ดั้นด้นตามความฝันของตนเองมาถึงซีกโลกใต้
ตั้งใจจะเดินทางไปให้ไกลลิบโลก
อีกไม่นาน ความฝันจะเป็นจริง
คิดถึงหลายคนที่รัก และอยากให้มาด้วย
.. ..And show you things I've seen
Places that I'm going to, places where I've been
To have you there beside me and never be alone
And all the time that you're with me
We will be at home.
Follow Me: John Denver
คิดถึงป๊ะกับม่ะ
จุดชมวิวฟลอเรนส์ฮิลล์
๒๗ มีนาคม ๒๕๕๑
๒๗ มีนาคม ๒๕๕๑ ๑๖.๔๑ น. ฟลอเรนส์ฮิลล์ เกาะใต้ นิวซีแลนด์การได้มาถึงนักเก็ตพอยต์วันนี้ รู้สึกไม่ผิดหวัง ออกจะเกิดคาดเสียด้วยซ้ำ ตอนเดินกลับออกมาเลยรู้สึกตัวลอยเป็นพิเศษ..ครึ้มอกครึ้มใจ แต่แล้วผมก็อิ่มอกอิ่มใจอยู่ได้ไม่นาน มารู้ตัวว่าพลาดไปเสียแล้วหนนี้ ก็ตอนติดเครื่องรถกำลังจะกลับ สายตาเหลือบไปเห็นว่าน้ำมันใกล้หมดถังแล้ว
ทำยังไงดี จะย้อนกลับไปเติมที่บาลคลูธาซึ่งมีปั๊มให้เติมแน่ๆ ก็หลายกิโลอยู่ หรือจะไปหาเอาดาบหน้า เมืองข้างหน้าต่อไปตามแผนที่ คือ ออวาคา (Owaka)* ไม่รู้จะมีปั๊มหรือเปล่า แต่เมื่อดูแผนที่แล้ว มีถนนสายเล็กๆตัดไปออวาคา เลยตัดสินใจไม่ย้อนทางเก่า
ถึงออวาคา ตัวเมืองเล็กมากแต่ยังอุตส่าห์มีปั๊มน้ำมันเล็กๆอยู่หนึ่งปั๊มของโมบิล ตอนนั้นคิดถึงโฆษณาปั๊มน้ำมันปตท. ตอนซิ่งลงเขาทันที มารู้ทีหลังว่าเมืองนี้มีประชากรไม่ถึง ๕๐๐ คน ใจหายแว๊บเลย นับว่าโชคยังดี เรื่องนี้ก็สอนให้รู้ว่า จะขับรถเที่ยว ควรเติมน้ำมันเผื่อๆไว้กันเหนียว แล้วแผนที่ท่องเที่ยวดีๆ ก็จะมีรายละเอียดพวกนี้ให้วางแผนล่วงหน้าได้อยู่แล้ว
พอน้ำมันพร้อม ความกังวลเหือดหาย ผมก็เพลินไปกับเส้นทางทิวทัศน์แดนใต้-เซาเธิร์นซีนิคต่อ ซึ่งมีอยู่ช่วงหนึ่งคดเคี้ยวไปเลียบหน้าผาริมทะเลอีกครั้ง ที่จุดชมวิวฟลอเรนส์ฮิลล์ (Florence Hill Lookout) ช่วงที่ลงจากรถไปยืนมองท้องทะเล ซึ่งความจริงคือมหาสมุทรแปซิฟิก ตรงเส้นขอบฟ้า ถ้าถัดเลยจากตรงนี้ไปทางใต้ แผ่นดินผืนต่อไปคือ ทวีบแอนตาร์คติกขั้วโลกใต้แล้ว
จากจุดชมวิวฟลอเรนส์ฮิลล์จุดล่างสุด จะมองเห็นโค้งชายหาดทาอูทูคูทอดตัวอยู่ข้างล่าง ตามภาพล่างสุด และถ้ามองไปตรงเนินเขาด้านขวามือ มีก้อนหินสูงๆที่แยกตัวออกมา นั่นคือ เสาหินในทะเล ที่ชื่อ Frances Pillars
