เป็นทริปที่น่าสนใจและคงได้เรียนรู้แนวทาง วิธีการ ต่างจากคุณจตุพรผ่านโลกไซเบอร์นี้นะคะ  จะคอยติดตามคะ

ชีพจรลงเท้าตลอดเลยนะค่ะ

คงได้อ่านเรื่องราวทริปนี้อย่างจุใจนะค่ะ

Take  care

คุณจ๊ะจ๋า และคุณกัลปังหา

ขอบคุณมากครับที่ติดตามบันทึกผมสม่ำเสมอ  ผมจะมีทริปที่ออกเดินทางตลอดเวลาครับ ส่วนหนึ่งก็เป็นงานครับ ทั้งงานวิจัยที่ทำอยู่ (ประเด็นการท่องเที่ยว) และ งานเขียนที่ผมยังทำอยู่ที่ต้องออกไปเก็บข้อมูลเช่นกัน

ก็เหมือนกับว่า ได้เที่ยวตลอดครับ (แท้จริงทำงาน)

ผมจะเขียนใน ๒ Blog ครับ แต่ก็ไม่รู้ผมจะถ่ายทอดบันทึกออกมาเป็น การเรียนรู้ที่เหมาะสมสำหรับคนใน Gotoknow หรือไม่?>

เพราะที่ผ่านมาผมก็หวั่นใจเหลือเกินว่า งานเขียนของผม (บันทึก) เป็นบันทึกทั่วไป ที่อาจจะไม่ตรงกับวัตถุประสงค์ของ Gotoknow เท่าไหร่นัก

ทำให้ผมลังเลในการเขียนบันทึกต่อเนื่อง ซึี่งผมลดการเขียนลงบ้างแล้วครับ แต่กลับเป็นว่าเปิด Blog มากขึ้น (ก็งงๆเหมือนกัน)

คิดว่าต้องปิด Blog บาง Blog ลงครับ

พร้อมกับผมอาจจะลดการเขียนบันทึกลง แต่ผมก็ยังเขียนสม่ำเสมอครับ เพราะโดยเนื้อหา และรูปแบบที่ทำงานเป็นการทำงานกับ "คน" ทำกับกระบวนการที่สามารถนำมาเขียนได้ตลอดเวลา เป็นเขียนบันทึก offline และ Entry ความคิดผ่านการทำงานเก็บไว้ใน Notebook ของผม ซึ่งผมคิดว่า อาจจะเหมาะสมกว่า 

ในกระบวนการศึกษาวิจัยประเด็น "การท่องเที่ยวโดยชุมชน" นั้นมีประเด็นมากมายเลยครับที่จะนำมาเขียน เพราะเห็นว่างานนี้ เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ตามสถานการณ์ 

อีกทั้งเป็นกระบวนการที่พัฒนาทั้งคน และชุมชนได้โดยตรง หากเข้าใจและเปิดใจเรียนรู้กระบวนการครับ

หลังจากทริปนี้ที่เป็นการท่องเที่ยวโดยชุมชนผมจะเขียนใน

Blog ของการท่องเที่ยวโดยชุมชน 

ส่วนวิธีการและกระบวนการที่เป็นงานวิจัย จะเขียนลง Blog งานวิจัยเพื่อท้องถิ่น

ขอบคุณในการติดตาม และให้กำลังใจครับ 

ดีทุกสิ่งเมื่อคุณทำอย่างจริงจัง

เคยมีโอกาสพูดคุยกับพี่สาวน้องสาวชาวปกาเกอญอ พวกเค้าหลายคนมีความสัมพันธ์ในครอบครัวที่ค่อนข้างเหนียวแน่น มีความขยันขันแข็ง และมีน้ำใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อคนรอบข้าง รู้สึกประทับใจมาก  สนใจว่าการเรียนรู้ทางสังคมท่ามกลางธรรมชาติมีส่วนหล่อหลอมพวกเค้าให้มีบุคลิกภาพเช่นนั้นมากน้อยเพียงใด   ที่ชุมชนแห่งนั้นน่าจะเป็นการพักผ่อน+การเรียนรู้ที่ดีของนักท่องเที่ยวแบบโฮมสเตย์ว่าวิถีเรียบง่ายสงบที่เราหลายคนขาดโอกาสสัมผัส  เราอาจตกหล่นความรู้สึกดีๆใดไปบ้างในวิถีชีวิตประจำวัน  ขอบคุณค่ะที่จะเป็นตัวแทนบอกเล่าเรื่องราวที่น่าสนใจที่ยากจะได้มีโอกาสสัมผัสด้วยตนเองค่ะ   

การเดินทางครั้งนี้หนุกจังเลย...การเดินทางนี้ได้ทั้งประสบการณ์ การเรียนรู้

ขอให้สนุกกับการเดินทาง..เจอะเจออะไรก็มาเล่าสู่กันฟังก็แล้วกันน่ะค่ะ...

