เปลือยความสุข (25) : เดินทางไกล ไปทางเรือ... (ส่งลูกไปเรียนพิเศษที่บ้านนอก ภาค 2)
เมื่อไม่นานมานี้ น้องดินตัดสินใจบวชเป็นสามเณรอีกครั้ง และคราวนี้เจ้าตัวยืนยันว่าจะบวชให้นานที่สุด ถ้าเป็นไปได้ก็จะนุ่งเหลืองห่มเหลืองเป็นสามเณรไปจนกว่าจะเปิดเทอมเลยทีเดียว
เราต่างชื่นใจและพลอยสุขใจเป็นที่สุด ลูกเณรก็ดูจะมีความมุ่งมั่นกว่าปีที่แล้ว คราวนี้ห่มจีวรได้ด้วยตนเอง สามารถบิณฑบาตด้วยเท้าเปล่าเป็นระยะทางไกล ๆ ได้อย่างไม่สะทกสะท้าน ครั้นมีชาวบ้านมานิมนต์ไปในกิจต่าง ๆ เจ้าอาวาสก็ไม่ลืมที่จะให้ลูกเณรติดตามไปด้วย ...สร้างความแช่มชื่นให้กับญาติโยมอย่างถ้วนหน้า
ปีนี้, สามเณรภาคฤดูร้อนจำนวนลดน้อยถอยลงกว่าปีที่แล้ว ส่วนหนึ่งมุ่งหน้าเข้าไปเรียนพิเศษ, กวดวิชาในตัวเมือง ส่วนหนึ่งผู้ปกครองมารับไปใช้ชีวิตที่กรุงเทพ ฯ เป็นการเปิดหูเปิดตา ... และส่วนหนึ่งก็ดูจะชื่นชอบที่จะท่องทะยานเป็นหนุ่มนักแสวงหาตามประสาคนหนุ่ม คอยเทียวตะเวนลัดเลาะสัญจรไปยังที่ต่าง ๆ อย่างแสนสำราญ โดยไม่แยแสว่า สิ่งเหล่านั้นจะเป็นโล้เป็นพายอะไรกับตนเอง
ขณะที่ส่วนหนึ่งก็จำต้องละวางการบวชเป็นสามเณรไปอย่างน่าเห็นใจ เพราะต้องลงแรงช่วยเหลือคนที่บ้านของตนเอง ไม่ว่าจะเป็นการงานเล็ก ๆ ที่จำกัดอยู่ในบริเวณรอบรั้วบ้าน หรือยาวไกลขยายเขตไปถึงห้วย,หนอง และท้องทุ่ง รวมถึงการงานใหญ่ ๆ ที่ชี้วัดด้วยเงินตรา อันเป็นค่าแรงจากการรับจ้างต่าง ๆ เคียงบ่าเคียงไหล่กับผู้ปกครองอย่างไม่น่ายกย่อง
การบวชเณรภาคฤดูร้อนปีนี้ ผมเชื่อเหลือเกินว่าลูกเณรจะเรียนรู้อะไรได้มากขึ้นกว่าปีที่แล้ว โดยเฉพาะที่เห็นได้ชัดเลยก็คือ การพยายามที่จะทำอะไรต่อมิอะไรด้วยจนเอง ไม่พยายามเป็นภาระของเณรพี่เลี้ยง พับจีวรด้วยตนเอง ล้างบาตรด้วยตนเอง รวมถึงการบอกกล่าวกับคุณปู่ว่าไม่ให้มานอนค้างเป็นเพื่อน ...
