สวัสดีจ้ะเธอที่รัก
จดหมายถึงเธอฉบับนี้จะเป็นฉบับสุดท้ายสำหรับเรื่องราวของฉันที่ได้พบกับดงหลวงแล้วหล่ะ ฟังดูเหงาๆ เศร้าๆ เน๊าะ...
ฉันดื่นเช้าแบบสายกว่าเมื่อวาน และดูเหมือนสมาชิกเฮฮาศาสตร์ก็ค่อนข้างสบายๆ ในวันนี้เพราะเราไม่มีกำหนดการเดินทางไปข้างนอก จึงค่อนข้างผ่อนคลาย
ฉันไปทานอาหารเช้าที่อาคารที่อยู่ถัดจากห้องครัว ก็พบพวกเราหลายคนมาทานข้าวกันอยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว เช้านี้มีอาหารอร่อยที่ใครๆก็ติดใจ ยกจานมารอตักเมื่อพ่อครัวตะหลิ่วทอง นำมาวางที่โต๊ะ.....แอน แอ๋น แอน...เมนูแสนอร่อยประจำเฮฮาศาสตร์ (ทำเสียงใหญ่ๆทุ้มๆนะเธอ) นั้นก็คือ...ผัดหมี่โคราช... อร่อยมากๆๆๆ
ฉันทานไปนั่งคุยกับพี่อ้อยและครูเสือ ได้สักพักน้องเอก ก็มาสะกิด “พี่แป๋ว เราไปตัดสินภาพกันเถอะ” ...ใช่แล้วภารกิจของฉันสำหรับเช้านี้ เพราะเช้านี้เราจะประกาศผลการตัดสินภาพถ่ายที่สมาชิกเฮฮาศาสตร์ส่งประกวด...
เราประชุมกันโดยได้เชิญครูสุ ซึ่งไม่ได้ส่งภาพเข้าประกวด มาร่วมเป็นกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิ...เราตกลงกันว่า เกณฑ์ของเรา จะดูที่ ความคมชัด องค์ประกอบ จุดเด่น เรื่องราว ความสมบูรณ์ และที่สำคัญในภาพต้องไม่มีอุปสรรคใดๆมากีดขวางความสวยงามของภาพ ... รอบแรกเราแบ่งการประกวดออกเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มธรรมชาติ และกลุ่มกิจกรรมเฮฮาศาสตร์ แต่เมื่อพิจารณาแล้วเห็นว่าน่าจะเพิ่มภาพสร้างสรรค์ขึ้นอีกกลุ่มหนึ่ง...เห็นมั้ยเธอว่ากรรมการน่ารักและยุติธรรมแค่ไหน... ว่าไงว่าตามกัน...
จากนั้นเราก็เริ่มดูภาพ สวยๆ ทั้งนั้น ... ทำอย่างไรดี...ฉันเสนอให้คัดภาพที่ไม่ผ่านเกณฑ์ออก เพราะเป็นการคัดที่ง่ายกว่า...ซึ่งการคัดนี้เกิดขึ้นด้วยความไม่ลำเอียงที่สุดเพราะเราขอให้น้องสายลมเป็นผู้รับภาพ แล้วไปกำหนดรหัสไว้ว่าใครส่งภาพใดโดยไม่ต้องให้เรารู้ ...เรา ซึ่งเป็นกรรมการไม่ทราบเลยว่าภาพใครเป็นภาพใคร...สุดท้ายเราก็ได้ภาพชนะเลิศ รองชนะเลิศ และชมเชยในแต่ละกลุ่ม
นอกจากรางวัลที่กรรมการเป็นผู้คัดเลือกแล้วเรายังมีรางวัลมหาชน (popular vote) เพิ่มมาอีกหนึ่งรางวัล ในแต่ละกลุ่ม เมื่อเราเตรียมการประกาศเรียบร้อย พี่บางทรายก็ประกาศเชิญชวนทุกคนลงมาที่อาคารจัดงาน
และแล้วเวลาที่ทุกคนรอคอยอย่างระทึกใจก็มาถึง รอบแรกเราจะตัดสินรางวัลมหาชนก่อน ฉันจึงแจกกระดาษสำหรับให้เขียนชื่อภาพโดย 1 คน 1 เสียง และให้ลงชื่อในใบให้คะแนนด้วย
จากนั้นฉันก็โชว์ภาพที่เข้าประกวด พร้อมกับบอกชื่อภาพไปด้วย เราเปิดวน 2 รอบ…เธอรู้มั้ย แต่ละภาพนะ นอกจากจะสวยแล้ว บางภาพยังตั้งชื่อได้แบบสุดๆ ขำ กันจนน้ำตาไหล แต่บางคนก็ท้องแข็ง ...หัวเราะกันนะเธอ แบบลุ้นๆ
สุดท้ายเราก็ได้ภาพรางวัลมหาชน ตามที่บันทึกไว้ในบันทึกน้องเอก ข้างล่างนี้...ตามไปดูเองนะ...จากผลเราก็มอบรางวัลมหาชนท๊อปโหวตกันเรียบร้อย
คราวนี้นาทีระทึกใจก็มาถึงอีกรอบ เราประกาศผลแต่ละรางวัลสมาชิกทุกคนปรบมือกันสนั่นแสดงความยินดี แต่ที่สนุกมากๆ ก็ตอนมอบรางวัล ผู้รับและผู้มอบต่างแสดงความยินดีให้แก่กันและกัน ...
