ปาณาติปาตา เวรมณี

ผมไม่จับปลาครับ

คนอื่นตอบ  ก็แล้วกัน

กินข้าว กับ ผัก สบายใจกว่า

สำหรับการจับปลาครั้งนี้ ให้ใช้แค่หนึ่งสมองกับสองมือ...

เอาแบบภูมิปัญญาชาวบ้านเลยครับ ลงไปใช้เท้าย่ำ ๆ ดูในโคลนนะครับจะได้รู้ว่าตรงไหนมีปลา...

แล้วก็ใช้มือเปล่า ๆ นี่แหละครับจับ ลูกทุ่งอย่างเราจับได้อยู่แล้ว...

ขอบคุณนะเพื่อนที่ขยันหาอะไรมาให้คิดเรื่อย ๆ หนึ่งสมอง (กลวงนิดหน่อย) กับสองมือของกระผม คิดได้แค่นี้แหละครับ...

ขอบคุณมากครับ...

• สวัสดีครับ
• เข้ามาซึมซับและเก็บเกี่ยว  แต่ไม่เจอภาพ
• ....
• ผมชอบที่จะเดินตามรอยไถ  จากนั้นไม่นานก็จะมีปลาขึ้นมาเกยดิ้นอยู่เหนือโคลนดิน  ... ซึ่งง่ายต่อการจับปลาด้วยมือเปล่าเป็นยิ่งนัก
• ถึงหน้าฝน... เมื่อฝนตกหนัก  ตามร่องน้ำในเชื่อนจะมีปลาขึ้นมาตามกระแสน้ำ  แค่ใช้เท้าแกว่งน้ำไปเรื่อย ๆ  ปลาก็จะเกิดอาการเมาน้ำ  วิงเวียนและตีลังกาขึ้นมาให้จับโดยง่ายเช่นกัน
• แต่สูตรที่แม่บอกว่า  ให้เอาข้าวเหนียวติดไว้ที่จมูก  แล้วดำน้ำลงไป  ปลาจะว่ายเข้ามาตอดข้าวเหนียวที่จมูก  จังหวะนั้นให้เราจับได้เลย...
• สูตรนี้ยังไม่เคยลองดู  เลยครับ
• ....
• ลงน้ำมีปลา... ลงนามีข้าว.. ในชามข้าวขอให้มีกับข้าวนะครับ ...
• .....
• ว่าง ๆ อย่าลืมแวะไปเที่ยวทุ่งหน้าน้ำกับผมนะครับ  ตอนนี้กำลังถึงกระบวนการ "ถอนกล้า"

• http://gotoknow.org/blog/pandin/111829

• ...

• โชคดีครับ

ตั้งคำถามได้ท้าทายมากครับ

ว่าจะไม่แล้วเชียวๆ

ผมนึกถึง การจัดการความรู้ท้องถิ่น เพื่อการอยู่ดีมีสุข เลยนะครับ

ดังนั้นแล้วด้วยทุนที่เรามีอยู่ เราติดว่าเราจะทำอย่างไรให้ทุนนั้นตอบสนองกับการใช้ชีวิตได้อย่างเต็มที่

หากทุนคือความรู้ คำตอบที่ตรงๆคือการจัดการความรู้ ก็ถามต่อว่า แล้วจัดการอย่างไร???

ข้อนี้ตอบได้ตามเรื่องราวที่เราได้ร้อยเรียงผ่านgotoknowมามากพอสมควร

ผมมองไปถึง งานวิจัยเพื่อพัฒนาศักยภาพชุมชน ด้วยครับ

งานวิจัยที่สร้างชาวบ้านนักวิจัย เข้ามาเรียนรู้ตัวเอง ค้นหาศักยภาพตนเอง วิเคราะห์ตนเอง จน "รู้ตนเอง" คนเหนือเราเรียก "ฮู้คิง" ตรงนี้เป็นเครื่องมือในการแก้ไขปัญหาที่ซับซ้อน เขามียุทธศาสตร์ชีวิตที่ชัดเจน ตรงเป้า แก้ปัญหาตรงจุดด้วย

