โอ๋ โอ๋ ๆๆ

สุขก็ร้องไห้ เศร้าก็ร้องไห้ ก็เรามีหัวใจนี่นา

สวัสดีค่ะแวะมาบอกว่าใช้คอมพิวเตอร์ไม่ได้หลายวัน เลยดูเหมือนเงียบไปนะคะ พอวันนี้กับพรุ่งนี้ก็มีธุระออกนอกบ้านอีก อีกแป๊บเดียวจะเข้าล็อคปกติ คือมาแวะเยี่ยม แวะอ่าน และเขียนๆได้มากกว่านี้นะคะ

ทั้งสุขทั้งทุกข์หากเรารู้จักและ "มองเห็น" แล้วฝึกที่จะไม่เข้าไปอยู่ ไปเป็นตัวสุขและทุกข์นั้น ก็จะร้องไห้น้อยลงมากเลยค่ะ

• จริงนะ  ครูอ้อยไม่ได้ร้องไห้นานแล้ว
• ร้องไห้ครั้งสุดท้าย ที่ได้ยินข่าวว่า เพื่อนเป็นมะเร็ง

แล้วก็ไม่ได้ร้องไห้เลยค่ะ

ขอบคุณทุกท่าน โดยเฉพาะคนที่มาโอ๋ ๆ ๆ ๆ

หลัง ๆ "นิ่ง" มากขึ้น ไม่ค่อยร้องไห้..จริง ๆ แล้วค่ะ แค่รู้สึก ซึ้ง สงสาร อยากจะร้อง..เท่านั้น

นิ่ง 1

 นิ่งสอง 

 สาม

และสี่

เห็นจริงยิ่งแท้ค่ะ

ร้องไห้ ไม่จำเป็นต้องเศร้าเสมอไป นะคะ

* น้ำตา อาจจะเป็น สายน้ำแห่งปิติ รื่นรมย์ ก็ได้ ใช่ไหมคะ?

ขอบคุณค่ะ .. เอาภาพน้องฟ้าร้องไห้ มาแปะอีกค่ะ :)

คุณปู คะ คิดเห็นเช่นเดียวกัน

***น้ำตา อาจจะเป็น สายน้ำแห่งปิติ รื่นรมย์***

ขอบคุณค่ะ ภาพน้องฟ้าร้องไห้ เข้ากับภาพพื้นหลังจังเลยค่ะ:)

ทั้งสุขทั้งทุกข์หากเรารู้จักและ "มองเห็น" แล้วฝึกที่จะไม่เข้าไปอยู่ ไปเป็นตัวสุขและทุกข์นั้น ก็จะร้องไห้น้อยลงมากเลยค่ะ

ยากนะคะ พี่นุช  แต่คงไม่ยากเกินการหมั่นฝึก :P

การร้องไห้ เป็นการระบายความรู้สึกที่ ไม่มีคำอธิบาย แค่กอดใครสักคนแล้วร้องไห้ คงสบายใจ

 ร้องไห้แล้วกอดใครสักคน หรือให้ใครสักคนกอด ดีมาก ๆ นะคะ

 อ.ประจักษ์ คงไม่ร้องไห้หรอกนะคะ อิ อิ