หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ
พ.ญ. ศิริรัตน์ เอกศิลป์ สุวันทโรจน์

ความในใจที่อยากบอก......จึงมาบอกเพื่อขอหย่าขาดจากกันและกันค่ะ


หลักการดูแลสุขภาพด้วยตัวเอง ไม่ใช่เรื่องยากอะไรนักเพียงแต่ใช้หลัก 5 หย่าเท่านั้น สุขภาพดีๆจะมาอยู่ด้วย เหมือนหมูอยู่ในอวยเลยค่ะ

ต้นเดือนกรกฎาคมนี้ คุณหมอยังเติร์กในที่ทำงานฉันลากิจไปรับปริญญากันหมด บรรดาคุณหมอฮาร์ดคอร์ทั้งหลายจึงเข้าแถวกันมาเฉลี่ยรับงานของน้องๆไปช่วยกันทำ

 

ครึ่งเช้าของวันนี้ ฉันจึงมีโอกาสมาทำงานเต็มตัวที่ห้องฉุกเฉิน ซึ่งเป็นหนึ่งงานที่น้องๆจัดสรรแบ่งมาให้ฉันได้ช่วย เป็นการได้มานั่งทำงานอีกครั้งหลังจากเหินห่างไปนานมากๆๆๆๆแล้ว   

                                                                                               

ในเวลาครึ่งเช้าเพียง 3 ชั่วโมง เชื่อกันไหมว่า มีคนป่วยหนักๆถูกส่งเข้ามาจากต่างอำเภอถึง 6 ใน 8 อำเภอของกระบี่ทีเดียว  รวมแล้วเช้านี้ทั้งคนป่วยที่ถูกส่งเข้ามาและคนป่วยที่เดินมาเองด้วยเรื่องฉุกเฉินครบโหลพอดี 

                    

                     

แต่ละคนที่เข้ามาล้วนต้องใช้เวลาวิเคราะห์รวบรวมเรื่องราวก่อนวินิจฉัยและลงมือรักษา  คนที่ฉันใช้เวลานานที่สุดของเช้าวันนี้ เป็นคนที่ถูกส่งเข้ามาด้วยไม่รู้สติเพราะพิษไข้ถึงสมอง เวลาที่ใช้ลงมือช่วยเหลือเบื้องต้น แค่แทงน้ำเกลือ ปาเข้าไปกว่า 1 ชั่วโมง เพราะคนไข้ดิ้นๆๆๆๆ  จับตัวกันไม่อยู่   แทงน้ำเกลือทีไร เส้นแตกทุกที  เฮ้อ! กรรมเวรของใครหนอ ที่ทำให้เราต้องใช้เวลาขนาดนี้ทีเดียวเชียว ก็แค่เวลาที่ใช้เพื่อช่วยเหลือเบื้องต้นเท่านั้นเองยังนานขนาดนี้นะค่ะ   โชคดีที่ระหว่างช่วยคนไข้รายนี้เบื้องต้น ยังไม่มีคนไข้ฉุกเฉินลักษณะเดียวกันเข้ามาให้ดูแล  กว่าจะจัดการให้เขาสงบลงได้ ต้องอาศัยคุณหมอน้องๆหลายแผนกมาช่วยให้ความเห็นด้วยกัน และแล้วสุดท้ายเราก็ทำให้เขาสงบลงได้โดยการให้ยาสลบอ่อนๆที่ห้องฉุกเฉินนั่นแหละค่ะ สงบแล้วจึงได้ทำอะไรให้เขาได้เพิ่มพร้อมกับส่งเขาไปตรวจด้วยเครื่องมือพิเศษและรับไว้นอนในหอผู้ป่วยค่ะ   รวมแล้วเวลาที่ใช้ไปนั้นรวมเกือบ 2 ชั่วโมงครึ่ง

                            