"สร้างสรรค์ปัญญา เพื่อพัฒนาชุมชน" ครับ

***อาจไม่มีกระบวนการที่ตายตัว แต่เครื่องมือไหนก็ได้ที่ให้โอกาสมนุษย์ในการใช้ศักยภาพตนเองเต็มที่ การให้เกียรติ การเคารพศักดิ์ศรี ตลอดจน เข้าใจธรรมชาติของสรรพสิ่งครับ

ขอบคุณครับ

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

• สวัสดีครับ
• นิทานจีน:
• พ่อซึ่งเป็นเศรษฐีจะวัดปัญญาลูกว่าใครควรจะเป็นผู้ดูแลทรัพย์สินต่อจากพ่อ
• พ่อถามลูกทั้ง ๓ คนว่า 
• ถ้าพ่อมีปลาอยู่หนึ่งตัว  ลูกคิดว่าจะทำอย่างไรให้กินได้นานที่สุด
• ลูกคนที่ ๑  ตอบว่า  ค่อยๆกินวันละเล็กน้อย  หาพืชผักผสมเป็นแกง  ซึ่งจะหมดช้ามากๆ
• ลูกคนที่ ๒  ตอบว่า ให้หมักกับเกลือทำเป็นปลาเค็ม  ซึ่งจะอยู่ได้นานกว่า  แล้วค่อยๆแบ่งเอามากินทีละเล็กละน้อย  ซึ่งหมดช้ากว่า  เพราะไม่เน่า
• ลูกคนที่ ๓ ตอบว่า  เขาจะนำมาปรุงเป็นอาหารทั้งตัวหมดเลย  แล้วตักแบ่งเป็นถ้วยๆ  โดยแบ่งไปให้เพื่อนบ้านทุกหลังคาที่อยู่ใกล้ๆรอบบ้านเรา
• พ่อจึงมอบสมบัติให้คนที่สามดูแลเพราะมีปัญญาหลักแหลมดีแท้  (โดยเขาเป็นบล็อคเกอร์โกทูโนทุกวัน  ฮา...)
• ฉะนั้นมื้อนี้  ผมยังไม่ไปหาปลาครับ  อาจารย์เม้ง  พอดีคนข้างบ้านเขากำลังแบ่งอาหารมาให้ผมพอดีเลยครับ
• บ้านโน้นกำลังจะมาอีก
• ขอบคุณครับ  สวัสดี

สวัสดีค่ะ น้องเม้ง

         ไม่ได้แวะมาแป๊บเดียว บันทึกของเม้งไปไกลหลายกิโล  จ้ำตามแทบไม่ทัน  ชอบบันทึกเพลงกล่อมเด็กจังค่ะ  ถ้าเข้าไปตอบเดี๋ยวยาวไปห้ากิโลอีก  เกรงใจ...อิอิ  
         เลยแวะมาบันทึกนี้ก่อน อ่านแล้วนั่งหัวเราะชอบใจอยู่ริมคันนาพักนึง....   
         พี่คงไม่ยอมตามโจทย์เม้งละ  จะปล่อยให้คนที่บ้านเรานอนตีพุงดูหม้อข้าวอยู่เฉยๆได้อย่างไร  : )  พี่ไปตามมาช่วยกันจับปลา  เด็ดผักบุ้ง  สอยมะม่วงเบามาทำกับข้าวเป็นที่เรียบร้อยแล้ว    ใครถนัดอะไรก็ทำอย่างนั้น  
         ช่วยกันคนละไม้คนละมือตามความถนัดของตัว... ไม่นานก็ได้กินข้าวละ  
         เอ่อ....ของพี่ขอสมัครใจล้างจาน.... หลังจากที่ได้ฝึกวิทยายุทธในร้านบะหมี่ของเบิร์ดมาแล้วอย่างช่ำชอง     คือมีสีมือทำเป็นอยู่เท่านี้แหละค่ะ   อิอิ   ...     : )

