ชุดความรู้และทักษะเพื่อความอยู่รอดของโคกเพชร ในสภาวะวิกฤตทางด้านความมั่นคงทางอาหารของโลก
คนฟิลิปปินส์เข้าแถวแย่งซื้อข้าวเพื่อประทังชีวิต
ในขณะที่คนไทยกำลังสนุกสนานบานฉ่ำกับเทศกาลสงกรานต์อันสิ้นเปลือง
โดยไม่ได้สนใจว่า
ในความเป็นจริงครอบครัวชนบทไทยส่วนหนึ่ง (จำนวนมากทีเดียว)
กำลังเผชิญสภาวะวิกฤตทางด้านความมั่นคงทางอาหาร
แม้ทุกๆปีชาวนาจะเป็นผู้ผลิตข้าว
แต่เพียงไม่นานต่อจากนั้น ก็กลับกลายเป็นผู้ที่ต้องซื้อข้าวบริโภค
โดยเฉพาะในระยะ 3-4 เดือนก่อนจะเก็บเกี่ยวข้าวนาปี
พี่น้องเกษตกรบ้านเราจะขนทั้งข้าวสารและปุ๋ยเคมีออกจากเมือง
ข้าวสารที่ขนออกไป คืออาหารเพื่อการดำรงชีพในช่วงที่ข้าวที่เก็บไว้กินหมดลง
ในขณะที่ปุ๋ยเคมีถูกใช้เป็นปัจจัยหลักในการผลิตข้าวในรุ่นต่อไป
นั่นเป็นภาพที่โคกเพชรเฝ้ามองด้วยความไม่ใคร่จะเข้าใจมาโดยตลอด
ยอมรับว่า "งง" ที่ชาวนาเป็นทั้งผู้ผลิตและผู้ซื้อในขณะเดียวกัน
ตกใจที่บางวันมีเด็กบอกว่าที่บ้านไม่มีข้าว ข้าวหมด แม่-พ่อยังไม่ส่งตังค์มาให้ซื้อข้าวสาร
นั่นเป็นสภาวการณ์ในขณะที่ข้าวเปลือกยังราคาไม่เกิน 10 บาท
โคกเพชรจึงพยายามพาเด็กเรียนรู้ ฝึกฝนทักษะและเสริมสร้างความตระหนักเพื่อความมั่นคงทางอาหาร
ด้วยการนำพาหาประสบการณ์จริงทางด้านการผลิตอาหารในทุกรูปแบบ
โดยใช้แนวทางการเกื้อกูลของธรรมชาติเป็นหลักในการผลิต
อันเป็นที่มาของกิจกรรม
การทำนา, ปลูกผักปลอดสารพิษ, ปลูกไผ่, , ไม้ป่า, ผักป่า,พืชหัวพืชเถา,ฯลฯ
รวมทั้งการปลูกไม้เศรษฐกิจโตเร็วประเภทต่างๆ
ซึ่งหมายถึงการสร้างระบบนิเวศน์ที่ให้โอกาสธรรมชาติได้เกื้อกูลกันและกัน
ต่อเนื่องถึงการปล่อยปลา-ปู-หอย-กบ-อึ่ง-เขียด-เต่า ฯลฯ
รวมถึงการอนุรักษ์และส่งเสริมการเพิ่มจำนวนของนกและแมลงต่างๆ
ในฐานะสิ่งมีชีวิตที่มีความสำคัญต่อระบบห่วงโซ่อาหาร
ทั้งนี้ เพื่อจะค่อยๆสร้างจิตสำนึกของเด็กๆ
ให้ตระหนักในความสำคัญของการพึ่งตนเองทางอาหาร
อันเป็นหนทางเดียวที่จะขจัดสภาวการณ์ความไม่มั่นคงทางอาหาร
ให้หมดไปอย่างถาวรในอนาคตได้
ภาพแอนิเมชั่นต่อไปนี้ แสดงให้เห็นเป็นประจักษฺว่า
ในกระบวนการที่กล่าวมาทั้งหมดนั้นไม่ใช่เรื่องยาก
หากเราเข้าใจใน"ธรรมชาติของธรรมชาติ"
(โปรดคลิกเพื่อชมภาพแบบแอนิเมชี่น)
(หรือจะเข้าชมรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ โคกเพชรกับความั่นคงทางอาหาร )
แต่ ณ วันนี้
วันที่ราคาข้าวเปลือก กก.ละ 20 บาท
โคกเพชรไม่แน่ใจว่า ข้าวสาร(ที่พอกินได้ไม่ต้องพูดถึงคุณภาพชั้น 1) น่าจะ กก.ละเท่าไร?
