สังเกตได้ว่าไม่ว่าปัญหาไหนๆที่เกิดขึ้นปัจจุบัน จำเลยที่ถูกพาดพิงถึงคือ "ระบบการศึกษา" เรามักพูดถึงการศึกษาที่คับแคบ ระบบการศึกษาที่ทำให้วิถีชีวิตผู้คนเปลี่ยนไปจากเอื้ออาทรกลายเป็นต่อสู้ แข่งขัน มุ่งการต่อสู้เพื่อไขว่คว้าการเป็นที่หนึ่ง ความใยดีต่อคนรอบข้างถูกลืมด้วยการถูกลดความสำคัญ และที่น่าเป็นห่วงก็คือ นักการศึกษาที่ช่วยกันร่างนโยบายและผู้รับนโยบายดูเหมือนไม่อินังขังขอบกับผลลัพธ์เหล่านี้อย่างที่ควรจะเป็น
ผมมีโอกาสไปเป็น facilitator ให้กับกรมอนามัยในครั้งหนึ่งไม่นานมานี้ กลุ่มเป้าหมายเป็นผู้บริหารโรงเรียนจากหลากสถานที่ทั่วประเทศ ในการถอดบทเรียนในเวทีครั้งนั้นผมเห็นความพยายามเชื่อมความความรู้กระแสหลักกับความรู้ท้องถิ่นผ่านกิจกรรมการเรียนการสอนของโรงเรียน(เกือบทุกโรงเรียน) มีศัพท์ที่คุ้นเคย อาทิเช่น เศรษฐกิจพอเพียง,หลักสูตรท้องถิ่น ถูกกล่าวอ้างบ่อยๆในเวทีถอดบทเรียน หากมองไปลึกๆถึงขั้นดำเนินการโรงเรียนส่วนใหญ่ยังไม่สามารถเชื่อมได้เป็นเนื้อเดียวกับชุมชน และดูเหมือนว่าขาดการศึกษาบริบทชุมชนอย่างแท้จริง อีกทั้ง "ไม่เข้าใจ และไม่เข้าถึง" รวมถึง "เพิกเฉย"ทำให้การดำเนินการมุ่งตอบสนองนโยบายตามกระแสมากกว่าผลประโยชน์ชุมชน ...การประเมินผลจึงเป็นเหมือนภาพลวงตา ผ่านรายงานที่มองไม่เห็นของจริง นี่เป็นข้อสังเกตของผมเอง ในเวลาแลกเปลี่ยนกันไม่นานนัก
ปรากฏการณ์การแข่งขันเพื่อความเป็นเลิศทางวิชาการ ระบบการศึกษาทำให้ทั้งคนสอน และคนเรียนใน "โรงสอน" บกพร่องความสุข บรรยากาศการเรียนรู้จึงขึงเครียด ผลผลิตจากโรงสอนเราก็ได้เด็กที่เครียดๆ มุ่งเอาชนะ เน้นความเป็นปัจเจกมากกว่าส่วนรวม หลงลืมความเอื้ออาทรที่เป็นส่วนหนึ่งและจุดแข็งของสังคมดั้งเดิมของเรา
แต่ยังไม่สิ้นหวัง...เมืองไทยยังมีสิ่งดีๆในแวดวงการศึกษาให้เห็น
ไม่ไกลจากกรุงเทพฯ ออกไปทางนนทบุรี ผ่าน อ.ลาดหลุมแก้ว ทะลุไปยัง อ.สองพี่น้อง จ.สุพรรณ ไปยังบ้านน้องจิราภรณ์ กาญจนสุพรรณ (น้องจิ) เพื่อเข้าร่วมทำบุญครบ ๑๐๐ วันคุณพ่อและน้องสาวของน้องจิ