หลังจากช่วยให้เขาพอสงบลงได้ ก็มีคนไข้อื่นๆทยอยกันมาเรื่อยๆ เฉลี่ยกว่าจะลงเอยปิดโปรแกรมของการรักษาเบื้องต้นของแต่ละรายก็ใช้เวลาอย่างน้อยที่สุด 45 นาทีต่อราย ซึ่งเป็นเวลารวมหมายไปถึงการให้โอกาสญาติและคนป่วยได้ออกความเห็น ถามข้อแคลงใจ และสำหรับหมอให้ข้อมูลแผนการรักษาที่จะได้พบในขั้นตอนต่อไป บอกเล่าการเปลี่ยนมือไปสู่คุณหมอเจ้าของไข้ผู้ชำนาญกับโรคที่วินิจฉัยมากกว่า   เหตุดังนี้ค่ะจึงทำให้วันนี้ กว่าฉันจะเสร็จจากการกินมื้อกลางวันก็เป็นเวลาบ่ายครึ่งซะแล้ว  ด้วยว่าเที่ยงครึ่งแล้วทำงานตรวจคนป่วยที่เหลือยังไม่เสร็จเลยค่ะ โชคดีที่ว่ามีน้องหมออีกคนหมุนวนเข้ามาเปลี่ยนเวรรับดูแลต่อไปเข้ามาช่วยไว้ค่ะ  วันนี้เลยไม่ต้องอดข้าวกลางวัน

     

                      

                                                           

ก่อนลงกินข้าว ใจสะท้อนนึกว่า พวกเราหมอๆนี่หนา ตั้งใจทำงานให้ดี แต่เงื่อนไขงาน มันยากซะจริงๆ  เวลาหนึ่งวันทำงานกันไม่ทัน นี่ขนาดทำให้ไม่ดีเท่าไร ยังใช้เวลาคนละเกือบชั่วโมง  ถ้าใช้เวลาอย่างนี้ ดูแลได้แค่วันละ 8-10 คนเท่านั้น แต่คนที่มาเฉพาะที่ห้องนี้อย่างเช่นวันนี้ชั่วโมงละ 4 คน แล้วแต่ละคนล้วนมาแบบคางเหลืองกันทั้งนั้นนะนี่

   

จะให้เราทำอย่างไรดีค่ะจึงจะพอใจเรา   ช่วยบอกเราให้มีทางออกหน่อยค่ะ   ในที่ทำงานของฉันเวลานี้มีหมออยู่กันแค่ 23 คน  วันนี้มีคนป่วยนอนรออยู่ในหอผู้ป่วยแล้ว หอ 14หอๆละไม่ต่ำกว่า 30 คนค่ะ และมีอีกที่ที่เรียกว่าห้องตรวจคนไข้นอก ที่มีคนป่วยมารอตรวจอยู่วันนี้ทั้งวันรวมแล้ว  1,500 คน ไม่น้อยกว่าวันไหนๆเลยอ่ะ 

 

    

เอามาเล่าขาน ใช่ว่ามาบ่น เพียงแต่อยากสะท้อนอ้อนวอนให้ช่วยบรรดาหมอๆ  ดูแลสุขภาพตนเองกันด้วยค่ะ  จะป่วยให้ป่วยน้อยๆในระดับที่ช่วยตัวเองบรรเทาให้หายไปได้  อย่าปล่อยตัวเองจนต้องป่วยหนัก จนต้องเข้ารักษาที่ร.พ.กันเลยนะค่ะ   

 

 

นี่ขนาดที่ทำงานของฉันเป็นร.พ.ที่มีหมอจำนวนมากที่สุดในจังหวัดนะค่ะ  ท่านลองวาดภาพเอาเองเถอะค่ะว่า    ร.พ.ที่เขามีหมอคนเดียว คุณหมอคนนั้น เขาจะทำงานหนักสาหัสขนาดไหน  เมตตาพวกเราด้วย แค่ช่วยกันเมตตาต่อตัวเอง ดูแลสุขภาพส่วนบุคคลของท่านกันให้ดีๆก็เท่ากับว่าท่านได้เมตตาพวกหมออย่างเราแล้วค่ะ

                                      