และไม่อยากนึกเห็นภาพและคำบอกเล่า
"ครูครับ ข้าวที่บ้านผมไม่มีครับ"
"ครูขา บ้านหนูข้าวหมดแล้วค่ะ
ที่จะหนาหูขึ้นในช่วงเปิดเทอมหน้านี้
ความเห็น (16)
สวัสดีวันขึ้นปีใหม่ไทยค่ะ
มีพื้นที่ว่างหลังอาคารเรียน....ปีหน้าจะพานักเรียนทดลองเรียนรู้การทำนา (ครั้งแรกในชีวิต...อิ.อิ.)
คิดว่าจะไม่ทำเพื่อขายเพราะทำแปลงเล็กๆ ....แต่เพื่อ.."ฝึกฝนทักษะและเสริมสร้างความตระหนักเพื่อความมั่นคงทางอาหาร"...แบบโคกเพชรค่ะ (คงต้องมาขอเรียนรู้ที่โคกเพชรก่อนนะคะ)
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ
ด้วยความเคารพค่ะ
สวัสดีปีใหม่เช่นเดียวกันครับครูกั๊ต
- เยี่ยมมากครับ พื้นที่ว่างแม้เล็กน้อยเราก็สร้างความตระหนักให้เด็กต่อเลยว่า ควรเอามาใช้ประโยชน์ให้เต็มที่
- ทำนาไม่ใช่เรื่องยากครับ ถ้าเราเข้าใจในธรรมชาติของข้าวและธรรมชาติขององค์ประกอบที่เกี่ยวข้อง
- เรามีหน้าที่จัดระเบียบและสร้างโอกาสให้เขาเพียงเล็กน้อย ต่อจากนั้นให้พวกเขาจัดการกันเอง
- ตอนนี้ก็ควรเริ่มลงมือเตรียมแปลงนาได้แล้วล่ะ
- ยินดีครับ ถ้าจะลองมาดูที่โคกเพชรก่อน
- สวัสดีครับ
สวัสดีปีใหม่เช่นเดียวกันครับ ครูตุ๊กแก
- ยินดีต้อนรับแขกใหม่สู่บ้านครูวุฒิครับ
- ขอบคุณมากที่แวะมาอวยพร ขอพรนั้นแผ่พลานุภาพถึงครูตุ๊กและครอบครัวเป็นร้อยเท่าพันทวี
- ครูตุ๊กสบายดีนะ ปิดเทอมแล้ว ไปชาร์จพลังที่ไหนบ้างเอ่ย?
- เชื่อมั่นในพลังที่ไม่มีวันหมดและวิญญาณครูของครูตุ๊กนะครับ
- แล้วจะตามไปเยี่ยมที่บล๊อกนะ
- สวัสดีครับ
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะคุณครู
- สุข..สด..ชื่น..ปีใหม่ไทยค่ะ มีสุขภาพแข็งแร็งน่ะค่ะ
- สังคมไทยทุกวันนี้ หากไม่รู้จักปรับตัวเองก็อยู่ยากจังนะค่ะคุณครู.....โชคดีของเด็กๆที่โคกเพชรค่ะที่มีผู้นำทางให้ด้วยใจที่เต็มเปรี่ยมด้วยพลัง
- ขอบคุณค่ะคุณครู
- จาก.....นักเรียน ปอ.สอง (ถึงจะขาดเรียนบ่อยๆ...คงได้เลื่อนชั้นนะค่ะ...)
สวัสดีครับครู หญ้าบัว
- ขอบคุณครับที่รองหัวหน้าห้อง ป. 2 แวะมาเยี่ยม
- นึกว่าเล่นสงการานต์เพลินซะแล้ว
- แหม... ขยันเดินสายจัง เห็นโปรแกรมแล้ว เหนื่อยแทนค่ะ
- แบบนี้ คนทางลพ-รี มักบอกว่าเหมือนนางสาวไทย อะไรๆประมาณนี้แหละ
- ครับ เรื่องการปรับตัวแบบฝืนกระแสเนี่ย.... ยากม้ากกก......
- ถ้าปรับเข้าหาแระแสบริโภคนิยมเนีย... ไม่ต้องบอกกันเลย...