การพาลูก ๆ กลับไปใช้ชีวิตที่บ้านเกิดของตนเอง ถือเป็นความตั้งใจอันแรงกล้าที่ผมและเพื่อนชีวิตได้วางแผนระยะยาวไว้ล่วงหน้า โดยถือว่านี่เป็นกระบวนการหนึ่งของการให้ลูกได้เรียนรู้วัฒนธรรมของชุมชน ได้ใช้ชีวิตอยู่ภายใต้บริบทของเครือญาติในครอบครัวใหญ่ ... ได้สัมผัสถึง “งานบุญ” หรือพิธีกรรมอันหลากหลายในหมู่บ้าน ซึ่งสิ่งเหล่านี้มันยากยิ่งที่จะสัมผัสได้ในวิถีวัฒนธรรมของชุมชนมหาวิทยาลัยที่เนืองแน่นไปด้วยคนหนุ่มสาวที่ส่วนหนึ่งมักกรีดกรายไปมาอย่างไร้แก่นสาร
และนี่ก็คือส่วนหนึ่งของคำพูดที่ผมเคยพูดว่า “ส่งลูกไปเรียนพิเศษที่บ้านนอก”
ปีนี้, ไม่เพียงสามเณรแผ่นดินเท่านั้นที่ได้ใช้ชีวิตอยู่ในวัดประจำหมู่บ้าน แต่ “น้องแดนไท” นักเลงลูกทุ่งผู้ห้าวห้วนก็พลอยได้เข้า ๆ ออก ๆ ระหว่างวัดกับบ้านอย่างสม่ำเสมอ และมีอยู่หลายครั้งหลายคืนที่หอบผ้าหอบผ่อนไปค้างที่วัดกับเณรผู้พี่ ... เช่นเดียวกับการขันอาสาทำหน้าที่เป็น “สังกะลีวัด” คอยดูแลถวายสิ่งของและภัตตาหารให้กับพระสงฆ์และสามเณรอย่างคล่องแคล่ว บางครั้งก็สะพายย่ามและถือจีวรอย่างนิ่งสงบ รวมถึงบางครั้งก็รบเร้าขอห่มจีวรสวมบทบาทเป็นสามเณรไปด้วยก็มีเหมือนกัน ...
ผมเฝ้าดูพฤติกรรมอากัปกริยาของนักเลงลูกทุ่งอย่างอิ่มสุข น้องแดนดูจะสนใจกับภารกิจเหล่านั้นมาก จนถึงขั้นบอกกับเณรผู้พี่ว่าให้ไปช่วยเป็นธุระบอกเจ้าอาวาสให้จัดแจงบวชเณรให้ด้วย แต่มีข้อแม้ว่า “ต้องไม่ตัดจุก” ของตัวเขาเอง และหลายครั้งที่เห็นพี่เณรได้รับปัจจัยอย่างหลากหลาย ก็อดที่จะเปรยบ่นเสียงดังอย่างใสซื่อกลางศาลาวัดว่า “บ่เห็น มีผู้ได๋ให้เงินสังกะลีวัดเลย... “
ล่าสุดก่อนมหาสงกรานต์เดินทางมาทักทาย ผมและคนในครอบครัวนิมนต์ลูกเณรเดินทางไปร่วมพิธีพระราชทานเพลิงศพของย่าทวดที่จังหวัดอำนาจเจริญ เราเดินทางด้วยรถยนต์อย่างค่อนเป็นค่อยไป เหนื่อยนักก็พัก ..มีอะไรน่าสนใจก็แวะเข้าไปชื่นชมและเก็บเกี่ยวอย่างไม่รีบร้อน ซึ่งมีอยู่บ่อยครั้งเหมือนกันที่ลูกเณรมักจะถามคุณปู่เสมอว่า “ได้เวลาฉันเพลหรือยัง..?” ซึ่งผมเองก็เข้าใจว่าลูกเณรวิตกเรื่องวินัยในการฉันเพลอยู่มาก เพราะหารู้ว่าเลยเวลาไปแล้วกลัวจะเป็น “บาป..”
