เตรียมตัว ถ่าย..ทุกข์
คำเตือน
บันทึกนี้ไม่เหมาะกับเยาวชนอายุต่ำกว่า ๑๓ ปี
หรือบุคคลที่มีอาการคลื่นไส้อาเจียนเป็นนิสัย
คนไทยเราช่างเปรียบเปรยได้ถูกใจผมนัก เปรียบการอุจจาระเป็นการถ่ายทุกข์ ห้องส้วมที่บรรยากาศไม่น่าอภิรมย์นักก็เรียกว่า..สุขา
ช่วงนี้ผมมีอาการที่จำเป็นต้องส่องกล้องตรวจดูดูความผิดปกติในลำไส้ใหญ่ ซึ่งมีนัดทำเมื่อวาน...วันศุกร์สุดท้ายของปี วันคริสต์มาส ให้มันได้อย่างนี้สิ
และเพื่อให้ลำไส้โล่งสะอาด ไร้สิ่งแปลกปลอมมาบดบังเยื่อบุลำไส้กระจ่างใสอมชมพู จึงต้องมีการเตรียมลำไส้ให้พร้อมด้วยการรับประทานยาระบายก่อนล่วงหน้า ซึ่งก็มีขั้นตอนมากมายน่าสนใจดังนี้
ก่อนล่วงหน้า ๑ วัน จะต้องรับประทานอาหารกากน้อยตลอดทั้งวัน เพื่อลดกากในลำไส้ นั่นก็หมายถึง ต้องงดผักและผลไม้ทุกชนิดตลอดวันพฤหัสที่ผ่านมา ต้องรับประทานข้าวต้มกับเนื้อสัตว์ละเอียดๆเท่านั้น ผมก็เลยใช้วิธีซื้อข้าวต้มปลาที่ชอบมาสามถุงแต่เช้า แล้วก็จัดการมันมื้อละถุง
ความที่เป็นคนขาดผลไม้ไม่ได้สักวัน ตอนแรกก็คิดว่าจะไม่มีอาการ..อยาก..ผลไม้ แต่ที่ไหนได้ พอตกเย็นผ่านแผงผลไม้ที่ต้องแวะเป็นประจำ ท้องมันก็ร้องเรียกอย่างออกนอกหน้า มองเห็นส้มสุกลูกไม้ลอยตามมาหลอกหลอนจนถึงบ้าน กลับมาถึงบ้าน น้องแม่บ้านก็รู้ใจปอกผลไม้หลากชนิดจัดเรียงในจานแช่ตู้เย็นไว้แบบยั่วน้ำลายสุดๆ ผมต้องยืนอ้อยอิ่งทำใจอยู่หน้าตู้เย็นพักใหญ่ ก่อนตัดใจหักดิบ
วันศุกร์ ผมต้องลาป่วย เนื่องจากกระบวนการต่อไปนี้
๖ โมงกว่า ผมรับประทาน Swiff Solution หรือ สารละลายโซเดียมฟอสเฟต ๔๕ ซีซี ยาระบายกลุ่ม osmotic laxatives เนื่องจาก เกลือโซเดียมสามารถดึงน้ำจำนวนมากให้อยู่ในลำไส้ของเราจนกระทั่งถ่ายออกมาเป็นอุจจาระเหลว รสชาติของมันต้องบอกว่าเหมือนดื่มน้ำส้มสายชูเพียวๆใส่เกลือ เลยต้องรีบกรอกน้ำลงคออีกสองแก้วใหญ่
ผมลงไปนั่งสมาธิหน้าหิ้งพระที่บ้าน ตั้งใจทำจินตภาพว่า ตัวยาเปรียบเสมือนสายน้ำแรงๆฉีดชะล้างลำไส้ซึ่งเหมือนท่อประปา ไปชะล้างสิ่งสกปรกหมักหมม สารพิษ ความชั่วร้าย นิสัยไม่ดีและความทุกข์ออกมา เตรียมพร้อมจะถ่ายมันออกจากตัวในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า
