ชีวิตไต่ระดับความสูง..."ดอยวาวี" ถิ่นสวรรค์
ผมเดินทางขึ้นเหนือในครั้งที่สอง จุดหมายของเรายังเป็นที่เชียงรายเช่นเดิม ครั้งนี้พาพี่น้องอาจารย์จาก สำนักสันติวิธีและธรรมาภิบาล สถาบันพระปกเกล้าร่วมเดินทางเข้าพื้นที่ด้วยรวม ๔ ชีวิตพร้อมกับผม
สี่หนุ่มสถาบันพระปกเกล้า- - - life is journey
ด้วยความถนัดในพื้นที่ชาวดอยแบบผม ก็ได้หน้าที่ผู้ประสานงานไปอีกหนึ่งตำแหน่ง ความสนใจหลักเรามุ่งไปที่ กลุ่มชาติพันธ์ อาข่า และลีซู ครั้งนี้เป็นการลงพื้นที่ “บ้านลีซูดอยล้าน” ใกล้ดอยวาวี โดยมี คุณวิวัฒน์ ตาหมี่ หนุ่มใหญ่ชาวลีซูเป็นเจ้าของบ้านคอยให้รายละเอียดและอำนวยความสะดวก
 |
|
|
คุณวิวัฒน์ ตาหมี่
(ผู้ประสานงาน กลุ่มชาติพันธุ์ลีซู) Navigator ในครั้งนี้
|
ระยะทางบนดอย จำเป็นต้องใช้พาหนะที่ลุยได้ ก่อนที่เราจะเดินทางไปเชียงราย ได้ติดต่อรถเช่า ผมเลือกเอารถ ขับเคลื่อนสี่ล้อ ขอแบบกึ่งซิตี้ และให้สะดวกกับการเดินทางทั้งทางราบและทางบนดอย ทางบริษัทรถเช่าแนะนำ มิตซูบิชิ ไทรทัน โดยทางบริษัทจะนำรถมารอรับเราที่สนามบินเชียงราย เมื่อเห็นรถและสมรรถนะแล้วไม่ผิดหวัง
หลังจากที่ลงเครื่อง พวกเราพากันไปที่ ร้านกาแฟ จุดนัดพบเดิมทีเราต้องแวะทุกครั้งที่ไปเยือนเชียงราย “ร้านกาแฟดอยช้าง” เพื่อนั่ง "ทบทวนภารกิจ" ก่อนที่จะลงพื้นที่ พร้อมกับ ชี้แจงรายละเอียด พร้อมประเด็นทั้งหมดที่เราจะเข้าไปเรียนรู้ในพื้นที่ ที่นี่เองเรานัดพบ คุณวิวัฒน์ ที่นี่ด้วย …เมื่อทุกอย่างพร้อม เราก็เตรียมตัวออกเดินทาง โดยก่อนขึ้นดอยต้องหาซื้อเสบียงกันก่อน ทั้งอาหารและของฝากสำหรับผู้เข้าร่วมเวทีบนดอย
ระยะทาง จาก อ.เมืองเชียงราย จนถึง บ้านลีซูดอยล้าน ไม่ไกลมาก เดินทางประมาณ ๖๐ กม. ทางบนดอยอาจจะลาดชันบ้าง ที่ระดับความสูงประมาณ ๑,๒๐๐ เมตร จากระดับน้ำทะเล ทางออพโรด ทำให้บรรยากาศการเดินทางไม่น่าเบื่อ ระหว่างก็เพลิดเพลินไปกับดอกไม้ป่าสวยๆ ตามราวป่า (ดอกเสี้ยว) และพักผ่อนถ่ายภาพกับวิวสวยๆริมทาง งานนี้มีแต่นายแบบครับ
จากปากทาง อ.แม่สรวย จนถึงดอยล้าน เป็นถนนเลียบเขา ประมาณ ๑๐ กว่ากิโลเมตรก็ถึงจุดหมาย เส้นทางสะดวกสบาย แดดจัดแต่กลับไม่ร้อนอย่างที่คิด ...