สวัสดีครับทุกท่าน

    เร่กันเข้ามาครับ เข้ามาช่วยกันจัดการความรู้จับปลากันหน่อยนะครับ  เมื่อวานเพื่อนดิเรก ช่วยจับได้ปลาช่อนสองตัวครับ เลยยังขังไว้ในบ้านเลยครับ

วันนี้รอท่านผู้รู้และกองเชียร์มาช่วยให้คำแนะนำหน่อยนะครับ กะว่าวันนี้จะทำแกงส้มครับ

ขอบคุณมากครับ

ผมยืนมอง ท้องทุ่งนาอยู่ พร้อมจะขอชีวิตปลาไปเป็นอาหารซักมื้ออยู่ในตอนบ่าย

ท่านอาจารย์คนไร้กรอบถามว่า ทำอะไรอยู่หรือ..ผมบอกว่ากำลังคิดว่าจะทำอย่างไรดี ในการขอจับปลาในทุ่งนาที่มีต้นกล้าอ่อนๆ อยู่ไปทำกับข้าวที่บ้าน เพราะที่บ้านมีแต่ข้าว แต่ไม่มีกับ มาจับปลาด้วยกันไหมครับ

ท่านอาจารย์ไร้กรอบเดินมา พร้อมกับเพื่อนโส บอกว่า ผมไม่จับปลา จะไปกินข้าวกับผักแทน เพื่อนโสก็บอกว่า จะไปผัดผักบุ้งกินก่อนในมื้อนี้

เพื่อนดิเรก เดินผ่านมา บอกว่าจะมาช่วยกันออกความคิด โดยเดินลงไปย่ำๆ ในนาให้มีรอยเท้าเป็นหลุม แล้วไล่ปลาให้วิ่ง ปลาจะวิ่งไปหลบภัยอยู่ในหลุมรอยเท้านั่นแล้วเราค่อยเดินตามไปยังรอยเท้าอีกทีหนึ่ง

โอ้โห ทำให้ผมได้ปลาช่อนสองตัวเมื่อวานเย็น แต่ยังไม่ได้แกงเลยครับ เพราะกะว่าจะทำอย่างไรดี....

พี่แผ่นดินตามผ่านมาเห็นตอนที่ผมกำลังจะขึ้นจากทุ่งนาพอดี บอกว่าพี่เค้าชอบเดินตามรอยไถจะได้จับปลาได้ ซึ่งก็จะดีมากๆ เลยครับ เป็นประสบการณ์ตอนราดนาและไถนา จะได้ปลาแบบที่ว่านั้นเลยครับ สนุกมากๆ เลยครับ ปลาจะเกิดอาการมึนเพราะน้ำที่กระเพื่อมยังกะสึนามิครับ แล้วพี่แผ่นดินก็ชวนผมไปถอนกล้าที่ http://gotoknow.org/blog/pandin/111829 ด้วยครับ โอ้ยสวยมากๆ ครับ

เพื่อนเอกเดินเข้ามาเจอตอนที่พี่แผ่นกำลังจะออกรถลาไปพอดี บอกว่าเห็นท้องนาแล้วนึกถึงชุมชนท้องถิ่น ในการจัดการความรู้ท้องถิ่น เพื่อการอยู่ดีมีสุข โดยมองจากการจัดการความรู้ในการหาปลา ซึ่งเป็นเรื่องที่ทำให้ผมต้องเอาไปคิดต่อในการพัฒนาชุมชนของเรา

