1. สุดทางบูรพา
สวัสดีครับคุณประดิษฐ์
ขอบคุณอาจารย์มากเลยคะอาจารย์ เป็นภาพต้นไทรที่ให้ความหมายคะ
ไทรต้องพร้อมจะเปิดรับระบบนิเวศที่สมดุล ที่จะสร้างฝนเองให้ได้ ฝนแห่งความศรัทธา ฝนแห่งน้ำใจ ฝนแห่งมิตรภาพ เป็นห่าน้ำฝนห่าใหญ่ สายฝนแห่งความหวังดี
ขอบคุณอย่างที่สุดคะคุณเม้ง
สวัสดีครับพี่หมู
6. สุดทางบูรพา
สวัสดีครับคุณประดิษฐ์
7. สิทธิรักษ์
สวัสดีครับพี่เหลียง
สวัสดีครับ คุณนารี
สวัสดีค่ะ น้องเม้ง : )
“…ต้นไทรงาม ด้วยน้ำจากฟ้า ด้วยศรัทธาจากใจ ด้วยสายใยโกทูโนว์...”
ด้วยเชื่ออยู่...ว่าผืนป่า....มีฟ้าฝน
ด้วยเชื่อฝน...ว่าที่หลั่ง....”ตั้งใจให้”
ด้วยเชื่อว่า.....”ฝนจากฟ้า”....มาจากใจ
จึงเกิดไทร....ต้นใหญ่... “โดยศรัทธา”
ศรัทธาก่อเกิดไทรงามตามสมมุติ
ครั้นไทรงามโตไม่หยุดสุดกังขา
หวังไทรงาม..ฤาไฉน....ไร้น้ำมา?
ไทรหรือสร้างฝนจากฟ้าเพียงลำพัง
ฟ้าดอกส่งน้ำมาป่าชะอุ่ม
ป่าจึงชุ่มอุ้มไทรได้สมหวัง
ด้วยศรัทธาให้ไทรงามคงพลัง
ขอวอนฟ้า...ส่งฝนหลั่ง....มารดไทร
เพราะไทรงามต้นนี้มีค่านัก
มิเห็นหรือ...ความรัก...เกิดขึ้นได้
มิเห็นหรือ...ที่ตามมา...เป็นสายใย
สานเครือข่าย...สายใจ...ไทยทุกทิศ
มิใช่หรือ...สิ่งนี้...ที่อยากสร้าง?
มิใช่หรือที่วางเป้าผลิต
“การจัดการความรู้” ที่ร่วมคิด
ก็เห็นจากมวลมิตรแล้ววันนี้
อาจไม่เป็น ”อภิมหาโปรเจ็กต์”
อาจเป็นเพียง”ความผูกพันเล็กๆ(ของคนเล็กๆ)” ในพื้นที่
อาจเป็นเพียง ”ความรู้สึกดีๆ”
อาจเป็นแค่ ”วันนี้...รู้อะไรมา”
แต่เครือข่ายความรู้ที่เริ่มก่อ
ก็เพียงพอจะทำให้ไทยรุดหน้า
ก็เมื่อไทยมีพื้นที่แห่งศรัทธา
อีกไม่นานหรอกหนาต้นไทรงาม
จักเปลี่ยนเป็นพลังทางความคิด
จักถ่ายโอนสู่ชีวิตทั้งสยาม
จักแตกหน่อต่อยอดจากไทรงาม
รอติดตามอีกหน่อยจักเป็นไร
ไทรยังต้องการน้ำเพื่อยืนต้น
ไทรยังต้องการฝนหลั่งรดให้
ไทรยังต้องการป่าโอบอุ้มไว้
ฤาจะปล่อยต้นไทรให้แล้งน้ำ
“การจัดการความรู้” ฤาอยู่ได้
หากสิ้นไร้ซึ่งความรัก....ใครจักห้าม...
