พิษร้ายของอาจารย์ 3... (2)
“โห้ย.....พี่.... หนูไม่ไหวแล้วพี่..... หนูเหนื่อย.... หนูเครียด ..... หนูนอนไม่หลับเลยพี่.....ฯลฯ”
นี่เป็นคำพูดประโยคแรกที่ต่อจากคำทักทายตามธรรมเนียมไทย
ที่ครูวุฒิได้ยินจากครูผู้จริงจังกับงานในหน้าที่ที่สุดคนหนึ่งเท่าที่ครูวุฒิรู้จัก
เมื่อตอนที่พบกันครั้งสุดท้าย เมื่อราวสักกลางๆเดือนมกราคมที่ผ่านมา
ซึ่งประโยคต่อจากนั้น
เป็นคำพูดที่แสดงออกถึงความอ่อนล้า ระโหยโรยแรง และสิ้นกำลังใจ
เจือด้วยสีหน้าท่าทางอันอิดโรยค่อนไปทางซีดนิดๆของเจ้าตัว
ก็พรั่งพรูออกมาจากปากของเธออีกหลายประโยคพอสมควร
ผสมโรงกับการถามไถ่ของเพื่อนครูอีก 2-3 คน
เท่าที่จะพอสื่อสารกันได้ในช่วงเวลาสั้นๆ
ก่อนที่ต่างคนต่างก็จะต้องรีบแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเองในเช้าที่อากาศหนาวนิดๆวันหนึ่ง
เข้าใจว่าช่วงนั้น เธอกำลังอยู่ในช่วงของการเข้ารับการอบรมเข้มตามหลักสูตร 13 วัน
และเป็นจังหวะที่วิทยากรให้กลับมาเรียบเรียงแผนการสอน 11 สัปดาห์
ก่อนนำไปนำเสนอและทดสอบการสอนเสมือนจริง
ภาพและน้ำเสียงในแบบของคนที่น่าจะกำลังตกอยู่ในความสับสน มืดมน และว้าวุ่น
ทั้งห่วงหน้าพะวงหลัง (ห่วงเด็กที่สอนประจำและเป็นกังวลกับภารกิจการอบรมเฉพาะหน้าที่หนักหน่วง)ของเธอเกือบจะทั้งหมดในวันนั้น
แม้จะบาดลึกในความรู้สึกของครูวุฒิแล้วในวันที่สนทนากัน
แต่ก็ยังไม่ได้เสี้ยวของเช้าวันที่ 11 ก.พ. 51
ที่ครูวุฒิทราบเหตุร้ายเกี่ยวกับการกระทำอัตวินิบาตกรรมของเธอ
ซึ่งครูวุฒิฟันธงกับคนข้างๆทันทีว่ามูลเหตุสำคัญคืออะไร?
เนื่องจากบรรยากาศและคำสนทนาข้างต้น บ่งบอกอย่างชัดเจน
แม้ว่าก่อนนั้น ครูวุฒิอาจไม่เฉลียวใจเลยสักนิดว่าเธอจะด่วนตัดสินใจเช่นนั้น
เพราะแม้เธอจะเป็นคนที่มีภาพลักษณ์ของคนที่มีความเชื่อมั่นในตัวเองสูง เด็ดเดี่ยว จริงจัง
แต่ก็มีบุคลิกร่าเริงยิ้มแย้มแจ่มใส
ไม่ว่าจะพูดจากับใคร เรื่องหนักแค่ไหน ก็จะมีแต่เสียงหัวเราะและรอยยิ้ม
ที่สำคัญ เป็นคนที่มีอัธยาศัยไมตรีในลักษณะของผู้ปลอบโยนและให้กำลังใจผู้อื่นอยู่เสมอ
ดังนั้น การตัดสินใจละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง
ทิ้งแม้ลูกชายวัยน่ารักที่กำลังต้องการความอบอุ่น
ทิ้งสามีที่ครองเรือนกันมาหลายปี
หรือแม้แต่ร่างกายสังขารของตัวเองของครูแดง
จึงอยู่เหนือความคาดหมายของครูวุฒิโดยสิ้นเชิง