การรับรู้และยึดมั่นในเรื่องดังกล่าวของลูกเณร ... เดือดร้อนคุณปู่ต้องอธิบายให้ฟังอยู่หลายห้วงตอนว่าสามารถที่จะฉันเพลล่วงเวลาได้ เพราะถือว่าอยู่ระหว่างการ “เดินทางไกล...ไปทางเรือ” การฉันเพลจึงเลื่อนไหลเวลาได้โดยไม่ถือว่าผิดวินัยสงฆ์
คุณปู่ใช้เวลาไม่น้อยเหมือนกันกับการทำความเข้าใจและชักจูงใจให้ลูกเณรปลงใจที่จะฉันเพลตามปกติ พอทุกอย่างลงตัว ผมก็จอดรถและเลือกเอาร่มไม้ริมทางหลวงสายหนึ่งเป็นที่ถวายเพลแก่ลูกเณร ซึ่งนั่นก็คือเวลาเที่ยงเศษ ๆ เลยก็ว่าได้
การมีโอกาสได้นั่งดูลูกเณรฉันเพลอยู่ริมถนนเช่นนี้ กลายเป็นความสุขอันเรียบง่ายที่ชีวิตสัมผัสได้อย่างไม่ซับซ้อน
ร่มเงาเล็ก ๆ ของไม้ยืนต้นไม่อาจแผ่ร่มเงาได้อย่างใจหวังก็จริง แต่ลมทุ่งก็พัดโบกให้ชื่นเย็นอยู่อย่างไม่ขาดห้วง ขณะที่รถราน้อยใหญ่จำนวนมากก็ยังคงควบตะบึงไปสู่จุดหมายของตนเองอย่างไม่ขาดสาย แต่บางคัน เมื่อแล่นเข้าใกล้จุดที่เรากำลังนั่งอยู่นั้น ก็เห็นได้ชัดว่าได้ชะลอความเร็วลงอย่างชัดเจน
และนี่ก็เป็นอีกวันหนึ่งของชีวิตที่ผมรู้สึกว่าชีวิตของผมดูจะมีความสุขอย่างเต็มล้นเลยทีเดียว ... ขณะที่ลูกเณรก็ได้ความรู้เพิ่มมาบ้างกระมังกับคำว่า ““เดินทางไกล...ไปทางเรือ”
นี่คือส่วนหนึ่งของชีวิตที่เกิดขึ้นกับผมและลูก ๆ ในห้วงเวลาที่ผม ... ส่งลูกไปเรียนพิเศษที่บ้านนอก !
ความเห็น (38)
- ดีใจที่ได้อ่านข่าว เณรน้อยเจ้าปัญญา
- แล้วเจ้าตัวเล้กไม่อยากบวชบ้างรึ
- เป็นแบบอย่างที่ดี หายาก จริงๆ
- ชัดเจน ในวิธีคิด และทำ
- แจ้งจ่างป่างเลยนะ แผ่นดิน
การบวชได้ถือเป็นวิริยอุสาหะอย่างสูง เพราะพี่เคยไปปฏิบัติธรรม 3 วัน ยังต้องใช้ความตั้งใจ ความอดทน เมื่อผ่านมาได้ เราภาคภูมิใจมาก
ดังนั้นเณรน้อยสามารถบวชได้อีกเป็นครั้งที่ 2 น่าภาคภูมิใจมากค่ะ
- ขออนุโมทนาในผลบุญ ที่ลูกเณรแผ่นดิน ได้เสียสละความสุขเยี่ยงเช่นเด็กๆทั่วไปในสมณเพศ เพื่อเข้าศึกษาพระธรรม อันหาเด็กอื่นๆ ประพฤติปฏิบัติเยี่ยงอย่างได้
ขอให้ครอบครับของน้องแผ่นดิน จงมีแต่ความสุข ความเจริญ สมหวังทุกประการ เทอญ
เณรน้อยน่ารักจังครับ แต่ทำหน้ามุ่ยไปหน่อย เห็นแล้วก็นึกถึงตัวเองตอนพ่อถ่ายรูปให้ ตอนเด็กผมก็ทำหน้ามุ่ยแบบนี้ล่ะครับ ไม่ชอบเพราะแสงแฟลชเข้าตา
น่าปลื้มใจแทนค่ะ
ปลื้มใจแทนพ่อแม่
เณรน้อยน่ารัก น่าศรัทธามาก
ชื่นชมในวิธีคิดของอาจารย์ค่ะที่ส่งลูกไปเรียนพิเศษที่บ้านนอกจริงๆ
สามเณรดิน..ดูเคร่งครัดในวินัยสงฆ์เหลือเกิน...น่าปลื้มใจแทน
และเณรน้อยน่ารักจริงดังใครต่อใครว่า
ว่าแต่น้องแดนไทหนุ่มน้อยลูกทุ่งของเราก็คงได้ซึมซับรับอานิสงฆ์หลายอย่างจากพี่เณรด้วยเช่นกันนี่คะ
ชื่นชมด้วยใจจริงในกิจกรรมของครอบครัวนี้ค่ะ...ครอบครัวมีสุข...
