โครงการ 1 วัด 1 โรงพัก 1 โรงเรียน ของตำรวจ สภ. โคกขาม อ.เมืองฯ จ.สมุทรสาคร

 

 

ตัวอย่างผู้สุงอายุ อย่างคุณมณฑล ไกรวัตรนุสรณ์ หรือเฮียม้อ ของคนสมุทรสาคร ท่านก็มาปลูกเหมือนกัน

นายกอบต.โคกขาม (เสื้อสูทสีดำ) และผู้ใหญ่มล เสื้อดำด้านซ้ายมือ ท่านก็มาดูแลเด็กๆลูกบ้านของท่าน

วันที่ 1 ธันวาคม 2551

เวลา 09.00 น.ฉันซักซ้อมนักเรียน เรื่องขบวนพาเหรด ของโรงเรียนสหกรณ์นิคมเกลือ เพือเข้าร่วม

                    กิจกรรมการแข่งขันกีฬากลุ่มโรงเรียนพันท้ายนรสิงห์

เวลา09.30 น. ท่านผู้อำนวยการโรงเรียน นายทรงศักดิ์ บุญเทียม ได้ประชุมหารือเรื่องกิจกรรมปลูกป่า

                    และมอบหมายให้ฉันนำเด็กๆเข้าร่วมกิจกรรม ตามคำเชิญของ สภ.โคกขาม

                    ฉันรับคำด้วยความยินดี และประชุมนัดหมายนักเรียนอีกครั้ง  น่าเสียดายที่เรามีเสื้อผ้ากัน

                    มาเพียงชุดเดียว และเด็กๆก็โห่ร้องยินดี เพราะนั่นหมายถึงการเติมเต็มผืนป่ากำลังจtเกิดขึ้น

เวลา12.00 น.ฉันและคณะนักเรียนจำนวน 50 คน เดินทางไปยังเป้าหมาย คือ ศาลพันท้ายนรสิงห์

                   ต.โคกขาม  อ. เมืองฯ จังหวัดสมุทรสาคร โดยรถ เมล์ 2 แถวที่ทาง สภ. โคกขามได้จัด

                   เตรียมไว้ให้ พร้อม กับนายดาบตำรวจท่านหนึ่ง ซึ่งกรุณามารับและเป็นเพื่อนเดินทาง

ณ  ที่นัดหมาย พวกเรานั่งรอ และซักซ้อมความเข้าใจเรื่องการลงน้ำปลูกป่า วันนี้อากาศเย็นมากทำให้เด็กนักเรียนโรงเรียนสหกรณ์นิคมเกลือซึ่งฉันเป็นผู้ควบคุมมา บ่นว่าหนาว ก็ประมาณ 22 องศา  เวลาที่เราอยู่ใกล้ป่า อุณหภูมิจะต่ำลงเล็กน้อย ถึงมาก ขึ้นอยู่กับความสมบูรณ์ของป่า แต่ที่นี่ ป่าถูกทำลาย ยังมีพื้นที่โล่งให้เราเติมเต็มผืนป่าอีกมาก

เรารู้สึกหวั่นใจ เพราะว่ามีลมแรง แต่ด้วยความมุ่งมั่น ฉันปลอบเด็กโดยให้เด็กๆร้องเพลง

เสียงเพลงจากเด็กๆดังขึ้น

                                           กิจกรรมเป็นสื่อนำ ความสำเร็จ

                                           กิจกรรมเป็นเหตุให้สนุกสนาน

                                          กิจกรรมนำเราให้เบิกบาน

                                          กิจกรรมสร้างงาน นำชาติเจริญ

ร้องเที่ยวแรกเสียงอ่อน ต้องกระตุ้น ให้ลืมความหนาวลม  เราจึงร้องอีกเพลง

                       ลมเย็นๆ ฉันมาเดินเล่นใต้ต้นพยอม (ซ้ำ)

                       พยอมหอมหวาน เมื่อไหร่ จะบานนะ ดอกพยอม

                      จะบานก็บาน จะเด็ดเอาก้านไปสานชะลอม (ซ้ำ)

