ดิฉันยังไม่ได้เป็นสมาชิก G2K หรอกนะคะ

เพิ่งหัดเล่นเน็ตค่ะ คือแก่แล้ว ความรู้น้อย

เพิ่งตื่นตาตื่นใจกับสิ่งต่างๆ มากมายเหลือเกินในนี้

เห็นกุศลจิตของคุณสุญญตา เรื่องเขียนเพื่อ"ความดี"และ"เสียสละ"

จึงขออนุโมทนาค่ะ บุญรักษา และอยู่เย็นเป็นสุขนะคะ

อ้อ..ฝากกลอนไว้ให้คุณสุญญตาบทหนึ่งก็แล้วกันค่ะ

.....โลกมิได้สดสวยด้วยแสงสี

แต่งามที่เอื้ออาทรและผ่อนผัน

ด้วยถ้อยทีถ้อยอาศัยให้แก่กัน

ด้วยแบ่งปันด้วยอภัยด้วยไมตรี

ธรรมะสวัสดีค่ะ

ชอบที่ได้ ลปรร ร่วมกันค่ะ ได้มิตราพค่ะ

ขอบคุณg2kค่ะ นี้แหละค่ะเสน่ห์

g2k = good to know ครับ

มิตรภาพเกิดขึ้นที่นี่เสมอ..เปิดตาและเปิดใจ..ความใสสะอาดจะคืนสู่โกทูโน..จากบล็อกเกอร์รุ่นเก่าเปิดรับรุ่นใหม่..รุ่นเปิดใจรับคนรุ่นเก่าๆแลกเปลี่ยนเรียนรู้ตามประสบการณ์..น่ารักจัง..G2K

ผู้ใช้สามารถแสดงความคิดเห็นได้อย่างเต็มที่ครับ ไม่ว่าจะเป็นการ ด่ากันตรงๆ ตำหนิตรงๆ แนะนำตรงๆ ชมกันตรงๆ ถ้าเป็นความคิดเห็นที่แสดงออกอย่างตรงๆ แล้ว ทีมงานเรายินดีน้อมรับทุกความคิดเห็นครับ แต่หากมาแบบอ้อมค้อมหรือบิดเบี้ยวแล้ว เราก็ไม่แน่ใจว่าสาส์นนั้นจะเดินทางถึงเราหรือเปล่า

เรายินดีรับคำแนะนำทุกอย่าง เพื่อจะนำมาแก้ไขปรับปรุงให้ถูกต้องครับ จะยกเว้นไว้ก็เพียงแต่คำสั่ง จงทำนั่นทำนี่เดี๋ยวนี้ แบบนี้เราทำให้ไม่ได้ครับ เพราะคนพัฒนาของเรามีไม่พอ

ส่วนปัญหาการแสดงผลในหน้าแรกนั้น อยู่ระหว่างปรับปรุงครับ น่าจะนำออกใช้งานได้ภายในอาทิตย์หน้าครับ

กราบนมัสการค่ะพระอาจารย์

หนูเพิ่งได้มาอ่านบล็กค่ะ ได้อ่านบันทึกของพระอาจารย์แล้วต้องขอแจ้งเลยว่านั่งยิ้มดีใจ ที่่ได้รับคำแนะนำในมุมมองของตัวแทนผู้ใช้งานแล้วดีใจจริงๆค่ะ ^_^

สำหรับเรื่องหน้าแรก หลังจากที่ปรับหน้าใหม่ก็มีหลายๆ ท่านส่ง feedback กลับมาว่าอยากได้บันทึกแยกตามหมวดหมู่ และบันทึกที่ได้ีัรับความคิดเห็นล่าสุด ซึ่งทางทีมงานได้ประชุมคุยกันแล้วเมื่อวันพุธที่ผ่านมา แต่หนูเองก็มั่วแต่วุ้นๆ เลยยังไม่แจ้งให้ทุกท่านทราบค่ะ

ทางทีมงานตกลงกันแล้วว่าจะปรับหน้าแรกค่ะ ให้นำบันทึกแยกตามหมวดหมู่ บันทีึีกที่ไ้ด้รับความคิดเห็นล่าสุด และข้อมูลที่เหมาะสมมากยิ่งขึ้นค่ะ ^_^

ขอบพระคุณพระอาจารย์มากค่ะ ทางทีมงานดีใจและยินดีเป็นอย่างยิ่งสำหรับคำแนะนำจากผู้ใช้งานทุกท่านค่ะ 

ขอบพระคุณค่ะ ^_^

เห็นด้วยครับกับที่ว่า

.........................................................................

