เป็นการต่อยอดมาจากการไปขอแกลบมาใช้

http://gotoknow.org/blog/chanyim3-5/314772

จึงชวนเด็กๆตามรอยแกลบแบบ กบนอกกะลา

เราจะไปกันที่บ้านป้าพรรณ(เรียกขานตามเด็กๆน่ะ)

ที่มีเครื่องสีข้าวขนาดเล็ก

เอาไว้สีข้าวตัวเองและของเพื่อนบ้านที่ปลูกข้าวไว้กินเองเล็กน้อยๆ

ที่โรงสีใหญ่ๆไม่รับสีให้

การเดินทางไม่ยุ่งยากบ้านป้าพรรณอยู่ริมถนนหลวง

หน้าบ้านมีต้นกล้วยผา ต้นไม้ทรงประหลาดเป็นที่หมาย

ไปถึงบ้านป้าพรรณตอนบ่ายแก่ๆ แดดไม่ร้อนแล้ว

ป้าพรรณกำลังสับต้นมันเพื่อให้คนงานปลูก

เด็กๆขอดูต้นมัน

ป้าพรรณชี้ให้ดูตาของต้นมันและบอกว่าใช้ด้านใดปักดิน

ปักกลับหัวไม่ขึ้นนะ

เด็กๆได้ลองปลูกมันกันคนละต้น

รับ ออเดิร์ฟ ก่อนเลยนะ

ต่อด้วยการดูเครื่องสีข้าว

บอกตำแหน่งและการทำงานแล้วก็เดินเครื่องให้ดู

เมื่อสีข้าวครั้งที่หนึ่งเปลือกจะออกเป็นแกลบถูกพ่นออกไปด้านหลัง

ข้าวจะออกมาด้านล่างเป็นข้าวกล้องมีสีน้ำตาลอ่อน

ต้องเอาลงไปสีอีกครั้งหนึ่ง โดยตั้งลูกกลิ้งให้แคบลง

จะได้รำข้าว กับข้าวขาว

หากจะให้ขาวกว่านี้ก็ต้องสีอีกรอบ

แต่ป้าพรรณบอกว่าข้าวจะแตกหักมากไปจึงไม่สีรอบที่ 3

รำข้าวเป็นสิ่งที่มีวิตามินมากที่สุด แต่เอาไว้เลี้ยงหมู

ยังมีผลิตภัณฑ์อีกอันหนึ่งคือปลายข้าว

คือส่วนที่แตกหักของข้าวขณะสี เอาไว้เลี้ยงไก่

หลังตอบข้อซักถามเรียบร้อยป้าพรรณก็มีของฝาก

เป็นข้าวที่สีเสร็จแล้ว

ป้าพรรณบอกว่าเป็นข้าวใหม่ หุงข้าวต้มอร่อย หอม

แต่ถ้านำไปหุงข้าวจะเป็นเม็ดไม่สวย

(ข้าวใหม่คือข้าวที่เพิ่งเกี่ยวมาตากแห้งแล้วก็สีเลยจะมียางมากกว่า

 ข้าวเก่าคือข้าวที่ตากแห้งเก็บไว้ในยุ้งฉางมากกว่า 2เดือน)

มื้อเย็นดาวเสาร์ก็เลยทดลองหุงข้าวต้มสูตรพิเศษ

ข้าวต้มดอกอัญชัญ

ทานกับไข่เค็มอร่อยเหาะไปเลย