เมื่อฉันประกาศผลรางวัลชนะเลิศประเภทธรรมชาติ ชื่อภาพดอกไม้ เป็นฝีมือการถ่ายภาพของคุณหมอสุธี คนชอบวิ่ง ฉันจึงเชิญพี่บางทรายมอบรางวัล แล้วพวกเราก็ยุให้หอมแก้มแสดงความยินดี ทันใดนั้นในขณะที่พี่บางทรายยังลังเลไม่รู้จะทำอย่างไร คุณหมอคนชอบวิ่งก็จ๊วบเข้าที่ซอกคอพี่บางทราย...เธอเอ๋ย...เฮกันดังลั่นป่าไปเลย...ฉันยืนอยู่ด้านหลัง ยังขำแทบแย่ วันก่อนเห็นภาพจากด้านหน้า (จากคุณหมอคนชอบวิ่ง) เห็นพี่บางทรายตกใจตาโต..ฉันยังนั่งหัวเราะคนเดียวอีกยาวเลยเธอ.... คิดดูซิเธอ
จากนั้นก็มีช็อตเด็ดของการมอบรางวัล กอดกัน หอมกัน แบบเชียร์กันหอมโดยไม่สนใจว่าเป็นหนุ่มกะหนุ่ม แล้วก็เฮกันสุดๆ ส่วนที่เป็นครอบครัวเมื่อคุณสามีได้รางวัล ภรรยาเป็นผู้มอบก็มีหอมแก้มแสดงความยินดี อย่างอบอุ่น เป็นที่อิจฉาตาร้อน อย่างยินดีกันถ้วนหน้า
แล้วสุดท้ายเป็นภาพรางวัลพิเศษ แต่เจ้าของภาพกลับไปก่อนแล้ว ฉันในฐานะพิธีกรทำอย่างไรดี...เอานางแบบ นายแบบมามอบรางวัลละกัน แต่ด้วยความเขินและเกรงว่าจะถูกเชียร์ให้ทำอะไรเขินๆๆ ทั้งสองคนจึงยืนมองกันไปมาไปกล้าเดินเข้ามอบรางวัล ฉันจึงเชิญป๋าดันมาดันน้องเอก แล้วก็เชิญพ่อดันมาจูงน้องลูกหว้า...ทำให้เกิดการมอบและรับมอบรางวัลที่ประทับใจจนได้....งานนี้เฮกันลั่น อีกครั้ง ...(น้องเอกมาสารภาพภายหลังว่าเขินมากๆ แข้งขาอ่อนเดินไม่ไหว...อิอิอิ) ...คิดดูซิเธอ
เธอมาดูลำดับเหตุการณ์แห่งความประทับใจ และความสดชื่นยินดีของกองเชียร์ ที่ภาพนี้ ฉันเพิ่งได้มาจากกล้องของครูสุนะ...เธอมาดูเร็วๆ ซิ
ที่ฉันเล่าๆๆ มาเนี่ย ยังสนุกไม่ถึง 5% ของเหตุการณ์จริงเลยนะเธอ... ฉันละอยากมี VDO ถ่ายภาพเหตุการณ์ทั้งหมดของเฮฮาศาสตร์มากๆ เลยเธอ...
