สร้างเสริมกำลังกาย กำลังใจ ให้ผู้สูงวัยสุขภาพดี (2) นิทานเรื่องที่หนึ่ง จากรองฯ โส


 

จากบันทึกนี้ สร้างเสริมกำลังกาย กำลังใจ ให้ผู้สูงวัยสุขภาพดี (1) BAR นำมาสู่กิจกรรมจริงๆ แล้วละค่ะ วันนี้ ที่ 3 สค.52 ที่เอบีน่าเฮ้าส์ กทม.

วันนี้ ท่านรองอธิบดีกรมอนามัย นายแพทย์โสภณ เมฆธน ได้มาเปิดการประชุม และกล่าวต้อนรับผู้เข้าร่วมประชุม ก่อนที่จะพาไปฟังเนื้อหาที่ท่านได้กล่าวไว้ ก็ขอนำนิทานมาเล่าสู่กันฟังก่อนนะคะ ... มี 2 เรื่อง เอาเรื่องที่หนึ่งก่อนก็แล้วกัน

นิทานเรื่องที่หนึ่ง จากรองโสฯ ... เรื่องนี้ช่วยเรื่องแรงจูงใจ

เขาบอกว่า มีหมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีพระที่เป็นอาจารย์ซึ่งมีชื่อเสียงโด่งดัง ใครๆ ที่อยากเรียนหนังสือ ก็ต้องมาที่สำนักนี้ ก็จะเป็นเหมือนตักศิลาของหมู่บ้าน ... เด็กวัยรุ่น หรือใครๆ ก็อยากเข้ามาเรียนที่นี่กันหมด ... และท่านก็คอยช่วยแก้ไขปัญหาให้คนในหมู่บ้านเยอะแยะเลย

วันหนึ่งมีแม่ พาเด็กวัยรุ่นอายุ 10 เศษๆ มา บอกว่า ... "พระอาจารย์ช่วยที ลูกอิฉันเนี่ยะ เอาเป็นว่าชื่อเอก็แล้วกัน เจ้าเอนี่ไม่ไหวเลย มันกินลูกอมเยอะมาก ฟันผุหมดแล้ว พระอาจารย์ช่วยที"

พระอาจารย์บอกว่า "ทำไมล่ะ กินลูกอม ใครๆ เขาก็กินกันนี่ ก็เป็นเด็กน่ะ"

"โห ไม่กินปกติธรรมดานี่พระอาจารย์ ... เล่นกินไป ในปากหมดปุ๊บ ก็แกะห่อใหม่กินอีกแล้ว พระอาจารย์ ... กินต่อตลอดเลย เงินทองก็ไม่ไหว ก็เอามาซื้อลูกอมหมด ไม่มีปัญญาที่จะไปซื้อหนังสือมาเรียนกับพระอาจารย์อีกแล้ว แล้วฟันก็เริ่มเสีย"

พระอาจารย์บอก "แล้วทำยังไงล่ะ"

ฝ่ายแม่ก็บอกว่า "อยากให้พระอาจารย์ช่วยสอน ..."

พระอาจารย์ก็บอก "เอายังงี้ อีก 2 อาทิตย์มา แล้วจะจัดการให้"

แม่ก็พาลูกกลับไป

ผ่านไปสองอาทิตย์ พอครบกำหนดวันนัด แม่ก็พาเอมาหาพระอาจารย์ใหม่ พระอาจารย์ก็พูดว่า "เอ้า เป็นยังไง เจ้าเอ อยากเรียนที่นี่มั๊ย"

เจ้าเอบอก "อยากเรียนครับ"

พระอาจารย์ก็บอกว่า "ถ้าอยากเรียนที่นี่มันก็ต้องใช้สตังค์ พ่อแม่ก็ต้องหาซื้อตำรามาให้ด้วยนะ ถ้าเกิดเรากินแต่ลูกอม ก็จะไม่มีตังค์ซื้อตำรานะ"

(... เนื่องจากชื่อเสียงของพระอาจารย์นี่ดีมาก เด็กๆ ก็อยากที่จะเรียนหนังสือกับพระอาจารย์หมด)

... "เลิกได้มั๊ย ลูกอมเนี่ยะ จะได้เหลือเงินให้พ่อแม่ไปซื้อตำรามาเรียนหนังสือ"

เอบอก "ได้ครับ"

"ถ้างั้นรับปากนะ"

"รับปากครับ"

"ถ้างั้นก็ OK ไปได้"

เอก็วิ่งออกไป ไปเล่นกับเพื่อนต่อ ... ก็ต้องรอผลว่าหลังจากนั้น จะเป็นยังไง ไม่รู้ ...