ตรงรั้วกั้นขอบหน้าผา มีคนเอาก้อนหินขนาดต่างๆมาเรียงซ้อนกันคล้ายยอดเจดีย์ ตอนแรกผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร เขาทำไว้ทำไม แต่คิดว่าต้องมีความหมายพิเศษแน่ๆ พอว่างจึงค้นข้อมูลพบว่า กองหินพวกนี้เรียกว่า cairn ทำขึ้นด้วยวัตถุประสงค์แตกต่างกัน อาจจะใช้เป็นเครื่องหมายของอนุสรณ์ที่ระลึก หรือเป็นหมายกำหนดจุด เช่น ยอดเขา แนวทางเดินนอกเส้นทางต่างๆ
ตอนที่ยืนมองขอบฟ้าตรงจุดชมวิวนั้น ผมคิดถึงความฝันของตนเองที่จะเดินทางลงใต้ไปให้ไกลที่สุด แล้ววางแผนก่อนมาว่าจะต้องไปค้างคืนที่เมืองอินเวอร์คาร์กิล (Invercargill) ให้ได้ เพราะเชื่อว่านั่นจะเป็นจุดใต้สุดที่จะสามารถไปถึงที่ละติจูดที่ ๔๖ องศา ๒๕ ลิบดาใต้ คู่กับเมืองอินเวอร์เนส (Inverness) ในสกอตแลนด์ ที่ผมก็ดั้นด้นไปตามหาความฝันเมื่อหลายปีก่อนที่ละติจูด ๕๗ องศา ๒๘ ลิบดาเหนือ คิดถึงเพลงโปรด Follow Me ของจอห์น เดนเวอร์ (John Denver) ที่มักแว๊บเข้ามาทุกครั้งเวลาเดินทางคนเดียว คิดถึงพ่อกับแม่ที่บ้าน อยากให้มาเห็นภาพตรงหน้าด้วยกัน
ผมยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นนาน..นานมาก โดยไม่รู้ตัวว่า ภาพที่ผมถ่ายมาตอนที่ผมยืนมองกองหินอนุสรณ์กองนั้น จะเป็นภาพที่ผมถ่ายในช่วงที่ผมอยู่ที่จุดใต้สุด ที่ ๔๖ องศา ๓๕ ลิบดาใต้
ผมพบสิ่งที่ตามหา แต่กลับไม่รู้
* ออวาคา (Owaka) เป็นภาษาเมารี มาจาก O= สถานที่ของ waka=เรือแคนู หรือแอ่งน้ำรูปเรียวๆ ตัวเมืองมีประชากรไม่ถึง ๕๐๐ คน
เนื้อเพลงน่ารักมากๆ ค่ะ ... แล้วก็อมยิ้มคิดถึงป๊ะกับมะ เวลาชีพจรลงเท้าเรื่องงานคราใด พบเจอที่งามๆ อยากให้ป๋าอี๋น้องๆมาชมด้วยเช่นกันค่ะ
จุดชมวิวฟลอเรนซ์ฮิลล์งามมากๆค่ะ เมฆขาว ต้นไม้ดูเหงาแต่ไม่เปล่าเปลี่ยว ... เวลาไปไหนๆ ปูก็ไม่ชอบย้อนทางเก่าเช่นกันคะ แบบอยากเจอวิวบรรยากาศใหม่ๆ
กองหินภาพ ๓ แปลกดีจังนะคะ ตามเกาะแก่งเมืองไทยก็มีคนชอบนำหินไปวางเรียงรายไว้
โอ ประชากรมีไม่ถึง ห้าร้อยคนรึคะ ... เมื่อเดือนก่อนปูเพิ่งพบว่ามีเกาะหนึ่งที่ภูเก็ตนี่คะมีชาวบ้านอยู่แค่ สี่ร้อยคน เพราะส่วนใหญ่ย้ายมาเรียนและทำงานในตัวเมืองกันทั้งนั้น... กะว่าอยากจะไปเยือนดูสักวันค่ะ
เกาะใต้นี่สงบ งามธรรมชาติแท้ๆ จังนะคะท่านอ. นี่มาใกล้ไครเชิร์ส แล้วใช่ไหมคะ ... ขอบพระคุณค่ะ you make my day นะคะ ... ไว้ปูจะมาค้นบันทึกเก่าๆ ท่านอ.ใหม่ดีกว่า