และจากดอยล้าน ไม่ไกลจากที่นี่ เราก็ไปถึงดอยวาวีได้ โดยไม่ไกลนักเช่นกัน มีทางลัดประมาณ ๖ กม. แต่เส้นทางยังลำบาก เป็นถนนดินแดง ผมคะเนจากรถเราที่ขับแล้ว ไปได้สบายมาก อีกทั้ง พขร.มือ ๑ ของเรา (อ.ศุภณัฐ) ก็ยังยิ้มสู้ ทำให้ พขร.มือ ๒ แบบผมไม่มีโอกาสได้แสดงฝีมือบ้าง...ถนนค่อนข้างลำบากเลยทีเดียวครับ เราค่อยๆวิ่งไปแบบช้าๆ ไต่ระดับชั้นความสูงของเส้นทางภูเขาไปเรื่อยๆ
ผมเคยมาเป็นวิทยากรกระบวนการให้กับ สำนักวิจัยและพัฒนาพื้นที่สูงโครงการหลวง ที่วาวี มาครั้งหนึ่ง และเจ้าหน้าที่ที่นั่นก็ค่อนข้างคุ้นเคยกันดี ทางคุณแขกจากโครงการหลวงเชียงใหม่ได้ประสานไปยัง คุณแซมและคุณหนึ่ง (จนท.โครงการหลวงที่วาวี) ว่าผมและคณะจะเข้าไปเยี่ยมถึงสำนักงาน...ผมตั้งใจว่าจะนำทีมงานไปเยือนพื้นที่ธรรมชาติ สวยๆที่วาวี ที่นี่สวยมาก อากาศดี ที่สำคัญมีดอกไม้สวยๆ วิวภูเขาที่น่าประทับใจ หากเรามาเยือนวาวีช่วงปลายธันวาคม เราก็จะสัมผัสความสวยงามของธรรมชาติที่นี่ คือ ช่วงที่ดอกซากุระเมืองไทย(นางพญาเสือโคร่ง) บานสะพรั่งไปทั่วขุนเขา หนึ่งปีมีครั้งเดียว ครับ
จริงๆแล้ว ประเด็นของพื้นที่ที่นี่นอกจาก ทุนทางธรรมชาติที่สวยงามแล้ว ผมมองว่า การอยู่ร่วมกันอย่างสมานฉันท์ของพี่น้องกลุ่มชาติพันธุ์ที่นี่ ทั้ง ชาวอาข่า ลาหู่ และลีซู ก็น่าสนใจไม่แพ้กัน ไม่แน่ว่าการเดินทางไปเชียงรายในครั้งต่อไป วาวี น่าจะเป็นอีกสถานที่หนึ่งที่ผมและทีมงานควรที่จะเข้ามาเรียนรู้ในกระบวนการ การจัดการความขัดแย้ง กระบวนการแก้ไขปัญหาท่ามกลางความหลากหลาย ที่วาวี
ที่วาวี ...มีจุดชมวิวที่สวยงาม เราสามารถมองเห็นทิวทัศน์ ภูเขา หมู่บ้านขาวเขา แบบ ๓๖๐ องศา และดอกไม้เมืองหนาวที่นี่สวยงามแปลกตา ใบเมเปิลสวยๆ และดอกไม้ที่ผมตั้งใจจะนำมาให้ชมก็คือ ท้อดอก ที่ปลูกไว้ชมดอก ผมชอบกลีบดอกที่อ่อนหวาน หลายชั้นของเธอครับ สวยแปลกตา และที่สำคัญหาชมยากครับ ส่วนใหญ่ดอกท้อก็จะมีชั้นเดียว
บันทึกนี้ตั้งใจจะนำเข้าสู่การเรียนรู้ ในพื้นที่ บ้านลีซูดอยล้าน อ.แม่สรวย จ.เชียงราย แต่ก็เขียนบรรยาย บรรยากาศภาพการเดินทางจนละเอียด แต่นี่ก็เป็นธรรมดาของรูปแบบการเขียนของผมครับ การเดินทางก็เป็นการเรียนรู้อย่างหนึ่ง โดยเฉพาะการเรียนรู้ที่มีความสุข กับประสบการณ์ที่แปลกใหม่ ผมยินดีอย่างยิ่งและมีความสุขที่จะแบ่งปันเรื่องราวเหล่านี้ให้กับทุกคน
จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
๒๐ ก.พ.๕๒
นนทบุรี
ความเห็น (30)
