บันทึกนี้ มีคนบอกว่าจะคอยอ่าน ว่า เราจะมาเม้าท์เรื่องอะไร ... ก็ไม่ใช่อื่นไกลดอกนะคะ ก็เรื่องที่ทีมศูนย์ฯ 10 ทำมานั่นเอง ทำซะเริดจนใครๆ ต้องกล่าวขวัญถึงละค่ะ แถมมาแบบเพียบเลย ... จะเม้าท์ให้ฟังก่อนว่า ก่อนหน้านั้นหนา ก็มอง ม้อง มอง เอ ศูนย์ฯ 10 ไปไหน ก็เพิ่งได้ทราบเมื่อเสร็จการประชุมแล้วนั่นละ ว่า พี่เจ๊เธอมาถึงก็ใกล้เที่ยง (คืน) เอาหน่ะ ปรากฎว่าทำเลทองงามๆ หายไปหมดเลย ... แต่อาศัยความคิดอันเฉียบคม เธอก็ (ท่าจะ) ไปจีบหนุ่มน้อยที่เหลืออยู่ในห้อง (เข้าใจว่า ยังจัดดอกไม้ไม่เสร็จ) ขอจองที่หน้าเวทีเลย ... นับถือ นับถือ ... เจ๊ฉวยวิกฤตเป็นโอกาส เลยได้ที่งาม โหงเฮ้งดี เด่นเป็นสง่าอยู่หน้าเวที ใกล้ท่านประธานในที่ประชุมซะอีก ก็เลยมีใครๆ ไปเยี่ยมชมกันมากมายทีเดียวละจ้า ... เอา เข้าเรื่องดีกว่า
ดูหน้าตาของซุ้มศูนย์ฯ 10 ซะก่อน
อันว่าเรื่องที่เธอเล่านั้นก็เป็นเรื่องของ "การพัฒนารูปแบบบริการ การส่งเสริมการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ในแม่ที่ทำงานนอกบ้านละค่ะ" เธอมาทั้งเรื่องเล่า และบทสรุปเรื่องราวครบถ้วนกระบวนความทีเดียว และมีเรื่องที่น้องเล่าให้ฟังว่า
"... โปรแกรมสำหรับแม่ทำงานนอกบ้าน เขาจะเตรียมตัวตั้งแต่เขาท้อง เพราะจากการสำรวจแม่ที่คลอดมา ประมาณ 50% คือ แม่ที่ล้มเหลวกับการเลี้ยงลูกนอกบ้าน เราก็มาจับตรงนี้ โดยเตรียมตั้งแต่ตอนท้อง เอาแม่ที่สำเร็จมาแลกเปลี่ยนกลุ่ม 3-4 คน ว่า ทำอย่างไรถึงเลี้ยงลูกได้สำเร็จ
เรามาคุยกันในคลินิก ว่าเรื่องนี้มีปัญหา และเราก็พัฒนามาเรื่อยๆ สำเร็จไม่สำเร็จบ้าง การดูดน้ำนม เราก็ฝึกไปเรื่อยๆ แม่ก็มาเล่าให้ฟังบ้าง ... การป้อน แรกๆ เราก็ฝึกป้อน เด็กก็ร้อง ตอนหลังเราก็รู้ว่า ตอนป้อนนมก็ขึ้นอยู่กับอารมณ์ เราก็เอาพี่เลี้ยงมาฝึก ตอนแรกๆ เราก็สอนไปด้วย สังเกตไปด้วย เด็กก็ร้อง สังเกตว่า เราก็ต้องดูอารมณ์ของเด็กด้วย ว่า ถ้าเขาหิวจัด เขาง่วง เขาก็จะไม่ยอม ก็ต้องฝึกเขาตอนที่มีอารมณ์ดีดี ให้เขากินทีละนิดๆ ก็จะง่ายขึ้น
เราก็จะแบ่งเป็นโปรแกรมการฝึก 4 ขั้นตอน