หลักการดูแลสุขภาพด้วยตัวเอง ไม่ใช่เรื่องยากอะไรนักเพียงแต่ใช้หลัก 5 หย่าขาดเท่านั้น สุขภาพดีๆจะมาอยู่ด้วย เหมือนหมูอยู่ในอวยเลยค่ะ  จะขอหย่าขาดจากอะไรบ้าง ฉันขอบอกไว้ข้างล่างนี้นะค่ะ

 

           

หย่าขาดจากการไม่ล้างมือ         

                

หย่าขาดจากการไม่ออกกำลังกาย       

                                 

หย่าขาดจากการสร้างอารมณ์เครียดให้กันและกัน

<p class="MsoNormal" style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"></p> <p class="MsoNormal" style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"></p> <p class="MsoNormal" style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">หย่าขาดจากการไม่กินผักและผลไม้</p> <p class="MsoNormal" style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"></p> <p class="MsoNormal" style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"></p> <p class="MsoNormal" style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">                    </p> <p class="MsoNormal" style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">หย่าขาดจากการกินอาหารเกินความต้องการใช้งาน</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"> </p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">8 กรกฎาคม 2551</p>

หมายเลขบันทึก: 192948เขียนเมื่อ 8 กรกฎาคม 2008 23:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:16 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (22)

สวัสดีค่ะ คุณหมอ

 ขอบคุณค่ะ ที่ให้หลักการ เหตุผลและข้อมูลในการดูแลรักษาสุขภาพ น้องหย่าขาด ได้ 4 ข้อ แต่ข้อสุดท้าย บางวัน หย่าไม่ขาด คือไม่กล้าขัดใจตัวเองนะคะ

มารับปากช่วยหย่าขาดทั้งสี่ข้อที่พี่หมอบอกค่ะ

เห็นใจเหล่าหมอๆ ทั้งหลายมากๆ ความรับผิดชอบสูงจริงๆ คนไข้ทุกคนมาด้วยความคาดหวังโดยลืมว่าหมอก็เป็นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งเหมือนกัน

เป็นกำลังใจให้ค่ะพี่หมอ

ข้อสุดท้ายไม่ค่อยอยากหย่าจากมันเลย อร่อยทีไรลืมตัวทุกที อิอิ

  • สวัสดีครับ อิอิ
  • คุณหมอไม่ใช่เครื่องจักร ต้องการความรักและความเข้าใจ อิอิ
  • เคยเห็นเป็นป้ายติดอยู่หน้าห้องทำงานไอ้หมอเพื่อนผมอ่ะครับ
  • เลยเอามาฝาก อิอิ
  • รักษาสุขภาพนะครับ
  • คุณครู NONGYAO - CHAMCHOY ที่รัก
  • สำหรับข้อสุดท้าย หากได้ใช้วิธีหย่าขาด โดยกินบ้างไม่กินบ้าง(อด) เป็นทางเลือกของการหย่า
  • ขอร้องว่า "อย่าทำค่ะ" เพราะแทนที่จะไม่เกินการใช้งาน กับยิ่งเกินนะค่ะ  เหตุที่เกินมันคล้ายกับเราเล่นโยโย่ค่ะ ผลสะท้อนตอบของการกินหลังการอด เราควบคุมให้ได้อย่างใจไม่ได้ ผลที่จะเกิดคือ เหลือเกินความต้องการใช้งานค่ะ
  • อ.กมลวัลย์ ค่ะ
  • หย่าขาดให้ได้ทั้ง 5 ข้อ สบายหมดค่ะ มั่นใจได้เลยว่าจะไร้โรคา อยู่ได้จนหมดอายุขัยแบบตะเกียงหมดน้ำมันค่ะ
  • อัยการชาวเกาะ ค่ะ
  • นั่นแหละที่น่าห่วง เพราะท่านนั้นมีสังคมหลากหลาย อีกทั้งเรื่องของกายมีประเด็นต้องระวัง
  • ยิ่งข้อนี้ไม่หย่า เดี๋ยวจะมีผลเกิด ในมุมที่ไม่อยากให้เกิดนะค่ะ
  • เวลาตามดูค่าเลือดนะค่ะ ตามดูค่า LDL-C ด้วยนะค่ะ ให้ต่ำกว่า 100 และ HDL-C ให้สูงกว่า 60 จะดีมากๆ หายห่วงค่ะ
  • ห้ามตามใจ ห้ามปากพาเพลิน เพื่อให้พี่มีโอกาสได้พบปะหน้าน้องอีกได้นานๆนะค่ะ
  • นายสายลม อักษรสุนทรีย์ มะเดี่ยวเจ้าขา
  • ไม่ใช่ก็เหมือนจะใช่ เข้าไปทุกทีแล้ว จนบางคนเขาหยุดลานเครื่องจักรค้างไม่ให้เดินก็มากเลยค่ะ น้องเจ้าขา
  • ..........
  • ส่วนความรักและความเข้าใจที่ต้องการนั้น คือ ให้เข้าใจว่า เขานั้นไซร้ คือ มนุษย์คนหนึ่งที่มีเลือดเนื้อและหัวใจ มีสองมือสองเท้าเหมือนใครๆเขานะค่ะ......ไม่ใช่เป็นผู้วิเศษที่จะเสกคาถาเพี้ยง แล้วทำให้ใครๆที่คาดหวัง ได้ทุกอย่างดังใจได้ทุกเรื่องค่ะ
  •  
    • พ่อค่ะ
    • คนแซ่เฮอย่างพวกเรา ควรนำชวนเขาให้หย่าขาดจากเรื่องที่ควรหย่าซะ จริงมั๊ยค่ะพ่อ
    • แล้วจะไม่ให้หมอเจ๊ประกาศการหย่า เพื่อให้พี่ๆน้องๆ ลุงๆป้าๆเข้ามาดู แล้วพี่ๆน้องๆจะรู้ได้ยังไง
    • .........
    • ใบหย่าที่จะแสดง มอบให้พ่อตามๆ  มารวมๆไว้ในฐานะต้นตระกูลนะค่ะ