๑๐ กว่านาทีหลังรับประทานยา ผมได้ยินเสียงท้องร้องดังจ๊อกกกกกก เป็นครั้งแรก พอไหว..พอไหวน่า ผมยังนิ่ง สักพักเสียงในท้องก็เปลี่ยนเป็นลั่นโครกคราก ทนนั่งจินตภาพต่อไปได้ไม่ถึง ๑๐ นาที ความรู้สึกว่าหลังบ้านกำลังถูกข้าศึกซุ่มโจมตีก็มาถึง คงได้เวลาแล้วสินะ ขอให้ถ่าย..ทุกข์ ลอยไป ลอยไป
ทัพหน้าของข้าศึกระลอกแรกนี้ เป็น สับปะรดกวน ลักษณะนุ่มกำลังดี ดีกว่าการถ่ายอุจจาระทุกวันที่ผ่านมาตั้งแต่ต้นเดือน เป็นสัมผัสนุ่มๆ ไม่ระคายเคืองเยื่อบุอันบอบบางบริเวณนั้นเลย
ออกจากสมรภูมิแรกได้ไม่ถึงสิบนาที คราวนี้ผมรู้สึกถูกทัพหลวงโจมตีอย่างหนัก เข้าให้แล้ว ต้องกลับเข้าไปตะลุมบอนกันในห้องส้วมอีกครั้ง อืมม..ครั้งนี้เป็น น้ำข้าวเหนียวทุเรียน จำนวนมาก
หลังจากนั้น ผมถ่ายเพิ่มอีก ๔ ครั้งใน ๒ ชั่วโมง จนกลายเป็น น้ำกะทิ ก่อนที่สุดท้ายจะเป็น น้ำโซดาพรายฟอง ซึ่งไม่มีอยู่ในเกณฑ์ของ The Bristol Stool Form Scale
๑๐ โมงตรง ผมรับประทานยายกที่สอง อีก ๔๕ ซีซี ซึ่งก็ทำให้ผมต้องเข้าห้องส้วมเพิ่มอีก ๕ หน
ตั้งแต่ ๖ โมงเช้า ผมได้รับอนุญาตให้รับประทานได้แต่ clear liquid คือ น้ำหวานหรือน้ำผลไม้ที่ไม่มีกาก จนถึง ๑๑ โมงตรง น้องหมอที่จะส่องกล้องผมกำชับว่า น้ำเต้าหู้ก็ไม่ได้นะคะ..อาจารย์ ผมก็ดื่มแต่น้ำผสมน้ำหวานจำนวนมาก มากแทน
๑๑ โมงเป็นต้นไป ผมต้องงดทั้งอาหารและน้ำ เพื่อรอเวลาส่องกล้องตอนบ่ายโมงตรง
ตลอดเวลา ผมจินตภาพว่าได้ถ่าย..ทุกข์ ได้ชะล้างสิ่งสกปรกหมักหมม สารพิษ ความชั่วร้าย นิสัยไม่ดีและความทุกข์ออกไป
ความเห็น (29)
สวัสดีค่ะคุณหมอ
- ขอเป็นกำลังใจให้คุณหมอค่ะ
- และอยากฟังต่อไปนะคะ ว่าไปส่องกล้องแล้วเป็นอย่างไรบ้าง
- พี่คิมก็คิดว่าถึงคราวต้องไปตรวจสุขภาพชุดใหญ่
- เพราะเกือบครบปีแล้วค่ะ
สวัสดีปีใหม่ครับ...ท่าน เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี
สวัสดีปีใหม่ค่ะอาจารย์เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี
อาจารย์จะไปตรวจลำไส้หรือคะ...เป็นกำลังใจให้ค่ะตรวจแล้วเป็นอย่างไรขณะตรวจใช้ยาระงับความรู้สึกรึเปล่า..เจ็บมั๊ยคะเคยเห็นคุณหมออธิบายคนไข้ว่าเจ็บมากขณะใส่อุปกรณ์การตรวจ..เล่าต่อนะคะ
นึกว่าคุณหมอ มาแนะนำ เมนู สุขภาพ เพื่อลำไส้ ใสสะอาด
สับปะรดกวน น้ำข้าวเหนียวทุเรียน น้ำกะทิ และตบท้ายด้วย น้ำโซดา...อืม..เมนูสุขา...