สุดท้ายก่อนจบจดหมายฉบับนี้...ขอขอบคุณพ่อครูบา แม่หวี พี่บางทราย คุณ paleeyon ทีมงาน คุณสะมะนึกะ น้ององุ่นคนสวย น้องออต และสมาชิกชาวเฮฮาศาสตร์ทุกท่าน สำหรับการจัดงานเพื่อพี่น้องชาวเฮฮาศาสตร์อย่างทุ่มเททั้งกายและใจ ทุกๆวินาที ที่อยู่ที่เฮฮาศาสตร์ 3 เราทุกคนใช้เวลาอย่างคุ้มค่าที่สุด ไม่ว่าจะเป็นการเรียนรู้ถึงวิถีชีวิตของชาวไทโซ่ การย้อนรำลึกและเรียนรู้วิถีชีวิตการเข้าป่าของท่านสหายที่ท่านได้เดินทางมาเล่าประวัติศาสตร์อีกหน้าหนึ่งของไทย การเรียนรู้ธรรมชาติบนดงหลวง และกิจกรรมระหว่างชาวเฮฮาศาสตร์ด้วยกัน...
สุดท้าย ... การอำลาก็เกิดขึ้น แม้จะอยากอ้อยอิ่งรำลาอย่างที่สุด ก็ไม่สามารถทำได้ ... สุดท้ายทุกคนก็ได้แยกย้ายกันกลับไปพร้อมกับนำความสุข ความอิ่มเอม ที่จะเป็นพลังสำหรับการทำงาน การทำความดีเพื่อสังคมต่อไป ...
ภาพจากบันทึกพี่บางทราย
ปล. ติดตามดูผลรางวัลและภาพที่ได้รางวัลที่นี่นะเธอ
ผลการประกวดภาพใน เฮฮาศาสตร์ ๓ "ดงหลวง" ประเภท Theme เฮฮาศาสตร์
ภาพชุด Theme ธรรมชาติ ที่ชนะเลิศในการประกวดภาพใน เฮฮาศาสตร์ ๓ "ดงหลวง"
ภาพชุดที่ได้รับรางวัลประเภท "สร้างสรรค์" ในเฮฮาศาสตร์ดงหลวง
รางวัลท๊อปโหวตภาพในดวงใจและภาพรางวัลพิเศษ "เฮฮาศาสตร์ดงหลวง"
สวัสดีครับ
กำลังรออ่านตอนที่ 3 พอดี อิๆๆ
พลพรรคมากันดึกๆ ก็มีนะครับ
อากาศเย็น ชอบใจจัง
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ สำหรับภาพที่มาช่วยยืนยันได้ชัดเจนเลย อยู่ด้านหลังประกาศผลไม่ได้ถ่ายภาพเลยค่ะเสียดายมากๆ แต่ได้ภาพจากคุณสมนึกก็เยี่ยมมากค่ะ
อย่างนี้ เรทติ้งของน้องๆเขาจะตกมั้ยค่ะเนี่ย...ขอยืนยันว่าน้องๆถูกผลักและดันค่ะ...อิอิอิ
สวัสดีค่ะ
สงสัยเราต้องตั้งชมรม Blogger นอนดึกนะค่ะ...อิอิ
ขอบคุณมากนะค่ะ ที่ติดตามอ่าน บรรยากาศที่เล่านี่ไม่ได้ 10% ของบรรยากาศจริงๆค่ะ ไว้คราวหน้าคุณธวัชชัย มาร่วมด้วยนะค่ะ
ตอนนี้ที่ขอนแก่นหนาวมากค่ะ เดี๋ยวจะไปซุกผ้าห่มแล้วค่ะ
ราตรีสวัสดิ์นะค่ะ
สวัสดีค่ะพี่แป๋ว
แวะมาดูภาพประวัติศาสตร์ค่ะ แต่ละภาพนอกจากจะสวยงาม มีชีวิตชีวาแล้ว ยังบ่งบอกถึงความสุขทั้งของผู้ที่อยู่ในภาพ และผู้ถ่ายภาพ ซึ่งบรรจงถ่ายทอดเรื่องราวผ่านเลนส์ออกมาได้อย่างมีชีวิตชีวา
โอ...