- โน่น...ครับ.... ล้ำหน้าไปไกลแล้ว.... แม้แต่ฝุ่นก็ไม่เห็น
- เอ้อ.... สงกรานต์เขาไม่ให้บ่นนี่น้อ....
- ขอโทษๆครับ ลิมไป
- สวัสดีครับ
- สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะคุณครูวุฒิ
- ขอให้มีความสุขเย็นกายเย็นใจตลอดไปค่ะ
- สวัสดีค่ะ
- ครูวุฒิ คะ ขอรดน้ำ ขอพร ด้วยค่ะ ขอให้ท่าน ผอ. "ครูวุฒฺ" มีความสุขทั้งครอบครัว สุขภาพแข็งแรง นะคะ
- ติดตามงาน ครูวุฒิ มาตลอดค่ะ
- ขอบพระคุณคะ
สวัสดีปีใหม่ครับน้อง RAK-NA
- ขอบคุณครับ ๆ
- สงกรานต์ได้กลับสา-คามไหมเอ่ย?
- เอ๊ะ... เห็นแว๊บๆในทีวีแถวถนนข้าวสาร ใช่ป่าว?
- อิอิ.... ขอให้มีความสุขนะ....
- สวัสดีครับ
สวัสดีครับคุณบัวปริ่มน้ำ
-
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรและน้ำสงกรานต์อันฉ่ำเย็น ขอให้คุณบัวฯและครอบครัวมีความสุขเช่นเดียวกันนะครับ
-
และขอบคุณสำหรับการติดตามงานครูวุฒิ นี่คือกำลังใจอันสำคัญที่ช่วยให้มีพลังในการสรรหามานำเสนอครับ
-
ผมตามไปเยี่ยมที่บล๊อกแล้วนะครับ
-
สวัสดีครับ
- กลับจากบ้านนอกแล้วค่ะ
- อ้าวครูวุฒิขาหนูเป็นเด็กบ้านนอกนี่นา
- เห็นราคาข้าวสารถุงแล้วได้แต่มองตาปริบๆ
- กระทบแล้วค่ะสำหรับคนเมืองราคาข้าวราดแกงพุ่งกระฉูด
- อาทิตย์ก่อนโน้นล่องใต้แวะปั๊มทานข้าว
- ราคาข้าวราดแกง อย่างเดียว 30 บาท สองอย่าง 35 บาท
- นี่ราคาปั๊มข้างถนนนะคะ แล้วตามร้านอาหารจานละ 40 จะมีข้าวกี่เมล็ดกัน
- เห็นหลายร้านตักข้าวแบบเอาถ้วยคว่ำแล้วค่ะให้ข้าวไม่ถึงทัพพี ตักแบบนี้จานเดียวไม่อิ่มแน่ๆ
- เฮ้อ นี่ยังไม่เรียกวิกฤติอีกหรือคะที่รัฐบาลบอกยังรับมือได้
- ที่สำคัญข้าวในยุ้งฉางของชาวนาไม่มีแล้วค่ะ
- สงสารชาวบ้านตาดำๆที่อีกสักสองสามเดือนข้างหน้าจะต้องซื้อข้าวลิตรละเท่าไหร่กันนี่
- ยอมรับว่า "งง" ที่ชาวนาเป็นทั้งผู้ผลิตและผู้ซื้อในขณะเดียวกัน
- "งง" มากขึ้นอีกครับ..ถ้านึกต่อไปว่า ชาวนาเป็นผู้ผลิตแล้วจำหน่ายเป็นคนแรก(ราคาต่ำสุด) และเป็นผู้ซื้อรายสุดท้าย(ราคาแพงสุด)..