***************
“ภรรยาของคุณกำลังป่วยด้วยโรคอาจารย์ 3 มีโอกาสสูงมากในการฆ่าตัวตาย ขอให้คุณระวังและดูแลอย่างใกล้ชิด ถ้าเป็นไปได้ให้หยุดทำ หรือชะลอไว้ไม่น้อยกว่า 2 เดือน”
เป็นคำบอกเล่าของแพทย์จิตเวชโรงพยาบาลศรีมหาโพธิ์อุบลราชธานี
ที่บอกกับสามีของเธอ หลังจากที่พูดคุยซักถามคนไข้เป็นเวลานานกว่า 1 ชั่วโมง
เมื่อคราวที่ไปสามีพาพบแพทย์ครั้งแรกประมาณต้นเดือนมกราคม 51
ทั้งนี้ เนื่องจากเธอบ่นปวดศีรษะมาก นอนไม่หลับติดต่อกันมาเป็นเวลานาน
โดยสามีของเธอบอกกับญาติๆและคนรอบข้างในเวลาต่อมาว่า
น่าจะเป็นเพราะการพักผ่อนไม่เพียงพอ
เนื่องจากเห็นบางคืนพิมพ์งานทั้งคืนโดยไม่นอนเลยก็มี
ส่วนใหญ่แล้วจะนอนแค่นิดๆหน่อยๆ ประมาณคืนละ 2-3 ชั่วโมงเท่านั้น
ประกอบกับความเป็นกังวลในใจว่างานจะไม่เสร็จทันส่ง
หรือส่งแล้วก็จะไม่ผ่านอีก อะไรๆทำนองนี้
ที่ทำให้มีอาการผิดปกติ จนต้องพาไปหาแพทย์ ณ โรงพยาบาลดังกล่าว
ซึ่งหลังกลับจากโรงพยาบาล ตนก็ได้ให้การดูแลอย่างดีที่สุดตามคำแนะคำของแพทย์ เท่าที่จะทำได้
ไม่นึกไม่ฝันว่าเธอจะด่วนตัดสินใจจากไปเช่นนี้
****************
ในวันเผาศพของเธอ เมื่อ 15 ก.พ. 51
พิธีกรผู้อ่านประวัติของเธอ
ก็ได้ให้รายละเอียดมูลเหตุแห่งการกระทำอัตวินิบาตกรรมของเธอครั้งนี้
อย่างชัดเจนว่า
“การเข้ารับการอบรมตามหลักสูตร
และการเรียบเรียงเอกสารทางวิชาการตามเกณฑ์อาจารย์ 3 เชิงประจักษ์ที่กำหนด”
เป็นมูลเหตุหลักและสาเหตุสำคัญ
ที่ทำให้เธอตัดช่องน้อยแต่พอตัวไปสู่สัมปรายภพเบื้องหน้า แบบมิใยดีกับสิ่งใดๆทั้งสิ้น
แม้กระทั่งลูกชายวัยน่ารัก
วัยที่ต้องการไออุ่นจากอ้อมอกแม่
วัยที่กำลังต้องประคบประหงมด้วยการกอดที่มีอยู่ถึง 2 คน
แม้กระทั่งสามีอันเป็นที่รัก ที่อยู่กินกันมากว่า 14-15 ปี
ทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง แม้แต่ตนเองและคุณงามความดีที่สั่งสมมาชั่วชีวิต และจะประกอบให้มีขึ้นในภายหน้า
รวมทั้ง “เงินประจำตำแหน่งเดือนละ 11,200 บาท” ที่จะได้รับหากผลงานผ่าน
*************
ณ ตรงนี้
ครูวุฒิอยากเรียนฝากไปยังท่านผู้เจนจัด ท่านผู้สันทัดกรณี
ท่านผู้มีอำนาจวาสนา ได้สร้างข้อกำหนด กฎ เกณฑ์การประเมิน
และรวมถึงท่านผู้ที่ได้รับการแต่งตั้ง
ให้เป็นวิทยากรผู้ควบคุมกำกับดูแลและตรวจประเมิน
เกี่ยวกับความก้าวหน้าในวิชาชีพครูและบุคลากรทางการศึกษา
ทั้งหลาย
นี่ไงครับผลงาน “การพัฒนาครู”
นี่ไงครับผลงาน “การพัฒนาคุณภาพการศึกษา”
นี่ไงครับ “วิชาชีพชั้นสูง” ของครูการศึกษาขั้นพื้นฐาน
และนี่ไงครับ ....