วิวที่ดอยวาวีสวยไหมค่ะ ดิฉันอยู่ที่เชียงใหม่ยังไม่มีโอกาสได้ไปเที่ยวน่าจะมีรูปให้ดูมากกว่านี้นะคะ
"เมื่อถึงจุด ๆ หนึ่งของชีวิต การเดินทางแห่งขุนเขา คือ ความสุขที่แท้จริง" ... ไม่มีใครกล่าวครับ แต่ผมกล่าวเอง อิ อิ :)
ขอบคุณสำหรับที่นำทาง
สวัสดีครับ คุณจันทร์เจ้าขา The moon
มีรูปภาพสวยๆเยอะครับ กำลังทะยอยนำลงมาให้ชมเรื่อยๆครับ
เข้าไปชมดอกไม้สวยๆที่บันทึกนี้ครับ พร่างพราวฟ้า กระจ่างตา ดอกไม้ป่าเมืองเหนือ
การเดินทาง แห่งขุนเขา
สูงพอที่สามารถมองเห็นสรรพสิ่ง
ความหมายโดยนัย ผมก็คิดไปถึงว่า ในวันหนึ่งปัญญาเราแก่กล้าขึ้น ปัญหาก็ใช้พลังของปัญญา ฝ่าฟันไป ความสุขเกิดขึ้นจาก การรู้เหตุ การรู้ผล และตระหนักว่า เมื่อมันมีได้ ก็ดับไปเองได้
ขอบคุณครับ :)
ชอบ แอ็ค ซ้ายสุด เจ้า อ้าย เอก
แวะเชียงใหม่เมื่อไหร่ส่งเสียงด้วยนะครับพี่...
ชีวิตเอกเขนก
ชีวิตคือการเดินทาง
สุข ทุกข์ คู่กันเสมอแล้วแต่มุมมอง
ขอบคุณมากสำหรับมุมมอง ....
การเรียนรู้ที่มีความสุข กับประสบการณ์ที่แปลกใหม่
ผมแวะมาไต่ระดับความสูง ด้วยคน ครับ
ขอบคุณครับ
@ การเขียนบรรยาย บรรยากาศภาพการเดินทางละเอียดยิบ...
@ นับถือ...ส่วนตัวแล้วคงต้องฝึกวิทยายุทธ(เขียน)อีกเยอะ..
@ ส่วน.....(จุดๆๆ) คงเป็นเพราะความเกรงใจอย่างยิ่งยวดกระมัง
@ ไว้เมื่อเวลานั้นมาถึง จะขออนุญาตรบกวนอีกครั้ง...ขอบพระคุณล่วงหน้าครับ
สวัสดีอีกครั้งคะพี่เอก
มายืนยันว่าดอยวาวี สวยจริงๆค่ะ
พืชพรรณมากมี
กลุ่มชาติพันธ์ก็หลากหลาย
ชาวบ้านน่ารัก สาวๆสวย
เหล้าข้าวโพด สุดแรง อิอิ
ไม่รู้พ่อเค้าหรอกให้ดื่มหรือเปล่า
บอกว่าเป็นธรรมเนียม ต้องทานเหล้า... แต่มึนค่ะ
(แก้วเล็กๆแก้วเดียวเอง ไม่ไหวจนต้อง...)
ขอบคุณค่ะมีความสุขกับการทำงานนะคะ ^_^
ได้ฟังเพลงดอยวาวีไหมครับ...
น้องชายผม "โกไข่" แต่งให้ดอยวาวีเป็นพิเศษ ทราบว่าเจ้าหน้าที่เขาซาบซึ้งกับเพลงนี้ทุกคนครับ..
ขอบคุณที่คุณหมอมีเวลานำเรื่องราวมาแบ่งปันให้ชม(เหมือนได้ไปด้วยเลยค่ะ) ทั้งๆที่คุณหมอมีภาระกิจมากมาย เอาเวลาไหนมาเขียนน๊า???
*****ภาพประทับใจมากค่ะ ภาพพื้นเขียวนั่นสุดยอดเลย ว่าแต่ 1 ใน 4 คน ใครเป็นพระเอกในภาพละคะ
***ภาพกระโดด ชอบคนกลางมากเลยค่ะ สงสัย จะชอบนั่งสมาธิ.. อิอิ
**ดอกท้อหลายชั้น แต่เบียร์ขอ ท้อแค่ชั้นเดียวดีกว่า เด๋ยวเหนื่อย
*ขอบคุณคุณหมอมากนะคะ จะรอชม ทริป กลันตัน นะคะ
น้อง
ครูใหม่บ้านน้ำจุน นั่น...เป็นท่าเด็ดของ บรรดา อาจารย์ จาก พระปกเกล้า ส่วนผมเป็นผู้กำกับและกดชัตเตอร์ครับ...
