บวชพระ : อีกหนึ่งวีถีความเป็นชายของวัฒนธรรมชาวไทยพุทธ
วันมาฆบูชา ปีนี้ผมไม่มีโอกาสได้ไปทำบุญตักบาตรตอนเช้าที่วัด เพราะต้องเดินทางไปร่วมงานบวชของเจ้าหน้าที่ในหน่วยงาน
<p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">การไม่มีโอกาสได้ไปทำบุญที่วัดในวันสำคัญเช่นนี้สำหรับผู้เคร่งศาสนาก็คงถือเป็นเรื่องน่าเสียดายเป็นอย่างยิ่ง แต่สำหรับผมไม่ถือว่าเสียดายให้เป็นทุกข์ เพราะเชื่อว่าการทำบุญเราสามารถทำกันได้ทุกวัน ขึ้นอยู่กับศรัทธาและความพร้อมของกาย วาจาและใจเป็นที่ตั้ง อีกทั้งเย็นวันนี้ผมมีราชการที่จะต้องนำนิสิตไปร่วมเวียนเทียนที่พระธาตุนาดูน (พุทธมณฑลอีสาน) อยู่แล้ว จึงช่วยให้ผมรู้สึกคลายความห่วงวิตกเกี่ยวกับการทำบุญและชำระจิตใจในวันสำคัญของพระพุทธศาสนาไปในตัวได้อย่างไม่ยากเย็น</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">อันที่จริงชีวิตในวัยเด็กผมเข้าออกวัดอยู่ทุกค่ำเช้า โดยเฉพาะในวัยประถมนั้นทุก ๆ เช้าต้องไปตักบาตรที่วัดเสมอ, ทานมื้อเช้าที่วัด, ห่อข้าวก้นบาตรไปทานมื้อกลางวันที่โรงเรียน จนใคร ๆ ก็เรียกผมว่า “เด็กวัด” ผมจึงสามารถท่องบทสวดต่าง ๆ ของพระสงฆ์ได้อย่างขึ้นใจ และช่วงปิดภาคฤดูร้อนของตอนเรียนมัธยม 1 ก็มีโอกาสได้บวชเณรที่วัดประจำหมู่บ้าน ซ้ำยังเป็นสามเณรรูปเดียวที่ได้ขึ้นนั่งธรรมาสน์เทศน์ใบลานในบุญเดือนสี่ (บุญผเวส) สร้างความภาคภูมิใจให้กับพ่อแม่ ญาติพี่น้องและเจ้าอาวาสเป็นที่สุด</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ด้วยเหตุเช่นนี้ การได้ไปร่วมงานบวชของเจ้าหน้าที่จึงเป็นห้วงเวลาอันดีที่ผมได้พลิกความทรงจำของตนเองในครั้งที่เคยมีวงจรชีวิตในกระแสธารของพระพุทธศาสนา ทั้งการเป็นเด็กวัด – สามเณร – พระภิกษุ…</p><p> 
</p><p>คุณสุริยะ สอนสุระ กำลังตัดผมให้กับ “นาคหนุ่ม” ธวัชชัย พิษณุแสง </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">โบราณพร่ำสอนถึงวิถีไทยเสมอมาว่า การบวชพระถือเป็น “วิถีลูกผู้ชาย” ที่ควรต้องยึดถือปฏิบัติ ทั้งเพื่อให้มารดาได้ “เกาะชายผ้าเหลืองขึ้นสวรรค์” หรือ “บวชก่อนเบียด” หรือบวชเพื่อไม่ให้เป็น “คนดิบ” สิ่งเหล่านี้กลายเป็นขนบทางสังคมที่ปลูกสร้างเป็นรากลึกมายาวนานในชีวิตของชายไทยจำนวนไม่ใช่น้อย</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>ผมเคยได้ยินคนแก่เฒ่าเล่าให้ฟังว่า ชาวอีสานนิยมบวชพระในเดือนคู่ และถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ ก็จะไม่บวชในเดือนคี่ ซึ่งผู้ประสงค์บวชจะต้อง “เข้านาค” ล่วงหน้าเป็นแรมเดือน เข้าไปศึกษาพระธรรม, เข้าไป “ต่อหนังสือ” จากพระ, เข้าไปหัด “ขานนาค” กับพระคู่สวดให้คล่อง