สวัสดีปีใหม่ครับอาจารย์
เล่าซะผมเห็นภาพเลยนะครับนี่...ผมว่าบันทึกนี้เป็นบันทึกที่อ่านสนุกที่สุดบันทึกหนึ่งที่อาจารย์เขียนมาเลยครับ
ขอให้อาจารย์หายเร็ว ๆ นะครับ
สวัสดีค่ะ
ขอให้ "ถ่ายทุกข์" เหลือไว้เพียง "ความสุข" นะคะ
ทั้ง สับปะรดกวน น้ำข้าวเหนียวทุเรียน The Bristol Stool Form Scale ... อืม...เห็นภาพเลยค่ะ
รออ่านต่อค่ะ
(^___^)
- สวัสดีครับพี่คิม
- ตอนแรกก็กะว่าจะเขียนแค่ตอนนี้ ส่วนตอนไปส่องกล้องไม่อยากเขียนถึง เพราะเป็นเรื่อง..ส่วนตัว ลับ ลวง พราง อะไรเทือกนั้นนะครับ มันออกจะ nude นิดๆ นะพี่ ทนอ่านได้หรือครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์
ปีใหม่นี้ขอให้อาจารย์มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงยิ่งๆขึ้นนะคะ
- สวัสดีปีใหม่ครับ
- รับ ของหวาน สักหน่อยมั้ยครับ
พึ่งจะกินซาลาเปาหมูสับเสร็จมาสองลูก 555 แถมอ่านแล้วนึกภาพตามไปทีละช็อตอีกต่างหาก แต่สงสัยอย่างนึงว่าวิสัยการกินของอาจารย์ก็กินผักและผลไม้แล้วทำไมยังมีปัญหากับลำไส้อีก ตัวเองปกติกินผักเยอะแต่ผลไม้น้อยยังไม่มีปัญหาเลย ระบบขับถ่ายปกติสุขดีมาแต่เด็ก
- สวัสดีครับ
- ตอนแรกกะว่าจะไม่เขียนถึงตอนส่องกล้อง
- มาคิดได้ว่า หลายคนอาจจะได้ประโยชน์จากประสบการณ์นี้ของผม
- ตกลงรับปากครับว่า จะเขียนบรรยายแบบ exclusive สุดๆให้ โปรดติดตามตอนต่อไป
- แวะไปชม กล้วยเชื่อม ..เอ้ย..ไม่ใช่ กล้อยทอด ของป้าเหมียวมาแล้วนะครับ
- ตอนเขียนบันทึกนี่ หยุดถ่ายแล้วครับ เมื่อเช้ายังมี ทัพหลังปิดท้าย เป็นลมพายุฟู่........ เลย
- ตอนถ่ายไม่สนุกแบบนี้หรอก มันโหย..โหย
- มาโดยยาถ่ายก่อนปีใหม่แบบนี้ ผมก็ภาวนาในใจอย่างนั้นตลอดวันครับ
- ขอบคุณนะครับ
- ขอให้มีความสุข สุขภาพดีเช่นกันนะครับ
- ขอบคุณน้องซานที่เป็นห่วง
- ครือว่า..มันเป็นโรคประจำตระกูลหนะ กินผลไม้เป็นกระบุงทั้งบ้านเลยก็ยังเป็น
- ถ้าผมไม่เป็น ก็อาจถูกตัดออกจากกองมรดก เพราะโดนตั้งข้อหาจากเฮียเจ้ทั้งหลายว่า ถูกเก็บมาจากกองขยะ
- อ่านแล้วจิตนาการ
- เอ๊ะ กำลังเคลิ้ม
- คราวนี้ ลำไส้อาจารย์ก็ดบังเยื่อบุลำไส้กระจ่างใสอมชมพูกว่าที่เคย แล้วละสิครับ
- อาจารย์ทำผมใจหายวาบอีกแล้วครับ
- ใช้คำว่า กว่าเดิม ดูจะระทึกใจน้อยกว่านะครับ
- ก็ไ้ด้ ครับ
- ขออาราธนาคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้อาจารย์ผ่านเรื่องที่ทำให้โหย ระทม ระทวย ไปด้วยดีนะครับ
- ขอบพระคุณอาจารย์มากครับ
- อาจารย์ทำผม เสียว อีกแล้ว
