วันนี้เป็นวันที่คนใต้ชวนกันไปวัดเพื่อทำบุญตามประเพณีเดือนสิบ ถือเป็นวันดีอีกวันหนึ่งที่แทรกอยู่และคงไว้สืบทอดไปสู่บุคคลรุ่นหลัง  จึงขอนำสินค้าจากร.พ.ในภาคใต้อีกโรงที่มาเข้าร่วมเสนอสินค้าในตลาดนัดเบาหวาน-ความดันโลหิตสูงภาคใต้ให้ได้ชมกัน พิศดูมุมเด่นของสินค้าและนำไปใช้งานกันซิค่ะ  เป็นของขวัญที่ขอหยิบมามอบให้ในวันดีวันนี้ด้วยความปรารถนาดีต่อกันค่ะ

สินค้าชิ้นแรกนำเสนอมาโดยคุณธาวรินทร์ พรศิรธนานันต์ กลุ่มงานสุขศึกษา ร.พ.หาดใหญ่ ส่วนชิ้นที่สองนำเสนอโดยคุณมยุรี พยาบาลชำนาญการ จากกลุ่มการพยาบาลของร.พ.เดียวกันค่ะ

คุณธาวรินทร์ เสนอเรื่องของหนุ่มน้อยคนหนึ่ง เธอเกริ่นนำเรื่องไว้ว่า

พลายเป็นสรรพนามที่ใช้เรียกช้าง ซึ่งเป็นสัญญลักษณ์คู่บ้านคู่เมืองของไทย ทำให้นึกถึงลักษณะรูปร่างที่ใหญ่ ทุกคนนึกภาพออกทันทีหากพูดถึงช้าง......

อารัมภบทแล้วเธอก็เล่าเรื่องผู้ป่วยเบาหวานรายหนึ่งที่ประทับใจเธอให้ฟังกัน

ผู้ป่วยรายนี้เป็นชายหนุ่มที่มีน้ำหนักถึง 112 กก. น้ำตาลในเลือดสูงเกินกว่า 300 มก./ดล. แถมความดันกระฉูดขึ้นไปสูงเชียว (160-180 มม.ปรอท) หมอทำยังไงๆกับการปรับยาก็ทำให้น้ำตาลในเลือดลดลงไม่ได้ ชายหนุ่มนั้นมาเข้าสัมมนาเรียนรู้อยู่บ่อยครั้ง

กระทั่งวันหนึ่ง เธอเห็นว่าปล่อยไว้ต่อไปเขาจะเป็นอันตราย จึงตัดสินใจเข้าไปสร้างสัมพันธภาพดึงตัวมาคุยด้วย  "น้องๆ แวะคุยกับพี่หน่อยได้ไหม" 

สีหน้าชายหนุ่มตอบรับกลับคำชวนของเธอด้วยความเบื่อหน่าย "ไม่ได้พี่ ผมไม่มีเวลา ผมให้เวลา 15 นาที...."

ใจคิดว่า เอาน่าจะช่วยแล้วว่าต่อแล้วกัน เธอยังชวนคุยต่อด้วยสีหน้ายิ้มๆ "น้อง พี่ไม่ได้ใช้เวลานานหรอกนะ เพียงแต่ต้องการตรวจระดับความดันซ้ำ เพราะดูแล้วระดับมันสูงจนน่าเป็นห่วง" วัดความดันแล้วพบว่ายังสูงจึงได้บอกกลับไปว่า "พี่เป็นห่วงหรอกนะ กลัวว่าน้องจะเป็นโรคไต..."