(อิอิ ตอนนี้ เจ๊เขี้ยว ช่วยด้วย ทำไมไม่ครบ 4 ขั้นตอน อ่ะ ... แป่ว ว ว ว)
หลังจากที่เราทำ คนเลี้ยงคนนมแม่ก็มากขึ้น ปัจจุบันก็มี 74 คน เรามีการพัฒนาโปรแกรมของเรามาเรื่อยๆ (แก้ไขแล้ว ก็ งง งง ว่าใช่ไหมนี่ ต้องไปถามคนเล่าละมั๊ง)
ท่านอธิบดี ท่ารองฯ ก็มาชมซุ้มนี้กันโดยถ้วนหน้าละค่า
ให้รูปแกเยอะหน่อย เพราะเอารูปถ่ายจากแกมาด้วยเยอะอ่ะจ้า
สวัสดีค่ะ อาจารย์
สวัสดีค่ะคุณพี่ และแน่นอนมีเจ๊ด้วย (55)
มาแอบเล่าเรื่องตัวเองค่ะ นมแม่แพ้นมผงค่ะ แพ้นี้ไม่ได้แพ้เพราะใจตัวเองยอมแพ้นะคะ ...จุ๊ๆ แพ้แม่สามีค่ะ...แม่(ย่า) แย่งเลี้ยง เฮ้! มื้อนี้ขอย่า ย่าจะเลี้ยงหลานย่า ใครอย่าแตะ...อ๊าก แม่แต๊ๆ ต้องหลบไปงอนในสวนหน้าบ้าน...(ความจริงท่านหวังดี กลัวเราจะเหนื่อยค่ะ 555)
อิอิอิ
ตามน้องดาวลูกไก่มา (สารภาพ)
แม้ไม่เจอะ ได้เจอ แต่ก็คิดถึงนะจ๊ะ
อิอิอิ
ขออนุญาตคุยกับคนนี้นะคะ
น้าอึ่งอ๊อบ
น้ากำลังคิดเม็ดเงินเลื่อนขั้นเงินเดือนค่ะ
คิดเท่าไรก็ไม่ลงตัวสักที
น่าเอามาเข้ากระเป๋าตัวเองซะรู้แล้วรู้รอดไปเนี่ย
ขอชื่นชมผลงานของศูนย์เขต10ในเรื่องนมแม่ ยกให้อยู่แล้ว และได้ส่งเพื่อนร่วมงานไปเยี่ยมชมผลงานถึงที่มาแล้ว โดยเฉพาะเจ้าเขี้ยว/เจ้าติ้มเพื่อนซี้คนเก่าเมืองยะลา ขอบคุณที่ยังไม่ลืมเพื่อนผองคนถิ่นเดิมมาก่อน ช่วยมาถ่ายรูปจัดส่งให้หมอนนท์หลายรูป แต่บอกไม่จำว่าสำหรับรูปแอ๊ะให้ถ่ายไกลๆหน่อย จะได้ดูตัวเล็กกว่าความเป็นจริง ฝากบอกเจ้าเขี้ยวหน่อย โดยเฉพาะส่งรูปมาเตือนให้เข้ามาพูดคุย ทำให้เสียพื้นที่โดยเปล่าประโยชน์.....ทราบแล้วเปลี่ยนด้วยจ๊ะ ปล...เพื่อนๆแผนกเด็กทุกคนคิดถึง ...โดยเฉพาะคุณจีระนัยฝากถามว่าได้หลานใภ้แล้วยัง ลูกสาวรออยู่...อีกไม่กี่ปีจะจบพยาบาลแล้ว...ขณะที่เขียนพี่จีระนัยนั่งหัวเราะชอบใจ ...ถึงแล้วคุณจีระนัยก็มีผลงานปรากฏในนวัตกรรมกล่องจดหมายหัวกลับ ที่ได้นำไปเสนอครั้งนี้ด้วยนะจะบอกให้ ...และยังกระซิบบอกว่า เวลาไปราชการที่โคราชอย่าลืมไปหาหลานใภ้ด้วยไม่เช่นนั้นจะเรียกค่าสินสอดแพงขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า ...OK