สวัสดีปีใหม่ค่ะ ชาว G2K ทุกท่าน ปีใหม่นี้ไปเที่ยวที่ไหนกันมาบ้างคะ สำหรับผู้เขียนและครอบครัว ไปเที่ยวที่อัมพวามาค่ะ ความคิดนี้เกิดจากน้องสาวสุดที่รัก อยากพาป๋ากับแม่ไปเที่ยวปีใหม่ เลยเริ่มจากความคิดที่ว่า จะไปไหนดี? คิดไปคิดมา สรุปกันที่ อัมพวา จ.สมุทรสงคราม เหตุเพราะ เป็นสถานที่ที่ไม่ไกลจากประจวบฯ นัก เดินทางไม่นานมาก ป๋ากับแม่จะได้ไม่ต้องนั่งรถเหนื่อย ประกอบกับที่แห่งนี้ เป็นบ้านเกิดของเพื่อนรักคนหนึ่งของผู้เขียน เลยได้ข้อมูลในการท่องเที่ยวมาพอสมควร จึงตกลงใจกันทั้งครอบครัวว่า จะไปที่นี่แหละ... Let's Go.....
หอบหิ้วกันมาจากประจวบฯ 8 ชีวิต เดินทางไปจ.สมุทรสงครามด้วยรถยนต์ส่วนตัว 2 คัน ปุเลงปุเลงกันไปอย่างสบาย ๆ ไม่เร่งรีบ กว่าจะออกจากบ้านก็ปาเข้าไป 10 โมงเช้า แวะโน่นนี่นั่น ไปเรื่อยเปื่อย กว่าจะถึงที่หมาย ก็โน้นเลย เกือบ 4 โมงเย็น พี่สาวคนสวยเจ้าของโฮมสเตย์ (พี่แหม่ม) โทรมาจิกแล้วจิกอีกว่า "เมื่อไหร่พวกเธอจะมาถึงจ๊ะ (ย่ะ!)" (จริง ๆ ในใจพี่เค้าอาจกำลังคิดว่า ไปไถลแถวไหนกันน่ะ ทัวร์กรุ๊ปนี้ อิอิ) เรื่องที่จริงกว่า คือ "หลงทาง คร๊าบบบ.." แหะแหะ.. ^__^'
ก็แผนที่ที่ได้มา มันวกวนงงงวยอยู่มิใช่เล่น ไอ้พวกเราก็ไม่ใช่คนพื้นที่ มันก็มีหลงเป็นธรรมด๊า ฮี่ฮี่ (แก้ตัวให้ตัวเองเสร็จสรรพ) เลี้ยวเข้าทางผิด ไปติดแหงกอยู่ในทางเข้าตลาดน้ำอัมพวา อยู่นานสองนาน ทนไม่ไหวเลยโทรไปถามพี่สาวคนสวยคนเดิม ปรากฎว่า ผิดทาง แป่วววว... นี่แหละน๊า เค้าว่า หลงทางเสียเวลา หลงติดยาเสียอนาคต (เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย..) ตัดสินใจกลับรถมุ่งไปทางที่ถูกต้อง ก็เจอปัญหาว่า เฮ๊ย! จะไปทางไหนต่อดีฟะ ขวาก็ลิ้นจี่ ซ้ายก็ส้มโอ ข้างหน้าข้างหลังก็เป็นดงลิ้นจี่กับส้มโอ โทร.ถามทางกันตลอดเวลา สายแทบไหม้ แต่ในที่สุด ก็ถึงจนได้ เฮ้ออ...โล่งอก
แต่พอถึงแล้ว หายหงุดหงิดเป็นปลิดทิ้ง อากาศเย็นสบาย สายลมโชยที่พัดมา บ้านน่าพักผ่อน เจ้าของบ้านยืนยิ้มหวานต้อนรับพวกเราอยู่ ขออนุญาตโฆษณาซ๊ากกาหน่อย (ไม่ได้ค่าโฆษณานะเนี่ย..เชื่อปะ อิอิ) บ้านที่เข้าพักคือ "บ้านเพ็ญสุรัศมิ์" โฮมสเตย์ขนาดกะทัดรัด ไม่เล็กไม่ใหญ่ กำลังดี เป็นบ้านพักริมคลองแควอ้อม บรรยากาศดี๊ดี โรแมนติก อิอิ (ใครอิจฉายกมือขึ๊นนนนน..)
เก็บข้าวของขึ้นบ้านเรียบร้อย เรือน้อยก็มาคอยท่าอยู่ที่ท่าน้ำหน้าบ้าน (ตะก่อนจะไม่มีถนนรถ มีแต่คลอง เพราะฉะนั้นด้านที่ติดคลองก็เลยเรียกว่า หน้าบ้าน) คนขับเรือพาพวกเราไปเที่ยวที่ตลาดน้ำอัมพวา (ก็เจ้าตลาดที่ตะกี้เราไปหลงทางเสียเวลา อยู่นั่นแหละจ๊ะ) ระหว่างทางก็มีบ้าน มีวัดทั้งสองฝั่งคลอง (ที่นี่มีวัดเยอะจริง ๆ พอ ๆ กับเพชรบุรีเลยนะเนี่ย.) คนเรือแนะนำให้เราไปหาอะไรรับประทานกันที่ นั่น นัดเจอกันอีกทีเวลา 18.30 น.
กว่าจะขึ้นฝั่งได้ใช้เวลานานหลายนาที คนก็เยอะเรือก็แยะ อาหารมื้อแรกของที่นี่ พวกเราโซ้ยก๊วยเตี๋ยวผัดไท กับขนมปังสังขยาจานร้อน กะว่ากินเสร็จจะไปสำรวจตลาดซักหน่อย ปรากฏว่า เนื่องจากเป็นวันหยุดปีใหม่ โอ้โห!! คนเยอะยังกะหนอน ถอดใจไม่เอาแหละ ใกล้เวลานัดคนเรือแล้วด้วย ไปรอที่ท่าน้ำดีฟ่า หู้!! อดเดินเที่ยวเลยเรา..