(คงได้ไปเยือนแม่ฮ่องสอน....?)

น่าสนใจจัง

ยังไม่มีโอกาสไปเยือนแม่ฮ่องสอนซะที อยากไปสัมผัสเมืองสามหมอกสักวันนึง จะแอบเอากลับบ้านสักหนึ่งหมอก จะมีใครว่ารึเปล่าน้า

^____^

• น่าอิจฉาอีกแล้วน้องชายคนนี้มีเรื่องให้เราตาร้อนอยู่เรื่อยเล้ย...
• เอาเถอะ...มีเรื่องราวดี ๆ มาเล่าพี่ก็จะติดตามน้องเรื่อยไปน่ะแหล่ะจ้า...
• อ้อ...เอาละอองหมอกมาฝากบ้างเด้อค่ะ

เป็นห่วงความคิดนี้จังค่ะ

"เพราะที่ผ่านมาผมก็หวั่นใจเหลือเกินว่า งานเขียนของผม (บันทึก) เป็นบันทึกทั่วไป ที่อาจจะไม่ตรงกับวัตถุประสงค์ของ Gotoknow เท่าไหร่นัก"

ขอยืนยันว่า สิ่งต่างๆที่คุณเอกเขียนเหมาะกับ GotoKnow แน่นอนค่ะ เพราะอ่านแล้วทำให้เกิด"พลัง" รู้คุณค่าของ"คน" มีชีวิตที่พอเพียง รักชุมชน สร้างความรู้คิด อบอุ่น เป็นมิตร ให้กำลังใจ เป็นความรู้สึกดีๆที่เราควรจะช่วยกันเก็บรักษาเอาไว้ ส่งต่อๆกันไป เหมือนที่เราทำๆกันอยู่ในโลกแห่งนี้ ได้คุยกันหลายๆคนในหมู่พวกเราชาวพยาธิฯม.อ. เราให้รางวัลสุดคะนึงคุณเอกกันไปตั้งนานแล้วล่ะค่ะ พี่ยกของพี่ให้คุณเอกไปนานแล้ว อย่าลดการเขียนลงเลยค่ะ เขียนต่อไปเถอะเท่าที่ใจอยากจะเขียน เพราะเราคนอ่าน อ่านทีไรก็"อื่มใจ"ทุกทีค่ะ 

สวัสดีครับ ทุกท่านครับ

คุณพิสิทธิ์ , คุณ Chah, คุณ Dandelion,คุณแนน IS,พี่เล็ก ศุภลักษณ์,พี่โอ๋-อโณ และพี่ไมโตครับ 

ตอนนี้ผมกำลังปฎิบัติภารกิจอยู่ที่ "สาละวิน" ครับ  ไว้ผมกลับมา จะเขียนตอบกลับข้อคิดเห็นของทุกท่านที่เขียนข้อคิดเห็น พร้อมบันทึกใหม่ๆ ตอนนี้ผมมีข้อมูลเต็มพิกัดเลยครับ

ขอบคุณทุกท่านครับที่มาให้กำลังใจและติดตามบันทึกครับ

วันนี้ผม Online ผ่าน GPRS  ครับ...อาจไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่

ผมมีรูปภาพสวยมาฝากทุกท่านก่อน ๑ รูปครับ (ถ่ายที่แม่น้ำสาละวิน,๑๖ ต.ค.๔๙)

ขุนเขากว้างใหญ่

+

พื้นน้ำสงบนิ่งดีจังนะคะ

^___^

คุณแนน  

สาละวิน ยิ่งใหญ่ ดูพื้นน้ำเหมือนสงบ แต่ใต้น้ำลึกลงไป น้ำไหลรุนแรงมากครับ

แม่น้ำสาละวินมีสิ่งที่เราคาดไม่ถึงเสมอ...

ไว้ผมจะเล่าให้ฟัง ...ติดตามบันทึกผมต่อนะครับผม

น้ำนิ่งไหลลึก

'^__^"

จะรอบันทึกอันต่อไปนะคะ สงสัยแอบร้องเพลงเพลินตกน้ำตกท่าอีกล่ะสิตาคนนี้ (ตกเหวก็เคยมาแล้ว..นิ)

ร้องเพลงนะ ร้องเเน่นอน ตามประสาคนชอบเสียงเพลง แต่รับรองไม่ตกน้ำสาละวิน เพราะจับขอบเรือเเน่นเลยครับ

กลับมาแล้วแบบไม่ตกน้ำครับ คุณIS 

อยากอ่านมากมาก 555+

ติดตามได้เลยครับ คุณพิสิทธิ์

พอมีดา สาวกระเหรี่ยงที่ผมรู้จัก

เหนือฝั่งสาละวิน เหตุการณ์ยังไม่เปลี่ยนแปลง 

ขอบคุณครับ ที่ติดตามบันทึกผมอย่างสม่ำเสมอ