ง่วงนอนแล้ว
ลูกเอาการบ้านซึ่งเป็นบทกวี เขาเขียนเอง
แม่อ่านแล้วประทับใจในเนื้อความ
จึงขอเขานำมาลงบันทึกค่ะ
ฝากวิจารณ์ด้วย ค่ะ
ขอขอบคุณล่วงหน้า
ที่เขาอ่านให้ฟัง นี่ค่ะ
ชอบใจ ค่ะ แม่ยอมรับ
มีที่ผิดสัมผัส แม่ขอแก้ เติม หนึ่งบทค่ะ
แหล่งน้ำคู่ชีวิต สะท้อนจิตใจคนไทย
สายน้ำที่รินไหล ให้มาซึ่งความร่มรื่น
กระทำสิ่งไม่คิด พลาดพลั้งผิดไม่ไหลคืน
เพราะกาลไหลลับกลืน ไม่หยุดคอยดั่งสายธาร*
ก่อนทำใคร่ครวญคิด สุขเป็นนิตย์หรือร้าวราน
วินัยในการงาน เวลาผ่านมิอาจหวน
สายน้ำมีเรื่องเล่า หลากหลายเหล่านับไม่ถ้วน*
ดังนั้นเราจึงควร อนุรักษ์สายน้ำงาม
***** ***** *****
เป็นกาพย์ยานี ๑๑ ค่ะ
เขียนได้ดีค่ะ
เปรียบเทียบสายน้ำกับการกระทำของคนและกาลเวลาที่ผ่านไป
นับได้ว่ามีจินตนาการที่ใช้ได้ทีเดียว....ขอชื่นชมด้วยคนค่ะ
เก่งมากครับ ทั้งสาระ ภาษา ตลอดจนมุมมองที่ไม่ธรรมดาเลย..อยู่ชั้นไหนแล้วครับ
ว้าว น้องพีนี่ ใช่ย่อยค่ะ เก่งภาษาปะกิต แล้วยังแตกฉานภาษาไทย น่าภูมิใจมากๆ เลยค่ะพี่หมอเล็ก
พี่ภู เก่งจัง
เยี่ยม ๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะ
- ก่อนทำใคร่ครวญคิด สุขสดชื่นหรือร้าวราน
- ถ้าเพิ่มสัมผัสระหว่างวรรค เข้าด้วย กาพย์บทนี้ก็จะสมบูรณ์และไพเราะมากขึ้นค่ะ
- ขอเรียนด้วยความเคารพ คงไม่ถือสานะคะ
ก่อนทำใคร่ครวญคิด สุขสดชื่นหรือร้าวราน
วินัยในการงาน เวลาผ่านมิอาจหวน
ขอแก้ ขอแก้ค่ะ ตรงนี้ของแม่ ผิดซะด้าย...อิ อิ
ก่อนทำใคร่ครวญคิด สุขเป็นนิตย์หรือร้าวราน
วินัยในการงาน เวลาผ่านมิอาจหวน
ขอบคุณหลาย ๆ ค่ะ ไม่เคยคิดมากอยู่แล้วค่ะ
ไฮกุ เรื่องที่ลูกเขียนเมื่อแปดขวบ
นี่ค่ะ ฝีมือเจ้าเด็ก
ไพเราะมากครับ
ผมเพิ่งมาเริ่มเขียนเมื่อไม่นานครับ
การเขียนบทกวี เป็นการฝึกฝนจิตใจได้ดีครับ
ขอบพระคุณมากครับ...
แม่มาอ่านกับลูกอีกหน พบว่า สถิติคนมาเยี่ยมชมหรืออ่านเกินหน้าบทกวีแม่ไปไกลโข
ลูกแซวแม่ว่า เฉพาะแม่อ่านคนเดียวก็น่าจะร้อยครั้งแล้ว
ไม่จริงค่ะ