เพราะในสมัยก่อนหากไม่สามารถท่องคำขอบวชได้ก็จะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าสู่พิธีอุปสมบทเลยก็ว่าได้ </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ดังนั้น, ในอดีตช่วงกลางคืนนาคจึงมักจะเข้าไปนอนค้างปฏิบัติกิจดังกล่าวในวัด ตื่นเช้ามาก็ช่วยงานวัด สาย ๆ จึงกลับเข้ามาบ้าน แต่เท่าที่ทราบไม่รู้จริงเท็จแค่ไหน คือ บางท่านก็บอกว่าเมื่อเข้านาคแล้วส่วนใหญ่ก็จะใช้ชีวิตก่อนบวชพระอยู่ในวัดเลยก็มี</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">คนหนุ่มชาวอีสานแทบทุกคนจึงมักให้ความสำคัญกับการบวชเป็นอย่างมาก การบวชคือการการันตีความเป็นคนที่สมบูรณ์บางอย่างในตัวผู้ชาย แม้กระทั่งการไปสู่ขอผู้หญิงก็มักจะถูกญาติฝ่ายหญิงทักถามเสมอว่า “บวชพระมาหรือยัง ?”</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">
</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">วัด… เป็นโรงเรียนดั้งเดิมของสังคมไทย การที่ลูกผู้ชายสักคนได้เข้าสู่พิธีกรรมของศาสนาในศาสนสถานอันเป็นวัด ก็ย่อมหมายถึง การเข้าไปศึกษาวิถีโลกและวิถีธรรม บ่มเพาะความเป็นคนเพื่อให้รู้ซึ้งในคุณค่าของความเป็น “มนุษย์โลก”</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ในอดีต, คนทั่วไปมักนิยมถือปฏิบัติบวชกันเป็นพรรษา (3 เดือน) ครั้นเมื่อ “ลาสึก” แล้วเรียกว่า “ทิด” และชาวบ้านก็มักใช้คำว่าทิดเรียกนำหน้าชื่อเสมอ ซึ่งครั้งหนึ่งในชีวิตผมก็ถูกเรียกเช่นนั้นมาแล้ว คือ “ทิดนัส” แต่หากบวชยาวนานตั้งแต่สามปีขึ้นไปและเป็นที่เคารพศรัทธาของชาวบ้านก็จะได้รับการฉลองพระด้วย “พิธีฮดสง” อันเป็นพิธีรดน้ำประกาศรับรองว่าเป็นพระผู้ใหญ่ของชาวบ้านและชุมชน โดยพิธีฮดสงนี้เป็นเสมือนการเลื่อนยศของพระสงฆ์ ต่อเมื่อพระรูปนั้นลาสิกขาบทออกมาก็จะถูกเรียกว่า “จารย์” (อาจารย์) ซึ่งมีความหมายว่าเป็นผู้คงความรู้ในทางธรรม หรือทางพระ </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p></p><p>อย่างไรก็ตามถ้าพระรูปนั้นยังครองผ้าเหลืองยาวนานต่อไปและได้รับความเคารพเลื่อมใสจากชาวบ้านก็จะได้เข้าสู่พิธีฮดสงเป็นครั้งที่สอง พระที่ผ่านพิธีนี้เราเรียกกันว่า “ญาซา” โดยถือเป็นพระอุปัชฌาย์และเมื่อสึกออกมาชาวบ้านก็จะเรียก “จารย์ซา” นำหน้าชื่อนั้น ๆ </p><p> </p><p>ทุกวันนี้…สภาพการณ์ทางสังคมเปลี่ยนผันไป วิถีการบวชของลูกผู้ชายตามครรลองชาวพุทธก็ถูกปรับแต่งให้เข้ากับความเร่งรีบและความพร้อมทางสถานะของผู้บวช เราไม่ค่อยพบเห็นการบวชของผู้ชายที่ยาวนานเป็นพรรษา ส่วนใหญ่มักเป็นแค่ห้วงสั้น ๆ คือ 7 วัน, 10 วัน และ 15 วัน แม้แต่การเข้านาคก็ถือปฏิบัติเพียงชั่วคืนกันเท่านั้น </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ทุกวันนี้ เราพบเห็นงานบวชที่กลายเป็นงานสังสรรค์ราวกับงานแต่งงาน มีอาหารการกินเลี้ยงรับกันคึกโครม มีเหล้ายาปลาปิ้งกันเกลื่อนโต๊ะ … </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">
