วันแรก ๆ 

เตรียมงานPresentation 

วันแรกที่ไปถึง คุณเลขา ของเซ็นเซ มารอรับที่ จุดรอนัดพบแล้ว สนามบินนาริตะ 

เขาช่วยเราเข็นกระเป๋าใบใหญ่ ใบกลางเรารีบเข็นเอง แบกเป้ไว้ด้านหลัง 

นอนหลับไปในเครื่องแล้วสามสี่ชั่วโมง 

คงดูทะมัดทะแมงไม่เพลีย  คุณเลขาจึงถามเราว่า ไปกิน บรั๊นช์แล้วเข้าที่ทำงานเลย หรือ จะพักก่อนแล้วรุ่งขึ้นค่อยทำงาน

เราเลือกอย่างแรก เพราะได้นั่งคิดวางแผน สอบถามน้อง ๆ ที่เคยเข้าคอร์สอบรมและวิจัยคล้าย ๆ กันมาแล้ว ว่า

“ไม่ง่าย ไม่ยาก นะพี่”

คนพูดอ่อนกว่าเราเป็นสิบปี

สำหรับเรา คง ไม่ง่าย

เริ่มเลยดีกว่า

และ เราอาวุโส (ในนี้ใช้คำว่าอะไรกันนะคะ-อ้อ สว.)

เราได้รับคำเชื้อเชิญ(แถมรับคำเชิญเขาไว้แล้วด้วย)ในการเป็น Key speaker of The International association, Asian Forum

คงต้องไว้ลายกันหน่อย

เริ่มงานเลยดีกว่า

โน้ตบุ๊คที่เก่าเก็บ ตกรุ่นก็หนักแสนหนัก เราต้องแบกหลังไป เพราะมั่นใจว่าอ่านภาษาเขาไม่ได้แน่ ๆ

ไปถึงเป็นวันพุธ

วันพูดนำเสนอผลงานเป็นวันเสาร์ สามวันเท่านั้นเอง

เตรียมPPT เรียบร้อยมาแล้ว แต่ต้องซ้อม ต้องคิดว่าจะมีอะไรที่ต้องเตรียมตอบคำถามบ้าง

และ.....เราอยากเห็นโรงพยาบาลเร็วที่สุด จึงเข้าภาควิชาที่โรงพยาบาลเลย

มื้อแรกในแดนปลาดิบ เราได้กินปลาดิบสมใจ

มีต่อ