                      จะตูมก็ตูม จะเด็ดใส่ตุ่ม..มังกร

                   สิ้นเสียงเพลง พวกเราได้เจอกับภูมิปัญญา.......ชายผู้หลงป่า(ชายเลน)

คุณลุงนรินทร์  บุญร่วม ของเด็กๆ  อดีตข้าราชการประมงอำเภอ 10 กว่าปีแล้ว ที่ฉันจะพบเห็น การทำงานของท่านในลักษณะ จิตอาสา  เราดีใจที่ได้พบกัน ฉันแนะนำให้เด็กๆรู้จัก และทักทาย เราพบกันเมื่อชาติต้องการ แล้วเสียงหัวเราะก็ดังขึ้น

วันนี้ ..วันที่เด็กนักเรียน โรงเรียนสหกรณ์นิคมเกลือ พากันไปปลูกป่าชายเลนที่ศาลพันท้ายนรสิงห์ ใกล้หลักประหารชีวิตของพันท้ายนรสิงห์ ที่ ที่เคยเกิดเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์สมัย พระเจ้าเสือ

ฉันเรียกลุงนรินทร์ว่า พี่  ครั้งหนี่งนานมาแล้ว เราเคยร่วมกันทำงานเกี่ยวกับโครงการหนี่ง มีท่านผศ. ทัศนีย์ อินทรสุขศรี ร่วมกับนักศึกษา ป. โท ของมหาวิทยาลัยมหิดล เราทำงานร่วมกันเกี่ยวกับการปลูกจิตสำนึกให้กับเด็กๆ แย่จังที่ฉันเก็บความทรงจำดีๆนี้ ไว้ โดยไม่ได้บันทึกวันเวลา

                  วันนี้พี่นริทร์ บุญร่วมก็มาปรากฏตัวให้พวกเราได้ดีใจ ที่ท่านยังคงปลูกป่า อนุรักษ์ผืนป่าชายเลน โดยไม่เคยว่างเว้น

        

   พิธีเปิดอย่างเป็นทางการได้เริ่มขึ้น ตัวแทน และบุคลากรทั้งภาครัฐ และเอกชน ต่างพร้อมใจกันปลูกป่าเพื่อพ่อ และแม่ของแผ่นดินอีกครั้ง

            ภาพพิธีใหญ่โตสำหรับความรูสึกของฉัน มันเป็นการรวมพลัง ของการแสดงเจตนารมย์เดียวกัน ที่จะปลูกต้นไม้เพื่อพ่อ แม่ของแผ่นดิน ศูนย์รวมจิตใจของปวงชน ชาวไทย ที่นี่ ที่ศาลพันท้ายนรสิงห์

             ผู้รับผิดชอบโครงการยักษ์ คือ พันตำรวจโท เจนณรงค์ สมเสถียร  สวญ.สภ .โคกขาม พร้อมนายตำรวจอีก 60 นาย

 

นักเรียนจากโรงเรียนพันท้ายนรสิงห์ และโรงเรียนสหกรณ์นิคมเกลือ เยาวชนผู้รักผืนป่าชายเลน  รวมทั้งตำรวจจาก 3 อำเภอ คืออำเภอเมืองสมุทรสาคร อำเภอบ้านแพ้ว อำเภอกระทุ่มแบน ร่วมด้วย อสม.โคกขาม นำโดนคุณธิติ วรดาสำลี

ประชาชนต.โคกขาม และวงดุริยางค์ของโรงเรียนสมุทรสาครวิทยาลัย ส่วนฉันเก็บภาพ และรอปลูกป่า

แม่บ้านอสม.โคกขาม นำโดยคุณป้าธิติ วรดาสำลี ก็มาร่วมกันปลูกป่า ขอปรบมือดังๆ ให้ 3 ทีค่ะ

 

เด็กถูกฝึกมาให้ทำงานเป็นระบบ แม้เวลาเดิน ยังรักษาระเบียบ ด้วยความเคยชิน ...

วันนี้ปลูกกันคนละ 2 ต้น สู้กับอากาศหนาว

ฉันเลือกปลูกชายฝั่ง ส่วน น้องๆตำรวจ เขาลงน้ำ ปลูกกันเลย  แล้วเจ้าตัวเล็กของฉันก็ไม่เบา เผลอแผล็บ

เดียวลงน้ำไปปลูกกับเขาบ้าง บอกว่าอยู่ริมฝั่งเท่านั้นนะลูกน้ำมันเย็นนนน..