- สวัสดีครับ..พ่อครูบา ฯ
- พักนี้ เดินทางบ่อยมาก และยังต้องจัดการกับอีกหลายเรื่อง เลยพลอยให้หายหน้าหายตาไปจากการเขียนบันทึก
- ....
- ในปีนี้ น้องแดนแสดงท่าทีการสนใจที่จะบวชเณรมาก แกรบเร้าให้พี่เณรไปบอกเจ้าอาวาสให้ช่วยบวชให้ แต่มีข้อแม้ว่าจะไม่ยอม "ตัดจุก"
- ผมอยากให้ลูก ๆ ได้เรียนรู้เรื่องราวอันเป็นวิถีวัฒนธรรมของชุมชน ผ่านการเข้าร่วมการงานหรือพิธีกรรมในเทศกาล หรือโอกาสต่าง ๆ
- น้องดินเริ่มเปรียบเทียบได้แล้วว่า ในแต่ละหมู่บ้านมีพิธีกรรมที่ไม่เหมือนกันเสียทั้งหมด ผมและคุณปู่จึงต้องอธิบายให้เกิดความเข้าใจในเรื่องนั้น ๆ ...
- ผมดีใจที่ลูก ๆ ไม่เบื่อที่จะไปวัด ... อย่างน้อยเขาก็ได้เห็นวิถีต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับศาสนา และที่สำคัญคือได้ลงมือทำเรื่องบางเรื่องด้วยตนเอง
- .....
- หวังว่าพ่อคงสบายดีนะครับ
สวัสดีครับ ...พี่แก้ว อุบล จ๋วงพานิช
ปีนี้ลูกเณร ตั้งใจเหลือเกินว่าจะบวชให้นานที่สุด แต่ปัญหาหลักก็อยู่ที่ว่คุณปู่ไม่มีเวลาไปนอนเป็นเพื่อน ท่านห่วงหลานเหลือเกิน ผมเองก็ไม่ค่อยมีเวลาได้กลับบ้าน...
การตื่นนอนในตอนตี 5 เพื่อทำวัตรเช้าได้สอนให้ลูกเณรตื่นตัวและรับผิดชอบตนเองเป็นอย่างมาก ผมมีโอกาสได้ไปค้างที่วัด 1 คืนก็พลอยได้ตื่นในตอนตี 5 ด้วยเช่นกัน
ปีหน้า, ดีไม่ดี น้อนแดนไท น่าจะเป็นอีกคนกระมังครับที่จะบวชเณรในภาคฤดูร้อน
- น่าปลาบปลื้มใจกับครอบครัวอาจารย์มาก
- เป็นตัวอย่างที่ยอดเยี่ยมจริงๆ...