บรรยากาศชนบทและน้ำใจของคนที่นั่น ทำให้เรารู้สึกอบอุ่นเสมือนญาติ ส่วนหนึ่งของงานบุญครั้งนี้ จะมีการประชันเพลงอีแซวของเด็กๆโรงเรียนบางลี่วิทยาด้วย ลือลั่นมามากกับชื่อเสียงของความสามารถของเด็กจากโรงเรียนนี้ ที่สำคัญมีน้องจิ เป็น Blogger รุ่นเยาว์ของ Gotoknow อีกทั้งยังมี คุณครูพิสูจน์ คุณครูผู้สร้างและเปี่ยมไปด้วยจิตวิญญาณของความเป็นครู
ผมมีโอกาสดีที่ได้เจอทั้งสองท่าน อีกทั้งได้ชมกิจกรรมดีๆที่เป็นความภาคภูมิใจของโรงเรียนบางลี่ เป็นความภาคภูมิใจของคนสองพี่น้อง ห้วงเวลาที่ได้ชมการประชันเพลงอีแซว ผมเห็นความรักกรุ่นกระจาย ผมเห็นความภาคภูมิใจของคนท้องถิ่น และผมเห็นความรักระหว่างคุณครูกับศิษย์
เรียกได้ว่าเป็นครั้งแรกที่ผมมีโอกาสได้ชมการแสดงเพลงอีแซวแบบใกล้ชิด ซึ่งบ้านผมที่เหนือไม่มี และการแสดงต้องใช้ไหวพริบปฏิภาณอย่างยิ่งยวด ทั้งร้อง ด้นสด การร่ายรำ การตอบโต้แบบฉับพลัน พวกเขาทำได้และทำได้ดี ผมและญาติๆจาก gotoknow ยิ้มแก้มแทบปริ บางท่านก็น้ำตาไหลรื้น ด้วยความตื้นตันใจ
หากเรามองวิถีการการแข่งขันที่เป็นบ้าเป็นหลังของโอเน็ต เอเน็ต วิกฤตการณ์ความล้มเหลวของภาคการศึกษา แล้วหันกลับมาดูเนื้อแท้ของการศึกษาที่ควรจะเป็นเช่น "บางลี่วิทยา" ภาพของน้องๆเด็กนักเรียนยิ้มแย้ม มีเวทีแสดงออกที่เหมาะสม มีส่วนผสมของความรัก ความภาคภูมิใจในถิ่นเกิด บรรยากาศการเรียนรู้ที่มีความสุขของพวกเขา คือความสำเร็จของทั้งการศึกษาและชุมชนที่นั่น
ผมมองว่าที่นี่เป็นหนึ่งในโรงเรียนต้นแบบที่เป็น Best Practice ในหลายๆเรื่อง ทั้งคุณครูต้นแบบที่หายากแบบคุณครูพิสูจน์ เยาวชนคนเก่งแบบน้องจิและเพื่อนๆ ทั้งหมดที่กล่าวถึงเป็น "ความดี ความจริง ความงาม" บนเส้นทางการศึกษาที่อำเภอสองพี่น้อง
ขอชื่นชมด้วยความจริงใจและขอให้กำลังใจบนเส้นทางสร้างสรรค์สังคมของทุกท่านต่อไป
มาร่วมชื่นชม ตอนนี้ถึงไหนแล้วครับ
สวัสดีค่ะคุณเอก
* ตามมาชื่นชมน้องสาว(จิ)คนเล็ก
* เห็นด้วยกับท่านพี่ดร. ขจิต ค่ะ
* การศึกษาควรเปิดกว้าง แตกต่างไปตามสภาพพื้นที่และความสนใจส่วนบุคคล
* คุณเอกถึงหาดใหญ่หรือยังคะ
