ความเสียสละเป็นสิ่งที่ “จำเป็น” ต้องฝึก…
ความเสียสละเป็นคุณธรรมข้อหนึ่งในชีวิตมนุษย์ที่ “จำเป็น” ต้องมี
ถ้ายังไม่มีหรือมีน้อย “ต้องฝึก”
“ฝึกเสียสละ” การเสียสละจะทำให้ใจจะได้รับ “ความอดทน”
การอดทนจะทำให้กายและใจแข็งแกร่ง จิตจะแข็งแรง
ใจแข็งแกร่ง จิตแข็งแรง “ใจดี จิตดี” ใจสบาย จิตก็สบาย ยิ่งให้ ยิ่งเสียสละ ยิ่งได้รับ
ให้มากใจของเราก็สุขมาก เสียสละมาก ๆ ใจของเราก็สุข
สุขที่ได้เห็นรอยยิ้มของผู้ที่ไดรับผลจากการเสียสละให้ สุขนั้นเป็นสิ่งที่ “อิ่มอก อิ่มใจ”
แม้บางครั้งเป็นสิ่งที่เราอยากกิน เป็นสิ่งที่เราชอบมาก ๆ โดยเฉพาะในเวลาที่หิว
ถ้าเรารู้จักให้ สละ แบ่งปัน เราก็อิ่มได้เพราะเราได้กินความสุขจากจิตใจ
ทำแรก ๆ ฝึกแรก ๆ บางครั้งต้องโหย ต้องหิว ต้องเหนื่อย ขัดใจ ทรมานใจ
ต้องอดทน ฝึกเรื่อง ๆ ฝึกจนเป็น “นิสสัย”
นิสสัยดีจะเกิดขึ้นกับตน ในตน
ตนดี ครอบครัวดี ตนดี สังคมดี
ความเสียสละถ้าฝึกได้ต้องรีบฝึก
ฝึกเสียสละจากสิ่งเล็กน้อยค่อย ๆ คืบคลานไปเสียสละสิ่งใหญ่ ๆ
จิตเราก็จะใหญ่ขึ้น ใจเราก็จะโตขึ้น
โตด้วยความสุข ใหญ่ด้วยความอิ่มเอิบ ซึ่งความสุขและความอิ่มเอิบทำให้จิตใจใหญ่แต่ไม่ทำตัวใหญ่ เป็นคนที่อ่อนน้อมถ่อมตน อ่อนน้อมเพราะรู้จัก “เสียสละ”
ถ้าเราฝึกการเสียสละไปเรื่อย ๆ เราก็จะกลายเป็นคนที่อ่อนน้อมถ่อมตนไปโดยปริยาย
คนที่รู้จักอ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้ใหญ่และมีใจบูชาคนที่ควรบูชาย่อมเป็นผู้ที่เจริญด้วยอายุ เจริญวรรณะ เจริญด้วยความสุข และเจริญด้วยพลัง
ความเจริญทั้งสี่ประการนี้จะเจริญขึ้น จะเกิดขึ้นได้ถ้าใจและกายรู้จัก “เสียสละ”
ความเห็น (5)
เรื่องความเสียสละ ต้องขอยกให้คุณแม่คะ
เช่น อาหารอร่อย อาหารดีๆ ก็ให้ลูกกินก่อน เป็นต้น
ดิฉันต้องขอชื่นชมคุณแม่ทุกท่านที่เสียสละให้ลูกๆ คะ
ความเสียสละ ยังสามารถเรียนรู้จากผู้อื่นได้ด้วยนะคะ ทำให้รู้จักคำว่าแบ่งปันและช่วยเหลือกันคะ
การเสียสละเป็นคุณธรรมที่ดี แต่ถ้าคนที่เราเสียสละให้ ไม่ค่อยเห็นคุณค่า คือเห็นเป็นธรรมดาไป เราก็อาจใจไม่ฟูเท่าที่ควร
ทางที่ดี ที่ตัวเองทำอยู่ คือ ให้คือให้ ไม่ค่อยเอาใจใส่ว่า คนได้รับจะต้องมาสำนึกในความดีของเราทุกครั้งก็ได้ แต่แน่ๆ คือ จิตใจเราผ่องใส เพราะอานิสงก์ของการเสียสละนั้น ค่ะ
การเสียสละเป็นคุณธรรมที่ดีนะครับ โดยเฉพาะการเสียสละโดยไม่หวังผลตอบทน แต่ผมอยากเพิ่มเติมว่าการเสียสละต้องบูรณาการกับธรรมข้ออื่นๆด้วย เช่น ต้องมีสติกำกับ ถ้าให้โดยไม่ดูดำดูดี เขานำสิ่งที่เราให้ไปก่อให้เกิดโทษ อันนี้ก็ไม่ดี เสียสละแต่เบียดเบียนตัวเองมากไป อันนี้ก็ไม่ดี เป็นการทรมานตัวเอง การเสียสละก็ต้องอยู่ในทางสายกลางเหมือนกันครับ คือต้องพิจารณาทั้งตัวผู้ให้ ตัวผู้รับ สิ่งที่จะให้ และผลที่จะเกิดขึ้นตามมาทั้งระยะสั้น ระยะยาว ผมคิดว่าต้องมองเชื่อมโยงกันหมดเลยนะครับ
ตามมารับธรรมคะ
คุณยอดดอย พูดถูก
กรรมใดที่ไม่ผิดศีล ไม่ผิดธรรม และไม่ผิดกฎหมาย กรรมนั้นได้ชื่อว่า "กรรมดี"
การเสียสละใดมีที่มา ที่เป็นอยู่ และที่เป็นไป จากการไม่ผิดศีล ไม่ผิดธรรม และไม่ผิดกฎหมาย การเสียสละนั้นได้ชื่อว่า เป็นการเสียสละที่ดี
การเสียสละนั้นเป็นคุณธรรมที่ยิ่งใหญ่สำหรับชีวิต
หลักคุณธรรมนั้นสำคัญเสียยิ่งกว่าหลักของเหตุหรือผล หรือแม้กระทั่งความคิดอันมีวิตก วิจารณ์
คนเรานั้นย่อมคิดหาเหตุผลเข้าข้างตนเองเป็นสำคัญ หาเหตุผลที่จะไม่เสียสละ หาเหตุผลที่จะไม่ให้ แค่คิดหาเหตุผล หาคำมาพูดให้สละสลวย ให้ถูกต้องตามหลักวิชาการ ก็ปวดหัว ปวดจิต ปวดใจแล้ว
การเสียสละเป็นคุณธรรมที่ก่อให้เกิดผลทางด้านจิตใจ
คนจะให้จริง คนจะเสียสละแท้ เขาคิดแค่ "เสียสละ..."