รักและห่วงใยเธอต้นไทรงาม
ฉันอยากเห็นเธองาม “ อย่าง ยั่ง ยืน “
ขอบคุณด้วยใจจริงค่ะ : )
สวัสดีครับพี่สาวที่น่ารัก
สวัสดีค่ะคุณเม้ง
อ่านกลอนพี่แอมป์ และความเห็นของทุกๆท่านแล้วชอบใจนัก เพราะ " ตรงใจ " เหลือเกิน ในยามเช้าอย่างนี้เลยเกิดอารมณ์สุนทรีย์อีกครั้งค่ะ
เคยกอบดิน..ใส่ " ไทรอ่อน " ..ในกระถาง
เอาจัดวาง.. ในที่ ..อันเหมาะสม
เคยดูแล.. ชื่นชอบ.. เอาน้ำพรม
เฝ้าชื่นชม.. ผลิใบอ่อน.. แต่ละใบ.....ฯ
ไยจึงปล่อย.. " ไทรอ่อน " .. ให้ว่างเปล่า ?
จมความเหงา.. ปล่อยความหวัง.. ให้สงสัย
" เพิ่ง "..แตกยอด.. ชูเสริม.. เพิ่มแรงใจ
แล้วเหตุใด.. จึง ( รีบ ) ปล่อย.. " ไทร ( อ่อน ) " ให้ลงดิน....?
ไทรยังอ่อน .. ยังต้องการ.. การ " ดูแล "
ช่วย " กัน - แก้ " .. ปัญหา .. ตามเหมาะสม
เพราะเล็กนัก .. กว่าจะ " งาม " ... ตามคนชม
พร้อมพร่างพรม .. " สายฝน " .. ลงสู่ดิน
..........................................................
ขอบคุณสำหรับบันทึกที่ทำให้ " ความคิด " กระฉูดดีนักแล..บันทึกนี้นะคะ..ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับเม้ง
บทความที่เขียนมีคุณค่าและมีความหมายอย่างยิ่งเลยครับ
ผมมองว่า "ศรัทธา" สร้างพลังได้ ทุกอย่างเริ่มต้นจากศรัทธา + ความดีงาม ถึงจะยั่งยืน และอยู่ในใจ
ผมมาที่นี่ด้วย "ศรัทธา" เช่นกันครับ และเมื่อพบว่าที่นี่เปี่ยมไปด้วยความดีงาม ความรู้ที่หลากหลาย เป็นที่ๆผมใช้เวลาตรงนี้มากขึ้นในช่วงหลัง
หากครั้งนี้เป็นจุดเปลี่ยนของชุมชน ผมก็ขอให้เปลี่ยนไปคือเติบโตมากขึ้น เข้าถึง เข้าใจ พร้อมพัฒนามากขึ้น...
ผมไม่ได้ปฏิเสธธุรกิจ ยอมรับความคิดเห็นทึกท่าน แต่อยากให้มีทางออกที่ดีที่สุดร่วมกัน...
ผมขอเป็นหนึ่งในการร่วมคิด ร่วมสร้างชุมชนอันเป็นที่รักแห่งนี้
ขอบคุณพี่สาวแห่งลุ่มน้ำตาปี ที่แต่งกลอนได้ไพเราะจับใจ ขอกอดพี่สาวแน่นๆสักครั้งเถอะครับ!!!
สวัสดีครับคุณเบิร์ด
สวัสดีครับเอก
สวัสดีค่ะ คุณเม้ง
ชอบบันทึกนี้มากๆ ค่ะ รวมทั้งบทกลอนที่หลายท่านเขียนไว้
ขออนุญาตนำเป็นบันทึกแนะนำในโอกาสต่อไปนะค่ะ รวมทั้งบันทึก tag คิดถึง ด้วยค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์จันทวรรณ
สวัสดีค่ะ
ชอบบันทึกนี้ค่ะ
โดยส่วนตัว ก็จะContributeให้โกทูโนเท่าที่ทำได้ค่ะ เพราะที่มาเขียนบล็อกที่นี่ ไม่มีใครแนะนำ พอดีsearch มาพบและอ่านๆดู เห็นว่า ดี เลยลองเขียนค่ะ
จริงๆก็มีเขียนที่อื่นบ้าง แต่ตอนนี้ ไม่ค่อยได้เขียนที่ไหนแล้ว เพราะมีเวลาจำกัดด้วยค่ะ
อยากให้มีทางออกที่ดีที่สุดร่วมกันค่ะ...
สวัสดีครับพี่ศศินันท์