ชีพจรลงเท้าจังนะคะ ช่วงนี้ น่าอิจฉา หุ หุ
* ยังไงก็ มีความสุขกับทุกกิจกรรมนะคะ
สวัสดีเจ้าค่ะ พี่เอก สุดหล่อ
พี่เอก ชื่อหนูเขียน จิราภรณ์คะ ไม่ใช่ จิราพร 555++....ทำไมไม่มีรูปหนูกับพี่เอกมั่งอ่ะ...โห อุตส่าห์ถ่ายรูปกับคนหล่อ แต่หนูเหมือนผีเลย 5555++...ขอบคุณที่มาเที่ยวสุพรรณและแวะมาชมเพลงอีแซวบ้านหนูเจ้าค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ----> น้องจิ ^_^
ตามมาชื่นชมค่ะทั้งครู ทั้งลูกศิษย์ น่าทึ่ง น่าส่งเสริม
พี่เอกสบายดีนะคะ
มาชื่นชมด้วยคนค่ะ
เป็นตัวอย่างที่ดีเชียวค่ะ
สวัสดีค่ะคุณเอก
ที่โรงเรียนบางลี่วิทยา ไม่ถูกจัดเป็น "โรงสอน" แน่นอนค่ะ ทั้งครูพิสูจน์ ทั้งครูพี่พรรณา แม้กระทั่งท่าน ผ.อ.ประจักษ์ ล้วนแต่มุ่งมั่นปั้นดาวแห่งบางลี่เพื่อสร้างสรรค์สังคมชุมชนนั้นๆ จริงๆ นับถือเลยล่ะค่ะ
ขอบคุณที่บันทึกเรื่องนี้ให้อ่าน น่าชื่นชมจริงๆ
เป็นไงบ้างเอก สบายดีนะ ไปภูเก็ตด้วยหรือเปล่า
มาเยียมและติดตามกิจกรรมพี่เอกและน้องจิ น่ารักทั้งคู่ค่ะ ถึงหน้าตาจะเปป็นอย่างไร
แต่มองเห็นได้ถึงภายใน เป็นความดี ความงามและความประทับใจค่ะ
ร่วมชื่นชมความสำเร็จของการจัดการศึกษา (ที่มีไม่มาก)
สวัสดีค่ะพี่เอก
ไปเห็นกับตามาแล้วจึงเชื่อว่าเป็นอย่างนั้นจริงๆ
ชื่นชมกับชาวบางลี่ค่ะ
และอีกอย่างที่ดีใจ คือได้เจอพี่เอกตัวเป็นๆ ด้วยเป็นครั้งแรก
ถึงแม้จะไม่ค่อยได้คุยกัน แต่ก็ดีใจอย่างที่สุดค่ะ
รักษาสุขภาพนะคะ
สวัสดีครับ อ.ขจิต ฝอยทอง
ผมมีโอกาสได้คุยกับคุณแม่น้องจิ ท่านบอกว่า เสียดายที่ ดร.ขจิต ไม่มา
ผมดูตามป้ายบอกระยะทาง จากสองพี่น้องไปเมืองกาญจน์ไม่ไกลเลยนะครับ ไม่ถึงร้อยกิโล
ทราบมาว่าอาจารย์ขจิตเร่งทำ thesis ก็ขอให้สำเร็จ และยอดเยี่ยม สมดังตั้งใจนะครับผม
สวัสดีครับ พี่สิทธิรักษ์
ตอนนี้มาอยู่หาดใหญ่ครับ ตั้งใจว่าอยากชมราตรีของเมืองหาดใหญ่ ช่วงเช้าหลังจากลงเครื่องเสร็จก็ตรงไป อ.จะนะ เลย ได้เรียนรู้ประสบการณ์ผ่านการพูดคุยกับผู้คนที่นี่ จะนำมาเสนอใน gotoknow อีกครั้งครับ
สวัสดีครับ อ.อาลัม