เสน่ห์อันหนึ่งที่พบสำหรับเราก็คือ “โอกาสของคนหน้าใหม่”

เมื่อก่อนหน้าแรกของบันทึกจะมี ๓ บันทึกแรกที่แยกไปตามแต่ละหมวดหมู่

................................................................................................................

ผมก็ชอบครับทำให้เราได้เห็นบันทึกใหม่ๆตามหมวดหมู่ blogger ใหม่ๆ และ ได้รู้จักกัลยาณมิตรใหม่ๆด้วยครับ

อืม...

ต้องไปทำความเข้าใจเรื่อง ธรรมชาตินะ...

หากไม่เข้าใจคำว่า "ธรรมะ" ชาติที่ท่านสุญญตาเมตตาชี้ทาง

ก็จะพาลโกรธ พาลไม่พอใจ ก็เพราะเจ้าตัวอารมณ์นี้ล่ะอยู่เหนือโลกเรา

ใครเล่าจะยอมเสี่ยงตน...บอก...บอกก็เสี่ยงต่อการโดนด่าก็เท่านั้น?

โชคดีแล้ว...ที่มีกัลญาณมิตรผู้นำพา...

หากว่า G2K ไม่ทำเพื่อสังคม เราก็คงไม่เขียนอะไร...มากมายหรอก

เพราะอย่างน้อยๆ G2K คือ พื้นที่แห่งการฝึกตน ฝึกเสียสละ...เสีลสละออกจากโลกธรรม...

มีผู้คนมากมาย...มา...มาเพื่อหวังตามโลกธรรม

แต่ที่นี่ก็ได้ทำให้เราได้ฝึกฝนทำตามเส้นทางแห่งอริยมรรค อันเป็นเส้นทางการที่น้อมนำ...เรากลับสู่ธรรมชาติ...

หากไม่เข้าใจคำว่าธรรมชาติ...ก็โปรดจงเดินไปสู่ธรรมชาติ เพราะธรรมชาตินั้นเข้าถึงง่าย แต่ความคิดและอารมณ์เรานี่แหละที่ปิดตาเราทำให้เรามองไม่เห็นธรรรมชาติในสิ่งที่เราเป็น เราอยู่...

ประตูใจที่เปิดออก...เราจะมองเห็นว่า...

วันนี้...เราโชคดีแล้วที่เราได้พบกัลยาณมิตร...ที่หาประมาณที่สุดมิได้

หรือเราอยากได้เพียงแค่..คำหวานปลอบประโลม โอ้โลมป้อยอกันไปมา...แล้วอย่างนี้ปัญญา...อันนำพาไปสู่การเสียสละจะได้รับการฝึกฝนไหมหนอ?

การฝึกตน..ทางจิตวิญญาณ ฝึกกันตรงนี้ เวลานี้ เดี่ยวนี้เลย

ไม่ต้องไปวิเวกที่ไหน...หากแต่ฝึกวิเวกที่ใจในท่ามกลางการงานที่รุมเร้า และปัญหาที่บีบคั้น นี่แหละคือ สนามฝึกฝนตน...หากพอจะเดี้ยงๆ เพี้ยนๆ ไป มีไม่กี่คนหรอกที่มาบอกมาเตือน ...G2K น่ะโชคดีแล้ว

อย่าทำลายความโชคดีนี้ของตนเองไปเลย...

ขอบคุณทุก ๆ ท่านที่ร่วมแลกเปลี่ยนความคิดเห็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งทีมงานทุก ๆ ท่าน...

แต่ก่อนอื่นขออนุญาตใช้สิทธิพาดพิงเล็กน้อย ๆ

คือว่าจุดตั้งต้นที่เขียนบันทึกนี้เนื่องมาจาก พยายามถอดบทเรียนเรื่อง "เสน่ห์ของ G2K" ก็เลยต้องคิดไป คิดไป เขียนไป เขียนไป แล้วก็เขียนไปจนเจอเรื่องของบันทึกแยกหมวดหมู่นี่แหละว่า อื่ม... อันนี้ที่เราชอบ ๓ บันทึกแยกหมวดหมู่เป็นเสน่ห์ดึงดูดให้เราเข้ามา

