...
ในคนหนึ่งคนต่างมีความคิดที่ซับซ้อนปรากฏ... เราคือผู้กำหนด หรือสร้างความซับซ้อนนี้ให้เกิดขึ้นต่อตัวเอง ความซับซ้อนมาจากความที่ไม่ลงรอยกันระหว่าง... สิ่งหนึ่งกับอีกสิ่งหนึ่ง หรืออีกหลายๆ สิ่งที่ปรากฏขึ้นในจิตใจของคนเรา และเราต่างเล่นเกมส์อยู่กับความซับซ้อนในจิตใจ อย่างที่เรารู้ตัวและไม่รู้ตัว
ความซับซ้อนที่เกิดขึ้นนี้มาจากการที่ "จิต" ของเราปรุงแต่ง...
และเปิดโอกาสให้ตนเองปรุงแต่งไปตามสิ่งที่เราได้เข้าไปสัมผัส ความสัมผัสนั้นก่อให้เกิดเป็นความสัมพันธ์เกิดขึ้นจากสิ่งที่เรามองเห็น ได้ยินเสียง ได้สัมผัส ได้ลิ้มรส ได้กลิ่น ได้รู้สึก และได้ผสมผสานเข้าไปในอารมณ์แห่งความชอบใจหรือไม่ชอบใจ ยินดีหรือไม่ยินดี... ขึ้นอยู่กับว่าสภาวะจิตเรา ณ ขณะนั้นโน้มเอียงไปทางด้านใด
หากว่าเป็นความชอบใจ ใจก็จะไถลไปทางชอบใจที่เพิ่มปริมาณมากขึ้นเรื่อยๆ และเกิดการปรุงแต่งทางความคิดที่มากขึ้นไปอีก ในความปรุงแต่งนั้นจินตนาการแห่งความคิดที่มีเก็บไว้เป็นทุน อาจจะสัมพันธ์กันได้อย่างพอดีกับความปรุงแต่งใหม่ หรืออาจจะไม่สัมพันธ์กันก็ได้
เมื่อไม่สัมพันธ์กัน...จิตก็เป็นผู้เล่นเกมต่อตนเอง ต่อสภาวะที่ภายในอันซ่อนลึกนี้ยอมรับในตัวเองไม่ได้ กลายไปเป็นกลไกที่ซับซ้อนยิ่งอันมาจากฐานที่ตนเองยอมรับในตนเองไม่ได้
"มนุษย์เราจึงได้มีความซับซ้อนในตนเองเกิดขึ้น"
เกิดเป็นการใช้กลไกป้องกันทางจิตอย่างไม่รู้สึกตัว ยิ่งหากว่าบุคคลใดมีความชาญฉลาดในตนเอง ความโน้มเอียงไปทางการปรุงแต่งจิตแห่งความซับซ้อนยิ่งมีมากขึ้นอย่างไม่รู้ตัว
การกลับมา...สู่ "ลมหายใจ" จะช่วยคลี่คลายความซับซ้อนนี้ให้เบาบางลงไปได้บ้าง...
______________________________________________________________________
บางครั้งในความซับซ้อนนี้
อาจจะมาจากบาดแผลที่เกิดทางจิตใจ
.....................................
ความซับซ้อนนี้มักมาจากปรากฏการณ์ที่เรายอมรับในตัวเราไม่ได้ตามความจริง
และเราปรารถนาที่อยากจะเป็นไปตามความคิดที่เราปรุงแต่งขึ้น
_______________________________________________________________________
ตัวอย่างเช่น...
เราอยากเป็นที่รักของใครในสังคม... ภายใต้ความคิดของเราก็ให้ข้อมูลแก่ตนเองตามการรับรู้ว่า การอยากเป็นที่รักของคนในสังคมต้องประกอบไปด้วยสิ่งนั้นสิ่งนี้ จากนั้นสมองของเราก็นำข้อมูลมาต่อกันเป็นภาพ จิตเราก็จะเป็นผู้บันทึกสิ่งนั้นไว้ และผลักให้เราดำเนินไปตามสิ่งที่ผลักดันอยู่ในใจนั้น
บางคนรู้ตัว...บางคนไม่รู้ตัว
บางคนทำไปเรื่อยๆ กลายเป็นนิสัยและพฤติกรรม และติดยึดอยู่ในสิ่งที่เป็นนิสัยและกระทำนั้น ท้ายสุดเกิดการยึดเป็น "อัตตา" ว่านี่คือ ตัวเรา นี่เป็นฉัน... ตามชื่อ ตามสัญลักษณ์ที่จิตกำหนดให้ปรากฏขึ้น
การนำพาตนเองไปสู่ความเรียบง่าย...
ความเรียบง่ายทั้งเป็นระดับหยาบ กลาง ละอียด จะช่วยขัดเกลาทางจิตใจให้บรรเทาออกไปจากความซับซ้อนที่เกิดขึ้นนี้ได้
การยอมรับต่อตนเองตามสภาพแห่งความเป็นจริงตามสิ่งที่ปรากฏ แม้ว่าการยอมรับนั้นเราอาจจะเจ็บปวด เสียใจ ทนไม่ได้ การที่เราฝืนใจอดทนยอมรับตามความจริงที่ปรากฏในใจเรานั้นก็จะเบาบางลงไป
ไม่ยึดติดในสิ่งใดใดทั้งปวงแม้แต่ร่างกายนี้ เพราะทุกอย่างล้วนเคลื่อนเข้าสู่สภาวะแห่งการเปลี่ยนแปลงแทบทั้งสิ้น
ทางออกที่ง่ายที่สุดที่พึงทำได้... คือ "ลมหายใจ" หายใจเข้ารู้ตัวว่าหายใจเข้า หายใจออกรู้ตัวว่าหายใจออก ตามรู้อยู่ที่ลมหายใจ... แม้มีสิ่งที่ปรากฏ น้อมรับต่อสิ่งที่ปรากฏด้วยใจที่นอบน้อม แล้วนำพาตนเองกลับมาที่ลมหายใจ "ความสงบ" ก็พลันปรากฏขึ้นในใจเรา แล้วความซับซ้อนจะค่อยๆ คลี่คลายลงไปด้วยใจที่สงบ... ปัญญาจะตามมาปรากฏขึ้นเพื่อให้เรามองเห็นทางออก...ของสิ่งที่มาสัมพันธ์ต่อเราได้...
ที่มาจาก Blog : http://gotoknow.org/kapoom
...
...
แวะมาเยี่ยมครับ
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