เป็นความประทับใจที่อยากถ่ายทอดให้ทุกคนได้รับรู้ครับ ...กว่าจะปั้นเด็กๆมาถึงวันนี้ คุณครูต้องใช้พลังใจ พลังกาย และอุดมการณ์มากมาย
การเรียนรู้ที่ไพศาล ควรเป็นการเรียนรู้ที่มีความสุข ไม่แปลกแยกกับชุมชน อย่างที่ บางลี่วิทยาทำ
ขอชื่นชมครับ
สวัสดีครับน้องเอก
มีเวลาแวะไปภูเก็ตไหมเนี่ย
มาชื่นชมกับบางลี่วิทยาที่มีครูดีและศิษย์ดี ครับ
ขอขอบคุณ...สำหรับบันทึก...ที่ให้กำลังใจ..พวกเราชาวบางลี่วิทยา..ผอ.ประจักษ์ ครูพิสูจน์ ครูพรรณา และครูอาจารย์บางลี่วิทยา..จะพยายาม..สร้างลูกศิษย์ อย่างน้องจิ....ต่อไป...คนเก่ง..คงหาไม่ยากแต่คนที่..เก่งและมีน้ำใจ..อย่างน้องจิ..หาไม่ง่ายนัก...โดยเฉพาะเด็กที่มีจิตใจรักความเป็นไทย...รู้ไอที..เธอไม่ใช่คนหัวโบราณคร่ำครึ..ไม่ใช่คนหลงอารยธรรมตะวันตก น้องจิ..สนใจคอมพิวเตอร์ รู้จักพัฒนาความรู้ ไอ ที แต่เธอชอบดนตรีไทย รักเพลงอีแซว ร้องเพลงพื้นบ้านได้นับ ๑๐ ชนิด เล่นดนตรีไทยได้เกือบทุกชนิด เป็นนักเขียน นักร้อง นักพูด นักกลอน ผมสอนเด็กมาหลายรุ่น...หาแบบเธอไม่ค่อยพบ...จะเรียกว่า เด็กอัจฉริยะ ก็ได้ ผมไม่อยากจะชมเธอมาก...เพราะผมรู้ว่า...เธอบ้ายอเสียด้วย..ลูกสาวของผมคนนี้..ผมรักเธอมากครับ..โดยเฉพาะตอนที่เธอต้องสูญเสียคนที่เธอรัก...ห่วงเธอจริงๆ
สวัสดีค่ะ..อาจารย์เอก
ร่วมชื่นชมกับความสำเร็จของการจัดการศึกษาของโรงเรียนบางลี่วิทยาค่ะ
ทุก ๆ ท่านที่อยู่เบื้องหลังของความสำเร็จ..รวมทั้งน้องจิ..เด็กอัจฉริยะที่น่ารัก ที่สามารถนำ "ความเป็นท้องถิ่น..สู่สากล" ได้ตามเป้าหมายของการศึกษา
เคยได้ฟังและเห็นน้องจิร้องเพลงอีแซว..และเพลงพื้นบ้านอีกหลาย ๆ ประเภทแบบติดเวที..ที่งานมหัศจรรย์เด็กไทย..สุดยอดค่ะ..
เป็นมุมหนึ่งของความสำเร็จ..ของการจัดการศึกษา หากเราจะมองในเชิงบวก..เพราะมีอีกหลายมุมค่ะ..เหมือนที่อาจารย์เอกพบ..ที่ยังคงต้องออกแรงกันอีกเยอะค่ะ..
โรงเรียนบางลี่ทำได้อย่างน่าชื่นชม..ในการนำความเป็นท้องถิ่นที่โดดเด่นของจังหวัดสุพรรณบุรี..ออกสู่สายตาของผู้ชมได้อย่างไม่มีที่ติ..ที่สามารถเป็นตัวอย่างได้อย่างยอดเยี่ยมเชียวค่ะ..
ปรบมือให้ดัง ๆ ค่ะ..