ปกติ ผู้เขียนไม่ค่อยชอบสถานที่ที่มีคนเยอะแยะ ยุ่บยั่บ ยั้วเยี้ย (เอ..หนอนหรือคนหว่า?) มันอึดอัดคับแคบไม่สบายตัวอ่ะค่ะ แต่เวลาไปเที่ยวผู้เขียนชอบออกไปเดินตลาดนะ เพราะรู้สึกว่าเราจะเข้าถึงวิถีชีวิตของคนที่นั้นได้จากตลาดเนี่ยแหละ (เอ๊! ไม่รู้ว่าคิดถูกหรือผิด??) แต่วันนี้ต้องขอบาย..
ขึ้นเรือได้ คนขับเรือก็บอกพวกเราว่า จะพาไปดู หิ่งห้อย กัน เย้!! ไฮไลต์ของทริปนี้เลยนะเนี่ย ....... อู้ หู!!!!.. เด็กน้อยทั้งคณะดีอกดีใจ ไม่เคยเห็นหิ่งห้อยเยอะแยะมากมายขนาดนี้มาก่อน (ป่าวหรอกคะ จริง ๆ พวกที่ตื่นเต้นหน่ะ มีแต่พวกแก่ ๆ ทั้งนั้น 5555) หิ่งห้อยเกาะกลุ่มกันอยู่บนต้นลำพู ริมแม่น้ำ มีมากพอสมควร และขอยืนยันว่าเป็นหิ่งห้อยของแท้ ไม่ได้เมคเหมือนที่ข่าวเค้าลือกันแต่อย่างใด อิอิ เพราะคณะของเราขอให้คนเรือขับเข้าไปดูใกล้ ๆ ถ้าเป็นหลอดไฟ ก็ต้องเห็นสายไฟกันมั่งแหละ จริงปะ... ป๋ากับแม่บอกว่า จริง ๆ ที่บ้านเราสมัยก่อนก็มี แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีแล้ว สงสัยมาอยู่ที่นี่หมด 55555!!!! เสียดายถ่ายรูปไม่ได้ ท่านผู้อ่านอยากเห็นต้องลองไปดูเอง อิอิ
ล่องเรือดูหิ่งห้อยกันอยู่พักใหญ่ก็กลับเข้าที่พัก ระหว่างล่องเรือเข้ามาในคลองแควอ้อม (ซอยเข้าบ้านเรา - แม่น้ำแม่กลองเป็นถนนใหญ่ คลองแควอ้อมก็เป็นถนนซอย) ก็ยังมีหิ่งห้อยให้ดูประปราย เห็นได้ใกล้ชิดกว่าด้วย นั่งเรือผ่านเห็นคนนั่งตกกุ้งบนเรือพายเล็ก ๆ เป็นระยะ เรือที่เรานั่งไป ก็ต้องผ่อนเครื่องยนต์ให้เป็นระยะ นัยว่า เป็นมารยาทของคนขับเรือด้วยกันที่พึงมีต่อกันจ๊ะ
ข่าวลือเกี่ยวกับหิ่งห้อยมีหลายอย่าง บ้างก็ว่า หิ่งห้อยของปลอม บ้างก็หิ่งห้อยมีน้อยลง เรื่องน้อยลงเนี่ยจริง คนขับเรือบอกพวกเราว่า ชาวบ้านเค้ารำคาญเสียงเรือ เลยตัดต้นลำพูทิ้งไปเยอะ หิ่งห้อยก็เลยน้อยลงไปด้วย น่าเสียดายจัง อีกใจหนึ่งก็สงสารชาวบ้าน คิดถึงใจเค้าใจเราเน๊าะ กลางคืนจะนอนสักหน่อย เรือก็แล่นเสียงดังสลับเสียงนักท่องเที่ยว คงหนวกหูมิใช่เล่น....
กลับถึงที่พักด้วยความอิ่มเอมใจ เมืองไทยเราเนี่ย สวยงามจริง ๆ เลยนะ (เห็นด้วยมะ..)
To be continue....
ไม่ทราบว่า มีอาหารอะไรอร่อย มั่งอ่ะคับ อยากรุ้ จริงๆ
เจ๊ฝุ่น
ได้ข่าวว่า "เพื่อนรัก" ให้ข้อมูลหลงทางงงงงงงตลอดเลยไม่ใช่รึ?
ไปมาแล้วค่ะ โรแมนติกมาก ชอบมากตอนได้ใส่บาตรพระที่พายเรือมาตอนเช้าๆ ถ้าจะควบคุมร้านอาหารหรือ home stay ริมฝั่งแม่น้ำไม่ให้มากไปกว่านี้ได้ คงจะดี ต่อหิ่งห้อย ไม่น้อย
- ตามมาดูหิ่งห้อยด้วยครับ
- ชาวบ้านไม่น่าใจร้ายเลย หรือว่าโฮมสเตย์อัมพวาหมดเสน่ห์ไปแล้วนะ
- โรงเรียนอุตรดิตถ์ยินดีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วยครับ
อยากไปตลาดอัมพวาจัง
ว้าว!! มีคนมาเที่ยวกับเราเยอะจังแฮะ สงสัยอยากเห็นหิ่งห้อยแน่ ๆ เลยใช่ม๊า..อิอิ
ว้าว!! มีคนมาเที่ยวกับเราเยอะจังแฮะ สงสัยอยากเห็นหิ่งห้อยแน่ ๆ เลยใช่ม๊า..อิอิ
How R U!