ทีนี้ ฝ่ายแม่ก็สงสัยว่า "ทำไม พระอาจารย์ ทำไมต้องรอตั้ง 2 อาทิตย์ ... พอมาหาพระอาจารย์ พระอาจารย์ก็พูดนิดเดียว เด็กก็รับปาก แล้วก็เลิกได้แล้ว ... ทำไมพระอาจารย์ต้องรอ 2 อาทิตย์ด้วยล่ะ"

พระอาจาย์บอกว่า "มันก็ต้องรอ 2 อาทิตย์สิ ... เพราะอาตมาก็ติดลูกอมอยู่ ถ้าอาตมาจะไปขอร้องให้เด็กเลิกลูกอมนี่ อาตมารู้สึกลำบากใจ ก็ขอเวลาสัก 2 อาทิตย์ ให้อาตมาเลิกก่อน ... พออาตมาเลิกได้ พอเด็กมา ก็จะพูดได้เต็มปากเต็มคำ"

ตะแล๊ม ตะแล๊ม ตะแล๊ม ...

และท่านรองก็บอกต่อว่า "... เปรียบได้กับการดูแลผู้ดูแลผู้สูงอายุ กับเจ้าหน้าที่สาธารณสุขของเรา ในเรื่องพฤติกรรมการดูแลสุขภาพโดยรวม ถ้าเราจะบอกว่า ... ผู้สูงอายุตื่นแต่เช้านะ มาออกกำลังกาย แต่ผู้ดูแลในศูนย์ฯ เป็นยังไง ... เอ้า กินผักเยอะๆ นะ แล้วผู้ดูแลผู้สูงอายุล่ะ กินยังไง ... เอ้า กินปลานะ แล้วผู้ดูแลผู้สูงอายุก็มีขาหมูตั้งอยู่ข้างๆ น่ะ ... มันก็มีปัญหาเหมือนกัน

นั่นก็คือ ในเรื่องการดูแลผู้สูงอายุนั้น เจ้าหน้าที่สาธารณสุข เราก็ต้องเป็น Health Model ด้วย

 

หมายเลขบันทึก: 282704เขียนเมื่อ 3 สิงหาคม 2009 18:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 เมษายน 2012 02:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

มาขำหลวงพี่ ฮ่าๆๆ แม่หมออยู่ที่ไหนครับ ลูกชายแม่หมออยู่ชะอำ ฮ่าๆๆ

  • P
  • ขำหลวงพี่ได้ไง ท่านทำดีออก อิอิ
  • วันนี้แม่อยู่ กทม. จ้ะ ... พรุ่งนี้ไป ตรัง 4 วัน กลับวันศุกร์
  • เตือนกันด้วยนะ เดี๋ยวจะลืมส่งตุ๊กตา ... เพราะว่ามีหุ่นมือ อยู่ที่ทำงานอยู่ 4 ตัว ... ซื้อตอนไปงานคอมฯ (เพราะว่าตัวเองอยากได้) ได้ใช้เลย ดีจัง
  • ฮ่าๆๆๆๆ...
  • เห็นด้วยกับนิทาน
  • สบายดีนะครับ
  • ขอบคุณครับ
  • P
  • อิอิ ดีใจ ได้พบชาวนา + ชาวสวน + ...
  • อิจฉาคนที่อยู่กับธรรมชาติค่ะ ... ตอนนี้รู้สึกว่า คนเมือง วุ่นวายหนอ
  • แวะมาฟังนิทานดี ๆ ครับ
  • ไม่รู้ว่า เจ้าหน้าที่ศูนย์อนามัยที่ 5 แวะมาอ่านอะเปล่า.....อิอิ
  • P
  • อู้ฮู แฟนคลับ ศูนย์ฯ 5 ถามถึงด้วย
  • ชาวศูนย์ฯ 5 มาอ่านแล้ว รายงานตัวด้วยนะค๊า
  • ขอบคุณค่ะ อ.Panda
  • รองฯช่างเล่าเหมือนเดิม เข้ามาอ่านนี่เหมือนกับนั่งฟังรองฯเล่าในห้องประชุมนะเนี่ย
  • อยากฝากตัวเองบอกรองว่า "การได้ทำงานกับท่านเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดช่วงหนึ่งของเรา"
  • เมื่อกี้ไปตามอ่านบันทึกน้องนัทจนครบ  ชอบน้องนัท ที่เป็นนักอ่าน (เดาเอา) และ ช่างเขียน  พอมาเจอบันทึกหมอนน ก็อยากอ่านอีก
  • หมอนนที่รัก เค้าง่วงจัง เหนื่อยจัง  วันนี้ภารกิจเยอะ ทำร้านครึ่งวัน ขับรถเข้ากรุงเทพ ไปคลินิกกายภาพบำบัดที่รัชดาภิเษก ไปซื้อยาที่สะพานควาย ขับรถไปรับลูกชายกินข้าวที่จามจุรีสแควร์ ขับรถกลับมหาชัย เข้ามาอ่านบันทึก (คอมเพิ่งหายงอแง) แล้วก็เข้ามาบ่น...
  • สงสัยจังว่า  ตัวเองจัดเวลายังไง  ถึงทำอะไรได้มากมาย  แล้ว  อนุทิน น่ะ มันคืออะไร
  • บ๊าย...บาย
  • ลืมแสดงความยินดีสำหรับ Blogger of the Month
  • ยินดีจากใจนะคะ
  • P
  • ขอบคุณมากค่ะ
  • รู้มั๊ยว่า การบันทึกที่นี่ ช่วยให้การทำงานง่ายขึ้นมาก
  • เพราะว่า หลายครั้งที่ต้องทบทวน หรือหาข้อมูลการทำงานที่ผ่านมา ก็มาหาที่นี่ละ ก็จะเจอ และละเอียดด้วย
  • ในแฟ้มของเราจะมีแต่สรุป พอสรุปไป ก็จะไม่เห็นรายละเอียดของแต่ละครั้ง
  • ช่วงที่ผ่านมาก็ยุ่งวุ่นวายกับการประชุมที่จัดต่อๆ กัน (คราวหน้าไม่จัดอย่างนี้อีกแล้ว เหมือนไม่มีเวลาหายใจเลย)
  • พอเสร็จงานก็ต้องลุย ลุย บันทึกผลงาน และผลงานที่บันทึก เราก็คิดว่า คนทำงานเขามาอ่าน ก็จะได้ไอเดีย (ฟังจากเพื่อนๆ เล่า ว่า น้องทันตฯ เขามาอ่านได้รับความรู้มากมาย แต่น้องเราไม่เคย comment ในบันทึกมั่งเลยนิ)
  • แต่ถ้าเลือกได้ ให้เรายุ่งกับครอบครัว เหนื่อยหน่อย บ่นเล็กน้อย แต่ก็มีความสุขนะ ... เรามีลูกชายเป็นบทเรียนไง
  • P
  • ลืมตอบเรื่องอนุทิน
  • ... ก็คือ diary ชัดเลย เพียงแต่รวม diary ของหลายคนเข้าด้วยกัน มา share ประสบการณ์กันจ้ะ
  • ที่นี่ไง journals

สวัสดีครับ

ดีครับ การเป็นแบบอย่างที่ดี

  • P
  • สวัสดีค่ะ อาจารย์
  • นิทาน หลายๆ ครั้งก็นำมาใช้กับการเรียนการสอนได้ดีเลยนะคะ
  • ได้บรรยากาศด้วย
  • ขอบคุณค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท