บันทึกนี้อาจสวนกระแสอย่างสุดขั้ว...เพราะอ่านอนุทินของน้องกะปุ๋ม @40073 แล้วเห็นภาพ
“ก่อนอื่นขอชื่นชมบล็อกเกอร์ทุกท่านที่ได้รางวัลและชื่นชมผู้จัดด้วยความจริงใจ บันทึกนี้มิได้มีเจตนาจะลบหลู่ท่านหรือผู้หนึ่งผู้ใด...เป็นความสัตย์จริง”
บันทึกนี้อาจสวนกระแสอย่างสุดขั้ว...เพราะอ่านอนุทินของน้องกะปุ๋ม @40073 แล้วเห็นภาพ... เคยได้ยินคอมเมนท์คล้ายอย่างนั้นจากบล็อกเกอร์ด้วยกันมากับหู...เมื่อหลายปีก่อน
และ...บันทึกนี้ แด่ทุกท่านที่มิได้รางวัล...โปรดอย่าน้อยใจ...
“…………………………..
จดหมาย...ถึงน้อง
กลุ่มชนใน GotoKnow ... ยิ่งกว้าง...ยิ่งใหญ่... ยิ่งมีความต่าง...(คล้ายชนชั้น)...จริงมั้ย... (น้อง...)
กลุ่มชนที่สนิทสนมเสมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน(ของเค้า)... ยากที่สมาชิกที่เกิดทีหลังหรือที่(แอบ)คิดว่าตนเป็น "คนอื่น" จะแทรกกาย...จริงมั้ย... (น้อง...)
กลุ่มชนที่บอกเล่าเรื่องราวของตน แล้ว(แอบ)ดูผู้คน(ที่คุ้นเคย)คุยกัน... ได้(แอบ)ชื่นชมไปกับเขาแล้วก็ค่อยๆ(แอบ)ถอยหลัง...ห่างออกไปเรื่อยๆ ไม่กล้าแชร์เพราะรู้สึกว่าไม่ใช่จริตตน ...มี...(มากมั้ง)...จริงมั้ย... (น้อง...)
กลุ่มชนที่มองว่า รางวัลมิใช่เรื่องใหญ่ของชีวิตการเขียน แต่ก็ไม่ใช่เรื่องเล็กที่ทำให้ความรู้สึกของคนในชุมชนเดียวกันเกิดสั่นคลอนบ้างนิดๆหน่อยๆ... จริงมั้ย... (น้อง...)
...หลายคนมองว่าอยู่สูงเกินไป ก้าวไม่ถึง...
...หลายคนไม่มองด้วยรู้สึกว่าไม่ใช่เป้าหมาย...
พี่เคยไปราชการกับบล็อกเกอร์ท่านหนึ่ง นานมาแล้ว ท่านนั้นตั้งเป้าว่าต้องบันทึกให้ได้ในวันนั้นเพราะเป็นวันสุดท้ายของเดือนที่จะบอกว่า “ท่านบันทึกทุกวันสำเร็จในเดือนนั้น” หลังเสร็จงานเกือบเที่ยงคืนท่านต่อเน็ทในโรงแรมเพื่อบันทึกดังว่า เพียงเพราะท่านรู้สึกท้าทายและเมื่อทำได้ก็ภูมิใจในตนเอง... มันก็เท่านั้น
...ผู้ให้รางวัลบล็อกเกอร์ท่านนั้น นอกจากตัวท่านเองคือพี่ที่รู้เห็น ให้ท่านเป็นบล็อกเกอร์ในดวงใจของพี่เสมอมา
เราอาจถอยหลัง...หันหลัง แล้วเดินจากไปเหมือนหลายๆคนที่ทำกันมาแล้ว ก็ย่อมทำได้(จะว่าไป ก็ไม่ได้มีผลกระทบอะไร กับใคร)
...แต่ ด้วยรัก G2K...
จึงอยากเป็นกระจกสะท้อนอีกมุมมองหนึ่งของชนกลุ่มเงียบกลุ่มใหญ่(ในมุมมองของพี่เอง)... ทำอย่างไรจะให้เขาเหล่านั้นกล้าตัดสินใจก้าวเข้ามาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นทันทีในบันทึก...แทนความรู้สึกลังเลว่า...จะเขียนดีหรือไม่เขียนดี
ทำอย่างไรให้ทุกคนรู้สึกว่าทุกบันทึกของเขามีค่า เพราะนิ้วทั้งห้ายังมีความสำคัญแม้มีขนาดที่ต่างกันไป
มาหาเทคนิคดีๆให้คนที่เป็นกลุ่มพลังเงียบ ที่มี “อารมณ์เงียบ เหมือนเป่าสาก” กลุ่มใหญ่มีใจให้ G2K อย่างแท้จริงดีกว่า...
ดีกว่าได้เห็นเขาเพียง...ผ่านมา...แล้วก็ผ่านไป
....น่าเสียดาย.... (นะน้องนะ...)
พี่ติ๋ว
20 มิถุนายน 2552
………………………………”
ปล. บันทึกนี้อาจปิดตัวเองลง... เมื่อใดก็ได้.. ไม่รู้ (แล้วแต่อารมณ์ผู้เขียน...)อิ อิ ^_^