:)
ดูไปขำไป ทำได้ไงก็ไม่รู้นะครับ
น้อง ขุน "ย่ามแดง"
ผมกำลังพิจารณา กลุ่มชาติพันธุ์ ปกาเกอญอ และ ม้ง ที่เชียงใหม่ครับ..คิดว่า ต้องสลับพื้นที่ไปมาระหว่าง เชียงใหม่ เชียงราย เผลอๆก็ไปถึง เมืองปายบ้านของผม
ไปเชียงใหม่ ...จะโทรไปทักทายครับ อย่างน้อยทานข้าวด้วยกันสักมื้อก็ยังดีนะครับ
เรียนหนักไหมครับ...พี่ให้กำลังใจนะครับ สู้ๆ
สวัสดีครับ เอก "ชีวิตเอกเขนก"
ยินดีครับ...ที่มาเยี่ยม มีโอกาสลองเขียนบันทึกเล่าประสบการณ์นายบ้างนะครับ :)
สวัสดีค่ะ พี่ชายเอกผู้น่ารัก....
ขอเป็นกำลังใจให้ในการ...สร้างสรรค์สิ่งดีดี เพื่อสังคม....
ขอให้พี่เอกมีความสุขมากๆนะค่ะ...
สวัสดีครับพี่จตุพร
ชอบภาพฟ้าเขียวจังเลยครับ น่ารักดี กับภาพสามคนกระโดดด้วย ดูเป็นทริปที่น่าสนุกมาก อิอิ ผมสนใจระหว่างทางมากพอๆกับจุดหมายครับ ไปเที่ยวกันเถอะเรา ฟิ๊วววว!
ว่าแต่ว่าผมก็นึกอิจฉาพี่นะครับ เดินทางบ๊อย บ่อย :) ซึ่งดีมากๆครับ :)
สวัสดีค่ะอาเอก
น้องเพ้ยอ่านบทความแล้ว ชอบบทความของอาเอกมากค่ะ
ในรูปมีแค่ สามคน อาเอกหายไปไหน
เพ้ยว่า อาเอกต้องเป็นคนถ่ายรูปแน่เลยค่ะ
ขอบคุณคุณ ไทบ้านผำ
ผมก็พยายามพัฒนาการเขียนให้ งานวิชาการอ่านง่ายเหมือนสารคดีครับ เพราะธรรมชาติแล้วงานวิชาการมักไม่ได้อยู่ในความสนใจเวลานำเสนอ ผมเลยพยายามเขียนให้มีอารมณ์ ความรู้สึกปนลงไปด้วย...คือ "ชีวิต" ครับ
ขอบคุณที่ชมและให้กำลังใจครับ ...ขอบคุณที่ให้เกียรติครับ
คุณไทบ้านผำ ยังไม่ส่งที่อยู่มาให้ผมเลย ผมเลยไม่ทราบจะส่งหนังสือไปให้ที่ไหนครับ??
น้อง เทียนน้อย
เชื่อเลยว่า "เหล้าข้าวโพด" สุดเเรง นับดีกรีไม่ได้ ท้องว่างแล้วดื่มมีสิทธิ์หามลงเวที แรงจริงๆ
ผมไปวาวีสองครั้งแล้ว ประทับใจกับอากาศ รวมถึง อัธยาศัยไมตรีของผู้คนที่นั่น ที่สำคัญเราก้าวเข้าไปสู่ดินแดนที่ผลิตกาฟาด้วย ที่ชอบอีกอย่างก็คือ ดอกไม้เมืองหนาวที่งดงามมากๆที่นั่นครับผม
ขอบคุณครับ น้องเทียนน้อย..
ทำงานให้มีความสุขนะครับ
พี่ อัยการชาวเกาะ
ผมไม่เคยฟังเพลงดอยวาวีเลยครับ...ต้องหาโอกาสมาฟังแล้ว
วาวีน่าสนใจมากในช่วงเดือน ธ.ค. ปลายปี ดอกพญาเสือโคร่งจะบานไปทั่วหุบเขา...
