ค้นหาสิ่งที่ "สมบูรณ์แบบ"


การตลาดสำหรับผู้หญิง...วิธีคิดที่แตกต่าง

     ผู้ชายน้อยคนนะค่ะที่จะทนการเดินช็อปปิ้งของผู้หญิงได้  คงเพราะกระบวนการคิดที่แตกต่างกันของทั้งสอง  ลองฟังดูนะค่ะว่าแตกต่างกันอย่างไร และนั่นคือพฤติกรรมที่คุณเคยเจอหรือเคยทำรึเปล่า?

 

     เมื่อจะซื้อสินค้า ผู้ชายจะมี "โจทย์" ไว้ในใจ เขาจะตั้งเกณฑ์ของสิ่งที่สามารถแก้โจทย์ของเขาได้ เมื่อพบแล้ว ก็จะรีบซื้อกลับมาทันที เช่น เมื่อเขาจะซื้อกางเกงสีดำสักตัว เขาตั้งเกณฑ์ไว้แล้วว่า กางเกงตัวใหม่ต้องเป็นสีดำ รีดเรียบ และราคาไม่เกิน 2,000 บาท จากนั้นเขาก็จะตรงไปที่ร้านเสื้อผ้าเจ้าประจำ และซื้อกางเกงตัวแรกที่มีคุณสมบัติครบตามเกณฑ์ที่ตั้งไว้ เมื่อภารกิจเสร็จสิ้น เขาก็จะกลับบ้านนอนดูทีวีสบายใจ  

     สำหรับผู้หญิงนั้น กระบวนการคิดจะต่างออกไป เมื่อจะซื้อกางเกงสีดำสักตัว เธออาจตั้งโจทย์ในใจไว้คร่าวๆ ว่าอยากได้กางเกงสีดำสักตัวไว้ใส่ไปงานปาร์ตี้ที่บริษัท จากนั้นเธอก็จะไปที่ร้านโปรด ลองกางเกงสัก 2-3 ตัว    

    

     ระหว่างการลองและเลือกสินค้านี่เอง ที่ผู้หญิงจะเกิดกระบวนการเรียนรู้และค่อยๆ กำหนดเกณฑ์คุณสมบัติสินค้าที่จะซื้อ เช่น สมมติว่า กางเกงทั้ง 3 ตัวที่เอามาลองสวมนั้นต่างก็พอดีตัว แต่มีข้อดีต่างกันไปคือ ตัวแรกไม่ยับง่าย ตัวที่สองดูเก๋ไก๋ใส่ได้หลายโอกาส และตัวที่สามใส่แล้วดูขาเรียวเล็กดี ผู้หญิงคนนี้ก็อาจเกิดความคิดขึ้นมาว่า กางเกงที่จะซื้อนั้นต้องมีคุณสมบัติครบทั้ง 3 ข้อ คือไม่ยับง่าย มีสไตล์ และทำให้ขาดูเรียวเล็กลง แถมยังพ่วงคุณสมบัติอีกข้อคือต้องเป็นสินค้าลดราคาด้วย  

     หลังจากนั้นเธอก็จะออก "ล่า" กางเกงที่เธอต้องการ คาดได้เลยว่า กระบวนการนี้ต้องใช้เวลามากกว่าตอนที่ผู้ชายไปซื้อกางเกงแน่นอน และอาจใช้เงินมากกว่าด้วย เพราะระหว่างทางที่เธอออกค้นหากางเกงที่ถูกใจนั้น 

 

     ด้วยความละเอียดอ่อนของผู้หญิงทำให้เธอมีข้อแม้มากมาย พอจะซื้อกางเกงสักตัว อาจมีข้อติว่า ยับง่าย ใส่แล้วดูแก่ไปบ้าง หรือใส่แล้วดูขาใหญ่ เพราะฉะนั้นสินค้าของคุณควรมีตัวเลือกเยอะๆเพื่อ "เสนอทางเลือกที่หลากหลาย" ให้กับพวกเธอ ไม่ว่าจะ ราคา ขนาด คุณภาพ สีสัน ขอเพียงมีตัวเลือกให้เธอมากๆ ก็จะเปิดโอกาสให้เธอเลือกซื้อสินค้าของคุณมากขึ้น  และในขณะที่ออกค้นหากางเกงที่ถูกใจอยู่นั้น  เธออาจเจอของอย่างอื่นที่ล่อตาล่อใจเข้า จึง "แวะ" เข้าไปดูหรือซื้อสักหน่อย ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็เป็นนิสัยของผู้หญิงที่ชอบทำอะไร "ระหว่างทาง" นั่นเอง เพราะฉะนั้นอย่าลืม "ดักจับพวกเธอ"ระหว่างทางนะค่ะ