เห็นภาพแล้วยังรำลึกถึงวันคืนไม่จืดจางครับ
--------------------------------------------------------
เป็นกิจกรรมที่ลงตัวในการสร้างสีสันให้กับ "เฮฮาศาสตร์ดงหลวง" ผมคิดว่า ทั้งหมดทั้งหมด ปิดฉากความประทับใจ ด้วยรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และน้ำตาแห่งความปีติ จะมีการประชุม การรวมกันครั้งใด จะเหมือนได้ ที่ผ่านมา ผมเห็นที่ KM เชียงใหม่ โดยท่าน อ.พิชัย ที่เคารพยิ่ง และมาเห็นครั้งนี้ครับ
ปรากฏการณ์แบบนี้ฉุดใจเราไปไกล เกินกู่
การทำงานเพื่อเคลื่อนไหวสังคมแห่งความดีงาม หากพื้นฐานเต็มไปด้วยความสุขแบบนี้แล้ว ผมเชื่อแน่ว่า พลังบวกที่เกิดขึ้น ...ทำให้เราทำงานด้วยใจที่มุ่งมั่น ดีงาม
ผมดีใจที่ได้มีโอกาสเป็นหนึ่งในกิจกรรมเหล่านั้น ถือว่าเป็นกุศลกรรม
-----------------------
หากปิดท้ายด้วยบันทึกที่เคล้าด้วยบรรยากาศสวยงามนี้ลง เชื่อแน่ว่า "เฮฮาศาสตร์ ๓ " จะประทับใจตราตรึงเสมอ
---------------------
ขอบคุณเจ้าภาพ นำโดยพี่บางทราย พร้อมด้วยทีมงาน พี่เปลี่ยน ออต ครูเสือ พี่องุ่น(สวย) เอก ออย กิ่ง และน้องสิงโต อีกมากมายที่ไม่ได้กล่าวในที่นี้
ผมขอขอบคุณท่านเหล่านี้ด้วยใจครับ
---------------------
หากเมืองปายมีโอกาสได้รับใช้ เฮฮาศาสตร์ และ เจได ทุกท่าน พวกเรา ยินดี และพร้อมเต็มที่ครับ
หากท่านไหนรอวาระการจัดเฮฮาศาสตร์ไม่ไหวที่ปาย มาเที่ยวก่อน ผมก็ยินดีเสมอในการรับรองสุขของทุกท่านครับ
ขอบคุณครับ
เฮฮาศาสตร์ในแต่ละครั้ง ถูกประมวลไว้ด้วยภาพ ตัวหนังสือ และความรู้สึก จนกระทั่งผู้ติดตามอ่านตามบันทึกของแต่ละท่าน..รู้สึก ได้จริงๆ ค่ะ
ขอบคุณนะคะ ^_^
อ แป๋วค่ะ
ตามมาบอกชื่อ ที่คุณหมอฝากถามค่ะ
คนพิเศษของเหว่า ชื่อ นายเด่นศักดิ์ แก้วศรี ค่ะ
พี่ที่รัก
บันทึกนี้ถึงแม้จะออกแนว X หน่อย ๆ ฉันก็ยังมีความสุข เห็นรูปคุณหมอคนชอบวิ่งกับพี่บางทรายทีไร แอบขนลุกทุกที ไม่ใช่อะไร ก็ลูกกะตาท่านพี่บางทราย ชวนให้ฉันนึกจินตนาการเวลาเจออะไรที่แบบไม่มันตั้งตัว เรามักจะทำตาแบบนี้ ขำ ๆ เหมือนกัน งานนี้ไม่ทราบว่า มีหลายคู่หรือแปล่า ที่ต้องออกมาแถลงข่าว ฉันว่า มีโอกาสอย่างไร คู่กรณีหลาย ๆ คู่ควรมาแถลงข่าวให้เป็นที่ประจักษ์ด้วย เพราะสายตาสาธารณชนหลาย ๆ คู่ ไม่ค่อยมั่นใจ ฉันคิดว่า เราจะเปิดโอกาสโดยให้เวลาแถลงข่าวในวันประชุมภาคพิเศษ ในวันที่ 30 พย. 50 คู่ที่ต้องมีการแถลงคือ
1) ท่านบางทรายและคุณหมอคนชอบวิ่ง
2) ท่านทวีสินและน้องออต
3) ........