ถึงเวลานั้นจริงๆคงน่าประทับใจมากๆครับ
:)
คุณ กนก - นก กา^-^ นกกา ^-^
ผมเป็นตากล้องครับ เลยไม่ค่อยมีภาพตนเอง เป็นแบบนี้เสมอครับ แต่ก็เป็นความสุขอย่างหนึ่งในฐานะศิลปินพเนจรแบบผมนะครับ
ภาพพื้นเขียน เป็นภาพของเพื่อนร่วมทริปครับ...
ดอกท้อหลายๆชั้นสวยมาก อยากให้ไปชมถึงที่ พร้อมอากาศเย็นๆ
:)
ท้อ แต่ไม่แท้ ครับ ...ล้มแล้วลุกขึ้นมาใหม่.. :)
ถึงน้องก้อย น้องสาวคนสวย..•.♥°.•.♥• kittyjump.•.♥.•°♥natadee
ให้กำลังน้องก้อยกับการทำงานเช่นกันครับ...ที่ดอยวาวีเป้นอีกสถานที่หนึ่ง หากมีโอกาสไปเที่ยวนะครับ โรแมนติคน่าดูครับ เหมาะไปกับคนบางคนนะครับ :)
น้องเดย์ครับ...adayday
สวัสดียามเช้าที่สดใสวันนี้นะครับ ที่ กทม.ฟ้าใสมาก คิดว่าวันนี้ร้อนมากๆครับ :)
ชอบประโยคที่บอกว่า "ระหว่างทาง ก็สำคัญพอๆกับปลายทาง" ผมชอบเดินทางครับ และหน้าที่การเงิน ก็เอื้อให้ผมเดินทางสม่ำเสมอ นี่ก็เป้นคสามสุขอีกอย่างที่ผมได้เจอครับ...
ทุกที่ที่ไป ขอนำเรื่องราวดีๆมาฝากครับ
น้องเพ้ยเจ้าค่ะ
เป็นลูกสาวของ แม่ต้อยแน่ๆเลยครับ...
น่ารักจัง..
เขียนบันทึกบ่อยๆนะครับ การเขียนบันทึกพัฒนาทักษะการคิด การเขียน การนำเสนอ อย่างมีพัฒนาการครับ เชื่อเถอะครับ..
ในรูปกระโดด มีแค่ สามคน ??
ใช่เลย เพ้ยเดาถูก.... อาเอกเป็นคนถ่ายภาพนี้ไงครับ ครั้นจะตั้งกล้องแล้วไปกระโดด ก็คงไม่ทัน ...และเห็นเพื่อนๆร่วมทริปเขามีความสุข อาเอกก็มีความสุขด้วย
อาเอก จะรอบันทึกใหม่ๆของน้องเพ้ยนะครับ :)
อ่านแล้วทำให้นึกถึงบรรยากาศครั้งที่ไปเยือนวาวี ดินแดนถิ่นสวรรค์จริง ๆ ครับ...
น้องเอก
พี่ครูต้อยท่องโลกตามหาว่าเด้กน้อยแต่ละคนไปอยู๋ในส่วนไหนของโลกใบนี้ แปลกมาก ที่พบว่าเด็กน้อยในโลกใบนี้มีพัฒนาการด้านความคิดคล้ายๆน้องเพ้ย
ส่วนบางกลุ่มที่ท่องโลกเกมก็มีความคิด และโลกของตัวเองไปอีกแบบหนึ่ง พี่ครูต้อยไล่ตามเด้กน้อยไปหลายเว็ปแล้วค่ะ สนุกที่ได้รู็จักลูกศิษย์แต่ละคนในแต่ละมุมของเขา เป็นมุมที่เป็นส่วนตั๊ว ส่วนตัว อิอิ แต่ม่ามี๊ตามเจอ 555+6
ขอบคุณน้องเอกค่ะที่ช่วยชี้แนะเด็กน้อย
ขอบคุณพี่ krutoi มากครับ
ครูคือผู้ชี้นำทางปัญญาให้แก่ศิษย์
ศิษย์ได้ดีที่มีครู
ผมเองก็พยายามถ่ายทอดชีวิต ตามวิถีของคนเดินทาง และเก็บเกี่ยวประสบการณ์ หากว่า เสี้ยวหนึ่งในเรื่องราวของผม สร้างแรงบันดาลใจให้แก่ผู้คนแม้เพียงน้อยหนึ่ง ผมก็ดีใจมากๆเเล้วครับ