ดอกรักร้อยสร้อยดอกแก้วจากแนวฟ้า
ลอยลมมาข้ามนภาเวหาหน
มาถึงฝั่งฟ้าไกลใจอีกคน
อาบด้วยมนตรารักพร้อมภักดี
บรรจงจูบสร้อยดอกแก้วแล้วแนบอก
พริ้มตาตกในภวังค์ฝั่งฝันนี้
หอมกลิ่นอวลยั่วยวนป่วนฤดี
คิดถึงคุณคนดีที่ฟ้าไกล
สร้อยดอกแก้วงามงดกดกับแก้ม
เผยปากแย้มซึ้งประจักษ์รักที่ให้
เหมือนได้มาเคียงคู่อยู่ใกล้ใจ
ไกลแสนไกลใจต่อใจสัมผัสกัน
ด้วยแรงรักแรงคิดถึงคะนึงหา
ร้อยรัดใจส่งมาให้คนในฝัน
ผืนฟ้ากว้างคือสายใยสายสัมพันธ์
ทุกคืนวันอ้อนกลอนหวานผ่านเดือนดาว
ขอบฟ้าปลายคือสายใจความพันผูก
เฝ้าหมั่นปลูกถักทอรักจากห้วงหาว
สักวันหนึ่งบนทางเชื่อมเอื้อมสู่ดาว
จะคล้องสร้อยดอกแก้วสาวเข้าสู่เรือน
ชอบคะ
สวัสดีครับผม
ขอบคุณมากนะครับที่เข้ามาทักทายในบล๊อคผม
แล้วบ้านอยู่แถวไหนหรอครับ ผมเรียนอยุ่ศิลปากรครับผม
บ้านอยู่ตรงข้าม แม๊คโคร ครับผม
สวัสดีครับคุณฟ้า
2. สวัสดีครับคุณ •—>xaJ-xา๑<—• nataChoei[หน้าตาเฉย]
เป็นคนจังหวัดเดียวก็ทักทายกันหน่อยครับ
บ้านอยู่ในตลาดเขตเทศบาลนครฯครับ
ม.ศิลปากรผมเข้าไปบ่อยมากครับ
คณะอักษรผมก็ผ่านบ่อย
เมื่อคืนก็ยังผ่านไปเลยครับ
ขอบคุณครับที่แวะมาแล้วผมจะไปเยี่ยมคุณใหม่นะครับ
ช่างแต่งแต้มเติมคำอันล้ำค่า
ส่องอุราให้ชุ่มช่ำน้ำคำหวน
ไอกลอนแก้วแพรวพรายคล้ายชี้ชวน
ให้แก้มนวลถูก "จุมพิศ" จิตปรีเปรม
สวัสดีครับคุณพิมล มองจันทร์
ยินดีครับที่ได้รู้จักในฐานะท่านเป็นอาจารย์ผู้ทรงคุณวุฒิ
นับว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้มีโอกาสต้อนรับ
กลอนอาจารย์ไพเราะมากครับ
ผมอ่านแล้วรับรู้ได้เลยว่าเป็นกลอนชั้นครูครับ
แล้วผมจะถือโอกาสไปแวะเยี่ยมเยียนที่บ้านท่านนะครับ
ขอบพระคุณครับที่ชม แต่ผมไม่เก่งกล้าขนาดนั้นหรอกครับ เพียงได้เขียนแล้วมีคนอ่านนักเขียนก็มีความสุขแล้ว กลอนของอาจารย์หวานซึ่งกินใจเหลือเกิน สำนวนดุจหนุ่ม
คะนองรัก(คงไม่ว่ากันนะครับ)ถ้าอิตถีนารีได้อ่านคงหลงในกระบวนกลอนแน่
สวัสดีครับคุณพิมล มองจันทร์
เราต้องยกย่องและรู้ค่าของโลกไซเบอร์นะครับ
หากว่าไม่มีอินเตอร์เนต เราก็จะไม่มีโอกาสรู้จักกัน
ไม่มีโอกาสได้สนทนากับใครต่อใครทางไกลเช่นนี้
ไม่มีโอกาสได้อ่านวรรณกรรมชาวบ้านดีดีเช่นนี้นะครับ
ความรักทำให้เกิดงานเขียนที่ซึ้งกินใจครับ
เพราะความรักที่มากมายกระมังครับ
จึงเขียนให้คนอ่านรู้ความในใจได้เพียงนี้ครับ
ขอบคุณมากครับ