 

ขอบคุณรูปสวยๆจาก : Dekza และ servicebangkok.com

~*_PangJung_*~

 

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 329643เขียนเมื่อ 20 มกราคม 2010 23:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:16 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (20)

นี่แหละค่ะ ผู้หญิง กับการเลือกสินค้าแต่ละชิ้น

แต่ กติกานี้ ใช้ไม่ได้กับของ SALE ค่ะ อิอิ

บุญรักษาค่ะ ^_^

สำหรับผู้ชายถูกต้องเลยครับ

ส่วนผู้หญิงผมไม่ทราบเหมือนกัน รู้แต่ว่าเวลาแม่กับพี่สาวจะซื้ออะไรสักอย่าง เดินอยู่ในห้างได้ทั้งวัน

แล้วที่ร้ายไปกว่านั้น ตัวแรกที่จับนั้นละครับ คือตัวที่ซื้อ - -"

ขอบคุณสำหรับความรู้ครับ ^^

     ผมกับภรรยา  (อีกแล้ว)

 

   * เวลาไปเดินห้าง  ภรรยาจะไปซื้อเสื้อสักตัว เมื่อเจอเสื้อ   ผมก็บอกว่าซื้อไปเลยซิ    ภรรยาบอกว่า  "ขอเดินดูให้ทั่วห้างก่อน  แล้วค่อยกลับมาซื้อ"

 

   *  ตอนหลังเราเลยต้องแยกทางกัน ......

   

   .........  แยกทางกัน.......เพราะนิสัยไปด้วยกันไม่ได้

  

      *   ผมขอแยกทางไปอยู่ในร้านหนังสือ  เดินเสร็จเมื่อไร  ค่อยมาตามผมกลับบ้าน

   

 

  • P  ขอบคุณค่ะเอิง

               ของ SALE เราต้องตรงดิ่งเข้าไปเลยซื้อก่อนเลยใช่มั๊ยค่ะ !!

 

  • P  ขอบคุณค่ะเอิร์ท

              แม่กับพี่สาวเอิร์ทก็คล้ายแป้งเลย  เดินดูไป เดินดูมา

              สุดท้าย...ลงเอยที่ตัวแรก  นี่แหละเนอะนิสัยผู้หญิง

              บางทีเจอตัวที่ชอบแล้วแหละ  แต่...ขอเดินดูให้ทั่วก่อน

 

  • P  ขอบคุณค่ะคุณ Small Man สำหรับประสบการณ์ดีๆที่นำมาแบ่งปันกัน

               "ขอเดินดูให้ทั่วห้างก่อน  แล้วค่อยกลับมาซื้อ" --> คำติดปากแป้งเหมือนกันนะค่ะ ^_^

 

               ส่วนมากเวลาซื้อของก็เลยจะไปกับเพื่อนผู้หญิงซะมากกว่า  เพราะแป้งคิดว่าถ้าพาผู้ชายไปสงสารเค้าอ่าค่ะ (สงสารเพราะ-->"เดินได้ซักพักเค้าก็จะบ่นปวดขาแล้ว...กลับเหอะ" เราก็ต้องกลับแบบไม่เต็มใจ) 

 

               "เรื่องช็อปปิ้งนี่ถึงไหนถึงกันค่ะ...ความอดทนสูงขึ้นมาเลยค่ะ"   

 

    

ยังไงก็ขอบคุณทุกประสบการณ์ที่มาเล่าสูกันฟัง  และทุกความคิดเห็นที่มีต่อบันทึกฉบับนี้นะค่ะ  มีอะไรแนะนำ  ติชม  หรือว่าพูดคุยกันได้นะค่ะ

