เมื่อวานซืน ขณะที่นอนอยู่บนเปลญวนนั้นก็นึกถึงเพื่อนจากโลกไซเบอร์คนหนึ่ง เมื่อนึกถึงมือก็กดหมายเลขบนมือถือไปด้วย แล้วจึงได้ฟังเรื่องของไอมี่
ไอมี่เป็นหลานสาวตัวน้อยวัย 4 ขวบ ของเพื่อนคนนี้ค่ะ เป็นคนที่ทำให้โลกของคนรอบ ๆ ตัว สดใสขึ้นมาได้เมื่อได้ฟังเรื่องราวของไอมี่ นี่คนเขียนเองก็มีแพลนจะทำหนังสือภาพทำมือเรื่อง " เรื่องของไอมี่ " แฮ่ะ ๆ แพลนนี้อยู่ในความคิดและจินตนาการน่ะค่ะ หลังจากที่คุยวีรกรรมเรื่องของไอมี่ให้ใคร ๆ ฟัง ปรากฏว่าใคร ๆ ก็ตกหลุมรักแม่เด็กสาวตัวน้อยคนนี้เสียแล้ว คนเขียนก็เป็นหนึ่งในแฟนคลับของไอมี่ล่ะค่ะ พอบอกไปว่าอยากทำหนังสือภาพทำมือเรื่อง " เรื่องของไอมี่ " แล้วจะนำเงินส่วนหนึ่งไปทำบุญกัน ก็ได้รับการตอบรับเป็นอันดี แต่โครงการนี้ท่าจะยังอีกนานเพราะอารมณ์ศิลปินของคนเขียนไม่ค่อยปรากฏบ่อยเสียด้วย
กลับมาเข้าเรื่องของเมื่อวานต่อ เพื่อนสาวคนนี้เธอรู้ว่าคนเขียนโปรดปรานและชอบใจที่จะได้ยินได้ฟังวีรกรรมของไอมี่เป็นยิ่งนัก เธอก็เล่าให้ฟังว่า .. " ไอมี่ทะเลาะกับพี่สาวเราล่ะ "
คนเขียนร้องอ๊าววววววว .. ทำไมคะ?
เพื่อนสาวว่า .. ต้อมจำได้ไหม ที่เราเคยเล่าให้ฟังก่อนไอมี่จะกลับกรุงเทพว่า แม่เราซื้อรองเท้าสีชมพูให้ไอมี่คู่หนึ่ง แล้วไอมี่ก็ชอบรองเท้าคู้นี้มาก พอกลับไปกรุงเทพ ตุ๊กตาที่ติดอยู่ที่รองเท้าข้างหนึ่งหลุดไปเหลือแต่รอยกาวไง พี่สาวเราก็เห็นว่ารองเท้าคู่นี้ไอมี่สวมทุกวันจนเยินแล้วด้วยเลยเอาไปทิ้ง ทีนี้ไอมี่เขาหารองเท้าคู่โปรดของเขาไม่เจอก็เลยถามหา พอพี่สาวเราบอกว่าตุ๊กตามันหลุดแล้วก็เลยทิ้งไป ไอมี่ก็เลยงอแงหาว่าแม่ไม่รักเขา เอาของเขาไปทิ้งได้ไง ก็ตุ๊กตามันหลุดหายไปข้างหนึ่งแต่อีกข้างก็ยังมีอยู่นี่ แล้วนี่ถ้าอาไบ (( ไอมี่เรียกคุณยายว่า อาไบ ค่ะ ))รู้ ต้องเสียใจแน่ ๆ เลย เพราะอาไบเป็นคนซื้อให้ ก็เลยทะเลาะกัน
พอได้ฟังเรื่องของไอมี่จบ คนเขียนก็นึกไปถึงเรื่องของน้ำครึ่งแก้ว ทันที
แก้วน้ำ 1 ใบ มีน้ำอยู่ครึ่งแก้ว
คนที่มีทัศนคติในทางบวก จะมองว่า .. " มีน้ำอยู่ตั้งครึ่งแก้ว "
คนที่มีทัศนคติในทางลบ จะมองว่า .. " เหลือน้ำอยู่แค่ครึ่งแก้ว "
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้ว นึกถึงหลานชายสุดรัก จะอายุ 1 ขวบเร็วๆนี้แล้ว