เด็กๆ ปลูกต้นกล้าแล้ว จับต้นกล้าให้ตรง ดึงเชือกออกจากไม้หลัก แล้วมัดต้นกล้าให้ติดกับไม้

จ๊ากกกก...ลงกันทั้งชุดนักเรียน โอ๊ะๆๆๆ   กว่าจะถึงโรงเรียน ก็หนาวแย่ เด็กๆส่วนมากเห็นน้ำไม่ได้ ฉันเองก็เป็นเช่นนั้น ยิ่งการแหวกว่ายไปตามแหล่งน้ำธรรมชาติ ที่ให้ความรู้สึกเสมือน เราเป็นปลาดำผุด ดำโผล่

เมื่อเด็กๆเริ่มทยอยกันขึ้น ฉันนำแผนปฏิวัติ ความหนาว ขจัดสิ้นความเยือกเย็น ด้วยการรวมพลัง แบ่งปันไออุ่นจากกายให้กันและกัน ร้องเพลง เต้นรำ กระโดด ..เพื่อให้ร่างกายอบอุ่นมากขึ้น และใช้วิธีการวิ่งไป

ขี้นรถ แทนการเดิน

รุ่นเดอะ เขาก็ปลูก ด้วยวิธีการเดียวกัน

ตำรวจจากสภ.เมืองสมุทรสาคร พายเรือจองพื้นที่ปลูก ......จองแล้วปลูกให้เต็มนะจ๊ะลุงตำรวจ

 

 ที่ต. โคกขาม นอกจากจะมีศูนย์เรียนรู้หมู๋ 8 ซึ่งมี ลุงอรรถ ปั้นทองคำ (ลุงเปียก) ยังมีศูนย์เรียนรู้ และปฏิบัติการอนุรักษ์ฟื้นฟู ทรัพยากรธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม มหาชัยชายฝั่งตะวันออก หมู่ 3 ซี่ง มีพี่นรินทร์ บุญร่วม อยู่ประจำศูนย์นี้

จ่าประสิทธิ์ สุขสมศักดิ์ จนท.บริการประมง 6 กับทีมงานได้กรุณาให้ข้อมูลเกี่ยวกับกรมทรัพยากรฯ ย่อๆค่ะ

สำหรับกรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง ซึ่งมาร่วมลงนามนั้น มีที่ทำงานเรียกว่า

ศูนย์อนุรักษ์ ทรัพยากรทางทะเล และชายฝั่งที่ 2 จ.สมุทรสาคร อยู่ที่หมู่3 ต.โคกขาม เริ่มตั้งเมื่อ ตุลาคม

 2551 นี่เอง มีบทบาท และหน้าที่ ดังนี้

-อนุรักษ์ฟื้นฟู

-ควบคุม การใช้มาตราการ การดูแลทรัพยากรทางทะเล และชายฝั่ง

        เกี่ยวกับพรบ.ประมง 2490  พรบ.อุทยานแห่งชาติ  และพรบ.สัตว์ ที่ชายฝั่ง ของจังหวัดสมุทรสาคร

 

             ก็มีปลาโลมา  และปลาวาฬ วูดาร์

กรมทรัพยากรมีสิ่งน่าสนใจคือ เขารับผิดชอบพื้นที่ จังหวัด ต่างๆดังนี้ ฉะเชิงเทรา กรุงเทพฯ สมุทรปราการ

สมุทรสาคร  สมุทรสงคราม  และเพชรบุรี  มีเรือตรวจการขนาด 80 ฟุต ก็ประมาณ 22 เมตร จำนวน 1 ลำ

เรือเร็ว 24 ฟุต 2 ลำ และกำลังจะได้รับเพิ่มในเร็วๆนี้ อีก 1 ลำ

 

 

เผยแพร่กิจกรรมดีๆ โดยKrutoi ....ยังลงไม่หมดค่ะ...ง่วงแล้วจ้า