“อาจารย์ 3 เชิงกระอัก”
ที่ท่านต้องการ
**************
“สู่สุขคติ ณ แดนสรวงที่ไม่มีทุกข์ ไม่มีโศก ไม่มีโรค ไม่มีภัย ไม่มีเสนียดจัญไร ใดๆทั้งหลายทั้งปวงเบื้องหน้าโน้นเถิดนะคุณครู บุญใดอันพึงมี กุศลดีๆใดอันพึงเกิดและมีได้ จากความเพียรกระทำของคุณครูในชาตินี้ ขอได้เป็นพลปัจจัยเสริมส่งให้ผลาอานิสงแห่งบุญ จงสัมฤทธิผลสมดังคำอธิษฐานด้วย เทอญ...”
***************
หมายเหตุ บันทึกนี้ ครูวุฒิอธิษฐานขออนุญาตจากดวงวิญญาณของผู้วายชนม์แล้ว และได้ขออนุญาตจากสามีของผู้วายชนม์แล้วเช่นกัน
ความเห็น (22)
ควาย ที่ออกแบบพัฒนาครูไปสู่หล่มลึก น่าจะรับฟัง
คนตอแหลทำยังไง ก็ได้
แต่คนจริงทำตามความจริง จะเป็นสิ่งที่เหลือขอ และยอมรับได้
จะต้องรอให้ตายอีกกี่ศพ มันถึงจะสะใจอาจารย์ 3 เชิงกระอัก
"โง่แล้วยังเสื-ก มาบริหารระบบการศึกษา"
“เงินประจำตำแหน่งเดือนละ 11,200 บาท”
พัฒนาครูโดยเอาเงินมาล่อ
ไม่ใช้ความรัก ความปรารถนาดี เป็นตัวตั้ง
เงิน ทำลาย อย่างไรไปพิจารณาดูเถิด
เงินที่ไม่มีความรู้ คุณธรรมกำกับ อันตรายนะจ๊ะต๋อย !!
โห...กระอักจริงๆค่ะ
ขอร่วมไว้อาลัยและแสดงความเสียใจกับครอบครัวของครูแดงด้วยนะคะ
เป็นเรื่องที่ช่วยกระตุกเตือน "สติ" ได้ดีค่ะ
ขอบคุณครูวุฒิค่ะ
- ขอไว้อาลัยแด่ครูแดงด้วยครับ
- ขอไว้อาลัยแด่การศึกษาไทยด้วยครับ
- ขอบพระคุณครูวุฒิครับ
- เศร้าจังค่ะครูวุฒิ
- มาเยี่ยมนะคะ
- ชวนกันเป็นกำลังใจซึ่งกันและกันค่ะ
ครูวุฒิคะ อ่านแล้วเศร้าจริงๆค่ะ
ขอให้ไปสู่สุคติเถิดค่ะ
อ่านแล้ว เศร้าจัง
จะเอาไปให้เพื่อนครูอ่านด้วยค่ะ เพราะตอนนี้แต่ละคนกำลังเครียดกับการทำผลงานเช่นกัน
ขอให้สู่สุขคติ
สวัสดีค่ะ ครูวุฒิ ที่เคารพ
- อ่านบันทึกนี้แล้ว โดนใจ ตัวเองมากค่ะ
- ไม่ได้เป็นอาจารย์ เพื่อทำอาจารย์ 3 ค่ะ แต่ก็เครียด กินไม่ได้ นอนไม่หลับ เสมือนหนึ่งว่า ตนเองทำผลงานเอง (ยังจำเหตุการณ์นั้นได้เสมอ ทั้งเหนื่อย ทั้งเพลีย ทั้งเครียด)
- แต่ ผลกระทบจาก การทำผลงาน "อาจารย์ 3" เคยโดนกระทบเช่นกัน เมื่อ 3 ปีก่อน
- เรารับพิมพ์ และรับทำ ไม่ได้หลับ ไม่ได้นอน เป็นเวลาเกือบ 2 เดือนเต็ม (ก่อนวันหมดเขตการส่งงานอาจารย์ 3)
- อาจารย์ ที่มาขอให้ช่วยทำ ไม่น้อยกว่า 10 คน
- ผลการส่ง ผ่าน 6 คน (นอกนั้นไม่ผ่าน) แต่ก็คงต้องมาทำในรอบนี้ คือรอบที่เรียกว่า อาจารย์ 3 เชิงประจักษ์