ก้ามปู
สวัสดีคะ ได้อ่าน และเห็น แล้วยิ้มคะ ยิ้มอย่างสุขใจ กับครอบครัวที่เป็นสุขคะ
สวัสดีครับ พี่สมนึก สะมะนึก แซ่เฮ
ผมเองก็สุขใจมากที่เห็นลูกบวช และดีใจเป็นที่สุดที่เห็นว่าน้องดินมุ่งมั่นและจริงจังกับการบวชเณรในครั้งที่สอง ซึ่งครั้งนี้สามารถเทศน์ได้มากกว่าที่ผ่านมา ... และเช่นเคยก็คือการไม่ทานอะไรเลยช่วงกลางคืน ซึ่งถือว่าแค่นี้ทำได้แค่นี้ก้ถือว่าเก่งมากแล้ว
...ขอบคุณครับ -
ขออนุโมทนาบุญ ที่หลานเณรได้เพียรประพฤติปฏิบัติ กุศลผลบุญย่อมยิ่งใหญ่คุ้มครอง พ่อ แม่ ปู่ย่าตายาย ยิ่งนัก
- น่าปลื้มปิติยินดีเป็นอย่างยิ่ง ด้วยแนวคิดของอาจารย์ค่ะ
- การเรียนพิเศษในรูปแบบวิถีธรรมชาติ
... ลูกเณรน้อยน้องดิน น่ารักมากเลยค่ะ
* ดูแล้วอวบอั๋น มากขึ้นกว่าปีที่แล้ว แก้มน่าหยิกมากๆ หมั่นเขี้ยวแล้วค่ะ ฝากจุ๊บ อุ๊ย ไม่ได้สินะคะ ลืมตัว อิ อิ
* ครอบครัวคุณแผ่นดินน่ารักมากเลยนะคะ ถือเป็นครอบครัวตัวอย่างได้เลย
... ลูกไม้ย่อมหล่นไม่ไกลต้น ...
* ขออนุโมทนาสาธุ ค่ะ อยากฟังเณรน้อยเทศน์จังค่ะ
คุณแผ่นดินอัดเสียงไว้ แล้วนำมาออกอากาศหน่อยสิคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์แผ่นดิน
- เณรน้อยได้เรียนรู้วิถีชีวิตในอีกรูปแบบหนึ่งที่ดีงาม เป็นประสบการณ์ที่มีคุณค่ามากเลยค่ะ ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือเป็นแบบอย่างให้น้องแดนมีใจที่จะเดินตามรอยเณรพี่บ้างแล้ว
น่าอิ่มเอมใจแทนคุณพ่อคุณแม่จังค่ะ..(เณรน้อยน่าเอ็นดูจัง..^___^)
"แวะมาทักทายค่ะ..คุณแผ่นดิน..สบายดีมั๊ยคะ.."
สา-หวาด-ดี ค่ะ คุณพี่ พา-นาส- อิอิอิ
- ปีนี้ไม่ได้ไปใส่บาตรให้น้องดินตอนที่บวชเลยค่ะ เสียดายจัง
- นุ้ยว่าเปิดเทอมน้องดินต้องว่านุ้ยแน่ๆเลยว่า "ทำไมไม่ไปใส่บาตรให้ดิน ไหนบอกว่าจะไป แล้วก็คงต่อท้ายด้วยว่า บ่ฮักน้านุ้ยแล้ว อิอิอิ " แล้วนุ้ยจะตอบยังไงดีเนี่ย
- ส่วนเจ้าหัวจุก คิดฮอด หลายๆๆ สังกะลีวัด อิอิ ไม่รู้เขียนถูกหรือเปล่า
สวัสดีครับพี่แผ่นดิน
ดีใจกับพี่ ๆ ด้วยครับ เณรลูกชายเคร่งคลัดทีเดียว อนุโมทนาด้วยครับ แต่ที่น่ายินดีมาก ๆ คือการได้ไปใช้ชีวิตที่บ้านนอกครับ รากฐาน ความเป็นมาของพี่ จะถ่ายทอดให้ลูก ได้อย่างกลมกลืนและกลมเกลียว ความภูมิใจหนึ่งที่ผมยังไม่มีโอกาสได้ทำอย่างพี่น่ะครับ
รู้สึกได้บุญ และเย็นใจมาก ๆ กับบันทึกแห่งวิถีชีวิตครอบครัวอบอุ่นครอบครัวนี้ เยี่ยมมากครับพี่
หวัดดีค่ะ
- แวะมาดูสามเณรน้อยด้วยคน
- น่ารักจัง...น่าปลื้มใจแทนคุณพ่อนะค่ะ
การบวชเณรภาคฤดูร้อนปีนี้ ผมเชื่อเหลือเกินว่าลูกเณรจะเรียนรู้อะไรได้มากขึ้นกว่าปีที่แล้ว โดยเฉพาะที่เห็นได้ชัดเลยก็คือ การพยายามที่จะทำอะไรต่อมิอะไรด้วยจนเอง ไม่พยายามเป็นภาระของเณรพี่เลี้ยง พับจีวรด้วยตนเอง ล้างบาตรด้วยตนเอง รวมถึงการบอกกล่าวกับคุณปู่ว่าไม่ให้มานอนค้างเป็นเพื่อน ...
