• ทำไงดี
• ผมกลัวความสูงครับพี่
• อิอิ

แหม อ่านแล้ว ได้ใจจริงๆค่ะ

เขียนเก่งมากนะคะ

ขอต้อนรับให้มาเขียนบ่อยๆอีกนะคะ ชอบเรื่องเบาๆบ้างค่ะ ไม่ชอบเครียด ตอนเด็กๆน่ะ ชอบอ่านการ์ตูนนะคะ ยังเขียนในบันทึกน้องซูซานเลยค่ะ

แต่มันแย่ ตรง ได้แต่อ่าน เขียนให้ขำเองไม่เป็นค่ะอิๆๆๆ

สวัสดีค่ะ คุณ suksom

• ยินดีที่ได้รู้จักชาวสาธารณสุขด้วยกันค่ะ...
• หากกลัวความสูงก็อย่าขึ้นที่สูงโดยไม่จำเป็นค่ะ.. ตอนนี้บ้านของเราไม่มีสูง  มีต่ำ...ทุกคนมีความเท่าเทียมกันในการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นค่ะ
• ขอบคุณที่แวะมาพูดคุยค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณพี่ Sasinanda

• จริงๆแล้วคุณพี่เองก็มีอารมณ์ดี  และอารมณ์ขันอยู่แล้วค่ะ  เพียงแต่คุณพี่อาจจะไม่ได้ถึงกับก๊ากๆๆๆ  อย่างเด็กๆเค้า.....เพราะคุณพี่เป็นผู้ใหญ่ที่อารมณ์เย็น และสุขุมค่ะ
• คอยอ่านตลกของน้องๆดีกว่าค่ะ
• ขอบคุณนะคะ...แวะมาคอยให้กำลังใจกันอยู่เสมอเลยค่ะ

สวัสดีค่ะ

  ของTag คิดถึงด้วยคนค่ะ ที่นี่ ทำให้เราอบอุ่นเสมอ จากไปได้ไม่นานหรอกค่ะ ต้องหวนกลับมา

 เขียนถึงชุมชนเ ราดีจังเลยค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ ตันติราพันธ์

• ความสุขและอบอุ่นในGotoKnow เกิดจากสมาชิกในบ้านค่ะ...หาใช่ใครอื่นไม่....
• รักและเข้าใจกัน  เหมือนคนในครอบครัวเดียวกัน... นับวันบ้านเราจะโตขึ้นเรื่อยๆ  และเป็นสังคมที่ไม่มีวันตายค่ะ
• ขอบคุณค่ะที่ชื่นชม
  

น้องเล็ก ที่รัก

• ความสูงและต่ำที่พี่พูดหมายถึง...ความรู้และไม่รู้ในเรื่องราวต่างๆค่ะ ....จึงทำให้เห็นภาพของผู้รู้  ช่วยเหลือผู้ไม่รู้  ให้รู้มากขึ้น....
• คนอย่างน้องไม่มีวันยกตัวให้สูงไปไกลแน่นอน  เพราะน้องมีแต่จะโน้มลงต่ำเพื่อช่วยเหลือชาวดินระดับล่าง  ผู้ขาดประสบการณ์เสมอ....จิตใจน้องเท่านั้นที่สูงส่งค่ะ

( ปล.   ....แล้วไปแอบทานอะไรมาล่ะเนี่ย....อาหารเป็นพิษแน่นอนจ้ะ...จะลดน้ำหนักก็ไม่บอกกัน...น่าสงสารจริง   ...ดื่มน้ำเกลือแร่ซะ  แล้วคายพิษออกมาให้หมด...พิษสงเยอะนักก็อย่างนี้แหละ...อิ...อิ...)

สวัสดีครับ...

สิ่งหนึ่งที่ค้นพบแล้วในห้วงเวลาอันสั้นในการใช้ชีวิตใน G2K  นั่นคือ   การให้อย่างบริสุทธิ์ใจ.... 

