วันนี้ผู้เขียนกลับมาที่บ้านเมืองกาญจนบุรีแล้วครับ เพิ่งทราบว่าระหว่างบ้านไร่ที่พนมทวนกับบ้านที่เมืองกาญจนบุรีอยู่ห่างกันประมาณ 45 กิโลเมตร แต่คิดไปคิดมาเห็นป้ายว่าไปสุพรรณบุรีแค่ 47 กิโลเมตรเอง ทำไมใกล้จังเลย สรุปว่าที่บ้านไร่พนมทวนอยู่รอยต่อระหว่าง 3 จังหวัดคือ สุพรรณบุรี กาญจนบุรีและนครปฐม เขาเล่ากันว่าเมื่อก่อนคนเมืองกาญจนบุรีไม่เสียงเหน่อ อิอิๆๆ แต่ว่ารถเมล์สุพรรณบุรี วิ่งผ่านทุกวันฟังเขาคุยกันเลยเหน่อเลยฮ่าๆๆ
ตามความคิดเห็นของผู้เขียนเผลอๆๆสำเนียงของคนสุพรรณบุรี อยุธยา เป็นสำเนียงคนกรุงก็ได้นะ เรามีราชวงศ์อู่ทอง พอราชวงศ์เหล่านี้สิ้นอำนาจลง ก็ย้ายเมืองหลวงไป ตอนย้ายเมืองหลวงก็เกณฑ์ไพร่พลจากต่างจังหวัดไปสร้างเมืองใหม่ คนในเมืองหลวง อาจเป็นคนบ้านนอกก็ได้ อิอิๆๆ ลองดูปัจจุบันก็ได้ คนในกรุงเทพฯตอนนี้เป็นคนที่เกิดในกรุงเทพฯจริงๆๆกี่เปอร์เซ็นต์ ถ้าสังเกตและดูข้อมูลให้ดีๆๆจะพบว่าเป็นคนต่างจังหวัดเสียเป็นส่วนใหญ่ แต่เข้าไปทำงานในกรุงเทพฯ ฮ่าๆๆ
ผู้เขียนพยายามจะบอกว่า เสียงเหน่อๆๆไม่ได้เป็นกันง่ายๆๆต้องอนุรักษ์ไว้ ไม่ว่าจะเป็นสำเนียงเพชรบุรี สำเนียงโคราช สำเสียงสุพรรณบุรี สำเนียงกาญจนบุรี ไม่ใช่ว่าจะหากันง่ายๆๆ(อย่างน้อยต้องมีพ่อและแม่เป็นคนในท้องถิ่นนั้นๆๆ) ผู้เขียนเองชอบความหลากหลายของวัฒนธรรม ความหลากหลายของภาษา ทำอย่างไรจะให้ทุกภาษาและวัฒนธรรมรวมอยู่กันได้อย่างสันติสุขเป็นเรื่องน่าสนใจ (เรื่องแบบนี้ผู้บริหารของประเทศควรส่งเสริม ทำความเข้าใจ ลงไปแก้ปัญหาอย่างแท้จริง มามัวแต่รอการรายงานจากหน่วยงานบางหน่วยของรัฐ ฝันไปเถอะ รับรองมีแต่การจัดฉาก ไปแบบฉาบฉวยเก็บข้อมูลวิจัยแบบเด็ดยอดอย่าหวังว่าจะทำความเข้าใจหรือแก้ปัญหาได้)
เขียนเรื่องบ้าน ทำไมไปเรื่องอื่นจนได้ ฮ่าๆๆ เมื่อวานเอาดอกอัญชันมาคั้นน้ำเล่น เลยเอามาทำบัวลอยไข่หวานดอกอัญชัน ใช้มะพร้าวที่ขูดเอง คั้นน้ำกะทิเข้มข้นมากๆๆ ไม่ได้ใช้กระต่ายขูดมะพร้าวนาน(รู้จักไหมครับ) เจ็บมือเหมือนกัน เอาบัวลอยไข่หวานมาฝาก รับรองว่าอร่อยมากๆๆ
ปล. ตอนนี้เด็กน้อยเสียงเหน่อจากสุพรรณบุรี กำลังจะถูกตัดหางปล่อยวัด เอ้ยไม่ใช่ จะถูกปล่อยเกาะอยู่ที่หอพักมหาวิทยาลัยศิลปากร น่าสงสารเนอะ อิอิๆ (ใครว่างผ่านไปแถวนั้นไปทักทายได้ แต่เข้าไปทักทายและให้กำลังใจในบันทึกก็ดีครับ น่าสงสาร (แกมสมน้ำหน้า) อิอิๆ กำลังจะแอบไปดูพี่เอกชัยบรรยายที่มหาวิทยาลัยราชภัฎกาญจนบุรีครับผม แล้วจะรีบกลับมาทักทายกับทุกท่านครับ..)
สวัสดีครับอาจารย์ขจิต
แวะมาทักทายครับ เห็นบัวลอยไข่หวานแล้วน่ากินจริงๆ
ลุงเอกมาบรรยายเรื่องเอกลักษณ์ไทยให้กลุ่มวิเทศน์สัมพันธ์ครับ
สิ้นเดือนจะไปจัดเวทีที่โคราชสองรอบ รอบละสองวัน รอบแรก 31พ.ค.1 มิ.ย. และรอบสอง 4-5 มิ.ย.