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สุข..ชื่นใจไปด้วย
ศรัทธาช่วยส่งผลบุญ
กำลังใจเป็นต้นทุน
กุศโลบายหนุนส่งเสริม
พ่อแม่เมื่อแก่วัย
ลูกไซร้ได้พลังเติม
ความรู้วัฒนธรรมเดิม
"แผ่นดิน"เพิ่มพลเมืองดี
ขอเอาไปเลียนแบบ..ค่ะ
โห..เณรน้อย จะบวชถึงเปิดเทอมเลยหรอ
อนุโมทนาจริงๆ
เณรน้อยของป้าหมู งดงามเหลือเกิน ป้าหมูขออนุโมทนาสาธุ สาธุ สาธุ
ป้าหมูคึดฮอดหลาย
สวัสดีค่ะ
* เณรน้อยน่ารักจังเลยค่ะ...รวมทั้เงน้องเณรด้วยค่ะ
* ขอแสดงความยินดีกับความแช่มชื่นของคุณแผ่นดินค่ะ
* แผนการส่งลูกกวดวิชาบ้านนอก...ยอดเบยี่ยมค่ะ....ไม่ต้องเก่งมาก..แต่ดีให้มากๆ
- สวัสดีครับ...คุณ กวิน
- ภาพที่ลูกเณรทำหน้ามุ่ยตอนนั้น น่าจะเป็นช่วงที่ตอนแดดแยงตา, หรือไม่ก็ไม่อยากถ่ายรูป หรือยังไงนี่แหละครับ
- พักหลังโตขึ้นแล้วเขินถ่ายรูป เลยต้องแอบ ๆ ถ่ายเท่าที่จะโอกาสจะอำนวยให้
- .....
- ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ, . ครูเอ
ตอนนี้น้องดินลาสึก ฯ ออกมาแล้ว, วันที่ 12 พ.ค. ก็จะเปิดเรียน คราวนี้ขึ้นประถม 1
ผมยังนึกไม่ออกเลยว่า ลูก ๆ จะเปลี่ยนแปลงไปจากวันนี้กี่มากน้อย ....
ตื่นเต้นอยู่เหมือนกัน
สวัสดีครับ อ. ลำดวน
ปีนี่เห็นพัฒนาการของลูกเณรอย่างชัดเจน ไม่งอแงและรับผิดชอบตัวเองได้มากขึ้น และที่สำคัญก็คือ มีความมุ่งมั่นอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งสิ่งเหล่านี้พลอยให้เราได้สบายใจและสุขใจเป็นที่สุด
ถึงตอนนี้ก็อดคิดไม่ได้ว่าพอปีหน้ามาถึง .... จะมีดอกาสได้เห็นลูกบวชอีกครั้งหรือเปล่า
ขอบพระคุณครับ
สวัสดีครับ . Lioness_ann
ปีนี้น้องแดนนักเลงลูกทุ่งเข้าวัดบ่อยกว่าทุกปี ทำหน้าที่เป็นสังกะลีคอยติดตามพี่เณรอยู่ตลอดเวลา พอถึงเวลาจะออกอาการเกเร พี่เณรก็บอกว่า "เดี๋ยวไม่ให้ถือบาตร ..เดี๋ยวไม่ให้ถือย่าม...และที่สำคัญคือเดี๋ยวไม่แบ่งตังค์"
เท่านั้นแหละครับ, กลายเป็นเด็กว่านอนสอนง่ายไปในพริบตาเลยทีเดียว
สวัสดีครับ...lesson
ปีนี้มีโอกาสได้ไปนอนที่วัดเป็นเพื่อลูกเณรอยู่หนึ่งคืน, ก็อดที่จะชื่นใจกับความอดทนของลูกไม่ได้ โดยเฉพาะในเรื่องวินัยและการสำรวมนั้นต้องถือว่าเจ้าตัวปฏิบัติและครองตนได้ดีกว่าปีที่ผ่านมา และนั่นผมก็ถือว่า เป็นการเรียนพิเศษในช่วงปิดเรียนของลูกด้วยเช่นกัน
...