รู้สึกว่าสีหน้าท่าทีของเขาบอกถึงการยอมรับสิ่งที่ได้ฟัง เสียงเล่าหลุดมาว่า "ผมชอบกินของเปรี้ยวๆ"

"กินน้ำปลาหวานหรือปล่าว" เสียงในใจหลุดจากปากออกไปถามหลังจากได้ฟังคำเล่า

"ผมไม่ได้กินน้ำปลาหวานหรอกครับ แต่ผมใช้พริกผสมผงชูรส...." เป็นเสียงตอบ

"อ้อ นี่ไงสิ่งที่ชายหนุ่มคนนี้คงคาดไม่ถึงว่าเรื่องที่เล่าว่าทำอยู่เป็นประจำอย่างนี้จะส่งผลอะไรให้กับตัวเขาเองบ้าง" เสียงในใจดังขึ้นบอกกับตัวเธอเอง

ชวนคุยต่อแนะนำสิ่งที่เขาไม่รู้ว่าทำให้เกิดเป็นผลร้ายต่อตัวเองแล้ว เธอได้ให้เบอร์โทรศัพท์สำหรับติดต่อกันไว้ พร้อมบอกว่่า"ติดต่อมานะ หากต้องการความช่วยเหลือจากพี่" แล้วก็จบการสนทนาในวันนั้น

หลายเดือนต่อมา วันหนึ่งมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น  "พี่ครับ ว่างหรือปล่าว ผมซิ้อเครื่องตรวจระดับน้ำตาลในเลือดที่โฆษณาในทีวีมาคิดว่าจะเอามาใช้ แต่เอามาแล้วผมใช้ไม่เป็นครับ...." ชายหนุ่มนะเองที่โทรเข้ามาหาเธอ

รู้สึกดีกับความสำเร็จของตัวเองที่ทำให้เขาหันมาดูแลตัวเอง ประทับใจที่ชายหนุ่มเขาให้เกียรติปรึกษาเรื่องนี้มายังเธอ  เธอรับปากว่าจะไปเยี่ยมให้คำแนะนำการใช้เครื่องให้เขาที่บ้าน วันที่ไปเธอพกกระเพาะปลาติดตัวไปฝากเขาด้วย คุยแนะนำในเรื่องที่เขาปรึกษา เอาไว้ รู้สึกดีกับความตั้งใจที่ดีขึ้นของความตั้งใจดูแลตัวเองของชายหนุ่ม ความเป็นมิตรทำให้บรรยากาศที่ได้คุยกันมีความสนุกสนาน

ตั้งแต่นั้นชายหนุ่มจะแวะเวียนมาปรึกษาเสมอ เล่าให้เรื่องส่วนตัวให้ฟัง รวมไปถึงความพยายามที่ได้กระทำเพื่อการลดน้ำหนักตัว

เธอรู้สึกดีกับความบริสุทธิ์ใจที่เธอได้มอบให้กับเขา ความเป็นห่วงที่สื่อสารส่งผ่านไปแล้วเขารับรู้ความ้รู้สึกได้ รู้สึกดีกับการให้โอกาสและให้เวลาแก่เขาเมื่อเขาต้องการความช่วยเหลือเยี่ยงมิตร จึงได้นำเรื่องนี้มาเล่าสู่กันฟังค่ะ

เป็นไงค่ะ สินค้าชิ้นแรกที่น้องเขามานำเสนอขาย มีเสน่ห์ที่ลุ้นการตามเรียนรู้ต่อไหมค่ะ

ก่อนอื่นนั้น ลองมาทวนคุณค่าของสินค้าชิ้นนี้กันดูสักหน่อยดีไหม ฟังเรื่องแล้วได้ความรู้ใหม่ๆอะไรมาบ้าง ที่เป็นเรื่องของความรู้ที่ไม่อยู่ในตำราที่เคยเรียน ลองถอดภูมิเพื่อเก็บเกี่ยวนำไปใช้ประโยชน์กันดูนะค่ะ แล้วค่อยตามไปชมสินค้าชิ้นต่อไปจากร.พ.เดียวกัน

สำหรับฉัน รู้สึกดีกับบทบาทของพยาบาลในการให้สุขศึกษาคนป่วยมากเลยค่ะ เพียงแค่ว่า "กล้าบอกความรู้สึกห่วงใยให้คนป่วยได้รับรู้ตรงๆ" ก็ให้อารมณ์ที่ดีๆกับคนป่วยไข้กลับมาให้อึ้งเลยเชียว ในเรื่องของการตัดสินใจเพื่อตัวเอง

