บำเพ็ญตบะ-4
บำเพ็ญตบะ-4
โสภณ เปียสนิท
...........................
หลวงตายิ้มอย่างอารมณ์ดีในการช่างซักถามของผ้าขาว “ว่ากันว่า ตาคนเราเหมือนเหยี่ยว ชอบดูของที่ซุกซ่อน หูเหมือนหูสุนัขได้ยินแม้เสียงแผ่วเบา จมูกเหมือนมดตามหากลิ่นน้ำตาล ลิ้นเหมือนหมูมักแสวงหากินแบบไม่เลือก กายเหมือนงูกินแล้วหาที่ซุกนอน ใจคนเหมือนลิง ซุกซนคิดไม่หยุดหย่อน” “ปล่อยมันไปตามนั้นไม่ดีหรือ” “เป็นคนต้องฝึกมัน ฝึกแล้วจึงประเสริฐ ไม่ฝึกไม่ประเสริฐ พระสอนอย่างนี้” “ฝึกอย่างไรครับ” “ฝึกสำรวมระวังไม่ปรุ่งแต่งตามที่ตาหูจมูกลิ้นกายใจมันต้องการ” “หมายถึงว่ามันต้องการอะไร เราต้องห้ามมันไว้” “ใช่ อย่าไปตาม ตาต้องการเห็นรูปที่สวย หูต้องการให้ยินเสียงเพราะๆ จมูกต้องการกลิ่นหอม ลิ้นต้องการรสอร่อย กายต้องการสัมผัสที่ดี ใจต้องการคิดแต่เรื่องเพ้อฝันไม่หยุดหย่อน เราต้องคิดตรงข้ามไว้เสมอ” “มันแปลกอยู่นะ” “ใช่สิวะ ชาววัดมันต้องแปลกหน่อย” “แบบนี่หรือตบะ” “ใช่ เป็นตบะอย่างหนึ่ง”
ผ้าขาวสุดฟังอย่างใช้ความคิดแล้วถามต่อ “อานิสงส์การบำเพ็ญตบะคืออะไรบ้างครับหลวงตา” หลวงตายิ้มเหมือนรู้ทันว่าผ้าขาวต้องการถามเพื่อชวนคุย เพราะการอยู่ด้วยกันในวัดแห่งนี้ เน้นเรื่องการปฏิบัติธรรม จะพูดคุยเจรจาก็เฉพาะช่วงบ่ายแก่ๆ “เรื่องนี้หากไตร่ตรองตามหลักแห่งธุดงค์ 13 ไม่ปฏิบัติตามกิเลส ทำให้เลิกเป็นคนตามใจตัวเอง คุณธรรมต่างๆ เกิดขึ้นง่าย มงคลข้อต้นๆ เกิดขึ้นง่าย และที่สำคัญทำให้ถึงนิพพานอย่างง่ายๆ”
สามสิบกว่าปีต่อมา วัดดอนดินแดงกลายเป็นวัดกลางหมู่บ้านที่มีความเจริญรุ่งเรือง เต็มไปด้วยตึกรามบ้านช่องและเสียงสีแสงแห่งอารยธรรมแบบใหม่อันครึกครื้น ตาผ้าขาวกลายมาเป็นหลวงปู่สุด ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสแทนหลวงปู่สาย ภายในบริเวณวัดยังเป็นป่าใหญ่ให้ชาวบ้านอาศัยความร่มเย็นตลอดไป
ความเห็น (18)
กุฏิหลังเล็กกับการทำความเพียรทางจิตอย่างหนักของพระสงฆ์ อยู่ในความทรงจำของชาวพุทธตามชนบทโดยทั่วไป
ลืมแจ้งไปว่า นำภาพสวยๆ มาจากที่นี่ครับ ส่วนเทคนิคนั้นรับถ่ายทอดมาจาก อ.ขจิต ต้องขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ
ตามติดมาจาก 1 จนจบ 4 ได้ข้อคิดมามากมายหลายด้าน
ที่สำคัญจะพยายามรักษาคุณธรรมที่มีอยู่พร้อมทั้งเพิ่มคุณธรรมในใจของตัวเองให้มากขึ้น
ทั้งรูปธรรมและนามธรรม..
อ่านมาแล้วทุกตอน ได้ข้อคิดที่ควรปฏิบัติหลายข้อ
จะพยายามนำมาพัฒนาจิตและความอยากของตัวเอง
ความอยากมันเป็นตัวก่อให้เกิดกิเลส ไม่สิ้นสุด
ถ้าตัดได้..คงสงบขึ้นค่ะ...ขอบคุณค่ะ
เรียนครูไก่ครับ
ถึงวันนี้ หันมองกลับข้างหลังช่างยาวไกล จำไม่ค่อยจะได้แล้วว่าในเส้นทางสายที่ผ่านมานั้นมีสิ่งใดอยู่บ้าง ทางข้างหน้าหม่นมัวไม่กระจ่าง อันตรายรอบด้าน และเหลือน้อยลงทุกที หลักธรรมบางประการอาจเป็นคุณค่าของชีวิตให้ผองชนได้ยึดมั่น ให้เป็นสายใยของชีวิต...............