ฉันจำไม่ได้มีอีกหลายคู่ ถ้าพี่คิดได้ ขอความกรุณาเพิ่มเติมให้ด้วยค่ะ
บรรยากาศที่มีแต่ความสุข ถึงแม้ไม่ได้สัมผัสด้วยตัวเอง แต่ฉันมั่นใจว่า ตามเรื่องราวที่พี่เล่า ฉันสามารถจินตนาการตามได้ในทุกบรรยากาศ (ดีนะที่บันทึกที่ผ่านมาพี่บรรยายแบบเล็ก ๆ เฉพาะว่าอาบน้ำเย็น กับสระผม ถ้าบรรยายให้เห็นภาพ...ฉันก็คงตามเข้าไปอาบน้ำและสระผมกับพี่ด้วยแน่....ฮา)
อยากบอกพี่อีกครั้งว่า มีความสุขทุกครั้งที่ได้ตามเรื่องเล่าอันเร้าใจของพี่ หลาย ๆ คนก็คงคิดอย่างฉันเหมือนกัน
วันนี้..ฉันขอทั้งตัวและหัวใจกลับบ้านก่อน...เพราะเหนื่อยเหลือเกิน...ฉันจะได้เตรียมตัวเคียร์งาน เคียร์เรื่องส่วนตัว เพื่อเตรียมใจไปกรุงเทพ ฉันหวังว่าคงได้เจอพี่ที่รักในวันที่ 30 พย. นะคะ
สุดท้ายนี้หวังว่า พี่คงไม่ทำให้ฉันต้องรอเก้อในวันที่ 30 พย. นี้นะคะ
ด้วยรักและคิดถึงอย่างสุดซึ้ง
ฉันเอง...(คนสวย)
พี่ที่รัก
ฉันคิดว่าฉันคงตกภาษาไทยอีกแล้ว
ไม่แน่ใจในยามนี้ว่า "เคียร์" เขียนอย่างไร
แม่ครูรู้คงต้องเขกหัว 1 ทีแน่
พี่แก้ให้ฉันด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์แป๋ว
แหม เห็นภาพนายแบบ นางแบบ ที่ให้ดิฉันเก็บภาพ จนได้รางวัลพิเศษ จะสงสาร หรือดีใจด้วยดีน้า.... แต่ก็ขอบคุณที่ไปรับ และมอบรางวัลแทน พี่รุ่ง ค่ะน้องกาเหว่า น้องเอก
สวัสดีค่ะคุณรักษ์
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
ทุกครั้งของเฮฮาศาสตร์ หรือการสัมมนาที่มีสมาชิกของเฮฮาศาสตร์เข้าร่วมเยอะๆ จะเกิดเป็นบรรยากาศแบบคนรู้ใจยังไงไม่ทราบ ต่างคนต่างร่วมมือทำงานสอดประสานในส่วนที่ตนเองถนัด ทำให้ทุกคนทำงานอย่างความสุข ทุกคนมีส่วนร่วม ทุกคนเป็นพระเอก และนางเอก...อยากให้คุณรักษ์เข้าร่วมด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะน้องแป๊ด
สบายดีนะค่ะ เห็นน้องออตออกแบบปกเฮฮาศาสตร์ส่งพ่อครูบาดูแล้วค่ะ
ทุกคนที่มาร่วมงานสนุกสนานและมีชีวิตชีวามากเลยค่ะ แต่ละคนหลากสไลต์แต่ทุกคนช่วยกันเติมเต็มในกันและกันค่ะ ดังที่น้องแป๊ด น้องอึ่ง เติมเต็มให้กับเฮฮาศาสตร์เสมอๆ แม้จะไม่สามารถเอาตัวมาร่วมได้ก็ตาม...