ขอบคุณครับ
สุดยอดมากครับ
แค่เข้ามาอ่านก็อิ่มบุญแล้วครับ....สาธุ
สวัสดีค่ะ
อ่านและดูรูปก็อดที่จะปลื้มใจแทนพ่อแม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ไม่ได้ เขาเลี้ยงมาได้เป็นอย่างดี มีความสุขที่ได้อ่านบันทึกนี้ค่ะ เห็นน้องแดนแล้วขำค่ะ อยากบวช แต่ไม่อยากตัดจุก คริๆๆ
สวัสดีค่ะ
อ่านและดูรูปก็อดที่จะปลื้มใจแทนพ่อแม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ไม่ได้ เขาเลี้ยงมาได้เป็นอย่างดี มีความสุขที่ได้อ่านบันทึกนี้ค่ะ เห็นน้องแดนแล้วขำค่ะ อยากบวช แต่ไม่อยากตัดจุก คริๆๆ
สวัสดีครับ..คุณก้ามปู
รู้สึกผิดแย่เลยที่มาตอบบันทึกเอาตอนนี้..
แต่อย่างไรเสียก็ต้องทั้งขอโทษและขอบคุณที่แวะมาทักทายนะครับ
...
มีความสุขมาก ๆ นะครับ
สวัสดีครับ meowadee
ปีนี้กำลังลุ้นอยู่ว่า น้องดินจะบวชเณรอีกหรือเปล่า ..แต่ที่ไม่เปลี่ยนแปลงไปจากนี้เลยก็คือ ...
"ส่งลูกไปเรียนพิเศษที่บ้านนอก" เหมือนเดิม..แหละครับ
สวัสดีครับ..poo
ปีนี้ทั้งปี น้องดินแทบไม่เล่นอะไรในทำนองพระเณรอีกแล้ว.. สงสัยโตขึ้นมองแล้วไม่สนุกกระมังครับ
แต่ก็ยังชอบที่จะไปวัดไปวาอยู่บ้างเหมือนเดิม..
วาดรูป ก็ชอบวาดรูปพระรูปเจ้า...
ปีนี้ก็ยังต้องลุ้นอีกหนว่าจะบวชหรือเปล่า...
สวัสดีครับ.. ทะเลดาว
สำหรับเรื่องการบวชนั้น..น้องแดนอยากบวชมาก..อยากอยู่กับพี่เณร..บางคืนยังงอแงจะตามไปนอนที่วัดเลยด้วยซ้ำไป ติดอยู่ที่ไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนคุณย่า.. เลยจำต้องนอนที่บ้าน
ปัญหาใหญ่ก็คือ.."จุก" ของแกนี่แหละครับ...
เพราะหากบวชเณร จุกที่ว่านั้น ก็ต้องตัดทิ้งไป-ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลานั้น..ครับ
ซึ่งแกเองก็เข้าใจดี..
สวัสดีครับ..คุณครูแอ๊ว
ผมวกกลับมาดูบันทึกนี้อีกรอบ..
ปีที่แล้ว น้องดินอวบอ้วนน่ารัก มาก
มาปีนี้ ผอมอย่างเห็นได้ชัด
แต่ยังเป็นคนสนใจในเรื่องพระ.เรื่องวัดและการบวชอย่างไม่เปลี่ยนแปลง
...ขอบคุณครับ
ปีหน้า น้องดินยืนยันว่า
ปิดเทอมปุ๊บ ก็จะบวชปั๊บเลยแหละ..
ไว้ถึงตอนนั้น ค่อยไปตักบาตรด้วยกัน นะครับ
เสาวลักษณ์ หนูรอด
ปีนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