เพราะหลายครั้งเราก็เข้ามางั้น ๆ คือ เข้ามาเฉย ๆ ไม่ได้คิดว่าจะเขียนเรื่องอะไร

แต่พอเข้ามาแล้วได้เห็นบันทึกโน้น บันทึกนี้ก็ "ปิ๊ง" แล้วก็เขียนเป็นบันทึกขึ้นมาได้ นี้อย่างนี้

อีกอย่างหนึ่งก็คือ

ในโลกไซเบอร์นี่นะ พอเข้าอินเทอร์เนทปุ๊บ เราก็มักเจอปัญหาว่า "ไม่รู้จะเข้ามาทำอะไร" ก็คือ ไม่รู้จะเข้าเวปไหน

ก็มีบันทึกแยกหมวดหมู่นี้แหละ "จูงใจ" ให้เข้ามาอ่าน

ในทางกลับกัน ถ้าเป็นเด็ก ๆ วัยรุ่น ที่ตอนนี้ผู้ใหญ่มักคิดว่ากำลังมีปัญหากับ เกมส์ออนไลน์ หรือสื่อลามก อนาจาร ก็เกิดจากสาเหตุประมาณนี้แหละก็คือ เข้าอินเทอร์เนทแล้ว ไม่รู้จะทำอะไร

มีอินเทอร์แล้ว ก็ไม่รู้จะใช้ตอบสนอง "อารมณ์" ตัวเองอย่างไร

อารมณ์ชั่ว ๆ ก็ดึงไปในทางต่ำ

เหตุผลดังกล่าวก็จึงเชื่อมโยงมาเป็นเหตุผลอีกข้อหนึ่งก็คือ

คือ เดี๋ยวนี้หน่วยงานต่าง ๆ มีอินเทอร์เนทเกือบครบทุกที่

ถ้าหน่วยงานไหนคนเยอะกว่างาน หรือคนไม่ค่อยมีงานทำ มีอินเทอร์เนทเขาก็เปิดไปเรื่อย

เราในฐานะตัวจักรหนึ่งที่มีส่วนช่วยในการพัฒนาสังคม จะดึง "เวลา" ดึง "ศักยภาพ" ของคนหน้างานเหล่านี้ให้เข้ามาสร้างสรรค์สิ่งดี ๆ ได้อย่างไร

3 บันทึกแรกแยกหมวดหมู่จึงเป็นคำตอบที่ชัดเจน

เพื่อคนมากหน้า หลายตา ต่างอาชีพ เขาจะมีโอกาสเขียนบันทึก และโดยเฉพาะ มีคน "อ่าน" บันทึกของเขา

คนที่เข้ามาใหม่ ๆ นี้ โอกาสที่เขาจะมีคนเข้าไปอ่านบันทึกได้ก็คือ บันทึกของเขาจะมีโอกาสค้างอยู่ในหน้าแรกให้ได้นานที่สุด

โดยเมื่อก่อน บางหมวดหมู่มีคนเขียนน้อย เขาก็จะมีโอกาสที่จะถูก "คลิ๊ก" และทำให้คนเขียนมี "ชีวิต ชีวา..."

e-business , e-commerce ตายก็เพราะว่าไม่โดนคลิ๊ก

Blogger ก็ตายได้เพราะไม่โดนคลิ๊กเช่นเดียวกัน

ด้วยเหตุผลนี้ก็เลยถอดบทเรียน (AAR : After Action Review) มาในฐานะผู้ใช้งาน (Customers) บอกเล่าสู่กันฟังตามภาษา "กัลยาณมิตร"

และอีกอย่างหนึ่งก็คือ จะได้ทำ R2R (Research to Routine) แบบง่าย ๆ

เพราะงานการเขียนบันทึกนี้ก็เป็น "งาน" อย่างหนึ่ง

เราควรจะวิจัยงานทุก ๆ อย่างเพื่อนำความรู้นั้นมา "พัฒนา" ตนเอง

จึงขออนุญาตใช้สิทธิชี้แจง แถลงไขดังนี้นะ

ขอบคุณมะปรางเปรี้ยวและทีมงานทุก ๆ ท่านที่ทุ่มเท เสียสละ สร้าง G2K ให้เป็นเวทีที่ดี เวทีที่ใช้พัฒนาสังคมไทย...

