๔๒๗.คุณครูของน้องทรายเล่าว่า

ก่อนกลับบ้านหลังเลิกเรียนเมื่อวานนี้ พวกเราได้ให้กำลังใจเด็กนักเรียนที่เป็นตัวแทนของศูนย์ไปแข่งขันความสามารถระดับเขตพื้นที่ในวันนี้ พวกเราได้คุยกันไม่พ้นเรื่องความเป็นอยู่ของเด็ก ๆ ด้วยความห่วงใยต่อสุขภาพ เพราะอากาศที่อำเภอนครไทย หนาวกว่าพื้นที่อื่น ๆ เพราะพื้นที่เป็นภูเขา

การที่ได้คุยถึงเด็ก ๓ คนในบันทึกก่อนหน้านี้ ทำให้ได้รู้จักสภาพความขาดแคลนของเด็กรายใหม่อีกคนหนึ่งคือน้องทราย ฉันรู้จักน้องทรายมาก่อนแล้วว่า น้องทรายเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ ไม่มีพี่หรือน้อง น้องทรายอยู่กับพ่อและย่า รวมทั้งพี่ ๆ น้อง ๆ ในครอบครัวใกล้ชิดอีกหลายคนในบ้านหลังเล็ก ๆ ด้วยกัน นับว่าแออัดมาก แม่ได้ทิ้งน้องทรายไปตั้งแต่เล็ก ๆ ยังไม่เคยเห็นหน้าแม่สักครั้ง

ทุกวันน้องทรายจะช่วยพ่อและย่าทำงานในไร่สับปะรด และนำสับปะรดมาวางขายที่ร้านข้างทาง พวกเราเคยไปอุดหนุนซื้อสับปะรดของคุณย่าเสมอ ๆ เมื่อมาโรงเรียนน้องทรายดูหม่นหมองและไม่ร่าเริงเหมือนเด็กในวัยเดียวกัน ฉันเคยช่วยเหลือน้องทรายไปบ้างเพียงเล็กน้อยเช่นค่าขนมนาน ๆ ครั้ง ส่วนคุณครูโบตั๋นได้ช่วยค่ารถโดยสารมาโรงเรียนทุกเดือนและแวะรับไปทำงานที่บ้านเป็นบางเวลา

เมื่อวานคุณครูแหวว ซึ่งเป็นครูประจำชั้นได้เล่าว่า "น้องทรายบอกว่าหนาวมากเวลานอนตอนกลางคืนแทบจะนอนไม่หลับ เพราะมีผ้าห่มบาง ๆ เพียงผืนเดียวเท่านั้น ไม่มีที่นอนสำหรับรองนอนและนอนกับพื้น "

พวกเราจึงรับปากกันว่าจะหาสิ่งของเช่นผ้าปูนอนหรือผ้าห่มที่เรามีอยู่มาให้น้องทราย เมื่อกลับบ้านฉันจึงมาค้นตู้ผ้า เลือกผ้าปูนอนและแบ่งผ้าห่มที่มีอยู่แล้ว จะนำไปให้น้องทรายในวันพรุ่งนี้ เพราะวันนี้นักเรียนไม่มาโรงเรียน เนื่องจากไปชมการแข่งขันความสามารถที่อำเภอ

คนเราเกิดมาทำไมต้องแตกต่างกันมากมายเช่นนี้ กรรมเวรอะไรที่เจาะจงเลือกลงโทษเด็ก ๆ ที่ไม่รู้เรื่องให้มารับกรรมที่ไม่ได้ก่อ เด็กไม่มีความสุขในครอบครัว ขาดโอกาสตั้งแต่ยังไม่เกิด ขัดแย้งกับปรัชญาการจัดการศึกษา "เก่งดีมีสุข" ฉันคิดได้แค่นี้

นักเรียนของฉัน แทบจะหาไม่เจอคุณลักษณะ "เก่ง ดี หรือมีสุข" อันที่พบเห็นก็ไม่ยั่งยืนหรือเป็นคุณลักษณะที่คงทนถาวร เพราะกว่าจะสอนให้คน ๆ หนึ่งเป็นคนดีได้ ไม่ใช่ครูเพียงคนเดียวหรือครูในโรงเรียนเท่านั้น มีปัจจัยที่อยู่เบื้องหน้าเบื้องหลังอีกมากมาย และเป็นไปได้ไหมที่มีครูเก่ง ๆ สอนให้เด็กเก่งดีมีสุขทั้งชั้นหรือโรงเรียน ปัญหาของเด็กที่ไม่มีกินไม่มีใช้ไม่มีผ้าห่มนอนกันหนาวเพียงคนเดียว ฉันถือว่าสาหัสมากพอแล้ว...ขอขอบพระคุณท่านผู้อ่านทุกท่านด้วยจิตคารวะค่ะ

เขียนใน GotoKnow โดย คิม นพวรรณ
ใน คิม นพวรรณ

คำสำคัญ (Tags): #ครูคิม โรงเรียนวิทยสัมพันธ์ น้องทราย เด็กขาดแคลน#สพท.พิษณุโลก เขต ๓

หมายเลขบันทึก: 315912เขียนเมื่อ 25 พฤศจิกายน 2009 08:53 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:57 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (86)

หนานเกียรติ

เขียนเมื่อ 25 พฤศจิกายน 2009 10:06 น. ()

พี่คิม...

ไปเข้าค่ายฯ จะเอาของไปฝากน้องทรายด้วยนะครับ

พี่คิม ผมปรึกษาหน่อยครับ

จะมีผู้บริจาคเงินเป็นค่าอาหารของเด็นักเรียนระหว่างเข้าค่ายฯ จะบริจาคได้ที่ไหน อย่างไรครับ

คาดว่าจะมีเพื่อน ๆ ผมสักสองสามคนสนใจบริจาคครับ...

supalak

เขียนเมื่อ 25 พฤศจิกายน 2009 10:13 น. ()

สวัสดีค่ะพี่คิม

พี่คิมรู้มั๊ยน้องทรายโชคดีมาก............ที่มีโอกาสได้อยู่ในรัศมีความอบอุ่นที่ส่องประกายถึงของพี่คิม

แล้วนกและหมอดาวจะส่งสิ่งของมาสนับสนุนการเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ของพี่คิมนะคะ

ขอให้กำลังใจให้พี่คิมยืนอยู่ตรงนี้ ตรงที่จะสามารถสอดส่องและส่งผ่านข้อมูล

และการช่วยเหลือที่เหมาะสมจากระหว่างผู้ให้และผู้รับ............

แม้ไม่มากมายแต่น่าจะเป็นประโยชน์บ้างตามสมควร

ขอบคุณบันทึกที่งดงามค่ะพี่คิม

คิม นพวรรณ