พี่หมอเจ๊ค่ะ

  • ชอบเรื่องล้างมือในบันทึกกินลองกองมากๆ เลยค่ะ รู้สึก(ง่าม)มือสะอาดขึ้นอีกเยอะ เพราะฉะนั้นข้อแรกผ่านใสๆ ค่ะ
  • ข้อนี้ทำไม่ได้ค่ะ เห็นอะไรๆ ก็อร่อยไปหมดเลย
  • พี่หมอเจ๊ก็จะหย่าตามกันไปหมดเลยหรือเปล่าคะ เดี๋ยวบ้านก็เงียบและเหงา กลัวไม่มีโจ๊กกินค่ะ

ทำยากทุกข้อเลยแต่จะพยายามค่ะ

มาให้กำลังใจคุณหมอ...

พร้อมมารับเคล็ดไม่ลับการรักษาสุขภาพครับ...

ขอบคุณมากครับ...

 

  • สวัสดีค่ะคุณหมอเจ้ จ้า เหนื่อยมั้ยจ้ะ มาให้กำลังใจคุณหมอเจ้ที่น่ารักนะคะ
  • ขณะนี้หนูต้องทาน Fluoxetine 20 mg ,Clonazepam2mg และ Nortriptyline 10 mg อยู่ค่ะ เข้า มาเป็นเวลา 2 เดือนแล้ว หนูเลยหย่าเจ้านี่ไปครั้งหนึ่งเมื่อปีที่แล้ว รักษามารอบที่2 แล้ว ปีที่แล้ว ขี้เกียจไปหาหมออีก ใช้ออกกำลังกายแทน ไปเที่ยวที่ภูเก็ต ไปบ้านพ่อ เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง  กลับมาหนักกว่าเก่า ต้องเพ่นไปหาคุณหมอ ทันควัน คุณหมอท่านไม่ลงตรวจวันนั้น ต้องขอร้อง น้องพยาบาลช่วยพี่หน่อย เฮ้อ ......พี่ไม่ไหวแล้ว เลยเข้าห้องฉุกเฉินไป
  •  แต่ว่าตัว LDL-C 126 ต้องจะพยายามมากเลยค่ะ  โอย....คิดแล้วเหนี่อย  เช็คมา 4ปีแล้ว ยังเกิน 100 อยู่นั่นแหละ
  • คุณหมอเจ้ที่ใจดี จ๋า ช่วยแนะนำหนูที
  • น้อง ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี จ๋า
  • เป็นธรรมดาที่บางครั้งชีวิตมันมั่ว อยากหย่าขาดกับบางเรื่องของข้างบน แล้วหย่ามันไม่ได้ค่ะ
  • เรื่องข้างบนทุกข้อนั้น เป็นการกระทำที่ต้องฝืนความคุ้นชิน
  •  
  • การฝึกออกจากไข่แดง คือ นิสัยเคยชินเดิมๆ จึงต้องฝึกค่ะ