</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>ผมคิดถึงภาพชีวิตเปี่ยมสุขและน้ำตาคลอเบ้าตาของชายไทยในพิธีสู่ขวัญนาค, ซาบซึ้งกับการตัดผมของบิดา มารดาและผู้หลักผู้ใหญ่ .. คิดถึงภาพเส้นผมแต่ละเส้นที่ถูกตัดด้วยกรรไกรและวางนอนนิ่งอยู่บนใบบัวที่พรั่งพร้อมด้วยดอกไม้ธูปเทียน เห็นภาพของนาคห่มขาวขี่คอเพื่อนรักรอบอุโบสถ… เห็นภาพมารดาและหญิงสาวคนรักเดินถือหมอนเคียงข้างกันในขบวนแห่นาคอันคึกครื้น … </p><p> </p><p>ผมยังคงเก็บเศษเส้นผมที่เกิดจากการบวชพระของตนเองไว้จวบจนบัดนี้ </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">การบวชของผมในครั้งนั้น แม่เป็นคนเก็บเศษเส้นผมเหล่านั้นไว้ พร้อมกับมอบให้ผมหลังการสึกพระ แม่ย้ำเตือนให้ผมเก็บรักษาไว้ให้ดี เนื่องเพราะเศษเส้นผมเหล่านี้หาใช่เป็นเพียงสิ่งมงคลสำหรับผมคนเดียวเท่านั้น หากแต่เป็นสิ่งมงคลสำหรับแม่ด้วยเช่นกัน !</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>
ความเห็น (29)
- ลืม
- เอามาฝาก
- ที่นี่ครับ
- เผื่อเป็นกำลังใจในการทำงานครับคุณแผ่นดิน
ขอบคุณอาจารย์ขจิตมากครับ
 |
- งานบวชของผมก็เรียบ ๆ ง่าย ๆ ไม่สิ้นเปลือง จนบรรดาญาติต่างหมู่บ้านก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง กระนั้นคนมาร่วมงานก็เยอะมาก ๆ ครับ
- แต่ไม่มีมหรสพใด ๆ แห่นาคก็แห่ตามวถีดั้งเดิม
- ผมบวชเมื่อปี 2544 บวชเสร็จก็แต่งเลยครับ...ผมยังไม่ทันยาวเท่าไหร่ ก็สวมบทเจ้าบ่าวเลย
- เบียดแล้วสบายใจ เพราะบวชมาแล้ว ยิ้ม ๆ ...
- ทุกวันนี้ลูกชายทั้งสองเข้าออกวัดเป็นว่าเล่นครับ
- เพิ่มเติมครับ
- ยินดีด้วยครับกับกำลังใจอันทรงคุณค่าที่อาจารย์ฯ ได้รับจาก อ.ประเวศ วะสี
- ลายมือนั้น...งดงามและดูมีความขลังเป็นที่สุด
- ขอบคุณสิ่งดี ๆ ที่นำมาแบ่งปัน นะครับ
ทำไมไม่ใช้ช้างแห่นาค
ทำไมไม่ใช้รถยนต์เป็นพาหนะเดินทาง
ทำไมรถยนต์มาแทนช้างในการแห่นาคได้ ฯลฯ
ไม่ค่อยได้มีโอกาสร่วมงานบวชมากนัก เนื่องจากมีพี่น้องเป็นผู้หญิงหมด ส่วนหลานที่เป็นผู้ชายก็ยังไม่บวช เพื่อนๆ หรือผู้ร่วมงานบวชก็มักจะตรงช่วงที่เข้าร่วมไม่ได้ ที่ผ่านมาที่ได้มีโอการเข้าร่วมงานบวชก็น่าจะไม่เกิน 2 ครั้ง.......สาธุอนุโมทนากับทุกท่านที่บวชค่ะ
- ท่าน ผอ. ที่เคารพ
ผมพยายามจินตนาการว่าการแห่นาคที่ใช้ช้างเป็นพาหนะนั้นเป็นยังไง..คงดูมีมนต์ขลังเป็นอย่างมาก ยิ่งหากมีการบวชหลายคน (หลายกอง) ซึ่งต่างใช้ช้างแห่นาคก็ยิ่งจะดูใหญ่โตเป็นยิ่งนัก
..ทุกวันนี้ที่ไหน ๆ ก็ใช้รถยนต์แห่นาคกันทั้งนั้น เป็นความสะดวก รวกเร็ว จัดตกแต่งประดับประดาก็ง่าย..
มันเป็นการเปลี่ยนแปลงของยุคสมัย บางทีผมก็เฝ้าสังเกตและตั้งคำถามอยู่เสมอว่า ยังมีที่ใดบ้างที่ยังคงรักษษขนบเดิม ๆ ได้อย่างแน่นหนา
ผมก็ยังไม่ได้บวชเลยครับ
- อยู่มานาน เรียนอย่างเดียว
- กะว่าจะบวชง่ายๆ เช่นกัน ไม่ฆ่าสัตว์ใหญ่ในงาน ทำอาหารแต่สิ่งที่เป็นอาหารบ้านๆ ไม่ต้องใหญ่โต
- อยากจะสวนกระแส ที่ดูแลจะหนักหน้า โดยอยู่บนพื้นฐานของเหตุผลและความเรียบง่าย
- แต่ต้องฝึกหัดเดินเท้าเปล่าก่อนซักเดือนครับ
ขอบพระคุณอาจารย์แป๋วมากครับ..ที่แวะมาทักทาย
 |
- ครอบครัวผมส่วนใหญ่เป็นผู้ชายทั้งหมด...มีพี่สาวเพียงคนเดียว
- ปีที่แล้วลูกชายคนเดียวของพี่สาวก็บ่น ๆ เปรย ๆ ว่าอยากจะบวช แต่ทางบ้านไม่พร้อม ตั้งใจจะบวชหลังสงกรานต์
- แต่ท้ายที่สุดในเดือนแห่งความรัก หลานชายผมคนนั้น ก็เสียชีวิต...ด้วยอุบัติเหตุ
- ทุกวันนี้ใครชวนไปงานบวช...ผมจึงไม่ปฏิเสธ ไปไม่ได้ก็ "ฝากซอง" ทำบุญด้วยเสมอ
- คิดถึงหลานชายครับ !
- ยินดีล่วงหน้าด้วยนะครับกับการจะบวชพระ
- ลูกผู้ชายก็มีบวช, กับเกณฑ์ทหารกระมังที่สะท้อนความเป็นชายตามวิถีไทยที่พบเห็นชัดเจน
- งานบวชที่เรียบง่าย ไม่ฟุ้งเฟ้อ ไม่เดือดร้อนคนอื่น ไม่ฆ่าสัตว์ ..ล้วนเป็นกุศลอันแรงกล้าของผู้บวชและเครือญาติ
- เอาใจช่วยให้เป็นไปตามที่วาดหวังทุกประการ นะครับ
สวัสดีครับ คุณโก๊ะ
.การได้ดูแลคุณแม่ด้วยตนเอง ถือเป็นความโชคดีของบุตรที่มีโอกาสได้ทำเช่นนั้น...เป็นกำลังใจให้นะครับ
- ผมเป็นคนค่อนข้างติดยึดกับกลิ่นอายวัมนธรรมเก่า ๆ ..งานบวช หรือแม้แต่กฐินที่บ้านของผม ก็ทำกันอย่างเรียบง่าย แต่ก็มีคนมาช่วยเหลืออย่างล้มหลามเสมอ
- สมัยที่ผมเรียนมัธยมก็ยังมีวัยรุ่นเข้าวัดกันเยอะมาก แต่ทุกวันนี้หมู่บ้านร้างคนหนุ่มสาว เพราะคนหนุ่มสาวเร่ไปทำงานที่ตัวเมืองกันเกือบหมดแล้ว
- ล่าสุด...ข่าวนักศึกษาแต่งกายชุดนิสิตและแสดงพฤติกรรมไม่เหมาะสมในวัดโพธิ์ทำเอาผมสะท้อนสะเทือนใจมากโข ...
- ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งกับคุณโก๊ะ..เป็นอย่างยิ่งเกี่ยวกับประเด็นการทำความเข้าใจในเรื่องการบวชว่าจริงแท้ตนเองเข้าใจรู้ซึ้งแค่ไหน..หรือตามกระแสนิยมเท่านั้น
- ไม่ต้องเสียดายโอกาสหรอกนะครับ...เกิดเป็นผู้หญิงถึงแม้จะบวชไม่ได้ แต่การได้ดูแลคุณแม่ด้วยตนเอง ก็เป็นการทดแทนพระคุณอย่างเป็นรูปธรรมที่ชัดเจนยิ่งแล้ว
- ดีใจและเป็นเกียรติที่คุณโก๊ะ..ติดตามบันทึกผมมาทุกห้วงเวลา..ขอบคุณมากครับ.
สวัสดีครับ ครูแอ๊ว..
 |
- บทบาทบางอย่าง หรือหลายอย่างในสังคมล้วนเขียนขึ้นและถูกกำหนดโดยผู้ชายซะส่วนใหญ่
- แต่สำหรับผม, ผู้หญิงก็มีพันธกิจที่ยิ่งใหญ่ไม่แพ้ชายหรอกนะครับ...
- บวชชีพราหมณ์ก็เป็นกิจกรรมที่มีประโยชน์นะครับ..(เคยบวชมาบ้างหรือยัง)
- ขอบคุณครับ
- อ่านแล้วทำให้คิดถึงบรรยากาศ เมื่อครั้งก่อนจะเป็นทิด
- สมัยก่อน คนที่จะบวชกลัวการขานนาคมากที่สุด ท่องชนิด 7 วัน 7 คืน
สวัสดีครับอาจารย์บัว
 |
- อาจารย์บัวบวชตอนไหนครับ... ก่อนเป็นครู หรือเป็นครูแล้วค่อยลาบวช
- เห็นด้วยกับที่ครูบัวบอกกล่าวว่าสมัยก่อนคนที่บวชจะกลัวการขานนาคเป็นที่สุด...
- ทุกวันนี้กระบวนการต่าง ๆ ปรับแต่งให้เป็นไปตามยุคสมัย...
- เข้าใจในความเปลี่ยนแปลงของสังคมที่เราเองก็หยุดวันเวลาของสังคมไม่ได้...
- ขอบคุณครับ
- การบวชทุกวันนี้ ส่วนมากถูกกำหนดจากนายจ้าง
- ทอดหนังวัว ยังไม่หมดเลย อ้าว สึกเสียแล้ว
- บวชก่อนเป็นครูครับ เป็นคำขาดจากแม่ เพราะพี่ชาย 2 คน ทำงานแล้ว ไม่ได้บวชสักคนครับ
สวัสดีครับ...คุณ "ไม่แสดงตน"
- ยังไงก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับที่ได้บวชพระแล้ว... และคุณแม่ก็คงภูมิใจ และอิ่มใจเป็นที่สุด
- วิถีทางวัฒนธรรมเปลี่ยนหมุนไปตามยุคสมัย
- อย่างน้อยให้เราเข้าใจรากเหง้าว่าเป็นมาอย่างไรก็ถือว่าดีแล้ว ส่วนจะปฏิบัติได้มากน้อยแค่ไหน ก็ขึ้นอยู่กับความพร้อมต่าง ๆ
- ขอบคุณครับ
- อนุโมทนาค่ะ
- ไม่ได้ไปเดิมทีว่าจะเข้ากทม. แต่เพราะติดภาระกิจครอบครัวและต้องไปประชุมที่ขอนแก่นค่ะ เลยต้องเลือกสร้างกุศลกับแม่พระของชีวิตก่อนค่ะ
- แต่ก็ไม่เสียดายนะคะ คุณแผ่นดินถ่ายทอดได้ดีมากเลยค่ะ อิ่มบุญเลยค่ะ
- ใช่ค่ะ ลูกผู้ชาย(พุทธ)ต้องบวชพระ และเกณฑ์ทหาร อิอิ ^__* น้องชายที่บ้านเป็นพลทหารลาศึกษาต่อไปแล้ว... 555
- เลยเหลือแต่บวชพระอย่างเดียวค่ะ เรียนจบคงขอให้เขาบวชเรียนก่อนไปเข้ากองทัพค่ะ เคยเห็นเขาบวชหน้าไฟ แล้วคุณแม่ปลื้มมาก ^__*
ขอบคุณ เจ้หนิงมากที่แวะมาสื่อสารบอกกล่าว..
