..มีอุดมการณ์ที่มีจิตอาสาเหมือนหนานจริงมะ..
- ขอบคุณหนาน..ที่นำเรื่องดีๆ ของผู้เฒ่ามาถ่ายทอด
- เป็นแบบอย่างของความมานะพยายามและการพัฒนาตนเอง
มาคารวะครับ
ขอชื่นชม ท่านวอญ่า ฯ เพชรน้ำงามของพวกเรา ค่ะ
..ฝากคาระวะ..ท่าน..วอฌ่า..มา ณ ที่นี้...ยายธีจ้ะ
สวัสดีครับ พี่สามสัก
ขอบคุณครับที่เข้ามาเยี่ยมทักทาย
ดีใจที่ชอบครับ เรื่องของท่านผู้เฒ่ายังมีอีกมากมายที่ผมทำตกหล่นไป
ยิ่งใหญ่มากครับ “ผู้เฒ่า” ท่านนี้
...
สวัสดีครับท่านอาจารย์ JJ
ขอบคุณท่านอาจารยั้แวะมาคารวะท่านผู้เฒ่าครับ
...
สวัสดีครับ พีใหญ่ - นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
พี่ใหญ่ครับ ท่านผู้เฒ่าฝากความระลึกถึงมาครับ
(จะบอกอีกครั้งเมื่อพบกันในงานมหกรรมครับ)
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ
สวัสดีครับ พี่หนาน,
เข้ามาร่วมชื่นชมเรื่องราวของท่านผู้เฒ่าครับ
ขอบคุณคนเล่าเรื่องด้วยครับ
- แสดงความคิดเห็น Net ล่มเลย
- บังไม่ธรรมดาครับ
- พบกันแล้วสองครั้ง
- ทำอึ้งๆได้เสมอ
- เป็นคนขยัน ใฝ่เรียนรู้
- ทำนายได้ว่าทันทีที่จบปริญญาโท บังจะเป็นอาจารย์ที่เก่งกาจในภาคใต้
- เสียดายไม่ได้พบ
- บังวอญ่า พี่บ่าวทะเลน้อยผู้ยิ่งใหญ่
- ด้วยจิตขอคารวะ
- ว่า ออๆๆๆๆๆ
- มาอีกรอบ
- มาบอกว่าที่บ้านเป็นพริกมูเซอ
- เอ้ยไมใช่ พริกปกากะญอ ฮ่าๆๆ
- ดูต้นเลย
- เผ็ดสุดๆๆๆ
- http://gotoknow.org/blog/yahoo/184406?page=2
สวัสดีครับ did
ขอบคุณที่แวะมาครับ
เรื่องราวดี ๆ เล่าอย่างไรก็ต้องดีวันยังค่ำครับ
เสียดายที่ไม่ได้จดบันทึกและอัดเสียงไว้ หลายเรื่องราวจึงตกหล่นไปครับ
...
อ.ขจิต ฝอยทอง ครับ
ท่านผู้เฒ่าท่านนี้ “ไม่ธรรมดา” จริง ๆ
สุ้ดยอดดด.... (กรุณาอ่านออกเสียงแบบ อ.เฉลิมชัย)
พบกันวันจันทร์นะครับ
แหะ แหะ มีเมล็ดพันธุ์พื้นบ้านอะไรที่พอจะแบ่งปันได้ รบกวนติดกระเป๋ามาด้วยนะครับ
พี่หนานเกียรติ คะ
ได้อ่านบันทึกนี้ ที่พี่ถ่ายทอดเรื่องราวของพี่บังแล้ว ต้องบอกว่าขอคาราวะ พี่บังเป็นที่รักของมิตรสหายหลายท่านใน gotoknow และท่านมาพร้อมกับใจที่มอบให้
เมื่อทีมงานเปิดรับสมัครสมาชิกเข้าร่วมงาน gotoknow forum สัญจร พี่บังสมัครเข้าร่วมงานนี้เป็นคนแรกๆ เพื่อที่จะไปร่วมงานและไปพบมิตรสหายชาวขอนแก่น และก็จัดเตรียมการเดินทางไว้เรียบร้อย แต่ด้วยภาระกิจบางอย่าง แกเลยไปไม่ได้คะ
ต้องขอบอกว่านับถือพี่บังจริงๆ ค่ะ
- เมื่อสองผู้ยิ่งใหญ่โคจรมาพบกัน มันส์ยิ่งกว่าหนังAction
- เมื่อหนานและบัง รวมหัวกันคุย จนลอยฟุ้งด้วยเรื่องราวมากมาย
- เรื่องเล่าจากเรื่องราวชีวิตที่ลิขิตเป็นตัวอักษร ดูช่างมีชีวินัก เห็นภาพตั้งแต่ตายจนเกิด และโลดแล่น มากเรื่องราว
- ได้เห็นภาพ 'ผู้เฒ่า'ชัดเจนในวันนี้ จะเรียกพี่หรือเรียกน้า ดีนะ
- เป็นเฒ่าผู้ทรนงไม่แพ้ 'ปู่เย็น'
- เห็นหน้าว่ามีสุข ก็หายห่วง
- ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงทั้งหนานเกียรติ ผู้เฒ่าวอญ่า นะคะ
สวัสดีครับ คุณมะปรางเปรี้ยว
ท่านผู้เฒ่าของผมที่สุดของสุดยอดครับ
เรื่องที่ผมถ่ายทอดในบันทึกเป็นเพียงส่วนสี้ยวเล็ก ๆ เท่านั้น
ยังมีเรื่องราวอีกมากมายให้ค้นหาครับ
ดีใจที่เข้ามาอ่านและชอบครับ...