  • พื้นที่ไข่ขาวที่ควรก้าวออกมายืนให้ได้ คือ เป้าหมายที่ควรฝึกฝืนตนออกมา เพื่อสุขภาวะแห่งตนในทางกายและทางใจค่ะ ซึ่งจะได้แถมซึ่ง สุขภาวะทางอารมณ์และกระเป๋าเงินค่ะ
  • ในที่นี้ข้อที่หย่ายาก ในความรู้สึกของพี่ คือ ทุกข้อเช่นกัน แล้วพี่ก็ฝึกฝืนความคุ้นชินมาได้แล้ว 1 ปีเศษ สำเร็จแล้วเกิน 3 ข้อค่ะ
  • พี่ตั้งใจไว้ว่าจะมาเล่าเคล็ดลับของข้อที่หย่าได้แล้ว เช่น ข้อสุดท้ายให้ฟังวิธีหย่าของพี่ในเร็ววันนี้ค่ะ

 

  • น้องเขียว อนงค์ ทองรักจันทร์ เจ้าขา
  • เคล็ดลับในการหย่า ข้อ 1,3,4,5  หมอเจ๊ถ่ายทอดหลักวิชาให้ไปแล้วนะน้องนะ
  • เคล็ดลับข้อ 2,3,5 ปีนี้ปรับหลักสูตรใหม่ สนใจสมัครมานะน้อง น่านะมาหน่อยนะ
  • Mr.Direct ค่ะ
  • ขอบคุณนะค่ะ ที่แสดงตัวว่าแวะมากับเขาด้วย
  • ดีใจค่ะที่ได้รู้จักกันและกัน
  • ดีใจที่บันทึกของหมอเจ๊ได้มีโอกาสให้เคล็ดลับกับคุณค่ะ
  • ขอบคุณสำหรับน้ำใจ และความเข้าใจต่อพวกเราที่เป็นหมอค่ะ ขอรับกำลังใจไว้ใช้ทำงานต่อไปค่ะ

 

มาสวัสดีครับ

เป็นเรื่องเล่าที่ทำให้คนทำงานรู้สึกดีๆมากครับ

หากพี่ๆที่เราส่งต่อไป  คิดเช่นนนี้ความรู้สึกขณะที่ต้องส่งต่อคงจะอบอุ่นมากๆเลยครับ ^_^

  •  พี่นิด เจ้าขา
  • เหนื่อยซิค่ะเหนื่อยค่ะ ยังยิ้มกันได้อยู่ค่ะ
  • ดูยาของพี่นิดแล้ว ขอไปคิดดูก่อนว่าจะมีเคล็ดลับอะไรมาบอกต่อ ให้ไม่ต้องใช้ยา
  • ค่า LDL-C ที่เห็นไม่ได้ร้ายแรงเท่าไร  คลายใจที่กังวลเถอะค่ะ
  • ฟังที่คุยออกมา เห็นทีหมอเจ๊ต้องรีบ เขียนเคล็ดลับการหย่าขาดข้อ 5 เร็วๆนี้ซะแล้ว
  • จึงขอบอกค่ะว่า รับปากจะเขียนแนะนำให้แน่นอนเลยค่ะ
  • ไม่นานค่ะไม่นาน  กำลังอยู่ในระหว่างรวบรวมวัตถุดิบมาใช้ประกอบการเขียน เพื่อให้เกิดความเข้าใจจากการเรียนผ่านจอค่ะ