 |
- ก็ถือว่าบันทึกนี้ ผมเอาบุญมาฝากชาวกองกิจฯ ทุกคนก็แล้วกันนะครับ..เพราะวันนั้นมีคนฝากซองผมตั้ง 8 คนเลยนะ
- กรณีน้องชายสุดที่รัก ก็ยังต้องลุ้นทหารหฃังเรียนจบ แต่ที่แน่ ๆ ต้องได้บวชแน่นอน
- และผมเองก็จะไปร่วมอนุโมทนาสาธุ ด้วย
- ขอบคุณครับ
พลทหารเอกรินทร์ไม่ต้องลุ้นแล้วค่ะคุณแผ่นดิน ลามา 5 ปีค่ะ แต่ถ้าเรียนจบเมื่อไหร่เข้ากองทัพเลยค่ะ เขามีรหัสประจำตัวทหารแล้วค่ะ เป็นข้าราชการนะนั่น 555 เป็นพลทหารราชนาวีมา 3 ปีแล้วค่ะ ลาศึกษาต่อแบบไม่รับเงินเดือนและค่าใช้จ่ายอื่นใดจากกองทัพค่ะ
- งั้นก็ต้องแสดงความยินดีในบทบาทและสถานลูกผู้ชายที่พึงรับผิดชอบต่อหน้าที่ความเป็นคนไทย..
- ผมเสียดายตนเองเหมือนกัน...(สูงไม่ถึง)
การบวช ผู้บวชต้องเจริญศีล สมาธิ ปัญญา จึงจะได้ประโยชน์จริง ได้รู้ว่า ความสุขที่แท้จริงของการบวชว่าเป็นอย่างไร มันสงบ อย่างไร พระเป็นเนื้อนาบุญของเรา เมื่อพระรับประเคนของจากเรา เพื่อประโยชน์ของเพศสมณะ และไปบำเพ็ญสมณธรรม เกิดเป็นบุญๆนั้น ก็ตกมาถึงเราด้วยค่ะ เมื่อพระไม่มีเครื่องกังวล ก็จะแสวงหาความรู้ นำความรู้มาสั่งสอนเผยแพร่แก่หมู่ชนต่อไป
สวัสดีครับ พี่ศศินันท์ Sasinand
ผมไม่เคยได้แวะกลับมาดูบันทึกนี้นานเหลือเกิน วันนี้ถือโอกาสกลับมาดูอีกครั้ง เพราะว่า วันนี้เป็นวันที่ผมและทีมงานจะได้กล่าวลาและแสดงความยินดีกับน้องชายท่านนี้ในโอกาสที่จะไปบรรจุรับราชการตำรวจ
คนดี ๆ .... จึงย่อมมีการเติบโตไปในทิศทางที่ดีกว่าเสมอ
ผมเชื่อเช่นนั้น... เสมอมา
ชัชฎา อิ่มสำรัตน์
พอดีผมจะบวชเดือนนี้ ก่อนสิ้นเดือนมกราคม2552 เชิญผู้มีจิตศรัทธาร่วมบริจาก ปัจจัยถวายพระ สิ่งที่ข้าพเจ้าได้ล่วงเกินก็ขออโหสิด้วย
บริจากได้ที่เลขที่บัญชี0472344878 ธนาคารไทยพานิชย์ ตามกำลังศรัทธา
ผมทำงานทีโรงแรม สีลมอเวนิว เบอร์โทร022384681 มือถือ0811321638
กรุณาตรวจสอบก่อนคุณบริจาค
ชัชฎา อิ่มสำรัตน์
ไม่ต้องแล้วคับสิ้นเดือนนี้ไม่ได้บวชคับ วันไม่สวย รอวันที5มีนาคมคับถ้าท่านจะบริจาคก้อรอไปก่อนคับขอบคุณทุกท่านคับ
สวัสดีครับ..ชัชฎา อิ่มสำรัตน์
แวะมาอีกรอบ..เพิ่งพบเจอบันทึกนี้..
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม..
ขออนุโมทนาผ่านบล็อก นะครับ