ทุกวันนี้,  ยังศรัทธาและเชื่อมั่นในวาทกรรมข้างต้นอย่างไม่เปลี่ยนแปลง

คิดถึง, และระลึกถึงเสมอ - ครับ

อ่านบันทึกแล้วรู้สึกว่า GotoKnow เป็นเหมือนลิฟต์ยังไงก็ไม่รู้นะครัีบ เลื่อนขึ้น เลื่อนลงได้ แต่ผมไม่ตอบว่าลิฟต์หรอกครับ เพราะบันทึกนี้ไม่ใช่ผะหมี 

เพียงแต่จะแวะมาลงชื่อ และบอกว่าถึงวันนี้จะเดี้ยงสนิท แต่ก็มักจะมีพรายกระซิบเวลามีคนนินทา หึหึ

ยินดีที่ได้รู้จักมากกว่าแค่ตามอ่านบันทึก และทำให้ผมกระชากวัยได้สำเร็จครับพี่

ฟ้ายังเป็นฟ้า แผ่นดินยังแผ่นดินอยู่เหมือนเดิม แต่ GotoKnow เปิดช่องทางให้ฟ้าติดต่อแลกเปลี่ยนกับแผ่นดินได้ โดยไม่ต้องผ่านฟ้าผ่าครับ มีทางเลือกอยู่เสมอถ้าเราแสวงหา 

คิดถึงทุกท่าน อยู่ตลอดเวลา ครับ

ขอให้มีความสุขตามอัตภาพ ครับ

สวัสดีค่ะ น้องแผ่นดิน

• สิ่งที่สัมผัสได้อยู่เสมอ...ไม่ว่าจะเข้ามาบ่อยครั้ง  หรือห่างเหิน....นั่นคือเห็นการให้....การให้อย่างบริสุทธิ์ใจ.... จริงๆค่ะ
• ขอบคุณที่คุณเป็นผู้ให้....เพื่อนๆในG2Kและสังคมไทย....มาโดยตลอดค่ะ
• คิดถึงอยู่เสมอเช่นกันค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ Conductor

• ขอบคุณมากๆค่ะ...ที่แม้จะเดี้ยง...ก็ยังลุกมาเติมเต็ม(ไม่ยักกะทราบว่าเลี้ยงพรายด้วย...เอ..หรือเป็นกุมารทอง?)
• ....ไม่ทราบว่าคุณกระชากวัยแบบไหนนะคะ....(ตอนนี้หน้ากระแทก)...เอาวัยสาวเราไป  เหลือไว้แต่วัย.........
• ขอบคุณค่ะที่แวะมาบอกย้ำว่า...Fact ก็คือ Fact....มิอาจเปลี่ยนเป็นอื่นได้  แต่เราเอื้อมมือถึงกันได้.....
• ชอบมากค่ะ...GotoKnow เปิดช่องทางให้ฟ้าติดต่อแลกเปลี่ยนกับแผ่นดินได้ โดยไม่ต้องผ่านฟ้าผ่าครับ มีทางเลือกอยู่เสมอถ้าเราแสวงหา  ....
• ขอบคุณอีกครั้งค่ะสำหรับมุมมองที่เติมเต็มบันทึกนี้ให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น

สวัสดีค่ะ อ.นาย วรชัย หลักคำ

• สัมพันธภาพที่ดี  ที่มีให้กัน....เกิดความผูกพันและคิดถึงกันอยู่เสมอค่ะ....
• คิดถึงท่านเช่นกันค่ะ

เป็นกำลังใจให้พี่ติ๋วเสมอๆครับผม

---

มิตรภาพและความสัมพันธ์ที่มีต่อกัน  นับวันจะแนบแน่นขึ้นเรื่อยๆจนกล้าที่จะเป็นลิ้นกับฟัน....  ที่หากบังเอิญกระทบกันโดยไม่ตั้งใจ  อาจจะเจ็บปวด  แต่ตามมาด้วยการรู้จักจังหวะของกันและกันมากยิ่งขึ้น.... 

กระทบ กระเทาะจิตใจกันบ้างในบางเวลา ต่อยอดควมคิด ความสนิท สมานจิต สมานใจ ลดอัตตา ค่ะ

........

