ลูกรัก
ลูกต้องรู้จักการเติบใหญ่
แผ่นฟ้ากว้างและแสนไกล
หัวใจต้องกล้าท้าทาย
พ่ออยู่ตรงนี้นะลูกรัก
ใกล้ไกลเจ้าจักสัมผัสได้
เพียงหลับตาเปิดประตูใจ
เจ้าจักรู้ความในที่พ่อมี
ลูกรัก
เจ้าจงไปในทุกถิ่นที่
ไปให้รู้ชั่วและดี
มีปีกแห่งเสรีประดับใจ
จงเป็นเช่นนกเสรี, อิสระ
ที่ไม่ละความฝันใฝ่
บินให้สูงเกินกว่าใคร
บินให้ไกลกว่าเคยเป็นมา
แต่อย่าเป็นเช่นนกเสรีที่ไร้รัก
ไม่รู้จักความห่วงหา
ไม่รู้จักรักมวลมิตรผู้กรุณา
ไม่รู้จักความเมตตาต่อผองชน
…..
ลูกรัก
ลูกต้องรู้จักการเติบใหญ่
พ่ออยู่ตรงนี้, “ไม่ไกล”
เถอะเจ้าโบยบินไปอย่าหวาดกลัว !
สวัสดีครับพี่พนัส
คำสอน คำแนะนำของ พ่อ คือ สิ่งที่ต้องทำตาม แต่คิดตามครับ
ไม่ว่านัยของคำว่า พ่อ จะหมายถึงใคร แต่คนคนนั้นคือ คนที่หวังดีต่อเราครับ
ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยม, วันนี้พี่อยู่ในห้องประชุมตั้งแต่เช้าจนถึงค่ำเลยทีเดียว ไม่มีโอกาสได้เข้าในบล็อกเลยแม้แต่นาทีเดียว จึงยังไม่มีโอกาสได้ท่องเล่นไปทักทายใครได้ ...
กลับมาเลยคิดที่จะเขียนอะไรเบา ๆ สักบันทึก เป็นการผ่อนคลายความหนักหน่วงของหัวสมอง บังเอิญไปเจอภาพเก่า ๆ ที่เก็บไว้เลยนำมาประกอบการเขียนบันทึก
....
แน่นอนครับ คำที่พ่อสอน, เป็นสิ่งที่ต้องคิดตามเสมอ ถึงแม้บางครั้งเมื่อคิดแล้วอาจจะไม่สามารถทำตามได้ทั้งหมด แต่ต้องไม่ลืมที่จะคิดเสียก่อน -
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ
ขอบพระคุณมากครับ ที่แวะมาเยี่ยมเยียนและยังไม่ละเลยที่จะมาเติมเต็มความรู้ให้กับผม ซึ่งจะว่าไปแล้วความเป็น "วิสุทธิเทพ" ของลูกนั้น ผมก็ลืมและลืมไปนานมากแล้ว มาฉุกคิดอีกครั้งก็ตอนที่อาจารย์ฯ มาย้ำเตือนความคิดและความรู้นี่แหละครับ
ผมขอบพระคุณมากครับ
ภาพนี้ คือภาพพี่ต่อกับน้องแตงโมใช่ไหมคะ ชอบมากๆเลยค่ะภาพนี้ สวย อบอุ่น อ่อนโยน น่าทะนุถนอม รักแท้คือรักจากพ่อและแม่
มาอ่านแล้วก็คิดถึง " พ่อ "
คิดถึงพ่อ คิดถึงคำสอนของพ่อ ได้ทุกวัน
แม้วันนี้จะไม่มีพ่ออยู่บนโลกนี้ แต่ในหัวใจยังระลึกถึงพ่อเสมอ
คิดฮอดอยู่ตลอดเวลา..แต่กะยังหาเวลาไปเยี่ยม บ่ เถิง -
ขอให้มีความสุขกับการทำงานและใช้ชีวิตนะครับ
เป็นกำลังใจให้เสมอ,
ถ้าจำไม่ผิดภาพนี้ถ่ายเมื่อตอนไปชลบุรีหรือเปล่าพี่ไม่แน่ใจ , ครั้งนั้นไปเกาะสีชังมั๊ง
ทุกครั้งที่ได้ดูภาพนี้อบอุ่นและอ่อนโยนเสมอ เฉกเช่นคนในภาพก็แจ่มชัดด้วยความทรงจำอันงดงาม -
มาอ่านแล้วก็คิดถึง " พ่อ "
คิดถึงพ่อ คิดถึงคำสอนของพ่อ ได้ทุกวัน
แม้วันนี้จะไม่มีพ่ออยู่บนโลกนี้ แต่ในหัวใจยังระลึกถึงพ่อเสมอ
....