กราบอนุโมทนา สาธุ ครับ
เรียนท่านอาจารย์
- คุณยายมาอ่านธรรมะก่อนนอนค่ะ
- และก็บอกอีกว่า "นอนดึกอีกแล่ววววววววว"
เรียนคุณดาวเรือง
ครับ
ที่มองว่า "ตัวตัณหา" เป็นต้นตอของการยึดติดเป็นไยเหนียวเกาะเกี่ยวสัตว์ไว้กับการเวียนว่ายตายเกิดไม่สิ้นสุดนั้น เป็นความจริง พระสอนอย่างนั้นครับ ค้นคว้าเพิ่มเติมไ้ด้ที่ "อิทัปปัจจยตา" ครับ
เรียนคุณพงศธร
ยินดีต้อนรับมิตรใหม่ได้เข้ามาเยี่ยมเยือน เป็นกำลังใจสำหรับการแบ่งปันประสบการณ์ อยู่ทางโน้นคงมีเรื่องราวมากมายให้บันทึกทั้งภาพและเรื่องเล่า
เรียน
คุณยายครับ
มองเวลาที่คุณยายเข้ามาเยือน หลังเที่ยงคืนเสมอต้นเสมอปลายดีเหลือเกินครับ ชีวิตในเมืองเล็กไม่น่าจะมีแรงดลใจให้อยู่ดึกขนาดนี้นะคุณยาย ขยันยังกับโอชินเลยนะนี่
- ไม่เข้ามาเสียดายแย่...ตอนสุดท้ายสรุปได้แยบยล ให้บางคนได้คิดค่ะครู
วันนี้ว่าจะ.....เข้าหน้าจอคอมฯ เพื่อลาครูสักพักก่อน นักเรียนฝึกหัดฝากกลอนลาครู...แนะที
เข้า....มา ลาครู ไม่เรียน
หน้า...จอ หยุดเขียน หยุดพัก
จอ... ใจ ยังไม่ แน่นหนัก
คอมฯ..จัก เก็บไว้ รอครู.........
คุยกันเรื่องกลอนสักนิดก่อนลาพักร้อน long holidays/vacation...
เข้า....มา ลาครู หยุดเรียน
หน้า...จอ หยุดเขียน เรียนหนัก (ลงท้ายด้วยเสียงหนัก/สูง โท เอก หรือจัตวา)
จอ... ใจ ไหวท้อ ขอพัก (ลงท้ายเสียงเบา)
คอมฯ..จัก เก็บไว้ รอครู.......
คำเตือนครู(กลอนประตู)
เหนื่อยกาย ใจสั่น หวั่นไหว
ขอให้ ไปพัก สักครู่
มีแรง เมื่อใด ให้ดู
การบ้าน รออยู่ มากมาย........เอย
ยุคนี้คนตบะแตกกันมากนะครับ
เรียนคุณ(ชนเผ่า)
เบดูอินครับ
วันนี้กลับเข้ามาเยี่ยมเยือนด้วยคำวิพากษ์อีกครั้งหนึ่ง คาดว่าคงไปตระเวนตามทะเลทรายและฟ้ากว้าง ว่างแล้วจึงแวะมา อิอิ
เรียนท่านอาจารย์
- บางที 6 ทุ่ม ยังถูบ้านอยู่ก็มีค่ะ เคยเรียนอาจารย์ว่าจะพยายามนอนก่อนหกทุ่มหลายครั้งแล้ว ไม่สำเร็จซักทีค่ะ
- ช่วงนี้พักเบรคจัดรายการเสียงตามสายเลยแวะมาค่ะ
เรียนคุณยายครับ
วันนี้แปลกหน่อยมากลางวัน 6ทุ่มถูบ้าน ช่างเป็นกิจกรรมที่เรียกเหงื่อก่อนนอนได้ดีจริงๆ นักโยคินีก็เป็นอย่างนี้ ชักอยากฟังเสียงคุณยายตามสายจัง จะเชียร์อัพสักขนาดไหน ว่าแต่ว่า พูดเรื่องอะไรบ้างครับ
- ด้วยจิตคารวะในจิตวิญญาณแห่งความเป็นครูของท่าน
- และความเมตาที่ได้รับจากท่านเสมอ
- มารายงานตัวว่ามาแล้วและขอการบ้านไปทำก่อนนอน และจะส่งการบ้านพรุ่งนี้ค่ะครู
เข้า....มา ลาครู หยุดเรียน
หน้า...จอ หยุดเขียน เรียนหนัก (ลงท้ายด้วยเสียงหนัก/สูง โท เอก หรือจัตวา)
จอ... ใจ ไหวท้อ ขอพัก (ลงท้ายเสียงเบา)
คอมฯ..จัก เก็บไว้ รอครู.......
คำเตือนครู(กลอนประตู)
เหนื่อยกาย ใจสั่น หวั่นไหว
ขอให้ ไปพัก สักครู่
มีแรง เมื่อใด ให้ดู
การบ้าน รออยู่ มากมาย........เอย
เหนื่อยกาย ใจสั่น หวั่นไหว
ขอให้ ไปพัก สักครู่
มีแรง เมื่อใด ให้ดู
การบ้าน รออยู่ มากมาย........เอย
โดนใจ ชีวิตเป็นเช่นนี้เลย... ขอบคุณอาจารย์ที่คอยไปให้กำลังใจ อย่างสม่ำเสมอ
แทรกรูปในข้อมความส่ง ทำไงน้า อยากทำเป็นมั่งค่ะ