เด็กเขาจะมีมุมมองและการคิดแบบของเขาค่ะ ถ้าเขาชอบอะไรจริงๆ ต่อให้มันเก่ามอมยังไง เขาก็ชอบของเขาค่ะ เอาของใหม่มาให้ เขาก็ไม่ชอบหรอกค่ะ มันเป็นความชอบฝังใจ ที่เด็กส่วนใหญ่ จะมีประสบการณ์นี้มาแล้วแทบทุกคน พอโตขึ้น จะหายไปเอง
จะคอยอ่านเรื่องของคุณค่ะ
ทุกคนมีความชอบและแนวของตัวเอง เขียนแปลกๆไปบ้างก็ดี ทุกอย่างมีข้อคิดอยู่ในตัวของมันอยู่ค่ะ
อ่านแล้วคิดถึงไอมี่จังอยากให้มาอยู่เชียงรายจัง รักไอมี่ มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คิดถึงไอมี่มากเลยพอได้อ่านเเล้วซึ้งมากเเล้วทำให้ยิ่งคิดถึง
ไอมีมากๆเลย
แม่ของไอมี่คงดีใจมากๆที่ทุกให้ความรักและรักไอมี่ไอมี่เป็นเด็กที่น่ารักมากๆขอให้ครอบครัวของ ไอมี่มีความสุขมากๆครับขอให้ไอมี่เป็นดีและน่ารักอยางนี่ตลอดไป
ไอมี่น่ารักมากจริง ๆค่ะ นี่ขนาดคนเขียนไม่เคยเจอตัวเป็น ๆ นะคะ ยังแอบหลงรักถึงเพียงนี้
สวัสดีวันจันทร์ที่อยากให้คนทั้งโลกมีความสุขค่ะ
ต้องเป็นแฟนคลับไอมี่แน่ ๆ เลย
คิดถึงไอมี่เหมือนกันค่ะ ตั้งแต่ไอมี่กลับกรุงเทพฯ แล้ว พี่ไม่ได้ยินเสียงไอมี่เลย
เมื่อไหร่ ไอมี่จะมาเชียงรายอีกน๊า เนอะ
ค่ะ รองเท้าคู้นี้ ไอมี่คงรักมาก เพราะเป็นสีชมพูสีโปรด และที่สำคัญอาไบ (( คุณยาย ))เป็นคนให้มา
และก็อาจเป็นรองเท้าที่สวมสบายเนอะ ๆ ๆ
สวัสดีค่ะ และดีใจจังเลยที่คุณเข้ามา ไอมี่เป็นเด็กที่พิเศษมากจริง ๆ ค่ะ ทั้งความคิดและคำพูด
บอกไม่ถูกนะคะว่าทำไมถึงได้หลงรักไอมี่ถึงเพียงนี้ รู้แต่ว่าวันที่เศร้าที่สุดด้วยเรื่องใด ๆ ก็ตาม บางครั้งเมื่อนึกถึงเรื่องของไอมี่ตามที่ได้ยินมาก็จะรู้สึกได้ว่ามีรอยยิ้มเกิดขึ้นที่มุมปากเสียแล้ว
พอได้รู้จักน้าสาวของไอมี่มากขึ้น ได้อ่านตัวหนังสือของคุณผู้ให้กำเนิดไอมี่ในนี้ ก็เข้าใจแล้วค่ะว่าเด็กคนนี้เติบโตขึ้นมาท่ามกลางความรักจริง ๆ
จุ๊บ ๆ ล่ะค่ะ
คิดถึงไอมี่เนอะคะ มา ๆ ๆ มาคิดถึงไอมี่ด้วยกันค่ะ
ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่าน ไอมี่เป็นเด็กที่พิเศษสำหรับใครหลายคนจริง ๆ ชอบจังค่ะที่คุณครูในโรงเรียนให้สมญานามไอมี่ว่า " เจ้าหญิงวุ่นวาย " อิอิ คนเขียนเคยเรียกไอมี่ว่า " เจ้าหญิงจำไม " ล่ะล่ะ ก็คุยโทรฯ กับน้าสาวเธอแต่ละครั้งจะได้ยินเสียงเธอแว่วเข้ามาถามโน่นถามนี่ ทำไมค๊า..ทำไมน๊า..ก็อยากรู้ว่าทำไม อยู่เรื่อยเลยค่ะ เฮ้อ นึกย้อนกลับไปก็ให้คิดถึงค่ะ