- ท่านอาจารย์ผู้ล่วงลับท่านนี้ ก็คงเป็นคนที่จริงจังอย่างมาก ๆ เลยทีเดียว และเข้าใจท่านที่สุดว่า เพราะเหตุใด ...ขอให้วิญญาณท่านที่ล่วงลับไปสู่สุคติ เทอญนะ
- ได้ข่าว (แบบไม่กรอง) ว่า แม้ว่า อาจารย์ที่ทำผลงานผ่าน ได้รับแจ้งว่า เป็นอาจารย์ 3 แล้ว เงินประจำตำแหน่ง ยังต้องขึ้นบัญชีรอรับจ่าย (เพราะยังไม่ได้รับเป็นตัวเงินเลยนี่นา) ไม่ทราบว่าจริงหรือเปล่านะคะ
- นี่แหล่ะนะ การศึกษาไทย ???? พิษร้าย จากอาจารย์ 3 จริงๆๆเชียว
- กราบสวัสดีพ่อครูบาฯ และสวัสดีทุกท่านครับ
- ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นของทุกท่าน
- ที่เห็นและสัมผัสได้ มันเป็นกฎเกณฑ์ที่โหดร้าย และไร้คุณประโยชน์โดยสิ้นเชิง ไม่ว่าจะกับใคร ใดใด และที่ไหนทั้งสิ้น
- ครูต้องทิ้งธรรมชาติของความเป็นครู มาสร้างเอกสารจอมปลอมให้ผ่านเกณฑ์
- ครูเนื้อแท้อย่างกรณีนี้รับไม่ได้ แต่กฎเกณฑ์ทุกอย่างกลับเข้าทางคนไม่ค่อยสอน มุ่งสร้างเอกสารส่งประเมินลูกเดียว
- เฉพาะแถวที่ครูวุฒิอยู่ ครูขี้เมา(ถูกเหล้ากินจนหน้าบวมแบบเห็นๆ) กับครูที่เรื่องสอนฉันไม่เอา (แต่ให้เด็กหาเหาและผมหงอกให้เนืองๆ) จึงผ่านเกณฑ์เป็นครูชำนาญการ(เหล้า/หาเหาและผมหงอก)ไปหลายราย นี่เฉพาะแค่ที่ศักยภาพสองตาของครูวุฒิมองเห็นนะขอรับ ส่วนที่ไม่มีปัญญาไปรู้ไปเห็น จะแค่ไหน?
- นี่น่าจะเป็นอีกเรื่องที่เศร้าสุดๆของการศึกษาไทยครับ
- สวัสดีครับ
สวัสดีครับ
- อ่านบันทึกด้วยความสะเทือนใจ และสมเพชเวทนาต่อ เรื่องที่บรรดา ท่าน คิดอ่านกันมาเพื่อดึงครูดี ออกจากโลกแห่งความดี
- ผมเห็นด้วยกับท่านครูบาฯ ว่า ... ที่ออกแบบพัฒนาครูไปสู่หล่มลึก น่าจะรับฟัง
- ตัวผมเองก็ หันหลังให้ และ รังเกียจ เรื่องแบบนี้มาตลอด และภูมิใจในความเป็น "นาย" มาจนบัดนี้
- ร่องรอยยังพอมี เช่นใน บันทึกนี้ เป็นต้น
สวัสดีครับ
- อ่านแล้วเศร้ามากครับ
- เห็นคนที่ทำผลงานอาจารย์ 3 แล้ว
- เครียดแทนครับ
- เอกสารเยอะมาก
- จนไม่มีเวลาดูแลเด็ก
- ขอไว้อาลัยแด่ผู้ที่จากไปด้วยครับ
เราจะสะท้อนเรื่องแบบนี้กันเฉพาะที่นี่เท่านั้นเหรอคะ ครูวุฒิ จะมีวิธีไหนที่เขาจะย้อนนำผลพวงของการพัฒนาครูแบบนี้เอาไปประเมินวิธีการบ้างไหมคะ ถ้าเราไม่ได้ดูแล"ครู"กันให้มีกำลังใจ พัฒนาจิตวิญญาณความเป็นครู แล้วเราจะไปหวังอะไรได้กับอนาคตของชาติในมือคุณครูเหล่านี้ ตัวเองก็นึกไม่ออกว่าเราจะไปสะท้อนเรื่องนี้กับใคร ระดับไหนดี แต่ก็อยากให้ได้ทำ อย่างน้อยการเสียชีวิตของครูท่านนี้ ก็จะมีส่วนช่วยให้เราไม่ต้องเสีย "ชีวิต"ของครูท่านอื่นๆกันต่อไปอีก