                                                                                  ~*_PangJung_*~              

 

..หากยอมรับความแตกต่างของฉันและเธอได้

เธอและฉันก็จะพบวามงดงามอย่างแท้จริงทีเดียว..

http://gotoknow.org/blog/01023/293177

ส่วนหนึ่งที่อยากสนับสนุนความคิด คือ เมื่อผู้ชายได้กำหนดกรอบแห่งความพอใจในการซื้อกางเกงแล้ว มักจะไม่สนใจสิ่งที่หลุดจากกรอบนั้น เว้นว่าจะเจอตัวที่ดีกว่ามาก ๆ ในราคาที่กำหนด หรือแพงกว่าเล็กน้อยแต่คุ้มค่า แต่ที่สังเกตคือแม้ผู้หญิงจะได้กำหนดกรอบแห่งความพอใจไว้บ้างแล้ว การได้เห็นสินค้าแบบใหม่ หรือคำแนะนำแบบน้ำไหลไฟดับของพนักงานขาย โดยเฉพาะคำว่า "คุณพี่/คุณน้อง ใส่ตัวนี้แล้วขึ้นนะค่ะ" ก็อาจทึ้งกรอบเดิมได้

เคยอ่านบทความเรื่องมห้ศจรรย์แห่งสมอง จากวารสาร secret แล้วชอบการเปรียบเทียบแนวคิดของผู้หญิงกับความเข้าใจของผู้ชาย เลยขอเอามาเล่า ดังนี้ เมื่อผู้หญิงพูดว่า "คุณยุ่งอยู่หรือเปล่า" ผู้ชายจะเข้าใจว่า "เธอต้องการรู้ว่าเรามีงานเยอะแค่ไหน" แต่จริง ๆ แล้วผู้หญิงหมายถึง จงยุติการทำงานทั้งปวงแล้วมาให้เวลากับฉันเดี๋ยวนี้ หรือ จะไปเที่ยวกัน ผู้หญิงจะไปเขาใหญ่ ผู้ชายยกเหตุผลมา 108 ประการ เพื่ออยากให้ไปชะอำ ผู้หญิงจะบอกว่า "แล้วแต่คุณซิค่ะ" ผู้ชายจะเข้าใจว่า "เธอเคารพการตัดสินใจของเรา" แต่จริง ๆ แล้วผู้หญิงหมายถึง คุณน่าจะรู้ว่า ฉันไม่เห็นด้วยกับคุณ

P   กราบขอบพระคุณพระคุณเจ้าที่ได้เข้ามาบอกเล่าสิ่งดีๆเจ้าค่ะ

P  ขอบคุณค่ะคุณKittiphong_t

  • เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยค่ะกับคุณกิตติพงศ์ว่าผู้ชายมักจะไม่สนใจสิ่งที่หลุดจากกรอบที่ได้ตั้งไว้
  •  แต่ถ้าเป็นผู้หญิง  อาจจะตั้งกรอบไว้บ้างแต่พอไปเจอพนักงานขายที่พูดเป็นๆหน่อยก็จะคล้อยตามได้อย่างง่ายดายเลยค่ะ
  •  เรื่องในวารสารsecretที่คุณกิติพงศ์เล่นให้ฟังนั้นเป็นการเปรียบเทียบแนวคิดของผู้หญิงกับความเข้าใจของผู้ชายได้อย่างน่าสนใจทีเดียวเลยนะค่ะ
  •  ขอบคุณที่เข้ามาอ่านแล้วแบ่งปันความรู้และประสบการณ์ที่เคยได้พบและเจอมานะค่ะ^_^

                                                                                ~*_PangJung_*~

 

การมีสินค้าให้เลือกหลากหลาย ย่อมที่จะครอบคลุมตลาดได้มากกว่าสินค้าที่มีให้เลือกเพียงไม่กี่ชิ้น

เพราะแต่ละคนมีรสนิยมที่แตกต่างกันไป ขึ้นอยู่กับไลฟ์สไตล์ของเขา

แต่การที่เราทำสินค้าออกมาให้จำกัดตลาดหรือผู้บริโภค จำกัดจำนวน

ก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่เราสามารถจะเพิ่มมูลค่าให้กับสินค้าของเราได้นะครับ

"ขอบคุณเรื่องดีๆ ที่มาเล่าสู่กันฟังครับ"

โห กับดักล่อหญิง!!!

