หลังจากที่ผมพูดคุยกับน้องหมอ kmsabai มานานแล้ว ในร้านอาหารเล็กๆแห่งหนึ่งในอำเภอปาย ในมื้ออาหารเราพูดคุยกันประเด็นเรื่องปัญหาเด็กไม่เล็กเหมือนที่คิด
หลังจากนั้น ประเด็นนี้ก็อยู่ในใจผมมาโดยตลอด คิดว่าเราคนเล็กๆจะทำอย่างไร ก่อนที่ปัญหานี้จะลุกลามใหญ่โตจนเกินเยียวยาแก้ไข
ผมเคยเปรียบไว้ว่า เหมือนขยะใต้พรมสวยงาม ปัญหาทุกอย่างถูกเก็บไว้หมด เหตุเพราะเราเป็นเมืองท่องเที่ยว ผู้หลักผู้ใหญ่ส่วนหนึ่งก็ใช้เวลาส่วนมากไปกับการแก้ไขปัญหาด้านอื่นเฉพาะหน้า และต้อนรับขับสู้แขกเหรื่อและการจัดกิจกรรมงานรื่นเริง
ผมใช้เวลาพักใหญ่ ในการเขียนโครงการส่งไปยัง เครือข่ายสิทธิเด็กของจังหวัดแม่ฮ่องสอน เพื่อผ่านไปยัง Unicef คิดๆไปก็เหมือนอีเมลล์ที่ส่งไปเพื่อให้แจ้งให้สาธารณะทราบว่า เมืองผมติดเชื้อโรคร้าย หากจะรักษาผมต้องขอความร่วมมือ จากภาคีข้างนอก
เวลาผ่านไปหลายเดือน...ก็มีข่าวดีครับ ทาง Unicef ได้แจ้งว่า ให้งบประมาณในการสนับสนุนการจัดเวทีแรกเพื่อแก้ไขปัญหาเด็กในอำเภอปาย และผมเป็นผู้ประสานงานทั้งหมด ..
ว่ากันว่า ปายทำงานยากมากที่สุด ในการรวมเอาส่วนราชการมาคิดมาทำงานร่วมกัน มักจะไม่ค่อยสำเร็จเหตุเพราะแต่ละหน่วยงานมีภาระงานที่มากมาย เพราะปัญหาเด็กมีเจ้าภาพที่ไม่ชัดเจนหรือ เหตุผลกลใดผมไม่ทราบได้..
ผมกำหนดวันเปิดเวที “เสวนาปัญหาเด็กปาย” ไว้ในวันที่ ๒๖ มีนาคม ๒๕๕๐ ก่อนหน้านั้นทำงานอยู่ที่เชียงใหม่ อาศัยเครือข่ายในพื้นที่ และได้รับการสนับสนุนเป็นอย่างดีจาก หัวหน้าฝ่ายเวชปฏิบัติ โรงพยาบาลปาย(คุณรอน) เป็นผู้ประสานในพื้นที่ได้เป็นอย่างดี มี น้องkmsabai (นพ.สุพัฒน์) ที่คอยช่วยในการประสานด้วยอีกแรง
ผมออกแบบเวทีและนำมาปรึกษากับทีมงานที่ปาย ว่าเราควรจะมีกิจกรรมอะไรในเวที ๑ วัน เพื่อให้สำเร็จตามวัตถุประสงค์ที่เราตั้งไว้มากที่สุด ในเวทีเราเชิญ หัวหน้าส่วนราชการ (นายอำเภอ เทศบาล นายก อบต. ผู้บริหารโรงเรียน ตำรวจ พัฒนาสังคม และ ภาคประชาชน) ทั้งหมดเป็นกลุ่มเป้าหมายของเราในเวทีเสวนาปัญหาเด็กปาย
เวทีที่เราออกแบบ มีดังนี้ครับ <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ภาคเช้า เป็นช่วงของการระดมปัญหา สถานการณ์เด็กปาย ส่วนภาคบ่าย เป็นช่วงของการหารือทางออกในการแก้ไขปัญหา พร้อมทั้งมีกลุ่มคนทำงานเพื่อเด็กปาย (ซึ่งเรายังไม่มี)</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมได้รับการประสานงานจาก คุณรอนเป็นระยะๆ ถึงความคืบหน้าในการประสานงาน และวันเวลา สถานที่ในการจัดเวทีเสวนา</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center">ดีใจที่มีวันนี้…..</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ในที่สุดวันเปิดเวทีเสวนาก็มาถึง ….