ขอบคุณครับ
...
สวัสดีครับ คุณ sha-รพ.แก่งคอย จังหวัดสระบุรี
อย่าเปรียบผมกับท่านผู้เฒ่าเลยครับ เดี๋ยวขี้กลากขึ้นหัว ผมยังห่างจากท่านมาก
ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ดีใจมาก ๆ ครับที่ชอบ และขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำชม
เรื่องราวดี ๆ มันดีในตัวมันอยู่แล้ว ใครเล่าค่าก็เท่ากันครับ
...
สวัสดีค่ะ พ่อน้องเฌวาที่น่ารัก พี่แดงเห็นพ่อของลูกที่ตึกดูแลลูกเล็กๆด้วยความเอาใจใส่
คอยเปลี่ยนผ้าอ้อมให้ คอยห่มผ้า...คิดถึงคุณเลยค่ะ...
สวัสดีครับท่านหนานเกียรติ ผมชื่นชมท่านวอญ่า มาตลอด ยิ่งรู้ประวัติความเป็นมาของท่านแล้ว ขอใช้คำว่า ยกย่องเชิดชูในความเป็นนักสู้และไม่ย่อท้อครับ อ้อ..! มาบอกว่า ถ้าผมจะปลีกวิเวกเมื่อไร ผมจะนึกถึงดอยมูเซอเป็นแห่งแรกครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ..ยินดีเเละดีใจครับที่เห็นวิถีคนสู้..แบบนี้ นับถือ
- มาอ่านด้วยความรู้สึกชื่นชม ทั้งผู้เล่าและผู้ถาม
- ถ่ายทอดอารมณ์ ความคิด ผ่านตัวอักษรได้อย่างงดงาม
- เหมือนได้สัมผัสตัวตนของ "วอญ่า"
- ขอคารวะ "เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่" ค่ะ
สวัสดีครับ พี่แดง
ตอนเฌวายังแบเบาะ ผมทำทุกอย่างเลยครับ...
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ
...
สวัสดีครับ นายก้ามกุ้ง
ท่านผู้เฒ่าผมยิ่งใหญ่จริง ๆ ครับ
จะไปปลีกวิเวกวันใดบอกได้มิต้องเกรงใจครับ
ที่ดอยมูเซอ มีที่พักสงฆ์ที่มีหลวงอาของเฌวาจำพรรษาอยู่รูปเดียว มีกุฏิที่พักเล็ก พำนักได้ ปากเดียวท้องเดียวกินข้างก้นบาตรได้สบาย...
...
สวัสดีครับ อาจารย์k-kukiat
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ
ท่านผู้เฒ่านี้นับถือ และไหว้ได้สนิทใจเลยครับ
...
สวัสดีครับ อ.ธรรมทิพย์
ขอบคุณที่แวะมาอ่านครับ
ขอบคุณสำหรับคำชม
ดีใจที่ชอบครับ
...
น้องหนานเกียรติ น้องเป็นนักเขียนได้เลย เล่าเรื่องท่านพี่วอญ่าซะเห็นภาพเลย พี่สุต้องขอชื่นชมท่านพี่วอญ่าจริงๆ ชื่นชมในการต่อสู้ชีวิต ชื่นชมในการใฝ่เรียนรู้ ชื่นชมในการใช้ชีวิต และมีหลายๆอย่างที่พิสูจน์ได้ว่า ท่านพี่วอญ่าเป็นคนมุ่งมั่น เช่นน้องหนานเกียรติว่าจริงๆ แล้วเมื่อไหร่ จะเอาชีวิตของน้องหนานเกียรติมาเล่าบ้าง มีไหมซักช่วงหนึ่ง ที่มีการต่อสู้ชีวิตไม่แพ้กัน เล่ามาซะดีๆ เขียนเก่งแบบนี้ ต้องให้ไปล่าประวัติคนดีคนดัง มาเป็นตัวอย่าง ของพี่น้อง GTK คนสู้ชีวิต ยอด ยอด คนเขียนก็ยอด ไปหละ มีอะไรจะให้อ่าน ไปบอกได้นะคะ
สวัสดีครับ พี่ สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ
ไม่บังอาจหรอกครับพี่ ผมมันแค่มือสมัครเล่น เขียนตามที่หัวใจเรียกร้อง
จริง ๆ มีอีกคนนึงที่อยากเขียนถึง แต่ข้อมูลไม่พอ
แหะ แหะ บอกตามตรง อยากเขียนถึงพี่หนะครับ
ผมว่าพี่มีอะไรน่าสนใจเยอะ เสียดายไปขอนแก่นไม่ค่อยได้คุยกัน
สวัสดีค่ะ...
- ไม่อยากบอกว่าแวะมาอ่าน 3 รอบแล้ว....ชื่นชม "วอญ่า" ของคุณหนานเกียรติมากๆ...อ่านแล้วเกิดอาการ...คอตีบ ทั้ง 3 รอบ....(ต้องพบแพทย์หนุ่มด่วน...)
- ...และเห็นแววคนบางคนจะเป็นดาวดวงใหม่แห่ง G2K ค่ะ...
- เป็นใคร...ไม่บอก
- ขอชื่นชมท่านวอญ่าผ่านบันทึกนี้
- ท่านวอญ่าเขียนบันทึกได้น่าอ่าน ภาษาใต้ว่า เขียนได้แรงอก
- ขอชื่นชมจริง ๆ ครับ
สวัสดีครับพี่ติ๋ว APN กฤษณา สำเร็จ
แหะ แหะ ได้โปรดอย่าใช้บันทึกนี้เป็นข้ออ้างไปพบแพทย์หนุ่มเลยครับ (ฮิ ฮิ...)
มันจะทำให้แพทย์หนุ่มเหล่านั้นอาจมาเล่นงานผมเข้าให้ก็ได้ (เอ๊ะ หรือว่าเขาอาจจะชอบ...)
ดาวดวงใหม่นี่น่าจะเป็น “พี่แล้ว” ใช่ไหมครับ
...
สวัสดีครับ พี่ วัชรา ทองหยอด
ท่านผู้เฒ่าของผมนี้สุดยอดครับ ถูกต้องที่สุดที่บันทึกของท่าน “เขียนได้แรงอก”
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนทักทายครับ
เราเจอหมอหนุ่มทุกวันจ้า...เราวางแผนจีบให้ลูกสาวของเราอยู่หละ...
...ดาวดวงใหม่คือ..."พี่...หนาน แม่น...แล้ว"...จ้า....อิอิ
พี่ติ๋ว APN - กฤษณา สำเร็จ
โห...ลงทุนน่าดู วางแผนจีบหมอหนุ่มให้ลูกสาว
ดาวดับไม่ว่าละซีพี่ ขอเป็นธรรมดา ๆ ดีกว่าครับพี่ครับ กลัวเหนื่อย...
ว้าว....อ้านหนานเจ้า
อิงพลาดบันทึกนี้ได้ไงคะเนี่ย
แค่ชื่อบันทึก “เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่” ก็ต้องรีบเปิดอ่านทันทีเลยค่ะเนี่ย
เป็นบุคคลที่น่านับถือเป็นแบบอย่างเลยนะคะ
สวัสดีครับ ตัวจริงเสียงจริงวอญ่าครับ
สวัสดีครับ คุณอิง - ชาดา ~natadee
สวัสดีครับ คุณ เบดูอิน
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียน ชื่นชมความยิ่งใหญ่ของเฒ่าวอญ่าครับ
สวัสดีค่ะ
เฒ่าวอญ่า ยิ่งใหญ่จริงๆ
คนบันทึก ก็เล่าเรื่องได้สวยงามมากค่ะ
สวัสดีครับ คุณ สิริพรรณ ธีระกาญจน์
ใช่ครับ "ยิ่งใหญ่" มาก ผู้เฒ่าของผมคนนี้
ของคุณที่เข้ามาชื่นชมของยิ่งใหญ่ของเฒ่าวอญ่าครับ
ผมนัดกับท่านผู้เฒ่าไปเดินป่าในเร็ววันนี้
คงมีเรื่องมาถ่ายทอดอีก แล้วจะส่งข่าวนะครับ...
ขอบคุณคุณหนานเกียรติสำหรับบันทึกที่ทรงคุณค่าค่ะ
งดงามทั้งเรื่องราวในบันทึกและภาษาที่ใช้ถ่ายทอด....
ขอบอกว่า ท่านวอญ่า...สุดยอด!!!
สวัสดีครับ คุณ blue_star
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมอ่านครับ
ดีใจครับที่ชอบ
จริง ๆ เป็นเพราะเรื่องน่าสนใจครับ ผมแค่ทำหน้าที่นิดหน่อยเล่าต่อเท่านั้นเอง
ความยิ่งใหญ่ในตัว "วอญ่า" นั้น งดงามอยู่แล้วครับ
สวัสดีครับน้อง หนาน
ขอบคุณน้องหนาน และคุณทุกๆท่านที่มาให้กำลังใจครับ เสริมแรงใจในการทำงาน
- สวัสดีคะ
- เข้ามาติดตามเรื่องเล่า ที่เล่าได้อย่างน่าสนใจ...มากๆ
- แม้จะออกว่าว่า เรื่องราวหล่นหายไปบ้าง แต่คิดว่าใจความหลักสมบูรณ์มากๆ
- จะติดตามไปอ่านงานของ วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- บ้างคะ
- ขอบคุณ สำหรับ "เรื่องเล่า" ที่เติมไฟ ให้กับชีวิต...
- บางครั้งการเรียนรู้ผ่านประสบกาณณ์ของคนอื่น ทำให้เราได้เรียนรู้ที่จะนำมาปรับใช้ในชีวิตของตัวเอง "กรเรียนรู้...ไม่มีสิ้นสุด"...
- ขอบคุณอีกครั้งที่แวะไป "ทักทาย" ที่ blog ...ThE wOrLd Is WidE คะ
ร่วมคารวะ
ผู้เล่า คุณหนานเกียรติ ที่ถ่ายทอดชีวิตจริงจากตัวตน ของคนๆหนึ่ง มาตามภาษาที่สอดสนับกับจินตนาการความรู้สึกได้อารมณ์มากเลยครับ
และ
ผู้กล่าวถึง "วอญ่า" ชีวิตจริง ยิ่งกว่านิยาย
เรือลำใหญ่หรือเล็ก ถ้าออกทะเลแล้วย่อมผ่านคลื่นลมกันมากมาย เรือลำนี้เจะเจอคลื่นลมทั้งมากและรุนแรง แต่ก็ยังสามารถยืนหยัดอยู่ได้ในทุกคลื่น
...
ขอให้ความดีงาม อยู่ในคนดี ครับ
สวัสดีครับ คุณ PoOmDeE
สวัสดีคะ
เข้ามาติดตามเรื่องเล่า ที่เล่าได้อย่างน่าสนใจ...มากๆ
แม้จะออกว่าว่า เรื่องราวหล่นหายไปบ้าง แต่คิดว่าใจความหลักสมบูรณ์มากๆ
จะติดตามไปอ่านงานของ วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- บ้างคะ
ขอบคุณ สำหรับ "เรื่องเล่า" ที่เติมไฟ ให้กับชีวิต...
บางครั้งการเรียนรู้ผ่านประสบกาณณ์ของคนอื่น ทำให้เราได้เรียนรู้ที่จะนำมาปรับใช้ในชีวิตของตัวเอง "กรเรียนรู้...ไม่มีสิ้นสุด"...
ขอบคุณอีกครั้งที่แวะไป "ทักทาย" ที่ blog ...ThE wOrLd Is WidE คะ
สวัสดีครับ คุณตาหยู
ร่วมคารวะ
ผู้เล่า คุณหนานเกียรติ ที่ถ่ายทอดชีวิตจริงจากตัวตน ของคนๆหนึ่ง มาตามภาษาที่สอดสนับกับจินตนาการความรู้สึกได้อารมณ์มากเลยครับ
และ
ผู้กล่าวถึง "วอญ่า" ชีวิตจริง ยิ่งกว่านิยาย
เรือลำใหญ่หรือเล็ก ถ้าออกทะเลแล้วย่อมผ่านคลื่นลมกันมากมาย เรือลำนี้เจะเจอคลื่นลมทั้งมากและรุนแรง แต่ก็ยังสามารถยืนหยัดอยู่ได้ในทุกคลื่น
...
ขอให้ความดีงาม อยู่ในคนดี ครับ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนและอ่านเรื่องราวของท่านผู้เฒ่าครับ
น้ำใจของท่านผู้เฒ่ายิ่งใหญ่มาก
ผมประสบด้วยตัวเองเมื่อคราวท่านผู้เฒ่าตระเตรียมจัดแจงและนำพาผมและพวกไปเดินป่า
ความไม่พร้อมทางกายมิเป็นอุปสรรคแม้แต่น้อยของท่านผู้เฒ่า...
อ่านบันทึกนี้แล้วทำให้รู้จักคุรลุงวอญ่าเพิ่มขึ้นมากมายเลยค่ะ
ถ้าจะเรียกคุณลุงว่านักปราชญ์ก็คงไม่ผิดนะคะ
ชื่นชมค่ะ ชื่นชมทั้งคนเขียนและคนที่ถูกเขียนถึง ^^
สวัสดีครับ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม
ดีใจมาก ๆ ที่ชอบและชื่อนชมบันทึกนี้ครับ
*พี่ใหญ่ขอคารวะคนดีๆน่านับถือของพวกเราค่ะ..
*พี่ขอร่วมส่งความสุขแก่ ท่านวอญ่าฯ ในวันเกิดและทุกๆวัน มีแต่ความสุขสมปรารถนาทุกประการนะคะ..เก็บดอกไม้จากสวนในบ้านมาฝากค่ะ..
แม้บันทึกบางเรื่อง บางราวผู้อ่านมิได้ประสบพบเจอด้วยตัวเอง เพียงสัมผัส ผ่านตัวอักษร ก็ถือว่าคุ้มค่า
น่านับถือ ทั้งตัวตนผู้่มีใจสู้ อีกทั้งผู้บันทึก ที่ได้รวบรวมจากการพูดคุย มาให้นักอ่านอย่างเราๆ ได้สัมผัส
ถือเป็นแรง กำลัง ให้สู้ฟันฝ่าอุปสรรค ใดๆ ได้ แม้เพียงนิด ก็ยังดี
ขอบคุณ และนับถือ
ชอบประวัติคุณลุง (วอญ่า) มากครับ อ่านแล้วเพลิน ให้กำลังใจคุณลุงสำหรับการทำงานต่อไปครับ ทั้งงานส่วนรวม งานส่วนตัวที่ชอบ
ขอบคุณเปา - ศศิมณฑ์ เด้อที่เข้ามาเยี่ยม
สวัสดีครับ คุณเอกสิทธิ์
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม ดีใจที่ชอบครับ...
จริยา ชอบคุย
ได้เห็นตัวตนและวิถีที่ต่อสู้ของคุณวอญ่าอย่างชัดเจน..โดยการบอกเล่าของคุณหนานเกียรติ
คุณวอญ่า อยู่กระทรวงเดียวกับเราค่ะ..แต่วิถีทางของท่านผู้นี้ ควรค่าแก่การถูกบันทึกนะคะ
จริยา ชอบคุย
"...ผมถาม ถาม ถาม และถาม
...วอญ่า เล่า เล่า เล่า และเล่า
ผมมิได้จดบันทึก มิได้บันทึกเสียง
ผมกลับบ้านรีบบันทึกเพราะกลัวจะลืม ....."
***มองเห็นภาพของมิตรภาพที่โหยหากัน...ต่าง คน ต่าง...
และความดื่มด่ำ..อรรถรสในการพูดคุยที่คุณอยากถ่ายทอด...ฟังดูแล้วเป็นภาพที่สงยงาม
กด like ให้10ครั้งค่ะ 555+++
จริยา ชอบคุย
หากหนังสือยังไม่หมด (หนังสือทำมือน่ะค่ะ)ต้องการอย่างละ1เล่มแบบสี่สี ช่วยบอกช่องทางจ่ายเงินด้วยค่ะ..ลืมถามว่าจัดส่งให้ด้วยลำบากไหมคะ..ยินดีจ่ายค่าจัดส่ง