เป็นการนำเสนอเรื่องราวที่น่าสนใจมากเลยค่ะ

มีวิธีการป้องกันกับดักเหล่านี้ไหมค่ะ? ^^

ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องดีๆ ^^

P แป้งก็เห็นด้วยกับP'ยะนะค่ะ ที่ว่าการที่เราทำสินค้าออกมาให้จำกัดตลาดหรือผู้

บริโภค จำกัดจำนวน ก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่เราสามารถจะเพิ่มมูลค่าให้กับสินค้าของ

เราได้ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆค่ะ

 

P  วิธีป้องกันกับดักก็คือ ใจนี่แหละค่ะ ใจแข็งเข้าไว้ค่ะ อิอิ ขอบคุณจ้าสำหรับคำถาม

 

P ขอบคุณที่เข้ามาจ้า

 

แล้วก็ขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามาะค่ะ

สวัสดีค่ะ

อ่านแล้วดีจัง ทำให้เริ่มทบทวนตัวเอง

สงสัยจะไม่ได้เป็นผู้หญิงสมบูรณ์แบบ

เพราะมีวิธีซื้อของแบบผู้ชาย จะซื้ออะไรต้องมีรายการ

แล้วซื้อตามรายการที่จดไปจากบ้านเด๊ะๆ

ใช้เวลาไม่นานเลย ขี้เกียจเดิน เมื่อย เสียเวลานอนค่ะ

ดักจับไม่สำเร็จค่ะ 5555

ผมถ้าชอบซื้อเลยครับ

P  ขอบคุณนะค่ะคุณวันรวี รุ่งแสง ที่ช่วยแบ่งปันประสบการณ์กัน ได้รับอะไรดีๆเพิ่ม

ขึ้นมากมายเลยค่ะ  ว๊า...ดักจับคุณวันรวีไม่ได้ (มีหัวเราะทิ้งท้ายด้วยนะค่ะ) 

เอ...อาจจะต้องดักจับคุณวันรวีผ่านช่องทางอื่นซะแล้วนะค่ะเนี่ย  ไม่ทราบว่าคุณวันรวี

ซื้อของผ่านทางอินเตอร์เน็ตมั๊ยค่ะ  จะได้หากับดักจากช่องทางอื่น อิอิ  

 

P  ขอบคุณนะค่ะคุณ Phornphon สำหรับผู้ชายแล้วแป้งคิดว่ามีการติดสินใจที่แน่ว

แน่กว่า และไม่ออกนอกกรอบ ถ้าชอบอะไรแล้วก็จะซื้อเลย ตาม Style Man Man ^_^

 

                                                                                   ~*_PangJung_*~

พูดแบบนี้ก็ไม่ถูกซะทีเดียวนะเอิร์ท

เพราะว่า พี่ไม่ใช่ว่า จับตัวไหนเป็นต้องซื้อ

จริงมั้ยจ๊ะน้องแป้ง

แต่เวลาที่ได้เดินเลือกซื้อของกับผู้ชายนะ

เราจะแอบรำคาญๆ เพราะว่า ไม่ว่าเราจะแต่งดูดีหรือไม่ดี

จะสวยหรือไม่สวย ปรากฎว่า มีความเห็นเดียวเสมอ ..

(ไม่ได้ว่าใครน๊าค๊า)

แล้วก็จะมีการปรามเล็กน้อยว่า เหมือนหรือคล้ายกับตัวที่

เคยมีอยู่แล้วรึเปล่า หรือว่า ดูสีทึบไปมั้ย

แพงไปนิดส์ๆ รึเปล่า ..