เป็นเหมือนจุดเริ่มต้นที่ดีในการเริ่มทำงาน เพราะมีกลุ่มเป้าหมายที่เราต้องการให้มา มากันครบถ้วนและท่าทางเอาจริง งานนี้ผมเป็นผู้ดำเนินรายการทั้งหมด เป็นวิทยากรกระบวนการเต็มที่เพื่อให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในเวทีผมชวน คุณยอดดอย เป็นผู้สรุปเวทีในครั้งนี้ และเชิญองค์กรพัฒนาเอกชนที่เกี่ยวข้องมาร่วมรับฟังด้วย เผื่อว่าในอนาคตเราจะสนธิกำลังกันทำงานแก้ไขปัญหาด้วยกัน</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center">ผู้เข้าร่วมเวทีหลากหลาย เอาจริงเอาจัง</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">บรรยากาศการนำเสนอสถานการณ์ น่าสนใจมาก…ประเด็นปัญหาเด็กถูกนำเสนอขึ้นมาในเวทีอย่างไม่น่าเชื่อ ข้อมูลใหม่ ข้อมูลเพิ่มเติมที่เราเก็บได้จากการสนทนา ถือว่าเป็นข้อมูลในการเริ่มต้น เวทีพูดคุยกันอย่างออกรส …หลายๆท่านในเวทีบอกว่า ถือว่าเป็นครั้งแรกในอำเภอปาย </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center">คุณรอน พร้อมกับ นพ.สุพัฒน์ และพี่ตำรวจ</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">นั่นเป็นเหตุการณ์ในเวทีช่วงเช้า ส่วนช่วงบ่ายเป็นการระดมความคิดแนวทางในการแก้ไขปัญหา โดยแบ่งออกเป็นกลุ่มย่อย แล้วนำมารวมเป็นแผนการทำงานแผนใหญ่ของอำเภอ สุดท้ายถึงแม้ว่าเรายังไม่มีการทำโครงสร้างเจ้าหน้าที่พิทักษ์สิทธิเด็ก แต่เราได้เครือข่ายคณะทำงานแก้ไขปัญหาเด็กอำเภอปายกลุ่มหนึ่งที่พร้อมใจกันขับเคลื่อนงานนี้ต่อไป ทางโรงพยาบาลปายรับเป็นผู้ประสานงานในโอกาสต่อไป…</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><div style="text-align: center"></div> <div style="text-align: center">แบ่งกลุ่มระดมสมองช่วงบ่ายของวัน</div></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">หลังจากเสร็จการเสวนา เรามีการ AAR กัน เปิดใจกันเต็มที่ เราพบความสำเร็จที่งอกเงยจากความตั้งใจจริงของทีมงาน และเป็นการเริ่มต้นที่ดีในความคิดของทุกคนในวันนั้น</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>ความตั้งใจของผมสำเร็จขั้นตอนหนึ่งแล้ว ขอขอบคุณ Unicef ประเทศไทย ขอบคุณพี่รอน น้อง kmsabai และผู้ที่เกี่ยวข้องในการร่วมด้วยช่วยกันในครั้งนี้ <p> </p>
ขอส่งกำลังใจไปให้นะครับ
.
ผู้มีหน้าที่ ช่วยกัน แก้ปัญหา
ความสำเร็จก็จะมาเยือน
.
สู้ๆครับ
ขอบคุณพี่เอกมากๆครับ กับเรื่องราวดีๆที่มีค่า
ถ้าไม่มีคนที่ดีและเก่งเหมือนพี่สิ่งดีๆเหล่านี้คงไม่สามารถเกิดได้ครับ
ดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งเล็กๆในการสร้างสรรค์สิ่งที่ดีงามให้กับสังคมและชุมชนที่เราอยู่ครับ
สุพัฒน์..........