ฉันนั้นอึ้งกับวิธีกิน วิธีอยู่ของผู้คนจริงๆนะ นี่ถ้าหากคนป่วยไม่เล่าออกมาให้ฟัง ไม่มีวันที่หมอๆอย่างฉันจะได้รู้ว่าของกินจริงที่ผู้ป่วยคิดว่าไม่เป็นไรนั้นมีอะไร อย่างไรอยู่บ้างได้เลย

ขอขอบคุณชายหนุ่มที่เป็นครูบอกให้ฉันรู้ว่า ที่แท้แล้ว เครื่องปรุงรสถูกแปลงออกไปหลากหลายรูปแบบกว่าที่หมอ พยาบาลจะตามกระแสได้ทันจริงๆ

ขอบคุณนะที่บอกให้รู้ว่านี่ก็เป็นเมนูแฟชั่นสำหรับใช้เป็นเครื่องจิ้มกับผลไม้ที่มีรสเปรี้ยว สำหรับคนทันสมัย อืม เชื่อเลย "พริกผสมผงชูรส"

ขอบคุณนะที่บอกย้ำให้รู้ว่า หากว่าหมอ พยาบาลให้โอกาสตัวเองได้ฟังคนป่วยเขาคุย เขาเล่าเรื่องชีวิตของเขาให้ฟัง มีมุมดีให้ได้เรียนรู้อยู่มากมุม แถมโอกาสให้ได้ใช้ความสามารถช่วยเหลือเรื่องการรักษาโรคที่ง่ายขึ้นกว่าเดิมอีกเยอะเลย เชื่อแล้ว

ขอบคุณเรื่องเล่าที่บอกเรื่องราวชีวิตให้เห็นมุมนี้  มุมที่ว่าคนป่วยนะเขารู้เรื่องป่วยและอยากช่วยตัวเองอยู่เสมอ เพียงแต่หมอ พยาบาลผ่องถ่ายความรู้ในมุมที่เขาอยากรู้เพื่อนำไปช่วยตัวเองให้ตรงใจที่อยากของเขาที่เขามีช่องว่างของความรู้อยู่ เรื่องอะไรๆที่เคยว่ายาก กลับกลายเป็นเรื่องง่ายดายขึ้นอีกตั้งพะเรอ เห็นรึเปล่า

รู้สึกดีกับความสุขที่เกิดขึ้นกับคนให้บริการและคนรับบริการค่ะ ดีใจด้วยที่คุณเปิดรับการทำความดีให้กับตัวคุณแล้วนะคะ คุณพลาย

19 กันยายน 2552

หมายเหตุ

คำแนะนำเรื่องการกินอาหารเพื่อคุมความดันโลหิตสูงและโรคหัวใจ จะเน้นเรื่อง "งดกินเค็ม"

คำว่า "เค็ม" หมายความถึง การกินเกลือแร่ที่เรียกชื่อว่า "โซเดียม" เกินความต้องการของร่างกาย ( โซเดียมเป็นชื่อเคมีของธาตุชนิดหนึ่ง ซึ่งร่างกายจำเป็นต้องใช้เพื่อการทำงานในระดับเซลล์)

"เกลือ" ที่พูดถึงในทางการแพทย์ มีความหมายถึง "โซเดียม" ในระดับเซลล์นะแหละ

เวลาเอ่ยถึง "เกลือในฉลากอาหาร" ก็หมายความถึง "โซเดียม" อีกนะแหละ

เวลาใช้ภาษาพูดเพื่อให้้้เข้าใจง่ายๆกับใช้กับชีวิตประจำวันได้ง่ายๆ  การพูดถึง "เกลือ" มักจะเทียบปริมาณโดยใช้เกลือแกงเป็นตัวสื่อบอกกัน ( เกลือแกงมีโซเดียมเป็นส่วนหนึ่งในโครงสร้างทางเคมี)

จะงดเค็มหรือลดเค็ม อย่าลืมนะ เวลาจะเลือกอาหารสำเร็จรูปหรือใช้เครื่องปรุงรสชนิดใด ดูปริมาณโซเดียมที่ระบุไว้ที่ฉลากโภชนาการ ซะก่อนใช้นะ