ไอมี่เป็นเจ้าหญิงจำไมของทุกคนคะ ไม่ว่าจะเป็น คุณพ่อ คุณแม่ คุณน้า คุณตา คุณยาย หรือพูดง่ายๆ ว่าใครที่หลงตอบคำถามเค้าไป คำถามแรก ก็รู้ไว้เลยว่าจะต้องมีคำถามลูกโซ่ ถามต่อไปเรื่อยๆ คะ คนที่ตอบคำถามนั้นก็จะกลายเป็นผู้โชคดี...อิอิ
ค่ะ ไอมี่เป็นเจ้าหญิงจำไมจริง ๆ เคยโดนมาแล้วล่ะค่ะ haha
วันนี้วันศุกร์แล้ววันๆ ผ่านไปเร็วเมื่อก่อนตอนอยู่คนเดียวเวลาผ่านไปแต่ละวันอย่างช้าๆ พอตอนเริ่มท้องอัยมี่ก็นับวันยิ่งช้าอยากให้ลูกคลอดออกมาเร็วๆ พอเริ่มท้องก็เริ่มตั้งชื่อลูกในท้องทั้งหญิงและชายทุกคนหวังว่าจะได้เด็กผู้หญิงที่บ้านชอบเด็กผู้หญิงแล้วเราก็ได้เด็กผู้หญิ๋งผู้หญิง....เดี๋ยวนี้เวลาผ่านไปเร็วจังเพราะมีเรื่องให้ทำมากมายทุกวันมีเรื่องยุ่งแต่ในเรื่องยุ่งๆนั้นก็เต็มใจทำนะ มีความสุขกับวันยุ่งๆกันเถอะนะ
ไอมี่สบายดีไหมคะ? ต้อมว่าไอมี่อยู่ที่ไหน ที่นั่นก็มีความสุขฟุ้งกำจายไปทั่วเลยนะคะ คนรอบ ๆข้างก็ต่างพากันมีความสุขไปด้วย
คุณแม่เจย์คงต้องสอนไอมี่คุยผ่าน msn กับพลพรรครักไอมี่ แล้วล่ะ เพราะต้อมรู้สึกว่าใคร ๆ ก็คิดถึงไอมี่กันทั้งนั้นเลยนะเนี่ย
ค่ะ มีความสุขกันทุกวันแม้ชั่วขณะนั้นจะมีอะไรยุ่ง ๆ ไปบ้างก็ช่างเถอะเนอะ
ได้อ่านแล้วเป็นกำลังใจให้ตัวเองได้เยอะเลยค่ะ อย่างน้อยก็บอกตัวเองว่าให้มองอะไรในแง่บวกสิ จะได้สบายใจ
ใครหลายคนคงอยากรู้จักไอมี่เป็นการส่วนตัว จะบอกว่าnar_yah เจอตัวจริงเสียงจริงแล้วนะ มีคนแอบตาร้อนล่ะสิ
ไอมี่เป็นเด็กมีจินตนาการค่ะ
ค่ะ คิดในแง่บวกจะทำให้เรามีกำลังใจ มีความสุข
และก็ เห็นด้วยว่า ไอมี่ช่างเป็นเด็กที่มีจินตนาการเหลือเกิน
ต้องสอน msn หลักสูตรเร่งรัดให้ไอมี่เสียแล้วล่ะมั้งคะ
แต่เวลาใครคุยกับไอมี่แล้วเจอภาษาที่คุณแม่เจย์ว่านี่ สงสัยงงเป็นไก่ตาแตกไปเลย haha
ไอมี่ได้เพื่อนใหม่ สงสัยช่วงนี้จะติดเพื่อนใหม่นะคะ
รักษาสุขภาพกันนะคะ
ช่วงนี้ฝนตกระวังสุขภาพกันด้วยนะช่วงหน้าฝนอารมณ์คนก็ขุ่นมัวไม่ค่อยแจ่มใสกันเลยวันก่อนได้คุยMSN เจอหลายคนมีปัญหามากมาย ยังไงก็สู้ๆ กันไว้นะจ๊ะ
อารมณ์ของคนก็คงจะคล้ายกับฤดูกาลนะคะ มีแจ่มใส มีขุ่นมัว .. มีอะไรเข้ามาในชีวิตได้ตลอด
ช่วงนี้ฝนตกหนัก .. ก็ดูแลตัวเองกันนะคะ ประเดี๋ยวจะไม่สบาย เนอะ
ฝากจุ๊บ ๆ ไอมี่ด้วยค่ะ คิดถึง