พี่เอกครับ
อยากเห็นจังเลยครับว่า ผลของการประชุมเป็นอย่างไรบ้าง ....ปัญหา(ทุกข์) + ทางออก(มรรค).... และก็การประเมินหลังปฏิบัติการ AAR ผู้ใหญ่ใจดีแต่ละท่านคิดกันอย่างไรบ้าง
เรื่องเด็กและเยาวชนเป็นเรื่องท้าทายมากสำหรับสังคมไทย (ผมเองก็สนใจ) โดยเฉพาะเด็กๆในชนบท ซึ่งโอกาสทางการศึกษาหรือด้านอื่นๆนั้น การเข้าถึงนั้นน้อยมาก (ขาดความเท่าเทียมอย่างชัดเจน) ทำให้การเรียนรู้บกพร่อง (โดยไม่ได้ตั้งใจ)
การทำงานด้านเด็กและเยาวชนก็เปรียบเสมือนการทำงานระดับชาติเลยนะครับ (เพราะทำงานเพื่ออนาคตของชาติ) พี่ว่าอย่างนั้นมั้ยครับ
ขอให้มีความสุขกับการทำงานเพื่อเด็กๆนะครับ
ปัญหาเด็กจะมีลักษณะคล้ายกันในหลายๆที่ครับ คือ ไม่มีเจ้าภาพทำงานที่ชัดเจน ดังนั้นเมื่อเกิดปัญหาก็โยนกันไปมา
วัยเด็ก ถึงวัยรุ่น มีการเปลี่ยนแปลงทั้งร่างกายและพฤติกรรม หากไม่เข้าใจก็เกิดปัญหาขึ้นได้ เมื่อเกิดปัญหา ยิ่งใช้วิธีการแก้ไขปัญหาที่รุนแรง ปัญหาก็จะรุนแรงมากขึ้นด้วย
น่าเป็นห่วงมากนะครับ ปัญหาที่ได้ในเวทีซับซ้อน และผมคิดเองว่า ต้องใช้เวลาและผู้ใหญ่ที่เข้าใจ เป็นปัญหาที่ละเอียดอ่อนครับ
ขอบคุณครูตาหยูครับ
คุณแววตา
|
งานนี้เป็นงานจิตอาสาครับ ใช้ความรักบ้านเกิดเป็นตัวนำเลย เพราะคนที่เข้ามาล้วนแล้วแต่เป็นคนท้องถิ่น
เราชี้ให้เห็นปัญหาที่เกิดขึ้น และช่วยกันร่วมคิดว่า จะทำยีงไงเมื่อเกิดปัญหาเช่นนี้
เยาวชนคืออนาคตของชาติ หากเยาวชนที่มากด้วยปัญหา อนาคตของสังคมไม่ต้องสงสัยว่า ปัญหาใหญ่เกิดขึ้นต่อไปอีกมากครับ
คิดว่าเหนื่อยแน่ๆครับ แต่ก็สุขใจ ที่ได้ทำงานเพื่อบ้านเกิดตัวเอง ผมเองเป็นนักวิจัยและพัฒนา ทำงานพื้นที่อื่นๆมากมาย แต่บ้านตัวเองกลับไม่ได้หันกลับไปมองเลย
ครั้งนี้เป็นโอกาสของผมครับ
ขอบคุณครับ ที่มาให้กำลังใจ
Kmsabia |
ผมไม่ได้เก่งกาจอะไรครับ แต่ผมมีทีมงานที่ดี ทุกคนทำงานด้วยจิตสาธารณะ และทำเพื่อผู้อื่นอย่างแท้จริง
อย่างนี้ทำแล้วเหนื่อยบ้างก็ไม่เป็นไร แต่ผลของงานนี่ชื่นใจมากครับ
kmsabai เป็นผู้หนึ่งที่จุดประกายให้เกิดเวทีนี้ที่เมืองปายครับ
ผมขอขอบคุณมากๆครับ
อาจารย์จำผมได้หรือยัง ผมก็ไม่ได้เปลี่ยนอะไรนี่ครับ นอกจากริดหัวมานิดหน่อย ให้เข้ากับบรรยากาศสงกรานต์ปีใหม่เมืองเหนือครับ
ขอบคุณครับอาจารย์ ที่มาให้กำลังใจ คงต้องปรึกษากับอาจารย์บ่อยๆประเด็นการทำกระบวนการกลุ่มที่สนุกสนาน