- "งง" ต่ออีกว่าเวลา "เล่น" สงกรานต์คนไทยเราจริงจังมาก เย็นย่ำก็ไม่ยอมเลิก ติดต่อกัน 3-4 วันไม่กลัวร้อนไม่กลัวหิว ไม่เหนื่อยไม่ขอพัก
- เวลาทำงาน..เหนื่อยง่ายจัง..งานหนักจัง..ท้อจัง...เมื่อไหร่จะได้พักบ้าง
- ทำเรื่องเล่น ๆ ให้จริงจังได้...แต่เรื่องอณาคตอาหาร..เรื่องวิถีชีวิต..กลับทำเล่น ๆ งง..จริง ๆ ครับครู
- อ้าวไม่ให้บ่นหรือครับ..ลืมไป
- ให้สนุกแบบไม่จริงจังกับสงกรานต์แล้วกันครับครู
- อ๋อ..ขอบคุณสำหรับช่อดอกไม้ครับ
-
ทั้งหมดที่ว่ามา
-
นับเป็นข่าวดี(ที่สุด)
-
เพราะคนไทยจะได้ไร้พุง
-
เห็นกำลังรณรงค์กันน่าดู
-
ไม่นึกว่าจะมีวิกฤตเรื่องข้าวเข้ามาช่วย
-
สบายใจได้ว่าจะได้ยืนกอดอกแทนการกอดพุงไง
-
อิอิๆๆๆๆ
-
อ้อ.... สงกรานต์ 5 วัน หายมันส์ยังเอ่ย?
ท่าน เกษตร(อยู่)จังหวัด
-
ขอบคุณครับ ที่ท่านเข้ามาร่วมด้วยช่วยส่งเสริมความ "งง"
-
ผมเองยังมีเรื่อง "งง" ในลักษณะคล้ายๆกันอยู่อีกหลายเรื่อง
-
บางเรื่อง "งง" จนไม่รู้จะจัดหรือบริหารการศึกษากันยังไง
-
เพราะครูพาเรียนรู้อีกอย่าง สังคม ชุมชน และครอบครัวกลับพาทำไปอีกแบบ
-
สุดท้าย ก็เลย "งง" ทั้งครูทั้งเด็ก
-
กระบวนการจัดการเรียนรู้แบบ "ปล่อยเลยตามเลย" และแบบ "จัดตามความต้องการของชุมชน" (ในทางสนุกสนานไปวันๆ) กำลังระบาดและเอาอย่างกันเพิ่มขึ้นครับ
-
นึกภาพออกใช่ไหมครับ ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับท้องนา (พื้นที่สร้างความมั่นคงทางอาหารหลัก) ที่เหลืออยู่กับชาวนาไม่มากแล้ว
-
ก็ไม่รู้ว่า "เทวดาท่านจะเลี้ยงได้นานสักแค่ไหน?" นะ....
- สวัสดีค่ะนอนดึกจังค่ะคุณครูดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
- แวะมาขำ ขำ ค่ะ ก็แหมว่าหลบๆๆแล้วนะคะยังออกทีวีให้ครูวุฒิเห็นจนได้ อิอิ
- จริง ๆ แล้ว กลับบ้านค่ะครู รดน้ำดำหัวผู้เฒ่าอยู่ที่เมืองพยัคฆ์
- ข้าวแพงหมูแพง หันมาทานผักเยอะๆกันดีกว่า ไปเป็นสาวชาวสวนมาค่ะ พยายามเรียนรู้และเข้าใจธรรมชาติ วันหลังถ้ามีโอกาสจะขอไปเรียนรู้ที่โคกเพชรค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
-
แอบงีบตอนหัวค่ำแล้วครับ
-
นอนแบบนี้อิ่มดีนะ
-
ภาษาบ้านเราเรียกว่านอนแบบกะหยอดกะแหยด
-
อ๋อ.. กลับพยัฆฯหรอกเหรอ... นึกว่าลุยอยู่แถวถนนข้าวสาร
-
ทานผัก(ตลาด)เยอะ ระวังได้ของแถมที่มองไม่เห็นด้วยนะ
-
เพราะฉะนั้น ปลูกทานเอง ง่ายนิดเดียว
-
แต่ปลูกผักกินเองที่กรุงเทพ เรื่องใหญ่นะ
-
แต่ที่บ้านเรา เรื่องหมูๆ (ถ้าไม่ขี้เกียจนะ)
-
พูดแล้วห้ามคืนคำนะ ที่ว่าจะมาโคกเพชรน่ะ โอกาสน่ะต้องมีอยู่แล้ว (ถ้าตั้งใจ)
-
และไม่ใช่มาทางบล๊อกนะ
-
อ๊อ... ที่ผ่านมา ได้เสวนาแลกเปลี่ยนกับพี่น้องแถวๆพยัฆฯ ไปแล้ว 2 รุ่น ที่บ้านพ่อครูบาครับ
-
จะเป็นญาติๆของน้องรักษ์บ้างหรือเปล่าน้อ...
-
แล้วอย่าลืมมาอีกนะครับ