ผมเชื่อว่าพ่อเป็นความทรงจำที่ยิ่งใหญ่และงดงามสำหรับคุณเนปาลี และพ่อก็ดูเหมือนจะเป็น "ฮีโร่" ของลูกสาวเสมอ และก็เชื่อมั่นว่า , บัดนี้ท่านเฝ้ามองและภาคภูมิใจในความเป็นลูกสาวคนเก่งอยู่ตลอดเวลา
ผมเป็นกำลังใจให้นะครับ
เป็นคนละมุนละไมจังเลยนะคะ
^___^
ไพเราะมาก
พี่อัมพรเดาใจผมถูกเลยครับ กลอนบทนี้มีความหมายสองสถานะ (๑) บ่งบอกความเป็นลูก ซึ่งหมายถึง น้องแดนและน้องดิน (๒) ลูกที่เป็นเสมือนนิสิตที่เรากำลังดูแล และปลูกสร้างให้เขาเติบใหญ่และพร้อมที่จะออกไปเผชิญโลกอันกว้างใหญ่ หลากหลายและซับซ้อนด้วยนานาสาระ
การได้ทำงานในบทบาทที่เรารัก คือความสุขของชีวิต,
ขอบพระคุณครับ
สวัสดีครับ
ฉันจะบิน บินไป ... ... ไกลแสนไกลไม่หวั่น ... ภูเขาจะสูงหรือทางจะชัน ... ไม่กลัวไม่หวั่น ไม่ไหว... ฉันจะบินไปหา สุดฟ้าก็คงต้องไป ....... เรียงร้อยเก็บฝัน ที่มันเรียงราย....... ให้กลายมาเป็น ความจริง ... ... ฉันจะบิน ...
....
ถ้าผมจำไม่ผิด เพลงนี้ คุณโอ๋ .. อดีตสมาชิกวงแกรนเอ็กซ์ร้องไว้นานแล้วใช่ไหมครับ ผมเองก็ชอบฟังและเห็นนำมาเป็นเพลงประกอบละครทีวีด้วยเหมือนกัน
หัวใจที่กล้าแกร่ง ไม่หวั่นเกรงต่ออุปสรรค คือ คุณสมบัติอันสำคัญของมนุษย์ในการอยู่บนโลกใบนี้ ซึ่งรวมถึงหัวใจอันกล้าแกร่งนั้นก็คงต้องมีคุณสมบัติพิเศษอีกประการ คือ การยืดหยุ่นตามภาวะนั้น ๆ ...
ผมมีความเชื่อเสมอมาว่า .. เพราะความฝันยังไม่แตกดับ ชีวิตจึงยังยืนหยัดอยู่ได้
...
ขอบพระคุณครับ
สวัสดีครับ (คุณ) นาย ร. สาระ
ขอบคุณมากครับที่แวะมาให้กำลังใจ
......
ผมชื่นชอบถ้อยคำเหล่านั้นที่กระชับทั้งคำและความหมาย
การที่มนุษย์รู้สึกได้ว่าตนเองอยู่อย่างไม่เดียวดายนั้น คือ ต้นทุนที่ดีในการใช้ชีวิตและเรียนรู้ชีวิตอย่างมีคุณค่า ,
...
ขอบคุณครับ
อันที่จริงก่อนเขียนบันทึกนี้, วันทั้งวันผมจมดิ่งอยู่ในห้องประชุมตั้งแต่เช้ายันค่ำ .. พอได้ดูภาพเก่า ๆ ที่ตนเองมีเก็บไว้ ก็พลอยชื่นใจ, เบิกบานอยู่บ้าง จึงลอง ๆ เขียนอะไร ๆ ลงไปในภาพเหล่านั้น
ยังไม่ดีตามที่ใจอยากจะให้เป็น, แต่ภาพก็แทนความรู้สึกนานาประการอย่างชัดเจนด้วยตัวของมันเองอยู่แล้ว -
ขอบคุณครับ,
สวัสดีค่ะคุณพนัส
ขอบคุณอาจารย์มากนะครับที่แวะมาทักทาย, ช่วงนี้ผมดูเนือย ๆ เพราะมีภาระกิจร่วมกับจังหวัดอยู่หลายประเด็น โดยเฉพาะการเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของการจัดกิจกรรม "เมืองน่าอยู่ อู่น่านอน" ซึ่งต้องการให้มหาวิทยาลัยนำร่องในเรื่องนี้ -
ยังมีความสุขกับการทำงานอย่างไม่เปลี่ยนแปลง และหวังว่าอาจารย์ก็อยู่ในภาวะเดียวกันนี้นะครับ
สวัสดีค่ะ..คุณพนัส
ดูซิคะ..เวลาที่เร่งรีบก็ทำให้เราพิมพ์ผิด และไม่รอการตรวจทานเลยจริง...
สวัสดีครับ
มองดูเถิด เห็นอะไร ในเรื่องนก
เจ้าวิหค แบกอะไร ไปไหมนี่
แล้วเราล่ะ แบกอะไร ทุกนาที
แบกอย่างนี้ ไม่ฉลาด ปราชญ์ให้ปลง
ปลงออกไป ใช่ฝืนใจ ฝืนความคิด
ปลงด้วยจิต เห็นพิษภัย เลิกไหลหลง
ยิ้มรับสู้ ทุกสิ่งไป ใจมั่นคง
เป็นอานิสงส์ เรื่องวิหค นกโบยบิน.
เป็นกลอนที่ดีมากสำหรับคนที่ได้สูญเสียพ่อซึ่งเป็นที่รัก และกำลังหมดแรงที่จะสู้ต่อไป