ให้กำลังใจอาจารย์เช่นกัน
ช่วงเช้าเราคุย เรื่อง "ทุกข์" กันมากมาย ไม่คิดว่าจะได้ปัญหาที่มากมายขนาดนั้น ผมคิดว่าทุกคนก็อึดอั้นกับปัญหาที่เกิดขึ้น
ทางออกก็หลากหลายเช่นกันครับ เพราะแบ่งออกเป็นการระดมสมองสามกลุ่ม ที่มีลักษณะงานที่ต่างกันครับ ผมและคุณยอดดอยก็นำมาขมวดมาเป็นแผนระดับอำเภอ..ซึ่งก็น่าสนใจมาก
เราได้เครือข่าย "คนทำงานพัฒนาเด็กเมืองปาย" ด้วย
การทำงานพื่อพัฒนาเด็ก เป็นเหมือนการสร้างชาติผมเห็นด้วย เมื่อก่อนผมสอนนักศึกษา เน้น เรื่องของ "สมองเพื่อการเรียนรู้" เป็น นศ.ปฐมวัย ผมภูมิใจมาก เพราะตรงนั้นเป็นหนทางหนึ่งที่ผมได้ช่วยสร้างบุคคลากรที่ทำงานกับเด็ก ตั้งแต่สร้างสมองที่ชาญฉลาดและมีคุณธรรมตั้งแต่ในครรภ์กันทีเดียว
ขอบคุณน้อง del piero ครับ
ดีใจด้วยครับท่านพี่ที่ทำงานสำเร็จ
ในฐานะที่เป็นคนเมืองปาย ถ้างานนี้คืบหน้ายังไง หรืออยากขยายเครือข่าย ขยายผลอีกก็จะยินดีช่วยครับ
เข้าไปดูรูปแล้วก็คุ้นๆ หน้าหลายท่าน ดีใจที่ผู้ใหญ่ใจดีทุกท่านคิดถึงเด็ก
ในฐานะที่เป็นครูได้คลุกคลีกับเด็ก อยากแสดงความคิดเห็นว่า ถ้าอยากให้งานที่เกี่ยวกับเด็กสำเร็จในทางปฏิบัติจริงๆ โดยเฉพาะในความรู้สึกของเด็ก ควรมีเด็กร่วมด้วยในทุกกระบวนการ..ขอรับ
การทำงานด้านเด็กและเยาวชนเสมือนการทำงานระดับชาติ เด็กคืออนาคตของชาติ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
มีเพื่อนเป็นอ.จ หลายคน คุยกันว่า เด็กเดี๋ยวนี้ เลี้ยงยากกว่าแต่ก่อน สิ่งยั่วยุมันมาก ฟังแล้ว ใจไม่สบายเลย ดีค่ะ ที่มาทำงานด้านนี้
จริงๆที่ปายมีกลุ่มคนคุณภาพหลายกลุ่ม และเป็นคนปายแต่กำเนิด ในวันที่ ๑๕ เมย. นี่คงได้พบเจอกันในงานศิษย์เก่า
ส่วนหนึ่งผู้เข้าร่วมประชุมเป็นคุณครูครับ หลายๆท่านเป็นคุณครูที่ทำกิจกรรมสาธารณะตลอดจึงไม่แปลกที่จะคุ้นๆหน้า
มาร่วมกันเถอะครับ...เพื่อบ้านของเรา
ขอบคุณครับน้องจรัญ
อยากให้ผู้ใหญ่ใจดีหลายๆท่านที่เกี่ยวข้อง คิดเหมือนคุณ sasinanda จังครับ
หลายครั้งเรามีปัญหาในการติดต่อประสานงาน เพียงเพราะปัญหาเด็กใครๆก็ไม่ค่อยสนใจ และมองไม่เห็น ไม่ตระหนักว่า เด็กนั่นคืออนาคตของบ้านเมือง
วันนี้ปัญหาวิกฤติมาก ใครยังไม่ก้าว เราส่วนเล็กๆ ขอก้าวไป และขอจุดประกายเล็กๆเราก็พอใจครับ
ขอบคุณครับผม