ขอบคุณครูวุฒิที่นำมาบอกเล่าค่ะ ถ้ามีโอกาสอะไรเมื่อไหร่ที่จะนำเสนอเรื่องนี้จะไม่ลืมเลยค่ะ
แล้วเราจะทำอะไรกันได้บ้าง ...และจะทำอะไรกันต่อไปดีคะ...คุณครูที่เคารพรัก...ขอเป็นกำลังใจให้กับครูดีทุกๆคน และจะสวดภาวนาเพื่อผู้บริหารทั้งหลายและบรรดาครูที่ไม่ค่อยจะดี ...ให้กลับใจมาเป็นคนดีนะคะ
ขอโทษครับ มาช้าไปหน่อย มาร่วมแสดงความอาลัยด้วย
และขอประท้วงกับผู้ที่เกี่ยวข้องที่เป็นต้นเหตุด้วย
ขอแสดงความเสียใจมานะที่นี้ครับ
เคยได้ยินมาว่าทำยากมาก
เห็นด้วยกับการที่ต้องนำมาทบทวนอย่างยิ่ง
ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ
ขอให้ดวงวิญญาณของคุณครูผู้มุ่งมั่นกับผลงานตนเองอย่างซื่อสัตย์ จงไปสู่สคติค่ะ
เรียนครูวุฒิครับ
โรคนี้กำลังระบาดหนักใช่ไหมครับ
ไม่เลือกเพศวัย แต่เป็นเฉพาะครูเท่านั้น
น่าจะมีการสำรวจว่ามีผู้ติดเชื้อโรคนี้มากจำนวนเท่าใด
หากรอดตายแต่ก็อาจจะพิกลพิกาลทางต่อมอาจารย์ 3
----------------
แด่ผู้วายชนม์ครับ
สวัสดีครับครูวุฒิ
งง !!!!! ครับ โรคนี้ยังมีระบาดอยู่อีกหรือครับ...ผมได้เห็นมาตั้งแต่เมื่อ ๒๐ ปีมาแล้วที่จังหวัดชุมพร...
คงมีแต่พวงหรีดสีดำให้กับท่านที่คิดระบบนี้ขึ้นครับ
ขอบคุณครับ
เรียน ท่านพันธมิตร 
tigers 
ทุกท่านครับ
- ต้องขออภัยเป็นอย่างมากครับ ที่กระผมมาตอบช้า
- เพิ่งได้ตรวจสอบครับ
- ตอนนี้ก็วนอ่านความคิดเห็นของทุกท่านซะหลายเที่ยว
- ขอขอบพระคุณทุกท่านในทุกส่วนของความคิดเห็น
- โรคนี้กำลังระบาดอย่างหนัก อลหม่านทั้งโรงเรียนและครอบครัวเลยครับ สังคมก็พลอยรับวิบากกรรมไปด้วยจริงๆ
- ครูส่วนใหญ่กำลังเครียดอย่างหนัก ทั้งจากการประเมินภายใน ประเมินภายนอก ประเมินวิยฐานะ ท่ามกลางภาระหนี้สินที่หนักหนาสาหัสทวีขึ้นอย่างไม่ปรากฏมาก่อน
- ปีทั้งปีแทบจะไม่ได้พาเด็กเรียนรู้อย่างที่ควรจะทำ (เฉพาะประเมินวิทยฐานะ ก็กำหนดให้มีปีละ 2 รอบ ครูจึงต้องเตรียมเอกสารกันทั้งปี)
- ได้จังหวะ กระผมจะแอบไปเยี่ยมที่บล๊อกของทุกท่านครับ
- ขอบคุณมาก
- สวัสดีครับ
เศร้าครับจะแก้อย่างไรดีครับ คิดไม่ออกว่าจะโทษใครครับ เราต้องมาหาทางออกกันครับ แต่ที่แน่ ๆ ทางออกหนึ่งก็คือ ไม่ให้มีอาจารย์ 3 ครับ
มันก็เครียดจริงๆ ครูทำงานก็หนักแสนหนัก เงินเดือนก็น้อย ควรเพิ่มเงินเดือนให้มากๆ