อย่างนี้ต้องทำการ "ขอนิดส์นึง" แค่ขอดูเฉยๆ นะ ขอนิดนึง

(ส่วนจะซื้อหรือไม่ซื้อก็อีกเรื่อง เก็บไว้ในใจ อิ อิ)

ดีแล้วน้องแป้ง เขียนแบบนี้เยอะๆ เลย ให้พี่ม่อนมาอ่านเยอะๆ

พี่แจ๋วแหวว

สวัสดีค่ะคุณแป้ง

อย่าดักจับพี่เลยค่ะ ไม่ค่อยอยากได้อยากซื้ออะไร

ไม่ชอบซื้อของทางอินเตอร์เน็ตด้วยค่ะ

คือเป็นคนละเอียด ต้องเห็นสินค้า ตรวจสอบสภาพความเนี๊ยบ

ว่าผ่านมาตรฐานหรือเปล่าด้วยสิคะ

บางทีตั้งใจไปซื้อ เจอของที่ต้องการแต่ไม่ได้มาตรฐานก็ไม่ซื้อค่ะ กลับบ้านนอน

รอให้เขาสั่งล็อตใหม่มาก่อนค่อยไปดูอีกค่ะ บางทีก็ไม่จำเป็นต้องซื้อไปแล้ว

ของลดราคาที่คนมุงๆ ยื้อแย่งก็ไม่ชอบเข้าไปค่ะ

คนเยอะกลัวติดเชื้อโรคค่ะ

นักการตลาดคงปวดหัวถ้ามีคนแบบพี่เยอะๆ

  • P  ขอสนับสนุนพี่แจ๋วแหววอย่างแรง!!ค่ะ  ถามอะไรไปมีคำตอบเดียวเสมอเลย

ค่ะ  พอเราจะซื้อก็จะมีเสียงปรามว่า "มีเยอะแล้วไม่ใช่เหรอ" ,"แพงไปมั๊ยอะ" โดน

ประจำเลยค่ะคำพูดพวกนี้  อย่างงี้ต้องเอาเทคนิค"ขอนิดส์นึง" ไปใช้บ้างแล้วละค่ะ 

ขอบคุณพี่แจ๋วแหววนะค่ะที่มาแลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน   

 

  • P  โอเคค่ะ  แป้งถือว่าคุณวันรวีเป็นเคสพิเศษแล้วกันนะคะ  ยกเว้นให้เพราะท่า

ทางจะทำให้เงินของจากกระเป๋าของคุณวันรวียากเอาการนะค่ะ  นักการตลาดนี่คงยิ่ง

ปวดหัวค่ะขอบคุณคุณวันรวีมากค่ะ

                                                                                   ~*_PangJung_*~

แป้งเขียนเองหรอเนี่ย ไม่เคยรุ้มาก่อนเลย แอบแวะเข้ามาดู ว้าวววเก่งจังเพื่อนเรา

สำหรับเรืองแบบนี้แล้วรึ ดับจักเค้าได้แน่นอน ส่วนแฟนเค้านะแป้ง น่ารักมาก ไม่เคยบ่นเลยเวลาไปเดินช๊อป แพลตินัมก็แพลตตินัมเถอะ เดินได้เป็นชม กลายเป็นเราที่เกรงใจเค้า กลัวเค้าจะเมื่อย คอยถามอยู่เรื่อยๆ ขนาดเกรงใจนะ ก็เดินจนพอใจ สรุปเค้าปวดขาจิง ปวดหลังหน่อย แย่ไหม คิดไปคิดมาก็สงสารแฟนนะ แล้วแอบดีใจว่าแฟนเราทนได้งัยหว่า แล้วเดินมาตั้งนานแล้ว

วกมาเรื่อง ดักจับ จับได้แน่นอน โดยเฉพาะถ้าไปกับแป้ง แล้ว คอนเฟิร์มว่าเจ๊เค้าซื้อหมดค่ะ ดักจับ แถมกักขังด้วย อิอิ

อะ....เจอคนรู้จริง

แป้งนี่หมดตัวตั้งแต่กับดักแรกแล้วละจ๊ะแอน

ขอบคุณมากๆนะจ๊ะที่แวะเข้ามาอ่าน...อิอิ

_PangJung_

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท