อ.อุทัยวรรณ ให้ข้อสรุป เป้าหมายของการประชุมครั้งนี้ อยู่ที่
การประสานความคิด เนรมิตผู้สูงวัยภาคเหนือฟันดี เริ่มต้นจาก ... ความเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน และความเป็นพุทธะในดวงใจของเราเอง
การที่เราได้อยู่ร่วมกัน หรือการทำงานตามประสา ความรู้สึก เริงร่า สุข ใจ ... ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ ให้ยิ่งใหญ่กว่าเดิม ... ความรู้สึกในการพึ่งพิงนั้น หายไป ... เพราะความรู้สึกของการเป็นผู้มีอำนาจ ยิ่งใหญ่
เหมือนกับภาพภูเขาน้ำแข็ง ที่ยิ่งใหญ่มหาศาล ตั้งตระหง่านอยู่ในมหาสมุทร แต่สิ่งที่สำคัญนอกเหนือไปจากสิ่งที่เราเห็นนั้น ยิ่งใหญ่กว่า ... ความยิ่งใหญ่ของมันนั้น จมจ่อมอยู่ใต้ทะเล ใต้มหาสมุทร เพราะแท้ที่จริงแล้ว มันเป็นแค่หนึ่งส่วนใน 10 ส่วนเท่านั้นเอง ที่โผล่พ้นน้ำออกมา ... และส่วนนี้ ที่จะเป็นปาฏิหาริย์ที่สามารถทำให้เกิดการพยุง ที่เรียกว่า แรงลอยตัว
เราจะทำอย่างไรจึงจะทำให้ร้อยละ 90 ที่อยู่ข้างล่างนี้ ได้เผยสิ่งที่เป็นตัวตน ที่เราเรียกว่า พฤติกรรมสิ่งที่ซ่อนเร้นแฝงลึก ให้โผล่ ให้มองเห็นได้ และให้เราได้รู้จักกันมากขึ้น
สิ่งที่เรียกกันว่า ใจ หรือ ทัศนคตินั้น ยิ่งใหญ่ยิ่งกว่า สิ่งที่มองเห็นด้วยตาเปล่า สิ่งที่มองเห็นจากพฤติกรรมเบื้องหน้า ความรู้ ทักษะ พรสวรรค์ของแต่ละคนมีมากมาย แต่สิ่งที่เป็นความมหัศจรรย์ มากมาย คือ ส่วนสำคัญที่ซ่อนอยู่ภายในตัวเอง ที่เรียกว่า ใจ
ใจมีส่วนอย่างยิ่ง แต่ใจนั้นมาจากความเชื่อ ความฝัน ความบันดาล ซึ่งอยู่ภายใน เรียกว่า แรงบันดาลใจ
สิ่งเหล่านั้น จะกลายเป็นพลังอันมหาศาลที่ทำให้เกิดสิ่งใหม่ที่อยู่ในชมรม ชุมชน สังคม และประเทศไทย
ถ้าเราเริ่มต้นด้วยสัมมาทิษฐิ คือ สิ่งงดงาม สิ่งที่เป็นสุนทรียะ ... สุนทรียปรัศนี เริ่มต้นจากความเชื่อที่ว่า การมีส่วนร่วมของชุมชน ให้ชาวบ้านเป็นเจ้าภาพ ก่อเกิดมาจากสิ่งที่เรียกว่า สิ่งดี
กฎกติกาที่ทรงพลัง จะทำให้เราไปด้วยกันได้ สิ่งต่างๆ ทั้งหลายทั้งปวง เราสามารถจะเริ่มต้นจากภาคีความร่วมมือ ทำให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นท่ามกลางความเชื่อมั่น ให้เกียรติซึ่งกันและกัน ท่ามกลางความไว้อกไว้ใจ และที่สำคัญที่สุดคือ การรู้ว่าตนเองนั้นมีคุณค่า เราจะกลายเป็นผู้อาสา ผู้ที่มีจิตสาธารณะ ขันอาสามาทำงานด้วยความเข้มแข็ง
"ขอให้ท่านมีเป้าหมายในชีวิตที่ยิ่งใหญ่
มีความคิดและจิตใจใฝ่สร้างสรรค์
ทำการงานอย่างสดใส ให้นานวัน
คนสูงวัยพวกเรานั้น ...
เป็นอารยชนที่ก้าวนำฝูงชนและสังคมได้อย่างสง่างาม"
อ.นนทลี
สวัสดีปีใหม่เจ้า เสียดายจังไม่ได้ไปค่ ส่งสูงวัยของตำบลน้ำรัดไป สว.เล่าว่าสนุกมาก ๆๆได้ความรู้เจอเพื่อนๆ ได้ร้องเพลง ซออีกคุ้มค่ามากๆ
แม่หมอจ๋า..... ทำงานไม่หยุดหย่อน อิอิ
สวัสดีปีใหม่เจ้าค่ะ
รักและคิดถึงค่ะ