ปลายฝนต้นหนาวใกล้มาถึงแล้ว...เมืองปายเมืองเล็กๆคงได้ต้อนรับแขกเหรื่อที่มาเยือน บ้านสวนสบายแห่งนี้ รอคอยต้อนรับทุกท่านมาสู่อ้อมอกของเมืองปายด้วยความยินดี หากเป็น Blogger ความพิเศษของการต้อนรับเพิ่มทวีคูณ
“ลมโบกโชยโปรยพลิ้วพัดพาหัวใจล่องลอยไปตาม
ใบไม้คงความงามล้อลมพัดมากิ่งไหว
หมู่ภมรร่อนบิน
เคล้าคลอเจ้าดวงดอกไม้
สกุณาโผบิน
เคียงคู่สู่คอน
เพราะที่นี่มีรักหัวใจก็พลอยเบ่งบาน
เพราะที่นี่อ่อนหวานฉันจึงได้เจอความหมาย...”
บางเสี้ยวของบทเพลง
“เพราะเธอคือรัก”
ของ อ้น ธวัชชัย
ชูเหมือน อัลบั้ม “อุ่นไอแสงตะวัน”
ฝนมาฟ้าฉ่ำ
ช่วงนี้ฝนตกค่อนข้างชุก แต่ผมชอบเพราะชุ่มฉ่ำดี ต้นไม้งาม ป่าเขียว
ใจที่ห่อเหี่ยวก็พลันสดชื่น
คุณหมอ
kmsabai โทรศัพท์มาชวนผมตั้งแต่เมื่อวันที่กลับมาจากเชียงใหม่
ชวนให้ผมไปนอนที่บ้านสวนสบายซักคืน แบบนอนคุยกันให้หายคิดถึง
และสัมผัสธรรมชาติสวยงามพิสุทธิ์ที่บ้านสวนสบายที่โอบล้อมด้วยขุนเขา
แมกไม้แห่งเมืองปาย
หมอสุพัฒน์
kmsabaiหมอหนุ่มสุรินทร์คนนี้คงตัดสินใจที่จะตั้งรกรากที่ปายแล้วกระมัง...
หลังจากที่ผมขับรถไปรับไปรับน้องหมอที่โรงพยาบาล
วันนี้ไม่มี อยู่บุญ(คำของ อ.หมอเต็มศักดิ์เทียบได้ว่า
“อยู่เวร”)
ย่ำค่ำเราขับรถไปที่บ้านสวน ระยะทางไม่ไกลจากตัวอำเภอปาย ผมคะเนคงสัก
สามสี่กิโลเมตรเห็นจะได้
ประมาณว่าฟังเพลงไม่จบเพลงก็ถึงครับ
ปายยามนี้มองไปทางไหนก็สวยไปหมด
..ผมรู้สึกรักเมืองนี้ขึ้นมาจับใจ นี่หละครับ
ยามไปไหนไกลๆกลับมาบ้านก็ไม่อยากจะไปไหนอีกเลย
เป็นความรู้สึกที่คุ้นเคย อบอุ่น
อย่างที่ไม่มีที่ไหนเหมือน
บ้านสวยสบายบ้านกลางสวนเล็กๆท่ามกลางสวนผลไม้หลากชนิด
เรียกได้ว่าเป็น “สวนสมรม”
แบบนายเม้ง บอก หรือสวน
“สัมพลำ”
ของคนสุราษฎ์
ที่บ้านสวนสบายมีทุกอย่าง กะท้อน ส้มโอ มะเฟือง มะม่วง ละมุด
อีกทั้งพืชผักกินได้อยู่เต็มสวนขนาด ๑๐ ไร่
ยังไม่ลืมความสุนทรีย์ของชีวิตบ้านสวน
ดอกไม้หลากชนิดก็พากันเบ่งบานอวดสีสัน
อากาศดีๆดอกไม้ก็พลอยยิ้มแย้มแจ่มใส
ไม่นับเจ้านกที่ขับร้องกล่อมไพรอยู่บนคบไม้
มองจากริมหน้าต่างเห็นวิวภูเขาโอบล้อมบ้านอย่างอบอุ่น
ไม่ไกลจากตรงนี้เป็นน้ำปาย แม่น้ำที่เป็นหัวใจของคนเมืองปาย
ไหลรินอยู่เงียบๆและเสรี ...แต่ยังไงก็ตามบรรยากาศที่ผมบอกเล่า
ไม่ได้ครึ่งที่ผมสัมผัสหรอกครับท่านผู้ชม...
เช้าวันนี้ตื่นขึ้นมาพร้อมเสียงปลุกของนกน้อยตัวเดิมที่คบไม้นั่น...
ที่ขับขานไม่ไกลจากบ้านสวน
เธอร้องเพลงปลุกผมตื่นนิทราเสียงไพเราะเพราะพริ้งทีเดียว
ไม่รอช้ารีบตื่นคว้ากล้องคู่ใจบันทึกภาพยามเช้ามาอวดกัน
หมอกขาวบางๆยามเช้าจุมพิตใบหญ้าอย่างตั้งใจ
อากาศรอบข้างเย็นสดชื่น...
เป็นเหมือนรางวัลชีวิต ความสวยสดของธรรมชาติ เวลาที่เดินช้าลง
ฟังเสียงหัวใจของตนเองที่ร้องร่าบอกถึงความเบิกบานใจเป็นที่สุด
เมืองที่มีวิถีชีวิตช้าๆ
Slow town เมืองปายบ้านเกิดของผม
ปลายฝนต้นหนาวใกล้มาถึงแล้ว...เมืองปายเมืองเล็กๆคงได้ต้อนรับแขกเหรื่อที่มาเยือน
บ้านสวนสบายแห่งนี้
รอคอยต้อนรับทุกท่านมาสู่อ้อมอกของเมืองปายด้วยความยินดี
หากเป็น Blogger
ความพิเศษของการต้อนรับเพิ่มทวีคูณ ติดต่อเจ้าของบ้านสวน
คุณหมอ kmsabai
ได้เลยครับแล้วเรามานั่งสบตามองเมืองปายในมุมที่สวยที่สุดด้วยกันเถอะครับ
จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
ค่ำ ๑๓ เช้า ๑๔ กย.๕๐
บ้านสวนสบาย เมืองปาย