กลับไปถึงบ้าน พี่ TAFS มาเยี่ยมผมถึงบ้านเลยครับ ผมเข้าไปเอาน้ำเย็นๆมาต้อนรับ พร้อมๆ กับพี่ TAFSเห็นปลาผมในข้องที่จับมาได้สองตัว พี่ก็เลยเล่านิทานให้ผมฟัง โอ้โห เป็นอาหารสมองมากๆ เลยครับ เพราะผมก็ยังคิดถึง ท่านอาจารย์คนไร้กรอบและเพื่อนโสอยู่พอดีครับ ว่าผมจะทำแกงส้มแล้วก็เอาไปแบ่งปันกันบ้านละถ้วยพอดีเลยครับ

นั่งได้ไม่นานนัก ก็ได้ยินเสียงรถยนต์เข้ามาที่บ้านพอดีครับ ไปเปิดประตูดู ฮั่นแน่ พี่แอมป์มาเยี่ยม บอกว่าจะมาเยี่ยมนานแล้ว ได้โอกาสวันนี้ พี่แอมป์ก็บอกว่าเดี๋ยวจะมาช่วยทำปลา พร้อมเด็ดผักบุ้ง แกงส้มปลาช่อนวันนี้ สอยมะม่วงเบามาตำน้ำพริก (นึกแล้วน้ำลายไหลพี่สาวเหอ) เราช่วยกันทำแป๊บเดี๋ยว ข้าวก็สุก แกงส้มก็เสร็จ ผัดผักบุ้งด้วย พร้อมน้ำพริกมะม่วงเบา

พี่แอมป์บอกว่าจะสมัครล้างจานด้วย ผมบอกว่าไม่ต้องครับ พี่ผมจัดการเองตามฉบับเจ้าบ้านครับ แม้ว่าพี่แอมป์จะฝึกล้างจานมาจากบ้านคุณเบิร์ดแล้วก็ตามครับ

พอทำแกงส้มปลาช่อนผักบุ้งเสร็จ ผมก็ตักแกงใส่ปิ่นโตไว้ห้าใบ บึ่งรถเอาไปฝาก ท่าน

ผมเลยได้ของฝากติดไม้ติดมือมาจาก ท่านอาจารย์คนไร้กรอบด้วยครับ เป็นผักที่อาจารย์ปลูกไม้ โสก็ให้ผักบุ้งแก้วมาปลูกที่บ้านด้วยครับ พี่พนัสฝากทุเรียนมาให้ด้วยหนึ่งลูก จริงๆ ไม่อยากจะเอามานะครับ กลัว น้องแดน บ่อิ่ม  เพื่อนเอกให้อาหารเหนือมาด้วยหนึ่งถ้วยครับ เพื่อนเรกบอกว่า วันหน้าจะลงมาจับปลาด้วยกันอีก พร้อมให้หนังสือผมมาหนึ่งเล่ม

ผมก็เลยบึ่งรถกลับบ้าน มาทานข้าวร่วมกันกับพี่ TAFS และพี่แอมป์ และครอบครัว อุ้ยมื้อนี้ เป็นมื้อที่อร่อยจริงๆ ครับ

ท่านอื่นๆ เข้ามา ยังมีแกงส้มปลาช่อนเหลืออยู่พร้อมต้อนรับครับ ผมรอวิทยายุทธจากท่านอื่นๆ อยู่ด้วยครับ ในการจับปลา เพื่อมาแบ่งปันกันอีกครับ

หมู่ของเราเกื้อกูลกันแบบนี้เสมอ... ผมมีความสุขที่สุดครับ

ขอบคุณทุกๆ ท่านมากๆ เลยครับ

สวัสดีครับทุกท่าน

มีบทความดีๆ เกี่ยวกับปลา จากท่าน อ.แสวง นะครับ

“ความรู้” กับ “ปลา”   พร้อมข้อคิดและวิธีการจับปลาครับ ที่ได้แสดงไว้ครับ

ชิมตัวอย่างสนุกๆ ครับดังนี้

--------------------------------------------------

ตามไปอ่านการ ลปรร. กันต่อเนื่องได้ที่บทความ http://gotoknow.org/blog/sawaengkku/83178

ขอให้สนุกครับ