โค้ดลับอะไรกัน ไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจ แต่ไม่กล้าถาม ; P ไว้ไปถามมะปรางดีฝ่า จะได้รู้ว่ามุกไรกัน
- มะปรางไม่กล้าบอกหรอก ๕๕๕
- มุงอะไรกันน่ะ (มุงมั่งดิ)
- เอ..คิดอีกทีนะ คนอยู่ในวงการโฆษณา ถ้าไม่รู้มุกโปรดของคุณหมอ (แฮ่ม ป้ายสีครับ ป้ายสี...) ก็จะทำให้เกิด occupational hazard ซะเปล่า ๆ
- สินค้าในหมวดต้องจับตาระวัง occupational hazard มักจะเป็นสินค้าเกี่ยวกับผิว, ผม, หน้า, ส้นเท้า หรืออื่นใด ที่เป็นระยางค์ และมิใช่ระยางค์
- สินค้าหมวดอื่น ก็มีพบประปราย ไม่บ่อย
- ด้วยเหตุผลนี้ มะปรางควรบอกซูซาน ครับ
- (จริง ๆ ไม่อยากให้บอกหรอก เวลาดูโฆษณามีมุกแนวนี้หลุดมา ก็ทำให้หัวเราะท้องแข็ง สร้างเสริมสุขภาพดีออกจะตายไป)
เพิ่งเข้ามาอ่านบันทึกค่ะ ^^ ไม่ทราบว่าอาจารย์ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง แต่ก็ขอให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดีนะคะ ^^
มีประสบการณ์เกี่ยวกับการเตรียมลำไส้ให้คนไข้ โดยการให้กินยา swiff บ่อยเลยค่ะ เมื่อก่อนเคยให้คนไข้กินแบบเพียวๆเหมือนกัน แต่ก็เจอปัญหาว่า บางคนกินแล้ว อาเจียนพร้วดเลย ต่อมาจึงทราบว่าต้องผสมน้ำ 45 cc นี่ต่อ 2 แก้ว (แบ่งครึ่งผสม) ต่อมาก็มีวิธีการกินที่ลดความทรมานลงค่ะ นั่นคือให้ผสมกับน้ำหวานเฮลบลูบอย อาจจะเป็นน้ำแดงหรือน้ำเขียว คนไข้บอกว่าถ้าหากแช่เย็นแล้วจะยิ่งกินได้ง่าย (อร่อยขึ้น) จึงมักละลายน้ำหวาน (ใส) ใส่ตู้เย็นให้เย็นเจี๊ยบๆ (แต่บางคนไม่ชอบกินของเย็นๆก็จะละลายเป็นน้ำอุ่นให้) จากนั้นก็จะผสมกับ swiff ในปริมาณ 20-25 cc ต่อน้ำหวาน 1 แก้ว (200 cc) โดยให้ทะยอยกินใน 1/2 - 1 ชม. ซึ่งปรากฏว่าคนไข้กินได้ดีขึ้น และกินได้หมดโดยไม่ต้องอาเจียนออกมา (เคยสัมภาษณ์คนกิน เขาบอกว่าเหมือนเอาอะไรมาลวกคอเลย มันทรมานมากๆ ถ้าหากกินเพียวๆ)
สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าค่ะ ขออำนาจคุณพระรัตนตรัย โปรดดลบันดาลให้อาจารย์มีสุขภาพแข็งแรงนะคะ
- โปรดติดตามตอนต่อไปครับอาจารย์ ว่า มะปรางจะทำอย่างไร
- อาจารย์กล้ามากเลยนะครับที่เอา ทุเรียน ไปเยี่ยมไข้
- โห.. คุณจูน รู้งี้ปรึกษาก่อนก็ดี
- ผมต้องกล้ำกลืนกระเดือกมันลงไป จะบอกว่ารสชาติมันเหมือนน้ำล้างส้วม ก็กลัวคนสงสัยว่าเคยรับประทานน้ำแบบนั้นมาก่อนรึไง
- มันไม่ลวกคอครับ มันบาดลึก
- ขอบคุณนะครับ
- ขอให้คุณจูนรักษาสุขภาพตัวเองด้วย
- เป็นวิธีให้กำลังใจแบบ holistic approach ของผมครับ ^ ^
- อืมม..ทั้งญาติและคนเยี่ยมพลอยได้อานิสงฆ์ไปด้วยนะครับ