สวัสดีทุกท่านค่ะ
ควันแห่งความสุข สนุก ประทับใจในทุกๆ สิ่งที่ดงหลวงยังไม่เลือนลางจากใจ จากความคิด จากความทรงจำค่ะ
แล้วเราจะตามไปปายนะค่ะ น้องเอก
อยากให้น้องต้อมมาร่วมงานเฮฮาศาสตร์ด้วยจ้ะ
คุณหมอคนชอบวิ่งค่ะ ใครดันค่ะ ไม่เห็นมีมือใครเลยนี่ค่ะ ยังงี้ แก้ข่าวไม่ถูกค่ะ...อิอิ
พี่อ้อยขา ภาพนี้หวานมากเลยค่ะ ความสุขล้นอ่างเก็บน้ำจริงๆ ค่ะ
น้องนรีขา แล้วเมื่อพี่ๆเฮฮาศาสตร์ แซ่เฮ จะได้กอดน้องนรีบ้างละค่ะ
สวัสดีค่ะทุกๆท่าน
ที่ดงหลวง เราประทับใจผู้จัด เราประทับใจผู้เจ้าร่วม เราประทับใจสถานที่ เราประทับใจกิจกรรมทุกๆกิจกรรม ที่มีทั้ง โหด มัน ฮา และอร่อยสุดๆ ค่ะ
12. อ.ลูกหว้า
น้องลูกหว้าขา พี่นะรอชิมฝีมือน้องลูกหว้ามากๆเลยค่ะ เพราะระดับเปิดร้านอาหารแสนอร่อยมาแล้วเนี่ย คราวหน้าขอชิมนะค่ะ แบบอิ่มๆด้วย
13. พิชชา
น้องจ้ะ เสียดายน้องไม่ได้ไปด้วย คราวหน้าไปด้วยกันนะ
14. กาเหว่า สวย
น้องกาเหว่าขา รับทราบค่ะ หมอบอกว่าส่งโรงพิมพ์ทันพอดี ยังไงอุดหนุนโปสการ์ดฝีมือถ่ายภาพของคนพิเศษของน้องกาเหว่าได้ที่ น้องราณี นะค่ะ
16. Miss somporn สมพร poungpratoom พวงประทุม
บันทึกนี้ อยากเขียนให้เร้าใจ แต่ก็ไม่ทราบว่าจะเร้าได้เท่าที่ต้องการรึปล่าว เห็นน้องอ่านแล้วเห็นภาพก็ดีใจมากค่ะ เพราะต้องการสื่อให้ทุกคนที่ไม่ได้มาร่วมงานเห็นภาพค่ะ...คราวต่อไปจะได้ไม่พลาด... อิอิ
น้องคนสวยที่รัก ขอบคุณมากนะค่ะที่คืนวันที่ 30 พย น้องไปนอนเป็นเพื่อน ไม่งั้นพี่ต้องแย่แน่ๆ เลยกับการนอนไม่หลับ 2 คืน ติดๆกัน
อ้อ..คำที่น้องถามน่าจะสะกดว่า เคลียร์ ค่ะ เพราะมาจากภาษาอังกฤษ Clear ค่ะ
17. ขจิต ฝอยทอง
อ.ขจิต ค่ะ คนพิเศษน้องกาเหว่า ชื่อ เด่น ก็น่าจะเป็น เด่นศักดิ์ นี่ค่ะ งง งง อะไรหรอ....
18. ตันติราพันธ์
หมอรุ่งค่ะ ควรดีใจเป็นอย่างยิ่งค่ะ เพราะการมอบและรับรางวัลรอบนี้ทุกคนมีความสุขกันถ้วนหน้าค่ะ...อ้อ คนที่มอบรางวัล คือ อ.ลูกหว้า ค่ะ ไม่ใช่น้องเหว่า...อิอิ
สวัสดีค่ะพี่ศศินันท์ งานนี้สนุกมากๆค่ะ งาน KM 4 ที่เมืองทอง ไม่ได้พบพี่ศศินันท์ เลยค่ะ ทราบว่าพี่ยุ่งๆ ... ไว้โอกาสหน้านะค่ะ
อาจารย์แป๋วครับ
ผมต้องไปเข้าโรงพยาบาลศรีนครินทร์แล้วหละ มันเกิดปรากฏการณ์ประหลาดขึ้นกับผมครับ
แบบ...คือว่า....อื้อ....แบบ...ขนลุกตลอดวันตลอดคืนน่ะซีครับ อิ อิ....ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างนี้อีกนานเท่าไหร่...โฮ โฮ..
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
ขำ ขำ ทีแรกตกใจมากเลยนึกว่าพี่ไม่สบาย หรือมีปัญหากับระบบประสาทที่ผิวหนังอันเนื่องมาจากทำงานหนัก
คิดๆๆ ไปสักพัก หัวเราะก๊ากกก เลยค่ะ ที่แท้สาเหตุมาจากโดนคุณหมอคนชอบวิ่งจูบซอกคอนี่เอง....ขนลุกแทนค่ะ...อิอิอิ
*-* กิ้วๆๆ อาจารย์ลูกหว้าขา หนูเห็นภาพเด็ดซะแล่ว ฮิฮิ
จากลิงน้อยที่อยากรู้อยากเห็น
ปล. ขอบคุณที่ให้โอกาสได้มาเยี่ยมชมนะคะ