คุณpoo
ผมมาถึงหาดใหญ่วานแล้วครับ บรรยากาศที่นี่ดี ชุ่มชื้นด้วยฝนที่ตกมาก่อนหน้านี้ อากาศดีเชียวครับ
ด้วยงานที่พาไป มีเรื่องราวที่น่าสนใจอีกหลายประเด็น แล้วรอติดตามนะครับ
ผมแก้ไขชื่อที่ผิดแล้ว ต้องขออภัยอย่างยิ่ง ส่วนรูปก็นำมาโชว์แล้ว ดูแล้วแตกต่างกันมาก คนหนึ่งหน้ามันเยิ้มเพราะเดินทางมาเหนื่อย อีกคนหนึ่งหน้าขาวผ่องดั่งไข่ปอก
ชมพู่ที่เอามาเลี้ยงอร่อยดีครับ แต่เค็มไปหน่อยนะครับ :))
สวัสดีครับคุณครูรักษ์rak-na
คุณครูหัวใจติดปีกหัวใจติดปีก
และพี่ศศินันท์Sasinanda
มาร่วมชื่นชม คนดี คนเก่ง ของสังคมเราครับ ท่านเหล่านี้สมควรได้รับการยกย่องอย่างยิ่งในสังคมที่กำลังวิกฤติไปด้วยปัญหาต่างๆ มีสิ่งๆดีทำให้เราได้ชื่นใจ เป็นเรื่องที่ดี
ให้กำลังใจทุกท่านคนดีครับ
///น้องหัวใจติดปีก- - -พี่เอกสบายดีครับ เดินทางบ่อยๆช่วงนี้ ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติ
ครูแอนLioness_ann
ครับ
ผมคุยกับลุงเอกหลายครั้ง ท่านบอกว่า โรงเรียนเล็กๆที่ สุพรรณฯ สามารถทำชื่อเสียงให้ติดระดับประเทศได้อย่างน่าชื่นชม เราไม่ได้เห็นความเครียดของเด็กและครู แต่เราเห็นความสุข เราเห็นการย้อนรอยภูมิปัญยามาใช้ในการเรียนการสอนได้เป็นอย่างดี
โรงเรียนและบุคลากร รวมถึง นร. บางลี่วิทยา สมควรอย่างยิ่งในการได้รับการเชิดชูเกียรตินี้
พี่ครูสุ แซ่เฮ
ไปภูเก็ตผมยังไม่แน่ใจครับ ผมจะบินกลับ กทม.วันที่ ๒๕ จากนั้น ผมมีนัดคุยเรื่องงานกับเพื่อนต่อ ยังไม่แน่ใจเรื่องเวลาครับ แต่ใจผมนั้นไปก่อนแล้ว
หากไปไม่ได้ผมฝากกอดทุกท่านด้วยนะครับ ฝากใจไปกอดนะครับผม
ขอบคุณครับ พี่อุบล จ๋วงพานิช
กิจกรรมพี่เอก ล้วนแต่สนุกสนานเฮฮาเอามาแลกเปลี่ยนกันครับ ส่วน ทำบุญ ๑๐๐ วันพ่อและน้องสาวน้องจินั้น ผมตั้งใจไปครับ เพื่อไปให้กำลังใจน้องที่เขาเข้มแข็งมาโดยตลอด
และไปแล้วมีความสุขกับกิจกรรมที่ได้เรียนรู้ครับ
อาจารย์เป็นหนึ่งใน คนทำงานเพื่อสังคม เพื่อสร้างสิ่งดีๆให้เกิดขึ้นกับสังคมเรา ผมขอให้กำลังใจนะครับผม
ครูมิมมะขามอ่อน/ครูมิม
ต้องขออภัยเช่นกันครับ ที่ไม่ค่อยได้คุยกับครูมิม ที่ผมนิ่งๆเพราะผมเขินครับ
ดีใจที่ได้พบ ได้เจอ Gotoknow อบอุ่นเสมอๆครับ
ให้กำลังใจครูด้วยนะครับ
พี่ ขจิต ฝอยทอง
ให้กำลังใจในการปั่นงานครับ ขอให้สำเร็จๆครับผม