แต่...วันนี้ช่างเงียบเหงาหัวใจ

แต่...ดีใจที่มาเจอเธอ

พี่ที่รักของฉัน

........

ขอให้วันนี้เป็นวันแห่งความสวยงาม

ถึงแม้ความคิดถึงจะตกหล่นบ้างในบางเวลา

แต่...มิตรภาพ ความเป็นเพื่อน ยังตรึงในหัวใจเสมอ

ขอบคุณนะคะ

ขอบคุณที่ยังให้ได้คิดถึงอยู่เสมอค่ะ

.......

.......

สวัสดีค่ะ น้องเอก

• ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ

สวัสดีค่ะ น้องอึ่ง

• เพิ่งสังเกตว่าเปลี่ยนนามสกุล....ไม่ยักกะเห็นการ์ดแฮะ....
• เรามาเลิกเหงา...แล้วเฮฮาปาติงโกะกันดีกว่า....ว่าแต่เย็นนี้จะนอนที่สำนักงานหรือเปล่าคะเนี่ย....หายปวดคอแล้วใช่มั้ยจ๊ะ.....

ชื่อบันทึกจ๊าบมากเลยค่ะ

ได้รับเมล์แล้วนะคะ..ขอบคุณค่ะ...อ่านเมล์แล้วยังคลำทางไม่ถูกว่า tag คิด(ไม่)ถึง เป็นอย่างไรและทำอะไรอย่างไรต่อ.....สงสัยขอหาทางขึ้นลิฟท์ไปดูวิธีการของคุณๆ ข้างบนก่อนนะคะ  ^^ ......

• ตามมายิ้มๆค่ะ อิอิ ชอบที่คุณติ๋วเปรียบเปรย
• เพราะการดูแลเอาใจใส่ และไม่เพิกเฉย กล้าที่จะแสดงความเห็น ถือเป็นเสน่ห์ของบล็อกแห่งนี้ค่ะ
• คนไม่รักกัน คงไม่ตักเตือนกันหรอกนะคะ
• ทุกเสียงของชาวบล็อกมุ่งพัฒนา G2K ให้ดียิ่งขึ้นนะคะ

สวัสดีค่ะพี่ติ๋ว

มีอะไรมากมายใน gotoknow ที่คิด(ไม่)ถึง

โดยเฉพาะเรื่องฮาๆ.....  

เรื่องดีๆ เรื่องธรรมะธรรมโม เรื่องน่ารักๆ ภาพสวยๆ ความงดงามในจิตใจของคน.....

ยิ่งเขียนยิ่งเพลินแฮะ ชักจะออกหวานเลี่ยนๆ ...  แต่มันก็จริงนี่นา ^ ^

สวัสดีค่ะ คุณสร้อย

• เข้าไปหาบันทึกที่จะอ้างอิงของคุณสร้อย....ที่ต้องการ  แต่ยังไม่พบ  ไม่ทราบว่ามันหายไปไหน......
• แต่ไม่เป็นไรค่ะ  ไม่มีอะไรเป็นอุปสรรคในการTagครั้งนี้ของติ๋ว...แต่อาจจะช้าสักหน่อย
• คิดถึงคุณสร้อยเสมอค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ naree suwan

• เชื่อมั่นว่า GotoKnow ให้เรามากกว่าความรู้... ซึ่งแรกๆอาจจะมองว่าเป็นเพียงความรู้ที่ใช้ในการทำงาน...  แต่ธรรมชาติของคนใช่จะมีแต่งานๆๆๆ....เราจึงให้กันได้มากกว่าที่คิดค่ะ
• ....เพราะคนมิใช่เครื่องจักร....ต้องการความรักและความเข้าใจ....
• ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ

สวัสดีค่ะ น้องรอง

• จะว่าไปก็จริงอย่างน้องรองว่าค่ะ.... มาGotoKnowเหมือนไปจ่ายตลาด...อยากได้อารมณ์ไหนก็หยิบตะกร้าเดินตักตวงเอาเองตามชอบใจ...ไม่ชอบก็ผ่านเลยไป....
• มีคนบอกว่าชมกันมากๆจะเป็นเบาหวานแหละ...อิ...อิ...