มิตรสหายชาวบล็อกใครผ่านนครปฐมแวะเยี่ยมเด็กศิลปากรที่หอ 3 ด้วยสิ่งที่อยากได้คือขนมและผ้ายันตร์
สวัสดีครับท่านอาจารย์
บัวลอยไข่หวานดอกอัญชัน ไม่เห็นเอาน้ำที่คั้นมาลองดูละครับเผื่อสีสันจะน่ารีบไปทาน เห็นแล้วอยากทานจังจิ อิ อิ หิว แล้ว
ขนมบัวลอยไข่หวาน
ของโปรดเลยค่ะ
น้องเรามีเสน่ห์ปลายจวักด้วย...
สวัสดีครับ อาจารย์
โอ้โห..ทำขนมก็เก่งด้วย เข้าใจใช้สีดอกอัญชัญ ธรรมชาติดีค่ะ แต่สีไม่ค่อยเห็นชัดนะคะ สาวไหนได้ไป..ชิม..คงโชคดีน่าดูนะคะอ.ขจิต
หวัดดีค่ะ อาจารย์ ดอกเตอร์ ทำขนมบัวลอยเม็ดเล็กเม็ดใหญ่ ปั้นเองหรือปล่าวคะ อิอิ เห็นแต่รูปไม่ได้ชิมแต่ดูน่าจะอร่อยนะคะ (ดูจากดอกอัญชัญ) แต่ทำไมมันเป็นสีชมพูๆล่ะ คะ อิอิ
สวัสดีคะ พี่ อ.ขจิต
แวะมากินของโปรด...บัวลอยไข่หวาน...ใส่ดอกอัญชันได้ด้วยเหรอนเนี้ยะ กลับบ้านคราวหน้าให้แม่ทำให้กินบ้างดีกว่า
หายไปอยู่บ้านมานิเอง ปล่อยให้น้องนุ่งตามหาแทบแย่ :P
สวัสดีค่ะ ...น่าเสียดายจัง ลุงเอกด้วย กะว่าสิ้นเดือนนี้จะได้เจอ ที่ KM แห่งชาติ ออ...แอนเอาน้ำดอกอัญชัญมาหุงข้าว..สีสันน่ากิน ได้คุณค่าสมุนไพรอีกด้วยค่ะ
กำลังอยู่นครปฐมกับพี่เอกชัย เดี่ยวมาตอบครับ มาเยี่ยมเด็กเสียงเหน่อ อิอิๆๆ
อยากกินบัวลอยไข่หวาน หุหุ
จริง บัวลอยน่าทานจริงๆๆ
สวัสดีค่ะอ.ขจิ
ดีใจที่ได้เข้ามาคุยด้วยคน ก็แล้ววันนี้อาจารย์ได้อวยพรวันเกิดอ.ลูกหว้าแล้วยังน้า
พี่แอบไปอวยพรไว้ที่ไหนสักแห่ง....ยังไม่แน่ใจว่าอ.ลูกหว้าจะรับรู้อ๊ะป่าว....
ฝากบอกน้องโก๊ะจิจังด้วยค่ะ...ที่ม.ศิลปากร ให้โก๊ะจิจังฃ่วยไปปลอบใจพี่สาวพี่
ป้อมให้หน่อย...อ.จันทนา เวสพันธ์ ...รับผิดชอบงานด้านเภสัชฯมั้ง.......
ดูเหมือนกำลังเครียด เพราะเขาโชคไม่ดีเหมือนพี่ป้อมที่ได้รู้จัก "gotoknow"
ถ้าพบกันแล้วเก๊าะส่งข่าวกันบ้างนะคะ...โก๊ะจิจัง
อาจารย์ ครับ
สุพรรณกับกาญจนฯเสียงเหน่อพอกันจริงๆ แต่สำเนียงคนสุพรรณไพเราะ น่าฟังกว่า จริงๆนะ คนอื่นเขาบอก ก็ดูซินักร้องคนสุพรรณเยอะกว่าคนเมืองกาญจน์นะ ตอนเรียนที่วิทยาลัยครูกาญจน์(สมัยนั้น)เพื่อนท่อยู่หนองขาว พนมทวน พูดฟังยากจัง ขนาดบ้านใกล้ๆกันนะ กาญจน์-สุพรรณ เนี่ย
อ.ขจิตคนหลายบ้าน อิอิ..
เป็นจังหวัดที่น่าเที่ยวจังหวัดหนึ่ง
ไปเที่ยวกาญจน์ 2 ครั้งแล้ว ไกลเหมือนกันค่ะ
ท่านพี่ขาใหญ่
* เดินทางปลอดภัยค่ะ *
อาจารย์ครับ
ชีพขจรลงเท้าแล้วก็เลยมาทางภูเก็ตบ้างนะครับ คิดท ึ ้ง คิดถึงครับ
ขับรถระวังหมา
กินปลาระวังก้าง
ขับรถโดดเดี่ยวอ้างว้าง
ให้ระวังทั้งก้างระวังทั้งหมา (คิดไปได้แหะๆ)
ถ้ามีเพื่อนร่วมระวังไปด้วยถ้าจะ workนะครับอาจารย์
เดินทางปลอดภัยครับ
รพี
แน่ใจนะครับผม....ว่า....ทำเองง่ะ....กินได้แน่นา...5555...
อ๊ะ...ล้อเล่นๆๆ...(เห็นท่าจะจริง)
ประกาศๆๆ พี่ครูแอนใจร้าย ฮ่าๆๆ
ตามมาอ่านให้จบครับ