ผมบินกลับ ๒๕ ไปยัง กทม.ครับ และ หลังจากนั้นผมมีงานที่ต้องคุยกับเพื่อน ยังไม่แน่ใจว่าจะปลีกตัวไปภูเก็ตได้หรือไม่ เห็นโปรแกรมแล้ว ผมอยากไปมาก ๆ ทั้งพ่อสุทธินันท์ และ ลุงเอก ก็อยากให้ผมไปครับ
ผมขอดูวันใกล้ๆก่อนนะครับ หากปลีกตัวได้ ผมจะไปในทันทีครับ คิดถึงเพื่อน พี่ ทุกท่านครับ
ครูพิสูจน์
ด้วยผลงานเป็นที่ประจักษ์ ทั้งการอ่านผ่านบันทึกมานาน และได้มีโอกาสได้เร่วมเรียนรู้กับครูและลูกศิษย์
ผมสังเกตว่าครูมีความสุขมาก ลูกศิษย์ก็รักครูมากด้วยเช่นกัน
สิ่งที่ครูได้ทำคือ การทุ่มเท ชีวิต และจิตวิญญาณในการสร้างสรรค์ ช่วยเด็ก และเป็นต้นแบบของการศึกษาไทย
น่าชื่นชมและน่ายกย่องครูดีในดวงใจท่านนี้มากๆครับ
ขอให้กำลังใจครูเสมอๆครับผม
สวัสดีครับ พี่วัชราภรณ์ วัตรสุข
ในแวดวงการศึกษามีสิ่งดีๆให้เราได้ชื่นชม แต่หลายๆครั้งที่สิ่งดีๆเหล่านั้นไม่มีโอกาสได้นำเสนอ เผยแพร่ให้ทุกคนได้เรียนรู้ร่วมกัน
กรณี บางลี่วิทยา นั้นเราไม่ต้องประเมินอะไรมาก แค่ได้เห็น ได้สัมผัส เราก็ทราบว่า นี่คือของจริง
เบื้องหลังนั้นเขาทุ่มเทอย่างหนักหน่วงขนาดไหน กว่าจะมาเป็นวันนี้ ...น่าชื่นชมมากๆครับ
"ร่วมชื่นชมกับความสำเร็จของการจัดการศึกษาของโรงเรียนบางลี่วิทยา
ทุก ๆ ท่านที่อยู่เบื้องหลังของความสำเร็จ..รวมทั้งน้องจิ..เด็กอัจฉริยะที่น่ารัก ที่สามารถนำ "ความเป็นท้องถิ่น..สู่สากล" ได้ตามเป้าหมายของการศึกษา"
ขอบคุณพี่วัชราภรณ์ และเช่นเดียวกัน ผมขอให้กำลังใจนักการศึกษาให้พี่ได้ช่วย ผลักดันสิ่งดีๆเหล่านี้ให้เกิดขึ้นในสังคมของเรา
หวัดดีครับคุณเอก ช่วงนี้เดินทางบ่อยนะครับเห็นด้วยครับกับเรื่องโรงเรียน
เพราะทุกวันนี้โรงเรียนเหมือนโรงงานเข้าไปทุกวันเป็นโรงผลิตสินค้าหรือเปล่าไม่ทราบ นักเรียนอยู่โรงเรียนตั้งแต่เช้ายันเย็นเป็นสิบๆ ปี ทุกอย่างเป็นวัฏจักรเหมือนเดิม จนกลายเป็นนิสัยครับเช้าเข้าโรงเรียนเย็นผู้ปกครองมารับ แล้วก็ยังคงต้องเป็นเช่นนี้ตลอดไป ที่นี่..................ปทท.
ผมขอขอบคุณ..อีกครั้ง..สำหรับน้องเอก..ที่ช่วยเผยแพร่..ให้กำลังใจพวกเรา..และขอขอบคุณ...ทุกๆความเห็น..ในบันทึก..ของน้องเอกนี้..กำลังใจที่ให้พวกเรายากจะ..ลืม..และมีค่ากว่าทรัพย์สินอันเป็นวัตถุใดๆ.และยิ่งทำให้พวกเราต้องพยายามรักษา..สิ่งดีๆที่ท่านให้กำลังใจมา..และสร้างเสริม..สืบทอดต่อไป