เนื่องจากโยม งง ๆ ขาดสติ

เผลอไปใส่ความคิดเห็นที่พิมพ์ตอบ

ผิดที่ ขอโอกาสขอขมาพระอาจารย์

และขอโอกาสนำความคิดที่เขียนไว้มาลงอีกครั้งเจ้าค่ะ

ครานี้ ถูกที่ถูกเวลา.......เฮ้อ ฮา

เสน่ห์อะไรใน G2K

คำถามนำนี้น่าตอบมาก ๆ เจ้าค่ะ ............

ขอโอกาสตอบ ส่วนตัวที่เข้ามาใช้ G2K เป็นแหล่งองค์ความรู้ที่ดีเยี่ยม

ที่ได้รับคำแนะนำจาก ครูบาอาจารย์ให้มาอ่าน

พออ่านแล้วรู้สึกได้ว่าหลาย ๆ ท่าน

เขียนจากใจเป็นการสกัดองค์ความรู้ออกมาจากผู้ปฏิบัติเอง ในแต่ละสาขา

รวดเร็ว ทันเหตุการณ์ รู้สึกได้ถึงความงดงาม ที่อยู่ภายในของผู้

เขียนบันทึก.....เป็นเสน่ห์ที่น่าหลงไหลของ G2K

ที่น่าทึ่งคือ ทำให้เห็นตนเองในหลากหลายมุมมองมากยิ่งขึ้น

แต่บางทีโยมเอง ก็มีความปิดกั้นในการรับข้อมูล

เพราะเลือกอ่านเพียง บันทึกที่รู้สึกสนใจ หรือติดตามเท่านั้น

ส่วนบันทึกอื่น ๆ หรือ สาขาอื่น ๆ ที่ไม่เคยมีความรู้มาก่อน มักจะโดนมองข้ามไป......แต่ทุกครั้งที่เข้ามาอ่าน มาเสพ

บันทึกของพระอาจารย์

ได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่าง............เมื่อมีเวลา จึงแวะเวียนมาอย่างไม่ขาดสายเจ้าค่ะ แต่บางครามิได้ตอบเท่านั้น

แต่หลังจากที่ปรับโฉมใหม่

ยอมรับว่า งง หาอะไรไม่เจอเจ้าค่ะ

พลอยทำให้ความถี่การแวะมาลดลงจนกลับไปพิจารณาตนเองว่า

เอ.......เราปิดกั้นโอกาสในการเรียนรู้สึกใหม่หรือไม่

จึงลองเปิดใจแล้วให้โอกาสตนเอง แต่ว่าของใหม่ ก็ ยังเป็นของใหม่

ก็ต้องค่อย ๆ เรียนรู้กันไป

เป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่เข้ามาถอดบทเรียนและเป็นกำลังใจ

ให้ทีมงาน G2K นะคะ

กราบนมัสการพระอาจารย์คะ

หนูขอมา update ข้อมูลเพิ่มเติมค่ะ

1. บันทึกที่ได้รับความคิดเห็นล่าสุด

    ตอนนี้ทางทีมงานได้นำเสนอส่วนนี้ขึ้นมาแสดงในหน้าแรกแล้วนะคะ ส่วนบันทึกแบ่งตามหมวดหมู่ ต้องรอการ optimize อีกระยะเพื่อลดภาระเครื่องแม่ข่ายให้น้อยที่สุด และเพื่อลดผลกระทบต่อการทำงานล่าช้าในส่วนอื่นๆ ของระบบด้วยค่ะ

2. mailling list สายใย KM

    เมื่อวันก่อนหนูลืมแจ้งพระอาจารย์ไปว่า ต้องระงับไว้ชั่วคราว ตามที่แจ้งในบันทึก http://gotoknow.org/blog/tutorial4u/271021 เพราะพบปัญหาว่าสมาชิกหลายๆ ท่านไม่ได้รับจดหมาย ซึ่งคาดการณ์ว่าปัญหาน่าจะเกิดจากปัญหาทางด้านเทคนิค หรืออาจจะเป็นเพราะจดหมายข่าวถูกมองว่าเป็นอีเมลขยะค่ะ โดยปัญหานี้ทางทีมงานกำลังหาแนวทางในการแก้ไข และเมื่อพร้อมแล้วจะจัดขึ้นใหม่อีกครั้งค่ะ

ทางทีมงานต้องขอขอบคุณพระอาจารย์มากนะคะ ที่ได้คำแนะนำและข้อเสนอแนะมาโดยตลอด

ขอบพระคุณมากค่ะ