 

  • น้อง kmsabai เจ้าขา
  • ยินดีที่รู้จักค่ะน้อง
  • พี่อยู่ในรุ่นแม่ ป้า น้า อา แล้วจ๊า
  • ชีวิตหมอที่ผ่านมาตั้งแต่เป็นหมอเด็กๆ พี่ยังจำได้ค่ะ
  • อยู่ร.พ.จังหวัด มีหมออยู่แค่ 5 คน มันสาหัสสากรรจ์ขนาดไหน เคยนะค่ะที่ทำงานตลอดรวดเดียว 48 ชั่วโมง ไม่ได้นั่งได้นอน ไม่ได้พักเลย เพราะแต่ก่อนนั้นเวรให้อยู่คนเดียวทั้งโรงพยาบาล  เคยผ่านมาอย่างนี้ พี่จึงเข้าใจน้องดีค่ะ ว่าเหนื่อยมากแค่ไหน
  • สำหรับพี่ไม่ว่า  ถ้าจะส่งคนไข้มาให้ เพราะทำอะไรไม่ได้ ทำอะไรไม่ทัน ทำอะไรไม่เป็น เพียงแต่ขอให้บอกว่าทำไมส่งมา 3 เหตุผลที่ว่า หรือมีเหตุผลอย่างอื่น
  • พี่ คือ หมอรุ่นแรกของกระบี่ จึงมีโอกาสพบน้องๆทุกรุ่น พี่ไม่เคยอยู่โรงพยาบาลอำเภอ แต่ก็เข้าใจค่ะว่า น้องมีข้อจำกัดอยู่หลายเรื่องหลายราว 
  • ในฐานะคนแก่ๆ  สิ่งที่ช่วยน้องได้ ก็มักจะเป็นการช่วยพัฒนาระบบงานที่สอดรับการส่งต่อกันและกันให้เกิดนี่แหละค่ะ
  • ทำมันมาเนิ่นนาน จนเข้ารูปเข้ารอยมากแล้วค่ะ น้องขา แต่ก็มีรวนบ้าง เวลามีฮาร์ดคอร์ใหม่ย้ายเข้ามาทำงาน แต่ก็ไม่ใช่แก่นสารที่จะทำให้ระบบที่ดีเดิมๆล่มไปค่ะ
  • ประเด็นหนึ่งที่ทำให้ระบบดีขึ้นเรื่อยๆ ก็คือ การได้ทราบและเรียนรู้จนเข้าใจ HA  ได้ผสมผสานมุมอง ในมุมคนไข้และเรา จนเกิดมุมมองที่เปลี่ยน
  • เป้าหมายกลายเป็นเป้าร่วมยึดไว้เหมือนๆกัน คือ ทำให้คนไข้ปลอดภัยที่สุดเท่าที่เรามีโอกาสทำให้ได้ค่ะ
  • จึงเกิดเรื่องดีๆ ที่คุยกันได้ทุกแห่งยืนยาวต่อมาจนวันนี้ค่ะ
  • เป็นกำลังใจค่ะน้องขา

เห็นใจคุณหมอจริงๆค่ะ จะพยายามรักษาสุขภาพนะคะ

  • พี่ Sasinanda ค่ะ
  • ตัวหมอนั้น ดูแลสุขภาพตัวเองอยู่แล้วค่ะ แต่ที่พวกเราหมอๆหลีกเลี่ยงยาก ก็คือ ความเครียดที่เกิดจากการเป็นที่รองรับอารมณ์ที่คนมารับบริการเป็นทุกข์และระบายใส่เราค่ะ
  • แม้ว่าเราจะปรับอารมณ์แล้ว แต่บางเวลาก็หลุดกันค่ะ มันเป็นเพราะความเหนื่อยล้าจากงานที่เยอะเกินกำลัง และความคาดหวังที่มีต่อเราอย่างที่เล่านี่แหละค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท